• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Praten met kinderen over dementie:tips die u moet weten

Je kunt er niet omheen:het is hartverscheurend om te horen dat bij een geliefde dementie is vastgesteld. Helaas suggereren statistieken dat deze aandoening toeneemt. Volgens de Alzheimer's Society treft één op de 14 mensen ouder dan 65 jaar dementie. En de US Census meldt dat boomers, een van de grootste generaties, tegen 2030 allemaal de 65 zullen bereiken.

Ongeacht je leeftijd, het doet pijn om iemand van wie je houdt in de war te zien raken. Maar geheugenverlies kan bijzonder schokkend zijn voor kinderen. Roseann Capanna-Hodge, gediplomeerd schoolpsycholoog, gediplomeerd professionele counselor en oprichter van The Global Institute of Children's Mental Health, zegt dat ouders kunnen helpen door openhartig te zijn over wat een diagnose van dementie betekent. Kinderen zullen meer overstuur en bang zijn als je dat niet doet, zegt ze.

Dus precies wanneer en hoe moet je met kinderen praten over dementie? We hebben Capanna-Hodge en andere experts gevraagd om hun beste advies te delen.

Wanneer moet je kinderen vertellen dat een geliefde dementie heeft

Als iemand in uw familie de diagnose dementie heeft gekregen of tekenen van geheugenverlies vertoont, beschouw dit dan als uw signaal om een ​​openhartig gesprek met uw kinderen te voeren. Alle drie de experts zijn het erover eens dat het uitstellen van een discussie over geheugenverlies meer kwaad dan goed zal doen.

"Dementie is een progressieve ziekte", zegt Rachna Buxani-Mirpuri, een in Florida gevestigde gediplomeerde geestelijke gezondheidsadviseur met uitgebreide ervaring in schoolomgevingen. "Hoe eerder het kind het weet, hoe beter het zal zijn in het vertrouwen van volwassenen en het verwerven van vaardigheden om met pijnlijke emoties om te gaan."

Hoe bereid je je voor op het gesprek

Neem even de tijd om je voor te bereiden op hun eerste gesprek over dementie om je kind zo goed mogelijk te ondersteunen.

Leer de feiten

Leer uzelf eerst over dementie en de basisprincipes van Alzheimer. En aarzel niet om de arts van je geliefde te bellen als je verduidelijkende vragen hebt, zegt Kim Middleton, een verpleegster die 20 jaar met dementiepatiënten en hun families heeft gewerkt. Als verzorgers niet volledig begrijpen hoe ze moeten omgaan met een persoon met dementie, is het moeilijk om de kinderen op de juiste manier te coachen.

Capanna-Hodge en Buxani-Mirpuri benadrukken ook het belang van het verzamelen van feiten. U hoeft niet alle antwoorden te hebben, maar u moet wel in staat zijn om de diagnose uit te leggen en hoe deze doorgaans verloopt.

Verzamel kindvriendelijke bronnen

Boeken kunnen kinderen helpen begrijpen wat er met hun geliefde gebeurt, zegt Middleton. Daarom riep Melanie, een moeder in Tennessee, de hulp in van een plaatselijke bibliothecaris toen ze met haar kinderen wilde praten over het geheugenverlies van een grootouder.

Hier zijn een paar suggesties.

Beste boeken voor peuters en kleuters s

• 'Lovely Old Lion' door Julia Jarman (aanbevolen voor kinderen van 3-7 jaar)
• "Granny Can't Remember Me" door Susan McCormack

Beste boeken voor kleuters en jonge basisscholieren

• "Grandma and Me:A Kid's Guide for Alzheimer's and Dementia" door Beatrice Tauber Prior en Mary Ann Drummond (aanbevolen voor kinderen van 4-6)
• "Onkruid in Nana's Garden" door Kathryn Harrison
• 'Harry Helpt Grandpa Remember' door Karen Tyrrell (aanbevolen voor kinderen van 4-10 jaar)

Beste boeken voor tweens en hoger

• “Herinneren voor ons allebei” door Charlotte Wood
• "De briljante val van Gianna Z." door Kate Messner
• 'Onthoud dit' door S.T. Underdahl

Kies een privé tijd en plaats

Het is het beste om dit mogelijk verontrustende onderwerp aan te snijden wanneer uw kinderen de ruimte en tijd hebben om het te verwerken. Buxani-Mirpuri benadrukt hoe belangrijk het is om het kind alleen te omringen met mensen die ze kennen en vertrouwen.

Zij en Capanna-Hodge zeggen dat het niet nodig is om de geliefde op te nemen die geheugenverlies of andere tekenen van dementie ervaart. Als de kinderen hun geheugenverlies onder de aandacht brengen in het bijzijn van de kinderen, kunnen de gevoelens van verwarring, verlegenheid of angst van de senior verergeren, zegt Capanna-Hodge.

Tips om dementie aan kinderen uit te leggen

Hieronder geven de experts en moeders die we hebben gesproken en die deze situatie hebben doorstaan, hun beste tips om met kinderen over dementie te praten.

1. Wees direct en eerlijk

Middleton zegt dat het oké is om eenvoudig te beginnen. Je zou bijvoorbeeld kunnen zeggen:"Oma's hersenen werken niet correct." Leg van daaruit uit dat de geliefde mogelijk anders handelt of spreekt vanwege zijn ziekte.

"Blijf bij de waarheid", herinnert Buxani-Mirpuri zich. "Geef kinderen geen valse hoop."

