• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Sześć rzeczy, których nie powinieneś mówić przyszłej mamie dwójki dzieci poniżej drugiego roku życia

Siedem miesięcy po urodzeniu mojego pierwszego dziecka, Znalazłam się w sytuacji déjà vu:wpatrywałam się w dwie różowe kreski na teście ciążowym. Szybka wycieczka do lekarza („Jakie są ty wracam tutaj tak szybko?”) potwierdziła, że ​​moje dzieci będą dzieliły 15 miesięcy.

Równie dobrze możesz teraz przypiąć szkarłatne „T” do mojej piersi. „T” dla „Dwa pod dwoma”.

Podczas gdy reakcje reszty świata sięgają od zszokowanych do przerażonych do bezwstydnie (w pewnym sensie przerażająco) zafascynowanych, Jestem z tym zaskakująco OK. Pewnie, jeśli jesteśmy szczerzy, moje pierwsze słowa do męża, kiedy dowiedziałam się, to „$@%&! Mamy teraz kłopoty. Ale zdałem sobie sprawę, że tak nie jest, w rzeczywistości, koniec świata. Właściwie zaczynam się trochę ekscytować. Jeśli nic innego, Jestem przekonany, że nie będzie to tak straszne, jak wszyscy myślą (czekaj na aktualizację za sześć miesięcy).

Jedna rzecz, którą zdecydowanie zauważyłem, pomimo, jest to, że ludzie mają skrajne opinie na temat rozmieszczenia dzieci.

Z tego, co mogę powiedzieć, jesteś albo w obozie „Po prostu znokautuj ich i skończ z tym”, lub zupełne przeciwieństwo:„Nigdy nie będę miała kolejnego dziecka, dopóki pierwsze nie zmieni pieluch drugiemu”. Bez względu na to, gdzie znajdujesz się w tym spektrum, jest sześć rzeczy, których absolutnie NIGDY nie powinieneś mówić przyszłej mamie dwójki dzieci w wieku poniżej dwóch lat.

„Czy to było zaplanowane?”

Po pierwsze, nigdy nie wypada pytać kobiety w ciąży, niezależnie od okoliczności. To nie tylko niegrzeczne, to żaden wosk pszczeli! Oczywiście decyduję się zatrzymać to dziecko, więc dlaczego miałoby to mieć znaczenie, czy ciąża była planowana, czy nie? Czy to zmienia twoje odczucia dotyczące mojej ciąży? Czy będziesz mniej szczęśliwy dla mnie - czy alternatywnie, myślę, że jestem mniej szalony – jeśli powiem ci „nie”?

„Dwa poniżej dwóch… teraz będziesz naprawdę zmęczony!”

Już jestem zmęczona. Bardzo zmęczony. Naprawdę nie widzę, żeby to miało się zmienić w najbliższym czasie. Ja widzę to tak, gdyby mój syn był, mowić, ma teraz cztery lata, prawdopodobnie jęczałby, że wszystko, co robi mama, to leżeć na kanapie, podczas gdy on chce wyjść na zewnątrz i pobawić się. Przynajmniej w tym wieku nie będzie pamiętał poranków, kiedy sadzałem go w Pack n’ Play, żeby się zabawić, kiedy wczołgałem się z powrotem do łóżka na „jeszcze tylko pięć minut”.

„Twoje biedne ciało. Prawdopodobnie trudno będzie powtórzyć to wszystko tak szybko”.

Dlaczego dziękuję za twoją niechcianą troskę o dobrostan mojej macicy. Jestem pewien, że gdyby mógł mówić, karciłoby mnie za zmuszanie go do przyjęcia nowego mieszkańca tak szybko po eksmisji poprzedniego. Dobrze, że narządy rozrodcze nie mogą mówić.

Ale z całą powagą sposób, aby dziewczyna poczuła się źle! Myślisz, że jeszcze nie wiem, że potencjalne ryzyko zbyt dużego odstępu między ciążami obejmuje przedwczesny poród, oderwanie łożyska, niska waga po urodzeniu, wady wrodzone, a schizofrenia? Uwierz mi, Zrobiłem badania, i przeraża mnie to, także. Ale to, co zostało zrobione, jest zrobione, i dlaczego na świecie miałbyś chcieć zrobić wyczerpany, hormonalne, już paranoidalna Mama jeszcze bardziej paranoiczna? Co dobrego może z tego wyniknąć?

"O mój Boże, Nigdy nie będę miała drugiego dziecka, dopóki pierwsze nie zostanie wyszkolone na nocnik”.

Wyglądać, Jestem już pełną parą w dziecięcym pociągu. Teraz nie ma wyjścia. Na szczęście dla mnie oznacza to, że wszystko jest wciąż całkiem świeże (wszystko, co nie zostało pochłonięte przez mentalną mgłę, która przenikała przez pierwsze trzy miesiące życia Kiddo #1). (Przeważnie) orientuję się w (niektórych) rzeczach. Ale wszyscy ciągle mówią o pieluchach. TAK WIELE PIELUCHÓW. Umm. Dobrze. Zmieniam już tonę pieluszek (bez zamierzonej gry słów). Nie wiem czy to tylko ja ale pieluchy naprawdę nie są najtrudniejszą częścią macierzyństwa w mojej książce.

Oprócz, spójrzmy na jasną stronę:może w ten sposób uda mi się wytrenować ich oboje razem! Chugga, chugga ciuchcia!

„Czy nigdy nie słyszałeś o irlandzkich bliźniakach???”

Tak, Słyszałem o irlandzkich bliźniakach, i nie, moje dzieci będą tęsknić za tym oznaczeniem przez pełne trzy miesiące, Dziękuję Ci.

„Czy nie poczujesz się winny, że nie spędziłeś wystarczająco dużo czasu z numerem 1, zanim pojawi się numer 2?”

Mocno wierzę, że dając mojemu synowi rodzeństwo, będzie miał przyjaciela na całe życie. Albo wróg na całe życie. wróg na całe życie, Jeśli będziesz. Moja młodsza siostra i ja dzielimy 19 miesięcy. Nie pamiętam życia bez niej, i nie czuję się z tego powodu emocjonalnie przestraszony ani pozbawiony uwagi moich rodziców. W rzeczywistości, bawiło się z nią DUŻO fajniej niż oni. Uwielbiała mnie i robiła wszystko, co jej kazałem. To było wspaniałe. Dopóki nie uderzyliśmy naszych nastolatków i zaczęliśmy walczyć o ubrania. Ale… po to jest wino. Dla mnie, oczywiście. Nie oni.

Kiedy do tego dojdzie, w tym momencie niewiele możesz mi powiedzieć, o czym już bym nie pomyślał.

Załamałam ręce, jak będzie to stresujące na początku, jak będę musiała zrównoważyć potrzeby malucha z potrzebami noworodka, jak trudno będzie utrzymać moje małżeństwo – i wszelkie pozory bliskości z moim mężem – nienaruszone.

mam prawo do tych lęków i obaw, mam też prawo nie słuchać, jak mi je powtarzasz. Pod koniec dnia, sprowadza się to do bardzo prostego:kiedy decyduję się na posiadanie dzieci i jak daleko od siebie dzielą ich wiek, NIE JEST NIKTEM oprócz mnie.

A jeśli nagle przytłacza Cię pilna potrzeba wyrażenia swojej opinii, prosimy o skierowanie tego na wycieczkę do Target, który ma pod dostatkiem wina i czekolady… których będę potrzebował dużo w niedalekiej przyszłości.

Powiązane:Hołd dla drugiego dziecka