• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Caregiver Spotlight:5 vragen met Uchechukwu

Uchechukwu ("UC") is al meer dan 10 jaar een Professional Nanny &Household Manager en werkt met kinderen van alle leeftijdsgroepen, veelvouden en speciale behoeften. Ze is een van onze meest productieve schrijvers op de Care.com-communitysite. We namen een kopje koffie om meer over haar te weten te komen, haar zorgzame wijsheid en wat haar drijft om bij te dragen.

1. Waarom ben je in de zorg gestapt?

Ik begon met mantelzorg toen ik 12 was. Een vriend van de familie gaf me mijn eerste betaalde oppasbaan, gevolgd door een buurman. Ze beseften dat ik goed was met kinderen, dus verwezen ze me door naar de families in hun kring. Dus wat begon als occasioneel babysitten, veranderde in een terugkerend optreden en dat optreden groeide uit tot mijn carrière.

Een van de grootste redenen waarom ik dit werk doe, is omdat ik het gewoon geweldig vind om met kinderen te werken. Ik vind het heerlijk om deel uit te maken van hun mijlpalen, zoals deel uitmaken van de ontwikkeling van een baby van koeren tot praten, kruipen tot lopen en alles daartussenin. Hun leven kunnen verrijken, verrijkt ook het mijne.

2. Kun je me vertellen over een gezin waarmee je hebt gewerkt en die je leven echt heeft beïnvloed? Wat maakte ze zo geweldig?

Ik werk nu bijna 6 jaar bij mijn werkgever en ze zijn als mijn familie. Ik heb het geluk dat ik zo'n positieve en mooie band met hen allemaal heb:van de ouders en de kinderen tot de grootouders aan beide kanten van de familie.

Dit is iets wat veel verzorgers en families niet hebben, dus ik ben me ervan bewust en dankbaar hoe gelukkig ik ben. Wat deze familie zo geweldig maakt, is het feit dat ze enorm veel respect hebben voor mij als persoon en professional; het gevoel is wederzijds! Er is geen machtsstrijd, negatieve energie of onredelijke verwachtingen. We zijn ons allemaal bewust van wat we moeten toevoegen aan deze samenwerking en we doen dit met liefde, respect en elkaars welzijn in het achterhoofd. Ook kan ik met hen over alles praten en zij kunnen met mij over alles praten. Er wordt hier niet op eieren gelopen! Als ik weet hoeveel ze me waarderen en steunen, drijft het me in wezen om de beste te zijn en hen ook het beste te geven.

3. Welk advies zou je andere verzorgers en families geven die op een relatie als die van jou hopen?

Je kunt de achtergrond controleren, een miljoen vragen stellen en de referenties bellen, maar dat zijn slechts de oppervlakkige dingen. Het geeft niet het volledige beeld van wie een persoon is of zijn of haar capaciteiten (en beperkingen) als professional. Het vertelt je ook niet hoe een gezin zal zijn als je eenmaal lid bent van het huishouden. Met dat in gedachten, is mijn eerste advies om op jezelf te vertrouwen en je intuïtie te volgen - je kent dat gevoel dat we de neiging hebben om te negeren. Er is dit "ding" dat ik voel wanneer ik een familie ontmoet waarvan ik weet dat ik er een goede band mee zal hebben of waar ik van wegloop. Het is moeilijk onder woorden te brengen, maar het is bijna alsof je de juiste partner vindt. De paar keer dat ik dat 'ding' dat ik voelde negeerde, was ik teleurgesteld. Dus ik kan het niet genoeg zeggen:luister naar jezelf, vertrouw op je oordeel en volg je intuïtie!

Ten tweede, communiceer vrij en vaak. Er kan veel goeds worden bereikt door een eerlijke dialoog, net zoals veel tekortkomingen kunnen worden vermeden of verholpen als beide partijen in staat zijn om op een respectvolle manier vrijuit te gaan zitten en te spreken. Over respect gesproken, mijn derde advies is om uw partnerschap op een respectvolle basis te bouwen. Neem geen genoegen met een regeling waardoor u twijfelt aan uw integriteit, waarde en gezond verstand.

Geef tot slot uw partnerschap een kans om zich organisch en authentiek te ontwikkelen. Je kunt de goede dingen niet forceren! En natuurlijk bereid zijn om in het werk te zetten. Verwacht niet wat je niet kunt geven en onthoud dat een partnerschap alleen kan gedijen als alle betrokken partijen ALL IN zijn.

4. Je hebt meer dan 70 geweldige antwoorden op vragen op deze site geschreven. Waarom draag je bij?

Ik draag bij omdat ik het leuk vind om kennis en informatie met anderen te delen en ook van hen te leren. Ik neem mijn tijd bij het schrijven van een reactie, omdat ik vind dat alles wat de moeite waard is, de moeite waard is om goed te doen. Daarom, als ik mijn twee cent erin ga steken, moet ik ervoor zorgen dat het iets is dat informatief en nuttig is. Ik vind het ook erg leuk om de input van anderen te lezen, omdat de verschillende meningen en ideeën deel uitmaken van wat de Care Community functioneel maakt.

5. Ok, laatste vraag:wat zijn je verwachtingen en dromen voor de zorgsector?

Ik kijk uit naar de dag dat de samenleving zal erkennen dat zorgverleners de draad zijn die veel gezinnen met elkaar verbindt. Simpel gezegd, ze zijn een drijvende kracht in de economie en de samenleving. Het feit dat miljoenen ouders niet in staat zouden zijn om buitenshuis te werken (of zelfs maar even uit te stappen) zonder de steun van zorgverleners, laat zien hoe waardevol zorgverleners zijn! Een dergelijke erkenning zal een stap in de goede richting zijn.

Verder zou ik willen dat meer gezinnen worden voorgelicht over wat zorgverlening inhoudt - van het aannemen van personeel tot het belang van het verstrekken van voordelen, de primaire verantwoordelijkheden van een verzorger enzovoort. Voordelen zoals ziektekostenverzekering, overwerkvergoeding, enz. zijn ongehoord op dit gebied en dit is deels te wijten aan een gebrek aan opleiding, middelen en ondersteuning. Het is tijd om dat te veranderen! De industrie moet een aantal normen/grenzen vaststellen omdat het "alles mag"-model waarop het werkt duidelijk niet werkt.

Ten slotte ben ik net zo enthousiast om te zien dat er meer educatieve hulpmiddelen, middelen en training beschikbaar worden gesteld voor zorgverleners. Een van de uitdagingen waarmee de sector wordt geconfronteerd, is het feit dat iedereen wakker kan worden en zorg kan gaan verlenen. Gebrek aan duidelijke normen en opleiding devalueert het werk van de zorg, wat op zijn beurt de industrie devalueert. Het is al moeilijk genoeg om om te gaan met gezinnen die denken dat verzorgers niet veel verdienen omdat ze "op kinderen passen". We hebben dus een gerespecteerde structuur en certificering nodig om te zeggen:luister wereld, zorgverleners zijn echte professionals met waarde en waarde. Het is belangrijk om opleidings-/certificeringsprogramma's te hebben die echte professionals van gemiddelde kunnen onderscheiden, herdefiniëren waar het bij kinderopvang om gaat en in wezen verzorgers helpen uit te blinken in hun werk en ook een goed inkomen te verdienen.

Meer schijnwerpers voor zorgverleners

LEES: Het verhaal van Yoselin

LEES: Elina 's Verhaal