Toen Katie Pickard, een moeder van drie kinderen in Indiana, voor het eerst met haar jonge kinderen sprak over de diagnose van de ziekte van Alzheimer bij hun opa, had ze het meeste moeite om uit te leggen dat er geen remedie is. "Ze begrepen dit niet - en waarschijnlijk nog steeds niet -", zegt ze. “Als ze ziek zijn, nemen ze medicijnen en voelen ze zich beter. Mijn vader slikt medicijnen, maar het is om te helpen bij verschillende symptomen.'

2. Vertel de kinderen dat verwarrend gedrag niet hun schuld is

Een grootouder met dementie kan de naam van een kind vergeten, ongeïnteresseerd raken in een gesprek of abrupt luidruchtig of geagiteerd worden. Het komt vaak voor dat kinderen zich afvragen wat ze verkeerd hebben gedaan om deze reacties uit te lokken bij iemand van wie ze houden, zegt Middleton. Ze stelt voor om kinderen er regelmatig aan te herinneren dat aan dementie gerelateerd gedrag niet hun schuld is.

3. Maak een overzicht van eventuele wijzigingen in gezinsroutines

Een diagnose van dementie of de ziekte van Alzheimer kan grote veranderingen betekenen voor het gezinsschema. Als je dit voorziet, vertel het dan aan je kinderen. Het bespreken van nieuwe routines, zoals bezoeken op zondag aan een langdurige zorginstelling of het vergezellen van oma naar reguliere doktersafspraken, biedt ook de mogelijkheid om te brainstormen over nieuwe activiteiten waar de persoon met dementie nog steeds van kan genieten.

4. Streef ernaar informatie te delen die past bij de leeftijd

Over het algemeen moeten jongere kinderen gewoon weten dat hun geliefde onwel is, zegt Buxani-Mirpuri. Beantwoord hun vragen, moedig hen aan om hun gevoelens te delen en laat hen weten dat de ziekte niet hun schuld is.

Oudere kinderen daarentegen kunnen vaak onderscheid maken tussen lichamelijke en psychische aandoeningen. Deel daarom gerust informatie over dementie. Het voorstellen van nieuwe manieren om met iemand met dementie te communiceren, kan ook het zelfvertrouwen van oudere kinderen en tweens vergroten, voegt ze eraan toe.

5. Laat kinderen weten dat hun gevoelens terecht zijn

Dementie kan verwarrend, verdrietig en eng zijn. Door kinderen aan te moedigen hun emoties te verwoorden, kunnen ze hun specifieke vragen en angsten beter verwerken en beantwoorden. Capanna-Hodge zegt dat haar beste tip als psycholoog en moeder is om frequente, eerlijke gesprekken te voeren waarin je de gevoelens van je kind valideert. Dat betekent actief luisteren en reflecteren op wat je hebt gehoord, zonder oordeel.

Als een kind bijvoorbeeld zegt dat het bang is, zeg dan niet dat er niets is om bang voor te zijn. In plaats daarvan zou je kunnen reageren met:'Ik begrijp dat je bang bent. Het is eng als iemand van wie we houden zich ons niet herinnert.”

Voor Melanie is het rustig uiten van haar eigen verdriet of verdriet een manier om haar kinderen aan te moedigen om die van hen te delen, vooral wanneer ze getuige zijn van de mentale of fysieke ziekte van een geliefde. "Kinderen moeten weten dat ze grote gevoelens kunnen verwachten en dat die grote gevoelens oké zijn", zegt ze.

7. Plan manieren om betrokken te blijven naarmate de dementie vordert

Middleton stelt voor om met de kinderen te brainstormen over activiteiten waar ze nog van kunnen genieten met hun ouder wordende geliefde.

Het is verleidelijk om weg te gaan, maar er zijn manieren om kinderen betrokken te houden bij grootouders die ze niet meer herinneren, zegt Pickard. "[Ze] zijn zo geweldig in het helpen", voegt ze eraan toe. "Ze helpen hem zijn eten op te eten, ze brengen hem zijn drankje... Ze vechten om wie hem mag duwen en vastmaken."

Megan M., nu een moeder van vier kinderen uit Elkhart, Indiana, herinnert zich hoe haar ouders met gesprekken omgingen toen haar grootmoeder dement werd. Ze waardeert nog steeds hoe ze haar relatie met hem hebben gekoesterd. "Ze moedigden ons aan om elk moment dat [hij] zichzelf was te kapitaliseren en vast te leggen", zegt ze. Zolang hij zich de regels kon herinneren, speelde het gezin samen kaartspellen. Megan zegt dat hoewel het een oefening in geduld was, ze de momenten koestert waarop hij met haar omging.

Wat u moet weten om lopende gesprekken te voeren

Omdat dementie een progressieve aandoening is, omdat de mentale - en soms fysieke - gezondheid van uw geliefde achteruitgaat, moet u uw kinderen keer op keer controleren, benadrukken Capanna-Hodge en Buxani-Mirpuri.

De vader van Pickard is sinds 2015 ziek en zegt dat er nog zoveel te verwerken is. Hoewel veel belangrijke gesprekken over geheugenverlies gaan, zegt ze dat het ook belangrijk is om de impact van fysieke regressies te erkennen.

Praten met uw kinderen over dementie kan zenuwslopend zijn. Maar hoe meer je communiceert en ze voorbereidt, hoe meer ze zullen voelen dat hun eigen gedachten en angsten worden gehoord.

Zoals Melanie het zegt:"Laat ze weten dat hun grootouder ze misschien niet kent, maar het is niet omdat ze niet belangrijk zijn."