De overstap maken van ouder naar huisonderwijzer

Bent u gekwalificeerd?

De overstap maken van ouder naar huisonderwijzer

Ouders zeggen vaak tegen me:"Ik zou mijn kinderen graag thuisonderwijs geven, maar ik denk niet dat ik hiervoor gekwalificeerd ben." Andere ouders zijn geïntrigeerd door thuisonderwijs, maar kunnen zichzelf onmogelijk voorstellen als zowel ouder en docent. Is het mogelijk voor gemiddelde ouders om de enorme taak van het opvoeden van hun kinderen op zich te nemen? Zijn er geen jarenlange gespecialiseerde opleiding nodig om een ​​goede leraar te worden? Het antwoord op beide vragen is "ja". Hoe is dat mogelijk? Omdat thuis leren heel anders is dan leren in de klas.

Toen mijn oudste dochter vier was, twijfelde ik of ik thuisonderwijs zou gaan geven of haar naar de kleuterschool zou sturen. Ik twijfelde aan mijn vermogen om haar les te geven. Toen ik Mel, een vader die zijn vijf kinderen thuisonderwijs gaf, om advies vroeg, zei hij:"Je hebt de slapeloze nachten van de kindertijd en peutertijd doorstaan, je dochter geleerd te praten, zichzelf te voeden, zich aan te kleden en je goed te gedragen. Als je eindelijk te maken hebt met een redelijk klein mens, gaat het echte plezier van het ouder zijn nu echt beginnen, en plotseling denk je dat je niet langer gekwalificeerd bent?" Nou, ze heeft de kleuterschool nooit gehaald en nu, bijna tien jaar later, ben ik erg blij dat ik Mels advies heb opgevolgd.

De veronderstelling dat alleen opgeleide professionals gekwalificeerd zijn om onze kinderen les te geven, is historisch gezien een relatief nieuw concept. Rond 1850 werd in Massachusetts de leerplicht ingevoerd en tegen de eeuwwisseling droegen ouders (vaak met tegenzin) de verantwoordelijkheid voor het onderwijs van hun kinderen over aan de staat. Een studie toonde later aan dat de alfabetiseringsgraad in Massachusetts 98 procent was vóór de leerplicht; na de leerplicht kwam de alfabetiseringsgraad nooit boven de 91 procent.

Om les te geven in de klaslokalen van vandaag, hebben opvoeders zeker jarenlange gespecialiseerde training nodig. Grote groepen kinderen met verschillende interesses en vaardigheden brengen zes of zeven uur per dag samen door met het onthouden van blokken met vaak abstracte informatie. John Taylor Gatto, NYC-leraar van het jaar, deelde zijn onderwijservaringen in Dumbing Us Down :"Ik begon te beseffen dat de klokken en de opsluiting, de gekke sequenties, de leeftijdssegregatie, het gebrek aan privacy, de constante bewaking en de rest van het nationale leerplan precies ontworpen waren alsof iemand erop uit was om voorkomen kinderen van leren."

Aan de andere kant hebben kinderen die thuis leren de vrijheid om te kiezen wanneer, waar en hoe ze leren. De enige referenties die ouders nodig hebben voor dit soort onderwijs, zijn een sterk verlangen om hun kinderen te helpen academische excellentie te bereiken en de overtuiging dat hun kinderen kunnen en zullen slagen. Dit klinkt als een eenvoudig proces, maar hoe wordt een ouder een goede leraar?

Gatto legt uit:"Ik moest het idee laten varen dat ik een expert was wiens taak het was om de kleine hoofden te vullen met mijn expertise, en ik begon te onderzoeken hoe ik die obstakels kon verwijderen die het inherente genie van kinderen verhinderden zichzelf te verzamelen. " De beste manier om dat doel te bereiken? "Ga uit de buurt van de kinderen en geef ze ruimte, tijd en respect."

Thuisonderwijs, in dit licht bezien, gaat er niet om dat een ouder een leraar wordt, in de traditionele zin, maar dat een ouder een gids en een partner wordt in de leerervaring. Succesvol thuisleren houdt in dat je je kind observeert, zijn voorbeeld volgt en zijn keuzes respecteert. Dit kan worden gedaan in het kader van kernvakken zoals lezen, rekenen en geschiedenis -- het is gewoon creatief gedaan.

Ik herinner me bijvoorbeeld dat ik op school over de burgeroorlog studeerde. We sloegen onze geschiedenisboeken open, deden een paar activiteiten en brachten vele uren door met het uit het hoofd leren van grote blokken informatie. Het was ongelooflijk saai en nadat ik vrijdag voor de test was geslaagd, herinnerde ik me heel weinig over de burgeroorlog.

Toen mijn dochter Jessica zeven was, lazen we een serie boeken over een kleine slavin, Addy genaamd, die tijdens de burgeroorlog leefde. Verteld vanuit het perspectief van een negenjarig meisje, fascineerde Addy's verhaal Jessica. Ze zat vol met vragen en wilde meer weten:"Waarom waren er slaven? Wat was de Underground Railroad? Wie was Abraham Lincoln?"

