• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Op de parkbank:na 45 jaar werken met kinderen deelt deze dagzorgprofessional alles

Zolang ze zich kan herinneren, houdt Chris H. van baby's, zelfs toen ze zelf amper uit de kindertijd was. Zij was het kind dat met haar Barbies speelde en haar blondharige Baby Tender Love-pop vertroetelde die ze een jaar voor Kerstmis kreeg - nu een aandenken dat ze al die jaren later veilig in een doos heeft opgeborgen.

Als oudste van drie zussen die qua leeftijd ongeveer even oud zijn, werd Chris niet de 'moedershelper' in haar directe familie. Maar als nicht met negen ooms en tantes van moeders kant, veranderde dat toen de toch al grote familie nog groter begon te worden.

"Er kwamen altijd nieuwe neven en nichten in de familie en ik wilde de baby's altijd vasthouden", zegt Chris, de op twee na oudste neef. "Een keer gaf een van de baby's op me over - maar dat weerhield me er nog steeds niet van om de baby vast te houden."

Chris was net 11 jaar of zo toen ze begon te babysitten voor buren en bij verschillende kerkcrèches. Natuurlijk droomde Chris er altijd van om te trouwen en een eigen gezin te stichten. Maar biologische kinderen waren niet bedoeld:"Je hoeft niet te bevallen om een ​​moeder te zijn", zegt de altijd optimistische Chris, 56, die nu in Springfield, Missouri woont met haar man, Mike, en hun dochter (technisch gezien haar stiefdochter), Emily, momenteel een tweedejaarsstudent op de universiteit.

Chris heeft een groot aantal servicegerelateerde banen gehad:een voedingsassistent in een verpleeghuis, een busmonitor voor een openbare schooldistrict en zelfs een klantenservicemedewerker bij Wells Fargo. Maar ze is altijd teruggekeerd naar het beroep dat ze meer als een roeping dan als een baan beschouwt.

“Kinderopvang is zoveel lonender. Je gaat er niet in om veel geld te verdienen”, zegt Chris, die parttime op een kinderdagverblijf werkt en in het weekend oppast. “Ik heb het beste van twee werelden op mijn huidige dagopvang omdat ik leraren dekken tijdens hun lunchpauzes van 20 minuten en alle verschillende kinderen kan zien. Als ze me zien, glimlachen ze en strekken ze hun kleine handjes uit als ze willen dat ik ze oppak. Als ze me in de gang zien, komen ze naar me toe om me knuffels te geven en te zeggen:'Ik hou van je, juffrouw Chris.' Dat is zo geweldig. Dat maakt het zo de moeite waard - dat je weet dat je een klein verschil maakt in het leven van kinderen."

Bekijk hieronder enkele van Chris' beproefde wijsheid uit vier decennia van kinderopvang (en meer luierveranderingen dan de meesten van ons zich zelfs maar kunnen voorstellen):

1. Het grappigste dat een kind ooit tegen je heeft gezegd?

"Je ziet er oud uit!" Het enige wat ik kon bedenken was "bedankt" - ik wist niet waar dat vandaan kwam!

2. Hoe kalmeer je een kieskeurige baby?

Mijn eerste doel is om de luier te controleren, want niemand wil een vuile bodem. Lukt dat niet, dan geef ik ze een flesje en soms lukt dat. Maar als ze nog steeds druk zijn, leg ik ze even in bed. Het kan even duren voordat ze tot rust zijn gekomen, aangezien sommige kinderen veel moeite hebben met slapen. Als ze een fopspeen of 'bink' hebben, zoals ik ze graag noem, zal ik ze die geven. De combinatie van deze dingen zal over het algemeen voldoende zijn.

3. Is het oké om ooit een slapende baby wakker te maken?

Ik denk niet dat je dat zou moeten doen. Als ze slapen, betekent dat dat ze goed, comfortabel, buik vol en luier droog zijn. Als ze wakker worden, betekent dat over het algemeen dat ze een luierwissel of iets te eten nodig hebben. Laat slapende baby's gewoon slapen.

4. Wat is jouw magische superkracht die altijd goed lijkt te werken?

Mijn ervaring is dat ik met een kieskeurig kind onder een jaar werk dat ik naar ze toe ga en op ooghoogte met ze ga staan ​​en gewoon op een zachte en rustgevende toon met ze praat. Ze worden op hun beurt gewoon gelukkiger en hun kleine gezichtjes lichten op met een glimlach. Het is een bewezen feit dat kinderen aandacht willen krijgen. Net als ieder van ons volwassenen, zoals we ook leuk vinden als iemand interesse in ons toont.

5. Go-to kinderspeelgoed?

De kinderen spelen graag met mijn sieraden! Kinderen zijn gefascineerd en kijken graag naar mijn hangende stukken. Het is een goedkope vorm van entertainment die hen bezig houdt.

6. Als al het andere faalt...

... zing een beetje:"Ik hou van kinderen. Ik houd van kinderen. Ik houd van kinderen." Alle kinderen hebben een slechte dag. Je wilt ze helpen, maar je kunt maar zoveel doen. Soms willen ze gewoon niet geholpen worden. Haal even diep adem en verifieer opnieuw dat je echt van je werk houdt.

7. Schuldigste plezier?

Ik hou van winkelen, en nu ik deze smartphone heb, de eerste die ik ooit heb gehad, vind ik het leuk om aan de etalage te gaan zitten terwijl ik tv kijk. Mijn man plaagt me dat ik net een tiener ben op mijn telefoon. Ik ben ook een kringloopwinkelshopper, want ik hou van de spanning van het koopje.

8. Het beste advies voor zelfzorg?

Zorg dat je goed slaapt, zodat je niet chagrijnig wakker wordt. Ik heb een vaste bedtijd uiterlijk om 01.00 uur (aangezien ik om 10.00 uur begin te werken) om ervoor te zorgen dat ik zeven of acht uur slaap krijg en fris naar binnen ga. Ik ben altijd opgewonden om op te staan ​​en naar binnen te gaan en de kinderen en mijn collega's te zien. Kinderen houden je bezig en je bent constant in beweging. Je moet in je "A"-spel zitten om voor kinderen te zorgen.

9. Wat is één ding over kinderen waarvan je zou willen dat elke volwassene het wist?

Hoe kostbaar is elk kind en om dat kind nooit als vanzelfsprekend te beschouwen. Ik zou mijn rechterarm hebben gegeven om een ​​baby te krijgen, dus waardeer deze geschenken van God.

10. Wat is een verrassend aspect van je werk waar je van houdt?

Elke dag dat je naar je werk gaat, weet je nooit wat er kan gebeuren. Dat houdt het fris en interessant. Er is een kleine jongen met een aantal gediagnosticeerde emotionele problemen. In de afgelopen maand, geven of nemen, is hij naar me toe gekomen en heeft me knuffels gegeven. Dit was heel speciaal voor mij, want hij weet dat ik om hem geef en hij voelt zich ook veilig bij mij.