Dyslexie begrijpen

Wat is dyslexie?

Dyslexie (spreek uit:dis-LEK-see-uh) is een soort van leerstoornis . Een persoon met een verstandelijke beperking heeft moeite met het verwerken van woorden of cijfers. Er zijn verschillende soorten leerstoornissen — dyslexie is de term die wordt gebruikt wanneer mensen moeite hebben met leren lezen, ook al zijn ze slim en gemotiveerd om te leren.

Wat veroorzaakt dyslexie?

Dyslexie is geen ziekte. Het is een aandoening waarmee een persoon wordt geboren, en het loopt vaak in families. Mensen met dyslexie zijn niet dom of lui. De meesten hebben een gemiddelde of bovengemiddelde intelligentie, en ze werken heel hard om hun leerproblemen op te lossen.

Onderzoek heeft aangetoond dat dyslexie ontstaat door de manier waarop de hersenen informatie verwerken. Foto's van de hersenen laten zien dat wanneer mensen met dyslexie lezen, ze gebruiken andere delen van de hersenen dan mensen zonder dyslexie. Deze foto's laten ook zien dat de hersenen van mensen met dyslexie niet efficiënt werken tijdens het lezen. Daarom lijkt lezen zo traag, hard werken.

Wat gebeurt er bij dyslexie?

De meeste mensen denken dat dyslexie ervoor zorgt dat mensen letters en cijfers omdraaien en woorden achterstevoren zien. Maar omkeringen gebeuren als een normaal onderdeel van de ontwikkeling, en worden gezien bij veel kinderen tot het eerste of tweede leerjaar.

Het grootste probleem bij dyslexie is moeite met herkennen fonemen (spreek uit:FO-neems). Dit zijn de basisklanken van spraak (de "b"-klank in "bat" is een foneem, bijvoorbeeld). Het is dus een worsteling om het verband te leggen tussen de klank en het lettersymbool voor die klank, en om klanken tot woorden te vermengen.

Dit maakt het moeilijk om korte, bekende woorden of om langere woorden te laten klinken. Een persoon met dyslexie heeft veel tijd nodig om een ​​woord uit te spreken. Omdat het lezen van woorden meer tijd en focus kost, de betekenis van het woord gaat vaak verloren, en begrijpend lezen is slecht.

Het is niet verwonderlijk dat mensen met dyslexie moeite hebben met spelling. Ze kunnen ook moeite hebben om zich schriftelijk en zelfs mondeling uit te drukken. Dyslexie is een taalverwerkingsstoornis , dus het kan alle vormen van taal beïnvloeden, gesproken of geschreven.

Sommige mensen hebben mildere vormen van dyslexie, zodat ze misschien minder moeite hebben op deze andere gebieden van gesproken en geschreven taal. Sommige mensen werken rond hun dyslexie, maar het kost veel moeite en extra werk. Dyslexie is niet iets dat vanzelf overgaat of dat een persoon ontgroeit. Gelukkig, met de juiste hulp, de meeste mensen met dyslexie leren lezen. Ze vinden vaak verschillende manieren om die strategieën hun hele leven te leren en te gebruiken.

pagina 2

Hoe is het om dyslexie te hebben?

Als u dyslexie heeft, u kunt zelfs moeite hebben met het lezen van eenvoudige woorden die u al vaak hebt gezien. Waarschijnlijk lees je langzaam en heb je het gevoel dat je extra hard moet werken bij het lezen. U kunt de letters in een woord door elkaar halen, bijvoorbeeld het woord "nu" lezen als "gewonnen" of "links" als "gevoeld". Woorden kunnen ook in elkaar overlopen en spaties gaan verloren.

Het kan zijn dat u moeite heeft om te onthouden wat u hebt gelezen. U herinnert zich misschien gemakkelijker wanneer dezelfde informatie u wordt voorgelezen of u deze hoort. Woordproblemen in wiskunde kunnen bijzonder moeilijk zijn, zelfs als je de basis van rekenen onder de knie hebt. Als je een presentatie geeft voor de klas, u kunt moeite hebben met het vinden van de juiste woorden of namen voor verschillende objecten. Spelling en schrijven zijn meestal erg moeilijk voor mensen met dyslexie.

Hoe wordt dyslexie gediagnosticeerd?

Mensen met dyslexie vinden vaak manieren om hun handicap te omzeilen, zodat niemand zal weten dat ze problemen hebben. Dit kan enige schaamte besparen, maar hulp krijgen kan school en lezen gemakkelijker maken. De meeste mensen worden gediagnosticeerd als kinderen, maar het is niet ongebruikelijk dat tieners of zelfs volwassenen de diagnose krijgen.