De antwoorden op deze en andere vragen vonden we in de kleurrijke boeken en educatieve videobanden in onze bibliotheek. We kookten met recepten uit die tijd en maakten eenvoudige kledingstukken die (bijna) historisch waren. We gingen ook naar een re-enactment van de burgeroorlog -- compleet met soldaten die kampeerden en eten kookten op open vuur. Maar het belangrijkste was dat we plezier hadden. Ik hoefde haar nooit iets te "leren", en ik heb zeker veel geleerd. Zes jaar later herinnert Jessica zich nog steeds zo ongeveer alles wat we hebben behandeld -- nu dat is echt leren!

De basis behandelen Maar hoe zit het met rekenen en lezen en schrijven? Hoe kun je deze vakken effectief en zonder moeite onderwijzen? Veel kinderen hebben het moeilijk omdat ze te jong beginnen met studeren en de presentatie is vaak saai. Op school worden deze onderwerpen ontleed in betekenisloze kleine elementen die zijn pijnlijk voor veel kinderen. Maar in het grote geheel van toepassingen in het echte leven, maken wiskunde, lezen en schrijven deel uit van het dagelijks leven. Als actieve deelnemer aan dit proces lijken kinderen deze vaardigheden moeiteloos op te pikken. Hier zijn een paar ideeën die u thuis kunt proberen:

Wiskunde
Word je bewust van hoe je elke dag wiskunde gebruikt. Cijfers op een pagina zijn vaak zinloos voor kinderen, maar het meten en plannen van een speciaal project is leuk. Probeer een boomhut, picknicktafel of eenvoudige plank te bouwen. Betrek uw kinderen bij uw dagelijkse activiteiten:"Hoe schatten we hoeveel verf we voor de keuken zullen gebruiken? Wat is het totale bedrag van onze voedselrekening per maand? Hoeveel daarvan is junkfood? Hoeveel zouden we besparen in een jaar als we geen junkfood kopen?" Zelfs snoep kan een uitdaging vormen:"Wat is het gemiddelde aantal rode snoepjes in tien zakjes M&M's?"

Schrijven
De meeste schrijfopdrachten zijn gewoon druk werk, en dat weten kinderen. Voor een positieve schrijfervaring moeten kinderen geloven dat hun werk zinvol is. Mijn meisjes houden ervan om een ​​dagboek bij te houden van hun dagelijkse activiteiten. Koop een echt cool uitziend boek en vraag je kinderen om een ​​paar zinnen te schrijven over wat ze elke dag deden. Mijn 13-jarige kijkt graag terug op haar vijf jaar dagboek bijhouden. Penvrienden zijn een andere geweldige manier om schrijven aan te moedigen. Ik hoef mijn meisjes zelden over te halen om terug te schrijven, en ze vinden het geweldig om brieven en foto's en zelfs kleine cadeautjes van hun nieuwe vrienden te ontvangen.

Overweeg een schrijfclub te beginnen. Nodig een paar kinderen uit om een ​​keer per week samen te schrijven. Laat het ene kind het verhaal beginnen en vraag het volgende kind om de verhaallijn toe te voegen of te veranderen. Een moeder vulde een kleine tas met ongewone voorwerpen... een oude bril, een gescheurde teddybeer en een fluitje. De kinderen schreven een verhaal waarin alle voorwerpen waren opgenomen. De resultaten waren verbluffend!

Lezen
Ik zeg dit herhaaldelijk omdat er geen betere manier is om de leesvaardigheid van uw kinderen te bevorderen:lees uw kinderen elke dag voor. Maak van naar de bibliotheek gaan een wekelijks evenement. Pak boeken op band en speel ze af in de auto. Kies mooie prentenboeken voor jongere kinderen over alle onderwerpen die hen interesseren. Vraag uw bibliothecaris om kwaliteitslectuur aan te bevelen voor uw oudere kinderen. Overweeg een paar abonnementen op interessante tijdschriften - dezelfde jongen die moeite heeft om een ​​boek te lezen, verslindt misschien wel een voetbal- of sporttijdschrift.

Ouder als leraar
Mijn transformatie van ouder naar leraar naar leerpartner is lang en uitdagend geweest. Na vele jaren van thuisonderwijs ben ik van mening dat de rol van de thuisschoolouder/leraar erin bestaat elk kind te ondersteunen, aan te moedigen en in staat te stellen zijn of haar individuele leerdoelen na te streven.

Als je er nog steeds niet van overtuigd bent dat je gekwalificeerd bent om je kinderen les te geven, lees dan wat Gatto - na 26 bekroonde jaren lesgeven - te zeggen heeft over de kwalificaties van leraren:"Dat gecertificeerde onderwijsexperts zoals ik noodzakelijk worden geacht om leren is een fraude en oplichterij. Vertrouw op families, buurten en individuen om de belangrijke vraag te begrijpen:'Waar is onderwijs voor ?' Het is onwettig om een ​​deskundige die vraag voor je te laten beantwoorden." Klinkt veel als thuisonderwijs voor mij.


Previous:

Next: