Blazende Frambozen

Na onze eerste “slechte echo” met onze zoon, Patrick, die nog steeds werd geboren in april 2014, mijn man en ik liepen naar een ander gebouw in het ziekenhuis om te zien of mijn therapeut beschikbaar was. Terwijl we liepen, Ik haalde diep adem en blies frambozen uit om de spanning los te laten. Het blazen van frambozen werd een van mijn meest gebruikte copingstrategieën gedurende de rest van mijn zwangerschap met Patrick en is sindsdien doorgegaan.

In de wachtkamer zitten? Diep inademen, blaas frambozen uit. Liggend op de echotafel? Diep inademen, blaas frambozen uit. Wachten om naar onze kamer te worden gebracht om onze doodgeboren zoon ter wereld te brengen? Diep inademen, blaas frambozen uit. De autopsieresultaten van Patrick horen? Diep inademen, blaas frambozen uit. Bloed laten afnemen voor onvruchtbaarheidstesten? Diep inademen, blaas frambozen uit. Mijn bloeddruk laten meten tijdens mijn zwangerschap na verlies? Diep inademen, blaas frambozen uit. De strategie werkte om de spanning los te laten, maar het haalde ook de dwaasheid uit het blazen van frambozen.

Ze werden geassocieerd met angst en coping.

Dan onze dochter Steek, was geboren. Liggend op de tafel, wachten tot mijn keizersnede begint, Ik merkte dat ik diep inademde en frambozen uitblies. Ik vroeg me af of ik ooit weer vreugde zou vinden in het blazen van frambozen. Ik vroeg me af of deze dierbare baby die op het punt stond geboren te worden, ze gek zou vinden. Ik vroeg me af of ik frambozen zou kunnen blazen zonder getriggerd te worden door verdriet en angst.

Stitch vond het aanvankelijk niet leuk dat er frambozen op haar wangen en buik werden geblazen. Ze vond het nogal schokkend. Haar vader en ik stopten uiteindelijk met proberen, en er gingen een paar maanden voorbij zonder frambozen. Maar, een ochtend, terwijl ik haar luier verschoonde, Ik voelde angst naar binnen sluipen. Zonder zelfs maar te beseffen wat ik aan het doen was, Ik ademde diep in en blies een framboos uit. Stitch giechelde, en ik schoot terug in het moment. Ik haalde nog een keer diep adem en blies nog een framboos uit. Nog meer gegiechel, deze keer van ons allebei. Ik blies een framboos op haar buik. Hysterisch gegiechel. Ik blies een framboos op haar wang. Hysterisch gegiechel.

Mijn angst op dat moment smolt weg.

Verlies, zwangerschap na verlies, en ouderschap na verlies gaat gepaard met verdriet en angst - het is een pakketdeal. Het verdriet en de angst gaan nooit echt weg. Ze veranderen in de loop van de tijd, Hoewel. Ze kunnen sluipen wanneer ik ze het minst verwacht, maar soms kan vreugde binnensluipen wanneer ik het het minst verwacht. Mijn diepe adem in, frambozen uitblazen was een effectieve coping-strategie, maar het is nu nog effectiever. Baby giechelt smelt mijn hart, en blijkbaar ook mijn angst.

Een paar weken geleden, Stitch begon zelf frambozen te blazen. Het is duidelijk wat ze probeert te doen, maar ze kreeg gewoon niet alle onderdelen op het juiste moment aan het werk. Ik vond het buitengewoon charmant en schattig. ik zou lachen, en ze zou het opnieuw proberen. Ik kon niet wachten tot ze er eindelijk achter was hoe ze een framboos moest blazen.

Vorige week bleek zo'n leuke ouderschapsweek te zijn - een week van primeurs voor Stitch, alsof ze ze aan het sparen was om ze allemaal tegelijk te doen. Haar eerste tand Tenslotte brak door, na maanden van kinderziektes. Ze ging op haar eerste vakantie met haar eerste vliegreis. Ze begon te zwaaien, "Hallo, ' aan mensen die ze onderweg ontmoette. Maar mijn favoriet eerst? Ze kreeg eindelijk de smaak te pakken van het blazen van frambozen, en ze was zo trots op zichzelf.

Onze eerste ochtend op vakantie, we zaten rond de tafel met mijn ouders aan het ontbijt toen Stitch framboos na framboos begon te blazen. Ik kon niet stoppen met lachen. Mijn vader zei, "Je weet dat ze nooit zal stoppen als je zo blijft lachen."

Ik hoop het zeker niet! We hebben jaren gewacht op de vreugde om terug te keren naar het blazen van frambozen. Weg blazen, Meisje van de baby.

Onze volgende aanbevelingen: 23 dingen die ik wou dat iemand me vertelde over zwangerschap na een miskraam

  • Het enige dat beter is dan wegkruipen met een goed boek, is lekker wegkruipen met je kleintje en een goed boek. En nog beter dan dat? Boeken delen die morele verhalen bevatten of die belangrijke lessen leren. Terwijl voorlezen voor kinderen tal van
  • Vakantiereisseizoen is weer hoor! Laat u niet ongerust maken over het vooruitzicht dat de baby van het schema af raakt. Hier zijn onze top 5 tips om de kleintjes gelukkig en kalm te houden als ze niet thuis zijn: Dit klinkt misschien grappig, maar a
  • Een kinderopvangcoöperatie is een populaire optie voor prijsbewuste ouders met een grote vriendenkring. In een coöperatie kijken ouders om de beurt naar elkaars kinderen. De ene ouder past op het kind van een andere ouder bijvoorbeeld op maandag of