• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Baby's bedtijdgevechten overwinnen

Vertel ons hoe we ons kind kunnen laten slapen

Het is onderwerp nummer één in de geest van elke nieuwe ouder. Het overschaduwt elke andere vraag in het ouderschapsuniversum, het verslaan van hoe borstvoeding te geven en wanneer de baby moet omrollen. Vergeet dat allemaal. Vertel ons hoe we dit kind kunnen laten slapen. Laten we eerlijk zijn:we willen dat ze slapen omdat we willen slapen.

Maar wanneer elke nacht een gevecht is, hebben veel ouders het gevoel dat ze nooit meer zullen slapen. "Het is moeilijk om ouder te worden als je niet genoeg slaap hebt gehad", beaamt Annika Brindley, een slaapconsulent uit Washington, D.C. en moeder van drie kinderen. Maar net als andere experts belooft ze dat de bedtijdgevechten inderdaad gewonnen kunnen worden. Lees verder om erachter te komen hoe.

Baby's (geboorte tot 18 maanden)

Jonge baby's slapen in totaal tussen de 12 en 13 uur per dag, met ongeveer 11 tot 12 uur na ongeveer 6 maanden. Elke baby is natuurlijk anders. Sommigen slapen meer, anderen minder. "Alle baby's willen slapen", zegt Jodi Mindell, PhD, associate director van het Sleep Center in The Children's Hospital in Philadelphia en auteur van Sleeping Through the Night (Collins). Hen helpen -- door ze op een schema te krijgen en ze te leren zichzelf te kalmeren -- is de beste manier om baby's bedtijdgevechten te winnen.

Typisch bedtijdgevecht #1:baby slaapt niet door de nacht

Oplossing: Om te beginnen moet je over het idee heen komen dat 'de nacht door' zoiets als acht uur ononderbroken slaap betekent. Vijf of zes uur is realistischer. Een baby kan dit in theorie bereiken met 3 of 4 maanden, ervan uitgaande dat ze geen honger, natte of zieke is. Als je haar laat, tenminste. Problemen beginnen wanneer ouders, die niet in staat zijn om te verdragen wat klinkt als gekwelde kreten uit de kinderkamer, naar binnen rennen om haar op te halen, te kalmeren, te wiegen of te verzorgen. Elke ouder begrijpt die impuls. Maar door dit te doen, bereid je ongewild het toneel voor slechte slaapgewoonten die het hele gezin in de toekomst zullen plagen.

Het begint met het bedtijdritueel. "Ouders maken er een gewoonte van om hun baby's in slaap te knuffelen", zegt Mindell. "Wat begint als een warme, positieve knuffelsessie eindigt in een slechte gewoonte, want nu kan je baby niet in slaap vallen zonder dat knuffelen." Als je je baby zes maanden lang hebt gewiegd of in slaap hebt gezogen, wees dan niet verbaasd dat oma of de oppas (of papa) haar niet naar beneden kunnen krijgen, zegt ze.

"Goede" slaapgewoonten houden in dat je de baby in haar wieg laat slapen terwijl ze nog wakker is, zodat ze zelf in slaap valt. Als ze dit eenmaal heeft geleerd, kan ze zichzelf weer in slaap brengen als ze 's nachts wakker wordt. Als je je baby momenteel in slaap wiegt of borstvoeding geeft, zal het wat moeite kosten om haar te helpen weg te dromen zonder jouw hulp. Je kunt naar binnen gaan met de tussenpozen die je prettig vindt (bijvoorbeeld vijf minuten), haar geruststellen dat je er bent en dat alles in orde is, maar pak haar niet op.

Voor sommige ouders is dit proces schrijnend, het duurt een paar uur voordat de baby stopt met huilen en gaat slapen. Maar voor de meesten is het ergste na twee of drie nachten voorbij en na een week of zo heeft de baby geleerd zichzelf te kalmeren. Als de baby 's nachts huilt, moet je hetzelfde protocol volgen - nadat je hebt gecontroleerd of ze droog is en je weet dat ze geen honger of pijn heeft. Als je het niet aankan om in een andere kamer naar haar te luisteren, ga dan naast haar zitten en stel haar gerust dat je er bent. Ga langzaam de kamer uit, elke avond een beetje verder. Het zal langer duren voordat ze leert zichzelf te kalmeren, maar uiteindelijk kom je er wel.

Typisch bedtijdgevecht #2:baby zal niet naar beneden gaan

Oplossing: Als je een baby hebt die 's nachts niet in slaap kan vallen, is de kans groot dat hij overdag niet genoeg geslapen heeft en nu volledig bedraad is. Je zou denken dat als de baby een dutje overslaat en een hele dag heeft gespeeld, hij 's nachts zou slapen en zijn ouders zou laten wentelen in zalige opeenvolgende uren slaap. Ah, maar zo werkt het niet. Het rare maar ware feit is dat hoe beter de baby overdag slaapt, hoe makkelijker het zal zijn om hem 's nachts naar beneden te krijgen.

Dit betekent dat de meeste baby's een regelmatig dutje nodig hebben om de bedtijd soepel te laten verlopen. Maar als je baby niet vanzelf in een patroon valt, hoe zorg je er dan voor dat hij in slaap valt? De meeste baby's zijn anderhalf tot twee uur nadat ze wakker zijn geworden klaar voor een ochtenddutje. Dus als uw kind om 7 uur opstaat, is hij mogelijk al om 8.30 uur klaar voor zijn ochtenddutje. Zelfs als hij niet moe lijkt, probeer hem dan neer te leggen. Als je wacht tot hij in zijn ogen wrijft, mis je misschien het raam. Evenzo moet het middagdutje ongeveer twee uur nadat hij opstaat na het ochtenddutje volgen. Dus als hij om 10 uur wakker werd, zou je hem om 11.30 uur kunnen voeden en hem om 12.00 uur kunnen neerleggen voor een dutje. Maak niet de fout om de baby 's nachts te laat op te houden. "Het is beter om de bedtijd naar voren te schuiven, zodat de baby klaar is om te gaan slapen maar niet oververmoeid is", zegt Brindley.

Peuters (18 maanden tot 2 1/2 jaar)

Elke peuter die haar kikkerlaarzen waard is, zal haar best doen om bedtijd te vermijden. Zelfs als ze een goede slaper is geweest, zal het hervonden gevoel van onafhankelijkheid van je peuter je in de weg staan. Er gebeurt te veel in de wereld dat ze niet wil missen, zelfs als het schijnbaar saaie dingen zijn, zoals stofzuigen en de afwas doen. Maar ook al zijn ze vastbesloten om tegendraads te zijn, peuters hebben meer dan ooit routine nodig.

Typisch bedtijdgevecht #3:je peuter blijft niet in bed

Dit zijn de jaren waarin kinderen meestal van de wieg naar een groot kinderbed gaan. Een groot probleem, om zeker te zijn. Maar het kan een nog grotere hoofdpijn zijn voor ouders die hopen de broodnodige oog dicht te doen.

Oplossing: Overweeg om op het grote kinderbed te wachten. Wat de ontwikkeling betreft, zijn sommige kinderen pas op de derde verjaardag klaar voor een bed. Ze begrijpen misschien niet eens het idee om te blijven zitten. Kinderen die goede slapers in een wieg waren, vallen vaak uit elkaar wanneer verwacht wordt dat ze in een bed zonder beperkingen zullen blijven. Natuurlijk, als hij eruit klimt en je je zorgen maakt over zijn veiligheid, of je hebt de wieg voor nummer twee nodig, dan moet je doen wat je moet doen. Verwacht dat de nieuwigheid van het zijn in een bed voor een groot kind enige activiteit na het slapengaan zal veroorzaken. Hoe houd je een peuter in bed? Het antwoord kan afhangen van wat hij uit bed doet. Als hij haar kamer verlaat, moet je hem rustig terug begeleiden en zo min mogelijk aandacht schenken. (Elke opwinding zal ervoor zorgen dat hij het blijft doen.) Als hij in zijn kamer blijft en boeken en speelgoed tevoorschijn haalt, kun je ervoor kiezen om het te negeren, afhankelijk van hoe lang hij opblijft. Jodie Mathies uit Oakland, Californië, zegt dat toen haar dochter 2 was, ze haar na haar officiële bedtijd liet spelen zolang ze stil was en in haar kamer bleef. "Over het algemeen controleerde ik haar een uur of zo later. Ze sliep, vaak andere kleren aan en soms feeënvleugels."

Kleuters (3 tot 5 jaar oud)

Noem ze professionele peuters. Ze zijn groter, beter, slimmer en zullen minder snel uw biedingen doen, tenzij ze anders goed zijn opgeleid.

Typisch bedtijdgevecht #4:eindeloze gordijnoproepen

Oplossing: Creëer een magere, gemene routine voor het slapengaan en voer deze elke avond uit, zodat je peuter precies weet wat hij kan verwachten. Mindell stelt 30 tot 40 minuten aan activiteiten voor die niet van nacht tot nacht veranderen. Geef je peuter een gevoel van controle door hem bepaalde elementen te laten kiezen. Eerst in bad, of boeken? Welke twee boeken wil je? Probeer een uitstel van vijf minuten voor het slapengaan aan te kondigen en de timer in te stellen. Wanneer de tijd dringt, is het tijd om de routine te starten. Wees consistent. Je zult er versteld van staan ​​hoe je kind zich vastklampt aan de routine, zelfs als hij protesteert dat hij niet slaperig is. En als je klaar bent, ben je klaar. Wat als je kleuter de routine probeert te verlengen met nog een boek, nog een kopje water, nog een liedje?

Een bedtijdgrafiek kan een handig hulpmiddel zijn, inspelend op de liefde van een kleuter voor regels. Gebruik elke mogelijke vertragingstactiek die je kunt bedenken en noteer deze op de kaart. Als je kleuter een derde boek eist, verwijs hem dan naar de tabel. 'Er is geen derde boek nodig, schat.' U kunt uw kind ook een bedtijdpasje geven, waarmee hij nog een boek of kopje water kan verzilveren. Uw telefoontje over hoe vaak hij het krijgt -- van één keer per nacht tot één keer per week. Als je hem een ​​kleine overwinning laat behalen, zul je een veel grotere overwinning behalen.

Alles lijkt moeilijker dan het is als je niet genoeg slaapt. Probeer deze tips en uw vooruitzichten zouden moeten verbeteren. Dan heb je de energie en hersencellen om je volgende grote opvoedingsuitdaging aan te gaan!

Overgang van het familiebed

Het familiebed-gedoe was een tijdje leuk. Maar nu heb je een peuter of kleuter en, nou ja, jij en je man zouden graag je bed terug willen, zo niet voor een beetje privacy, dan gewoon om te slapen zonder een klein paar voeten in je rug elke nacht.

Wacht maar af. Wacht tot het leven rustig is zonder grote veranderingen aan de horizon:er zijn geen nieuwe broers en zussen op het toneel; ze is zindelijk; ze is gewend aan haar kleuterschoolrooster.

Begin met kleine wijzigingen. Moedig haar aan om in haar eigen bed te slapen tijdens de minder intimiderende uren met daglicht.

Laat haar in uw kamer blijven, maar niet in uw bed. Slaapexpert Jodi Mindell, PhD, raadt aan om een ​​futon of luchtbed aan het voeteneinde van je bed te leggen. Vertel haar dat de futon voorlopig haar speciale bed in jouw kamer is, totdat ze klaar is om naar haar eigen bed in haar eigen kamer te gaan. Of leg de matras in haar kamer, en je slaapt erop en blijft daar tot ze gewend is om alleen te blijven. Wees geduldig. Werk in de loop van een week of twee.

Als ze midden in de nacht onvermijdelijk in je kamer verschijnt, leg je haar op de futon of loop je met zo min mogelijk poespas terug naar haar kamer.

Julie Tilsner is een moeder van twee kinderen en de auteur van drie humoristische boeken over ouderschap. Bezoek haar website op julietilsner.com.

Oorspronkelijk gepubliceerd in American Baby tijdschrift.

Alle inhoud hier, inclusief advies van artsen en andere gezondheidswerkers, mag alleen als mening worden beschouwd. Vraag altijd direct advies aan uw eigen arts in verband met vragen of problemen die u heeft met betrekking tot uw eigen gezondheid of die van anderen.