De ouders of leraren van een tiener kunnen dyslexie vermoeden als ze veel van deze problemen opmerken:

  • slechte leesvaardigheid, ondanks het hebben van een normale intelligentie
  • slechte spelling en schrijfvaardigheid
  • moeite met het afronden van opdrachten en toetsen binnen de gestelde tijd
  • moeite met het onthouden van de juiste namen voor dingen
  • problemen met het onthouden van geschreven lijsten en telefoonnummers
  • problemen met routebeschrijvingen (rechts van links of van boven naar beneden vertellen) of kaarten lezen
  • moeite met het doorkomen van lessen in vreemde talen

Het hebben van een van deze problemen betekent niet dat iemand dyslexie heeft. Maar iemand die een paar van deze symptomen vertoont, moet op de aandoening worden getest.

Een lichamelijk onderzoek, inclusief gehoor- en zichttesten, worden gedaan om medische problemen uit te sluiten. Dan moet een schoolpsycholoog of leerspecialist verschillende gestandaardiseerde tests afnemen om taal, lezing, spelling, en schrijfvaardigheid. Soms wordt een test van het denkvermogen (IQ-test) gegeven. Sommige mensen met dyslexie hebben moeite met andere schoolvaardigheden, zoals handschrift en wiskunde, of ze kunnen moeite hebben om op te letten of dingen te onthouden. Als dit de zaak is, andere soorten testen kunnen worden gedaan.

Pagina 3

Omgaan met dyslexie

Hoewel het moeilijk kan zijn om met dyslexie om te gaan, hulp is beschikbaar. Volgens de federale wet, iemand met een leerstoornis zoals dyslexie heeft recht op extra hulp van het openbare schoolsysteem. Een kind of tiener met dyslexie moet meestal werken met een speciaal opgeleide leraar, docent, of leesspecialist om beter te leren lezen en spellen.

De beste vorm van hulp leert het bewustzijn van spraakklanken in woorden (genaamd fonemisch bewustzijn ) en letter-klank correspondenties (genaamd klanken ). De leraar of tutor moet speciale leer- en oefenactiviteiten gebruiken voor dyslexie.

Een leerling met dyslexie krijgt mogelijk meer tijd om opdrachten of toetsen te maken, toestemming om colleges op te nemen, of kopieën van collegeaantekeningen. Het gebruik van een computer met spellingcontrole kan handig zijn bij schriftelijke opdrachten. Voor oudere leerlingen in uitdagende klassen, diensten beschikbaar zijn die opgenomen versies van elk boek, zelfs studieboeken. Er is ook computersoftware beschikbaar die gedrukt materiaal hardop "leest". Vraag het aan je ouders, docent, of de coördinator van de diensten voor leerstoornissen, hoe u deze diensten kunt krijgen als u ze nodig heeft.

Emotionele steun is erg belangrijk. Mensen met dyslexie raken vaak gefrustreerd, want hoe hard ze ook proberen, ze lijken de andere studenten niet bij te kunnen houden. Ze kunnen het gevoel hebben dat ze niet zo slim zijn als hun leeftijdsgenoten, en kunnen hun problemen verdoezelen door op te treden in de klas of de clown van de klas te zijn. Ze kunnen proberen andere studenten hun werk voor hen te laten doen. Ze kunnen doen alsof ze niet om hun cijfers geven of dat ze school dom vinden.

Familie en vrienden kunnen mensen met dyslexie helpen door te begrijpen dat ze niet dom of lui zijn, en dat ze zo hard hun best doen. Het is belangrijk om de sterke punten van elke persoon te herkennen en te waarderen, of ze nu aan het sporten zijn, drama, kunst, creatief problemen oplossen, of iets anders.

Mensen met dyslexie mogen zich niet beperkt voelen in hun studie- of loopbaankeuzes. De meeste hogescholen bieden speciale voorzieningen voor studenten met dyslexie, hen opgeleide docenten aan te bieden, leermiddelen, computer software, opgenomen leesopdrachten, en speciale regelingen voor examens. Mensen met dyslexie kunnen dokter worden, politici, bedrijfsleiders, acteurs, muzikanten, artiesten, leraren, uitvinders, ondernemers, of wat ze ook maar kiezen. Veel beroemde mensen met dyslexie hebben zeer succesvolle carrières op deze en andere gebieden, ondanks dat ze op school moeite hadden met lezen.