Hoe COVID-19 vrouwen decennia terugzet, zowel op het werk als thuis

De COVID-19-pandemie is voor iedereen moeilijk geweest, maar het is buitengewoon lelijk geweest voor werkende vrouwen en moeders. Vrouwen worden onevenredig zwaar getroffen door langdurige schoolsluitingen en het plotselinge verdwijnen van miljoenen Amerikaanse banen. Zelfs voordat de pandemie toesloeg, hadden vrouwen meer kans dan mannen om in armoede te leven, minder betaald te krijgen voor gelijk werk, het grootste deel van de kinderopvang op zich te nemen en de mentale last van het gezins- en gezinsleven op zich te nemen. Nu het aantal gevallen van COVID-19 toeneemt, bedrijven heropenen en scholen en kinderdagverblijven met onzekerheid worden geconfronteerd over hun plannen voor het komende schooljaar, worden de bestaande ongelijkheden voor vrouwen alleen maar erger.

In april 2020 vormden vrouwen 49% van het totale personeelsbestand, maar waren ze verantwoordelijk voor 55% van het banenverlies. In een New York Times-enquête in mei zei 80% van de vrouwelijke respondenten met kinderen onder de 12 dat ze het meeste of al het huishoudelijk werk doen en toezicht houden op leren op afstand, en 70% zei dat ze nog steeds de meeste kinderopvangtaken op zich namen tijdens de lockdown. Volgens een afzonderlijk onderzoek dat in maart door Syndio is uitgevoerd, heeft ongeveer 14% van de vrouwen overwogen om hun baan op te zeggen vanwege de gezinseisen als gevolg van de pandemie, vergeleken met slechts 10% van de mannen.

Wat voor veel vrouwen frustrerend is, is dat deze problemen niet eens op de radar lijken te staan ​​voor veel van de beleidsmakers die een heropening nastreven. Bedrijven in veel staten kregen plannen om te heropenen nog voordat kinderopvangfaciliteiten dat deden, en nu komen veel schooldistricten met complexe alternatieve academische schema's voor de herfst zonder schijnbaar rekening te houden met de ouders - met name moeders - die enorme inspanningen moeten leveren offers om het allemaal te laten werken.

Op Twitter delen veel vrouwen de onmogelijke schema's die ze de komende maanden misschien moeten houden, en hun angst dat nog meer vrouwen hun baan zullen opzeggen.

Deb Perelman, een auteur uit New York City en de maker van SmittenKitchen.com, tweette dat het schooldistrict van haar kinderen van plan is om in de herfst slechts één op de drie weken kinderen naar school te laten gaan.

"Wat voor mij verwarrend is, is dat deze plannen snel vooruitgaan zonder rekening te houden met de werkende ouders die in de versnellingen zullen raken als ze botsen", schrijft ze in een vervolgtweet. "Ik wou dat iemand het stille deel luid zou zeggen:in de COVID-economie mag je alleen een kind OF een baan hebben."

Hoe oneerlijk het ook mag zijn, de keuze tussen 'een kind of een baan' bestaat alleen voor degenen die bevoorrecht genoeg zijn om überhaupt de luxe van keuze te hebben. Alleenstaande moeders hebben beperkte mogelijkheden zonder extra inkomen of een partner om op te vertrouwen.

Bovendien hebben gekleurde vrouwen vaak te maken met hogere werkloosheidscijfers en grotere inkomensongelijkheid dan blanke vrouwen. Volgens een rapport van juni van het Amerikaanse Bureau of Labor Statistics is het werkloosheidspercentage voor vrouwen boven de 20 jaar iets minder dan 14%, maar onder Spaanse vrouwen is het 19% en onder zwarte vrouwen 16,5%.

De gevolgen van COVID-19 voor het levensonderhoud en de vooruitgang van vrouwen zijn ernstig en verstrekkend. In april waarschuwde een studie van de Verenigde Naties (VN) dat COVID-19 decennia van wereldwijde vooruitgang op het gebied van gendergelijkheid op de arbeidsmarkt zou kunnen terugdraaien.

"Naarmate vrouwen meer thuiszorg eisen, zal hun baan ook onevenredig zwaar worden getroffen door bezuinigingen en ontslagen", aldus onderzoekers. "Dergelijke effecten kunnen de toch al fragiele winst op de arbeidsparticipatie van vrouwen terugdraaien, waardoor het vermogen van vrouwen om zichzelf en hun gezin te onderhouden wordt beperkt, vooral voor huishoudens met een vrouwelijk hoofd."

De COVID-19-crisis heeft ook een grote impact op de geestelijke gezondheid van vrouwen. In maart en april 2020 ondervroegen onderzoekers van de universiteiten van Oxford, Cambridge en Zürich 8.000 Amerikanen en ontdekten dat de achteruitgang van de geestelijke gezondheid in de VS tijdens COVID-19 uitsluitend aan vrouwen kon worden toegeschreven.

Vooral moeders bezwijken onder de eisen van het pandemische leven. De 2020 State Of Motherhood Survey van de ouderschapswebsite Motherly meldt dat moeders "in een acute staat van burn-out leven". Ongeveer 74% van de respondenten zegt dat hun geestelijke gezondheid is verslechterd sinds het begin van de pandemie, en 89% van de respondenten zegt dat de samenleving niet genoeg doet om moeders te ondersteunen.

Er is geen duidelijke oplossing voor de problemen en ongelijkheden die worden verergerd door COVID-19. Als vrouwen in de VS zelfs maar een schijn van opluchting willen voelen, zou dit waarschijnlijk meer partnerparticipatie, meer betaalbare en hoogwaardige kinderopvang, flexibele werkschema's en betere sociale ondersteuning vereisen. Dit zijn allemaal dingen waar veel vrouwen al tientallen jaren om vragen, zelfs voordat er een wereldwijde pandemie uitbrak. Het valt nog te bezien of de COVID-19-crisis de wake-up call zal zijn waardoor mensen eindelijk gaan luisteren.


Previous:

Next: