• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Als je de ouder bent van een baby met krampjes, ja, dan heb je extra ondersteuning nodig

Jenna Fletchers nu 3 maanden oude zoon kreeg de diagnose koliek op 8 weken oud.
“Ik had al last van postpartumdepressie na een echt traumatische bevalling, maar zonder twijfel maakte koliek het erger”, zegt Fletcher.

De moeder van twee uit Philadelphia beschrijft de keren dat haar zoon huilde als een van de moeilijkste opvoedingsmomenten die ze ooit heeft meegemaakt.

"Het geluid van zijn huilen doet mijn hart sneller kloppen", zegt ze.

Kolieken worden door de American Academy of Family Physicians gedefinieerd als ontroostbaar huilen bij een verder gezonde baby die:

1. Duurt drie uur per dag

2. Gebeurt minstens drie keer per week

3. Duurt drie weken of langer

De koliekervaring kan verpletterend zijn voor ouders en ze een hulpeloos gevoel geven. Zelfs als een kinderarts hen vertelt dat hun baby gezond is en de koliek overgaat, kunnen ze vaak niet anders dan denken dat ze op de een of andere manier als ouder hebben gefaald. Dit alles is de reden waarom geruststelling en solide steun van vrienden, familie, zorgverleners en andere vertrouwde zorgverleners van vitaal belang zijn voor moeders en vaders die voor baby's met krampen zorgen.

Goede ondersteuning kan "ouders helpen emotionele doorbraken te maken waardoor ze sterk kunnen zijn tijdens moeilijke momenten en ouders eraan herinneren dat zelfzorg buitengewoon belangrijk is, zelfs wanneer ze leren voor een behoeftige baby te zorgen", zegt Dr. Sharon Somekh, een kinderarts in New York City en oprichter van Raiseology.com.

Kolieken kunnen de mentale gezondheid van ouders beïnvloeden

Fletcher herinnert zich dat het haar kinderarts was die voor het eerst inzag dat koliek haar eigen geestelijke gezondheid aantastte.

"De kinderarts van mijn zoon keek me aan tijdens zijn eerste afspraak en zei dat ik eruitzag alsof ik het moeilijk had", zegt ze.

Moeders zoals Fletcher zijn niet de enigen. Somekh zegt dat angst en depressie veel voorkomen bij ouders van baby's met de diagnose koliek. Interessant is dat, zoals Somekh het beschrijft, het verlichten van ouderlijke angst de kolieksymptomen zelf kan verminderen.

"De angst die zich begrijpelijkerwijs kan ontwikkelen bij ouders van een baby met koliek, wordt vaak door de baby gevoeld en kan op zijn beurt leiden tot meer huilen en onrustig gedrag van de baby", zegt ze.

Dit is waar het opbouwen van een ondersteuningssysteem voor ouders van baby's met krampen zo belangrijk wordt. Dit kan "een cyclus van algehele verbetering starten met positieve effecten op elk gebied in het leven van de ouders", zegt Somekh, eraan toevoegend dat wanneer ouders steun hebben om hun zorgen en angst voor koliek aan te pakken, ze beter in staat zijn om zelfverzekerd te zorgen. voor hun baby's.

Welke ondersteuning is er voor ouders van baby's met krampen?

Amanda Gorman, een kinderverpleegkundige in Baltimore, Maryland, en oprichter van Nest Collaborative, een online bron voor ondersteuning bij borstvoeding, zegt dat ouders tegenwoordig vaak geen ondersteuning hebben. Met uitgebreide familie verspreid over grote geografische gebieden, is het niet altijd duidelijk waar dat ondersteuningsnetwerk vandaan moet komen, maar ondersteuning is van cruciaal belang voor ouders. Hulp kan uit verschillende bronnen komen, waaronder:

• Nauwe familie en vrienden of iemand in de "vertrouwde binnenste cirkel" van de ouders

• Nieuwe steungroepen voor ouders, in plaatselijke ziekenhuizen of onafhankelijk gerund

• Andere ouders die baby's met krampjes hebben gehad:maak contact met andere ouders met krampjes tijdens een bijeenkomst voor nieuwe ouders, een lokale ondersteuningsgroep voor borstvoeding of via sociale media (zoals deze officiële Facebook-ondersteuning groep met 16.000 volgers van de Fussy Baby-site).

• Professionals, waaronder pediatrische en verloskundige zorgverleners, psychologen in de geestelijke gezondheidszorg, ontwikkelingsdeskundigen voor kinderen, voedingsconsulenten en slaapspecialisten

Inderdaad, zegt Fletcher, de hulp van een uitgebreide familie maakt het leven met een baby met krampjes op dit moment draaglijk. Haar schoonouders komen regelmatig langs, een paar vrienden hebben hulp aangeboden en haar kinderarts en verloskundige zijn cruciaal geweest bij het adviseren van haar over het behoud van haar welzijn.

Hoe u om ondersteuning kunt vragen — en wat uw ondersteuningssysteem kan doen

Een van de moeilijkste dingen voor ouders van baby's met koliek is om hulp te vragen. Dit kan zijn omdat je niet eens weet waar je moet beginnen met vragen. Maar het kan ook zijn omdat je je schaamt om toe te geven hoe moeilijk koliek is geweest.

Als je een ouder bent met krampen, is het belangrijk om te onthouden dat krampen en krampen heel vaak voorkomen en dat je niets hebt gedaan om het te veroorzaken. Maar dat betekent niet dat je ook moet "grijnzen en verdragen". Zoeken naar manieren om verlichting te krijgen - en om hulp vragen wanneer dat nodig is - zal je een wereld van goed doen.

Gorman zegt dat de beste steun komt van goede vrienden en familieleden — iedereen met wie je je op je gemak voelt om te delen wat je doormaakt en wat je nodig hebt. Ze stelt voor om je echt open te stellen voor die vertrouwde mensen over hoe koliek je beïnvloedt. Het kan immers zijn dat ze de impact ervan niet volledig begrijpen.

Van daaruit kun je samen een lijst maken met taken die je ondersteuningspersoon kan doen om te helpen. Patti Ideran, een ergotherapeut bij het Northwestern Medicine Central DuPage Hospital in Winfield, Illinois, stelt voor om te beginnen met uw basisbehoeften, omdat deze zo vaak de eerste zijn die worden verwaarloosd in een kolieksituatie, waardoor u veel gevoelens van overweldiging kunt krijgen. Hier deelt Ideran enkele eenvoudige ideeën voor ondersteuning.

10 eenvoudige manieren waarop uw mensen kunnen bijdragen:

1. Kijk naar de baby terwijl je een boodschap doet, een douche neemt of gaat joggen.

2. Neem een ​​maaltijd (of drie!) mee

3. Ruim je keuken op.

4. Doe de was.

5. Supermarkt.

6. Organiseer babycadeaus en schrijf bedankbriefjes.

7. Neem uw oudere kinderen mee voor een speelafspraakje of een uitje.

8. Kom langs tijdens het "heksenuur" en neem het over.

9. Pas op als je uit eten gaat of naar de film gaat.

10. Houd de baby vast terwijl je een dutje doet.

Als je zo'n specifieke lijst niet wilt maken, kun je ook je mensen vragen om met hun eigen ideeën te komen, zodat je er niet eens over hoeft na te denken, of je partner of een andere vertrouwde persoon die verantwoordelijk is voor het uitdelen van taken aan andere helpers. Soms kan het een baan op zich voelen om taken toe te wijzen.

Fletcher kan instaan ​​voor de geweldige impact die dit soort 'niet vragen, maar geven'-ondersteuning haar heeft gegeven.

"Mijn schoonmoeder sms't me meerdere keren per week 's ochtends om te zien of ik iets nodig heb", zegt ze. “Ze geeft concrete suggesties over hoe ze die dag kan helpen, zoals de kinderen een paar uur ophalen, mijn dochter naar de kleuterschool brengen of me helpen haar klaar te maken. Deze concrete aanbiedingen voor hulp zijn zoveel beter dan het vage 'Laat het me weten als je iets nodig hebt.'”

Het komt erop neer dat ouders van baby's met krampjes dit niet alleen hoeven te doen. Hoewel het in het begin misschien moeilijk is om open te zijn over je worstelingen of om hulp te vragen, is het zo belangrijk om voor jezelf te zorgen. Je steekt zoveel van jezelf in de zorg voor je baby en je kunt niet schenken uit een leeg kopje.