Περιβαλλοντικές τροποποιήσεις που κάνουν τη διαφορά
Περιβαλλοντικές τροποποιήσεις που κάνουν τη διαφορά
Η δομή του περιβάλλοντος του παιδιού σας μπορεί να το βοηθήσει να είναι επιτυχημένο. Δοκιμάστε αυτές τις ιδέες για να κάνετε το σπίτι σας φιλικό προς τη ΔΕΠΥ.
Παρέχετε όσο το δυνατόν περισσότερη δομή και προβλεψιμότητα στο σπίτι. Καθιερώστε ορισμένους κανόνες, ρουτίνες και προγράμματα για να βοηθήσετε τη ζωή να κυλήσει πιο ομαλά.
Σχεδιάστε με το παιδί σας μια ρουτίνα/πρόγραμμα (π.χ. προετοιμασία για το σχολείο το πρωί, εργασίες για το σπίτι, ώρα γεύματος , ώρα ύπνου).
Το παιδί σας πρέπει να γνωρίζει ποια συμπεριφορά θεωρείται αποδεκτή και μη αποδεκτή στο σπίτι και τις συνέπειες (θετικές και αρνητικές ) και για τους δύο.
Βοηθήστε το παιδί σας να οργανώσει το δωμάτιό του για ευκολία στον εντοπισμό, τη χρήση και τον καθαρισμό των υπαρχόντων του, και για τη δημιουργία μιας αίσθησης τάξης.
Δώστε στο παιδί σας το δικό του χώρο για να κάνει την εργασία και τη μελέτη (που θα αφαιρεθεί από τα θορυβώδη αδέρφια και άλλα συνεχείς περισπασμούς και παρεμβολές).
Σχεδιάστε τον χώρο εργασίας του παιδιού σας με εύκολη πρόσβαση στα απαραίτητα εφόδια και υλικά.
Παρέχετε καλά επισημασμένους κάδους αποθήκευσης, δοχεία, ράφια, συρτάρια και δίσκους.
Παρέχετε επαρκή, ακατάστατο χώρο στην επιφάνεια εργασίας και χώρο αποθήκευσης.
Παρέχετε έναν χώρο εργασίας που να είναι καλά φωτισμένος και αεριζόμενος.
Χρησιμοποιήστε το χρώμα στρατηγικά για οργάνωση.
Δημοσιεύστε ημερολόγια και χρησιμοποιήστε κύρια προγράμματα. Γράψτε το όνομα και τις δραστηριότητες κάθε μέλους της οικογένειας με διαφορετικά χρώματα.
Ελαχιστοποιήστε τους περισπασμούς που θα επηρεάσουν την ικανότητα του παιδιού σας να εστιάσει και να κάνει την εργασία του.
Εάν το παιδί σας έχει τη δική του τηλεόραση, περιορίστε τη χρήση της κατά τις ώρες εργασίας ή αφαιρέστε την από το δωμάτιο.
Δοκιμάστε να απενεργοποιήσετε την οικογενειακή τηλεόραση στο σπίτι κατά τις ώρες εργασίας.
Εάν το παιδί σας έχει το δικό του τηλέφωνο στο δωμάτιο, ίσως χρειαστεί να περιορίσετε τη χρήση του κατά τις ώρες εργασίας. Σκεφτείτε έναν αυτόματο τηλεφωνητή για εφήβους.
Λάβετε υπόψη ότι τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ χρειάζονται τον δικό τους χώρο και όσο το δυνατόν περισσότερο χώρο.
Πειραματιστείτε με την αναπαραγωγή μιας ποικιλίας μουσικής στο σπίτι. Τα διαφορετικά είδη μουσικής μπορούν να αυξήσουν την παραγωγικότητα και να τονώσουν την ικανότητά μας να σκεφτόμαστε και να είμαστε δημιουργικοί. Άλλα είδη μουσικής είναι ηρεμιστικά, χαλαρωτικά και θεραπευτικά. Εξετάστε το ενδεχόμενο να αγοράσετε κασέτες οργάνων/CD, συμπεριλαμβανομένων περιβαλλοντικών ήχων (π.χ. ήχους ωκεανού, τροπικού δάσους), κλασική, τζαζ, κ.λπ. Υπάρχει κάποια έρευνα που καταδεικνύει την αποτελεσματικότητα της μουσικής με παιδιά με ΔΕΠΥ που έχει 60 κτύπους το λεπτό (όπως συνθέσεις ορχηστρών από τον Gary Αρνάκι). Ανατρέξτε στην ενότητα Τεχνικές Χαλάρωση, Καθοδηγούμενη Εικόνα και Οπτικοποίηση.
Συνειδητοποιήστε ότι όλοι έχουμε τα δικά μας στυλ μάθησης και προτιμήσεις. Σε μερικούς από εμάς δεν αρέσει να εργάζονται σε ένα γραφείο/καρέκλα και είναι πιο άνετα και παραγωγικά όταν κάθονται στο χαλί ή στηρίζονται σε μια πλάτη -- γράφοντας με χαρτί προσαρτημένο σε ένα πρόχειρο ή σε ένα γραφείο φορητού υπολογιστή.
Σχεδιάστε ανεπίσημους χώρους για μελέτη και χαλάρωση στο σπίτι. Σκεφτείτε μεγάλα μαξιλάρια, καρέκλες με φασόλια και χαμηλά τραπέζια (με καρέκλες σαν καθίσματα σταδίου).
Όλοι χρειαζόμαστε έναν χρόνο/τόπο για ησυχία. Τα παιδιά με ΔΕΠΥ χρειάζεται ιδιαίτερα να μπορούν να έχουν μια «ήσυχη περιοχή» για να μπορούν να πάνε και να ανασυνταχθούν και να ηρεμήσουν. Προσπαθήστε να δημιουργήσετε κάποιο δωμάτιο/χώρο στο σπίτι με ήσυχα χρώματα, ίσως τοποθετώντας ένα ενυδρείο (για να παρακολουθείτε ήσυχα τα ψάρια) και εξοπλισμένο με χαλαρωτική μουσική (και ακουστικά). Οποιοδήποτε μέλος της οικογένειας θα πρέπει να μπορεί να «δραπετεύσει» σε αυτό το ήσυχο δωμάτιο όταν χρειάζεται.
Μερικά παιδιά είναι πολύ αποσπασμένα στο δωμάτιό τους για να κάνουν εκεί τις εργασίες τους ή δεν εργάζονται παραγωγικά όταν είναι απομονωμένα. Επιτρέψτε στο παιδί σας να κάνει τα μαθήματά του σε άλλο χώρο του σπιτιού (π.χ. τραπεζαρία, κρησφύγετο) όπου οι γονείς βρίσκονται κοντά.
Εάν το παιδί σας μοιράζεται ένα δωμάτιο με έναν αδερφό, σκεφτείτε να επιτρέψετε στο παιδί σας με ΔΕΠΥ να κάνει την εργασία του δωμάτιο (ίσως σε τραπέζι με κάρτες).
Εάν το παιδί σας τείνει να είναι επιρρεπές σε ατυχήματα ή να καταστρέψει, αγοράστε έχοντας αυτό κατά νου και τοποθετήστε έπιπλα και αντικείμενα στρατηγικώς.
Σκεφτείτε το ενδεχόμενο να καλύψετε ένα γραφείο/τραπεζαρία με χαρτί κρεοπωλείου για σκίτσο/σχέδιο.
Εάν είναι δυνατόν, σχεδιάστε μια περιοχή του σπιτιού -- όπως το υπόγειο -- με έπιπλα (ή έλλειψη ), όπου είναι ανεκτή η ξέφρενη συμπεριφορά.
Πολλά παιδιά με ΔΕΠΥ είναι ικανά και αγαπούν να κατασκευάζουν, να χτίζουν πράγματα/να τα ξεχωρίζουν, να κάνουν τέχνες και χειροτεχνίες και άλλες πρακτικές δραστηριότητες. Αυτές οι δραστηριότητες θα πρέπει να ενθαρρύνονται, αν και μπορεί να είναι ακατάστατες. Προμηθευτείτε τα απαραίτητα υλικά, εργαλεία και δοχεία αποθήκευσης.
Πολλοί εργαζόμενοι γονείς με καθυστερημένα ωράρια περιορίζουν τα παιδιά τους στο σπίτι μετά το σχολείο (καθώς δεν είναι ασφαλές να τα αφήνουν να παίζουν έξω χωρίς επίβλεψη). Τα παιδιά με ΔΕΠΥ χρειάζεται ιδιαίτερα να μπορούν να απελευθερώνουν την ενέργειά τους με έντονη δραστηριότητα (δηλαδή, παίζοντας έξω, ποδηλασία, συμμετοχή σε οργανωμένα αθλήματα). Εξερευνήστε τρόπους ώστε το παιδί σας να έχει αυτή την ευκαιρία, όπως προγράμματα μετά το σχολείο σε ένα κέντρο αναψυχής.
Απόσπασμα από Η λίστα ελέγχου ADD/ADHD από τη Sandra Rief, M.A.
-
Όπως το να μένετε μόνοι στο σπίτι ή να παίρνετε ένα τηλέφωνο, για πολλά μεγάλα παιδιά, το να γυρίζουν από το σχολείο είναι μια ιεροτελεστία. Όχι μόνο ήρθε η ώρα επιτέλους ενώστε το πλήθος των μαθητών που ανακατεύονται πέρα δώθε, είναι επίσης καιρός -
Σε ποια ηλικία ένα παιδί θεωρείται νήπιο; Τεχνικά, υπάρχει μια απάντηση σε αυτή την ερώτηση, στην οποία οι ειδικοί συμφωνούν ευρέως. Με απλά λόγια, το επίσημο εύρος ηλικίας των νηπίων περιγράφεται από 1 έως 3 ετών, σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημ -
Συμπεριλάβετε το παιδί σας σε κανονικά οικογενειακά γεύματα και σνακ. Αυτό βοηθά στην υποστήριξη της υγιεινής διατροφής, γλωσσικές και κοινωνικές δεξιότητες. Προσφέρετε μια ποικιλία τροφίμων τρεις έως τέσσερις φορές την ημέρα, συν ένα ή δύο σνακ.
