Oefenen alleen is niet genoeg

Oefening alleen is niet genoeg

Een van de kanshebbers voor de titel "'s werelds slechtste SAT-advies" is het volgende sterretje:neem gewoon de SAT zonder je voor te bereiden, om te zien hoe je het doet. Je kunt de test later altijd opnieuw doen als je niet tevreden bent met je score. Dit advies wordt vaak gezegd, vooral over de PSAT, omdat "het maar een oefentest is, het telt niet en hogescholen zullen je score niet zien."

Dat advies is voor anderen makkelijk te zeggen:ze hoeven niet met jouw scores achteraf te leven. Hier is de waarheid:voor elke honderd studenten die de SAT "gewoon" nemen zonder zich voor te bereiden, zullen 99 teleurgesteld zijn met een of meer van hun lees-, schrijf- of wiskundescores - soms verpletterend teleurgesteld. (Die andere student heeft ofwel ongelooflijk veel geluk, of geeft op de een of andere manier niets om de SAT.) En als iemand eenmaal teleurgesteld is, maakt dat de onvermijdelijke daaropvolgende voorbereiding des te moeilijker.

Kijk, er is gewoon geen manier om je best te doen, tenzij je je voorbereidt op de SAT; dat spreekt gewoon voor zich. Ik weet dat je je realiseert hoe belangrijk voorbereiding op de SAT is:daarom lees je dit boek. Maar het is zelfs belangrijk om je voor te bereiden op de PSAT - de test telt misschien niet voor anderen (hoewel dat voor veel beurzen wel geldt), maar hij telt wel voor jou! U hoeft zich niet veel voor te bereiden op de PSAT, net genoeg zodat u weet wat u kunt verwachten en de test dus een positieve ervaring is. De PSAT is vooral handig als een proef om te zien hoe je omgaat met "curve balls" (de onverwachte moeilijkheden die deel uitmaken van elke SAT en PSAT) en hoe moeilijk het soms is om toe te passen wat je weet onder de druk van echte examenomstandigheden.

Overigens is een veel voorkomende mythe dat studenten over het algemeen verbeteren de tweede keer dat ze de SAT doen, zelfs als ze zich niet voorbereiden tussen tests door. Ja, het is waar dat studenten op het gemiddelde scoreniveau (500 per sectie) de neiging hebben om iets te verbeteren. Hoe hoger je startscore is, hoe minder "oefeneffect" je krijgt (de verbetering die simpelweg ontstaat door het opnieuw afleggen van de test). Sterker nog, scores van meer dan 650 op een onderdeel nemen vaak af bij een nieuwe toets, als een student zich niet voorbereidt. Ironisch genoeg, hoe hoger je startscores, hoe belangrijker het wordt om je voor te bereiden tussen de PSAT en SAT, of tussen je eerste SAT en tweede SAT (als je besluit de test opnieuw te doen).

Een andere veel voorkomende misvatting over de voorbereiding op de SAT is dat je alleen maar "zich vertrouwd maakt" met de test door enkele oefenexamens af te leggen. Ja, dat is hetzelfde als zeggen dat je een geweldige basketballer kunt worden door jezelf vertrouwd te maken met een basketbalveld en te oefenen met het maken van een paar shots.

Michael Jordan zei ooit dat er een goede en een verkeerde manier is om basketbal te beoefenen. Hij zei dat het niet uitmaakt of je acht uur per dag oefent - als je op de verkeerde manier oefent, ben je alleen maar heel goed in het doen van de verkeerde dingen.

Alleen oefenen zal iemands score niet significant verbeteren, tenzij in combinatie met slimmere teststrategieën. Gelukkig heb je die strategieën nu in handen.


Previous:

Next: