Τι να κάνετε όταν το παιδί σας με ΔΕΠΥ υφίσταται εκφοβισμό
Ο εκφοβισμός μπορεί να οριστεί ως αυτόκλητη, επιθετική συμπεριφορά που περιλαμβάνει ανισορροπία ισχύος. Μπορεί να είναι σωματικό (γροθιές, κλωτσιές κ.λπ.), και μπορεί επίσης να έχει τη μορφή προσβολών και χλευασμού. Η παραγωγική χρήση του Διαδικτύου έχει οδηγήσει στο πρόβλημα του διαδικτυακού εκφοβισμού, στο οποίο τα κοινωνικά δίκτυα αποτελούν πλατφόρμες εξευτελισμού και γελοιοποίησης. Ο διαδικτυακός εκφοβισμός είναι ιδιαίτερα ανησυχητικός λόγω του ρυθμού με τον οποίο ταξιδεύουν οι πληροφορίες και του πόσο γρήγορα μπορεί να μοιραστεί μια ενοχλητική φωτογραφία ή βίντεο με πολλούς ανθρώπους.
Ο εκφοβισμός δεν επηρεάζει μόνο τα παιδιά με ΔΕΠΥ. Η UNICEF έχει δηλώσει ότι το πρόβλημα επηρεάζει πάνω από ένα στα τρία παιδιά μεταξύ 13 και 15 ετών.
Οι στατιστικές δείχνουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία του σωματικού εκφοβισμού λαμβάνει χώρα στα σχολεία, με ένα μικρό ποσοστό να λαμβάνει χώρα σε δημόσιους χώρους, όπως το πάρκο. Ο εκφοβισμός τείνει να ξεκινά από το δημοτικό σχολείο, να φτάνει στο αποκορύφωμά του στο γυμνάσιο και να μειώνεται στο γυμνάσιο. Ορισμένες ομάδες διατρέχουν ιδιαίτερα υψηλό κίνδυνο εκφοβισμού. Αυτό περιλαμβάνει την κοινότητα LGBTQIA (Λεσβίες, Ομοφυλόφιλοι, Αμφιφυλόφιλοι, Τρανσέξουαλ, Κουίερ, Ίντερσεξ, Ασεξουαλικοί), καθώς και παιδιά με αναπηρίες (η ΔΕΠΥ περιλαμβάνεται στον Νόμο για τους Αμερικανούς με Αναπηρίες ως αναπηρία) ή μαθησιακές δυσκολίες. Μια επιλεγμένη βιβλιογραφία δείχνει ότι τα παιδιά που αντιμετωπίζουν προβλήματα και καταστάσεις όπως ο διαβήτης, ο αυτισμός, η επιληψία, η ΔΕΠΥ και ο τραυλισμός, είναι πιο πιθανό από άλλα παιδιά να εκφοβιστούν.
Εάν υποψιάζεστε ότι το παιδί σας με ΔΕΠΥ υφίσταται εκφοβισμό ή συμμετέχει σε εκφοβιστική συμπεριφορά, είναι ζωτικής σημασίας να λάβετε τα κατάλληλα μέτρα. Αυτό συμβαίνει επειδή τα αποτελέσματα του εκφοβισμού εκτείνονται πολύ πέρα από το πραγματικό περιστατικό. Ο εκφοβισμός έχει αποδειχθεί ότι έχει μακροπρόθεσμες ψυχικές και σωματικές επιπτώσεις στους αποδέκτες του. Μια πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι τα θύματα του εκφοβισμού τείνουν να έχουν υψηλότερα επίπεδα πρωτεΐνης C-Reactive (ένας βιοδείκτης χρόνιας φλεγμονής) στην ενήλικη ζωή τους και έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να υποφέρουν από κατάθλιψη, πεπτικές διαταραχές και άγχος. Ο εκφοβισμός συνδέεται επίσης με υψηλότερο ποσοστό αυτοκτονιών.
Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ μπορεί να θεωρήσουν ότι είναι δύσκολο να δημιουργήσουν στενές φιλίες στο σχολείο. Κάποιοι μπορεί να φαίνονται ανυπόμονοι σε άλλους, άλλοι μπορεί να επιδεικνύουν «αυθεντική» συμπεριφορά και άλλοι μπορεί να χάνουν ζωτικής σημασίας κοινωνικές ενδείξεις ή να φαίνονται απρόσεκτοι κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Ο εκφοβισμός μπορεί να πηγάζει από το παραμικρό πράγμα, όπως το να έχεις απλώς τη φήμη της έλλειψης υπομονής. Μια πρόσφατη μελέτη που συνέκρινε έφηβες με και χωρίς ΔΕΠΥ διαπίστωσε ότι εκείνα με τη διαταραχή ήταν πιο πιθανό να πέφτουν θύματα σωματικού, λεκτικού και κοινωνικού εκφοβισμού. είχαν επίσης περισσότερες πιθανότητες να επιδοθούν σε συμπεριφορές εκφοβισμού. Εάν πιστεύετε ότι το παιδί σας μπορεί να είναι εκφοβιστής, είναι επιτακτική ανάγκη να μιλήσετε με τον δάσκαλο του παιδιού σας για να δείτε πώς το σχολείο αντιμετωπίζει το ζήτημα και ποια μέτρα λαμβάνονται για να το σταματήσει. 
Προσπαθήστε να καλλιεργήσετε μια ανοιχτή, ειλικρινή και μη αμυντική σχέση με τον δάσκαλο του παιδιού σας, έτσι ώστε να αισθάνεται άνετα να σας πουν για οποιαδήποτε συμπεριφορά εκφοβισμού έχει εκδηλώσει το παιδί σας ή εάν το παιδί σας δέχεται εκφοβισμό. Το πρόβλημα θα επιδεινωθεί εάν ο δάσκαλος του παιδιού σας φοβάται να σας μιλήσει για περιπτώσεις εκφοβισμού. Δεδομένου ότι ο απώτερος στόχος είναι να βοηθήσετε το παιδί σας, βοηθάει να είστε στην ίδια ομάδα.
Ένας άλλος τρόπος για να βοηθήσετε το παιδί σας είναι να προσπαθήσετε να το βοηθήσετε να κάνει φίλους. Τα παιδιά που ανήκουν σε έναν στενό κοινωνικό κύκλο έχουν λιγότερες πιθανότητες να υποστούν εκφοβισμό, καθώς φαίνονται λιγότερο ευάλωτα και απομονωμένα. Εάν διαπιστώσετε ότι το παιδί σας τα πάει καλά με το άλλο παιδί, προσπαθήστε να καλλιεργήσετε τη φιλία προσκαλώντας το παιδί στο σπίτι σας και διασκεδάζοντας τα παιδιά με μια σύντομη, εστιασμένη δραστηριότητα. (Τα παιδιά με ΔΕΠΥ μπορεί να απογοητευτούν ή να βαρεθούν κατά τη διάρκεια δραστηριοτήτων που συνεχίζονται για πολύ.) Όταν είστε μόνοι στο σπίτι με το παιδί σας, παίξτε πολλά παιχνίδια μαζί του, ώστε να συνηθίσει σε μερικά από τα πιο δύσκολα σημεία της κοινωνικής αλληλεπίδρασης – όπως η στροφή, η υπομονή ενώ κάποιος άλλος παίζει τον ρόλο του στο παιχνίδι και να μάθει πώς να χάνει. Ακόμα κι αν συμβαίνει εκφοβισμός, είναι ζωτικής σημασίας το παιδί σας να μην βλέπει ότι είστε πολύ τεταμένοι με αυτό, καθώς η έρευνα έχει δείξει ότι η «γονική μέριμνα με ελικόπτερο» μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματα της ΔΕΠΥ. Ενημερώστε το παιδί σας ότι νοιάζεστε, ότι είστε πάντα εκεί για να το ακούσετε και ότι μπορείτε να το βοηθήσετε να λύσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει.
Παραπομπές:
Nobullying.com, Στατιστικά στοιχεία εκφοβισμού 2014, πρόσβαση Απρίλιος 2015.
Forbes.com, The Psychological Effects of Bullying Last Well Into Adulthood, Απρίλιος, 2015.
NationalGeographic.com, Bullyi
Osteopathic.org, Cyber Bullying and its Effect on Our Youth, πρόσβαση Απρίλιος 2015.
Education.com, ΔΕΠΥ και Εκφοβισμός:Πώς να Βοηθήσετε, πρόσβαση Απρίλιος 2015.
Bullyingstatistics.org, Bullyi
-
Δεν αργεί ο ενθουσιασμός των καλοκαιρινών διακοπών να δώσει τη θέση του στην πλήξη. Σύντομα, τα παιδιά σας θα κάθονται στο σπίτι, θα παίζουν βιντεοπαιχνίδια και θα παραπονιούνται ότι δεν υπάρχει τίποτα να κάνετε. Όταν χτυπάει η πλήξη, είναι καιρός να -
Για οικογένειες που έχουν βιώσει το καταστροφικό πλήγμα μιας αποβολής ή άλλης περιγεννητικής απώλειας, η εγκυμοσύνη ή ακόμα και το να καλωσορίσουν ένα παιδί, δεν είναι πάντα αιτία να σκάσουν την παροιμιώδη σαμπάνια. Στην πραγματικότητα, οι εγκυμοσύνε -
Η πανδημία ήταν καταστροφική για τους παρόχους παιδικής φροντίδας και τους γονείς που βασίζονται σε αυτούς, αλλά η ανακούφιση φαίνεται, χάρη στη νέα αποδέσμευση 39 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε χρηματοδότηση από την κυβέρνηση Μπάιντεν-Χάρις. Η βοήθεια
