• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Hoe een levensvatbare of niet-levensvatbare zwangerschap wordt gediagnosticeerd?

Als u de diagnose krijgt dat uw zwangerschap niet levensvatbaar is, betekent dit dat de foetus zich niet tot een baby zal ontwikkelen en/of niet kan overleven buiten de baarmoeder. Dit zou waarschijnlijk verwoestend nieuws zijn om te horen, en u zou waarschijnlijk veel vragen hebben. Eerst en vooral wil je weten hoe artsen zeker kunnen weten dat de zwangerschap niet levensvatbaar is.

Hieronder bekijken we hoe medische zorgverleners deze aandoening diagnosticeren, veelvoorkomende oorzaken, behandelingsopties en hoe deze verschilt van een miskraam. We onderzoeken ook de impact die een niet-levensvatbare zwangerschap kan hebben op je vruchtbaarheid en hoe je om kunt gaan met dit hartverscheurende, onvoorziene einde van je zwangerschap.

Overzicht

Hoewel het concept van een levensvatbare en niet-levensvatbare zwangerschap relatief gemakkelijk te begrijpen is, wordt het beheerst door strikte definities. Vanuit klinisch perspectief is een levensvatbare zwangerschap er een waarin de baby kan worden geboren en een redelijke overlevingskans heeft. Daarentegen is een niet-levensvatbare zwangerschap er een waarin de foetus of baby geen kans heeft om levend geboren te worden.

Er zijn expliciete diagnostische criteria opgesteld om duidelijk te maken wanneer de beëindiging van een niet-levensvatbare zwangerschap gerechtvaardigd is. Exacte, uniforme normen worden gebruikt om variaties in de interpretatie van "redelijke overlevingskans" te elimineren om ervoor te zorgen dat de diagnose van niet-levensvatbaar betekent dat de foetus is overleden en/of niet buiten de baarmoeder kan leven.

Deskundigen hebben getracht duidelijkheid te verschaffen over de diagnose, niet alleen vanuit ethisch en juridisch oogpunt, maar om ouders de zekerheid te bieden dat ze de juiste behandelingskeuze hebben gemaakt, inclusief zwangerschapsafbreking, op basis van bewezen medisch bewijs. .

Oorzaken van een niet-levensvatbare zwangerschap

Vanuit diagnostisch perspectief betekent niet levensvatbaar niet een kleine overlevingskans. Het betekent geen overlevingskans. De meest voorkomende redenen hiervoor zijn:

• Een baby te vroeg geboren om te kunnen overleven (vóór 23 weken)
• Een aangeboren afwijking die het voortbestaan ​​van de foetus buiten de baarmoeder onmogelijk maakt
• Een zwangerschap waarbij de foetus geen hartslag meer heeft
• Anembryonale zwangerschap, ook bekend als een aangetaste eicel, waarbij de zwangerschap stopt met groeien nadat de zwangerschapszak is gevormd
• Buitenbaarmoederlijke zwangerschap, waarbij de bevruchte eicel zich buiten de baarmoeder nestelt
• Keelzwangerschap, waarbij een bevruchte eicel die niet kan overleven in de baarmoeder wordt geïmplanteerd

Extreem vroeggeboorte

In termen van vroeggeboorte kijken de meeste ziekenhuizen naar levensvatbaarheid vanuit het perspectief van wanneer een baby op zijn minst enige kans heeft om te overleven. De lijn wordt ongeveer rond de 23e tot 24e week van de zwangerschap getrokken. Vóór 23 weken zwangerschap hebben foetussen ongeveer 1% of minder overlevingskans en een hoge morbiditeit. De vooruitzichten voor overleving verbeteren gestaag met elke voorbijgaande week van de zwangerschap.

In de afgelopen 50 jaar is de prognose voor baby's geboren tussen 23 en 28 weken zwangerschap dramatisch verbeterd, met overlevingspercentages tussen 50% en 70%. Premature baby's die vóór 28 weken levend geboren worden, hebben vaak te maken met langdurig verblijf op de neonatale intensive care (NICU) en velen hebben blijvende handicaps, maar een groeiend aantal gaat verder.

Overlevingspercentages vóór 23 weken zijn nauwelijks veranderd. De vroegst bekende geboorte met een overlevende baby is na 21 weken. Voor 23 weken sterft de foetus vaak bij de geboorte of kort daarna, ondanks medisch ingrijpen. Voor die extreem premature baby's die de geboorte overleven, zullen ouders en artsen samen beslissen welke levensverlengende behandelingen geschikt of haalbaar zijn.

Niet-levensvatbaarheid bepalen

Naast een extreem vroeggeboorte heeft de Society of Radiologists in Ultrasound (SRU) definitieve criteria opgesteld om niet-levensvatbaarheid vast te stellen. Deze bepaling is bedoeld om ervoor te zorgen dat zorgverleners en patiënten duidelijk zijn over wanneer een zwangerschap levensvatbaar is of niet, evenals om voorkomen dat een mogelijk levensvatbare zwangerschap wordt afgebroken.

Definitieve criteria

Met behulp van echografie wordt een zwangerschap niet levensvatbaar verklaard op basis van de volgende definitieve criteria:

• Een draagzak die geen embryo bevat maar een gemiddelde diameter heeft van 25 millimeter of groter
• Een draagzak met een dooierzak wordt waargenomen in een scan, maar 11 of meer dagen later is er geen embryo met een hartslag
• Een draagzak zonder een dooierzak wordt waargenomen in een scan, maar twee of meer weken later is er geen embryo met een hartslag (dit betekent dat de zwangerschap niet verder gaat)
• Geen foetale hartslag en een lengte van kruin tot staart van zeven millimeter of meer

Niet-definitieve criteria

In sommige omstandigheden kan een zwangerschap als potentieel niet-levensvatbaar worden beschouwd en moet verder worden getest. Volgens de SRU-richtlijnen zou een zwangerschap worden beschouwd als risico op niet-levensvatbaarheid op basis van de volgende niet-definitieve criteria:

• Er wordt een draagzak met een dooierzak waargenomen, maar zeven tot tien dagen later is er geen embryo met een hartslag
• Een draagzak zonder een dooierzak wordt waargenomen, maar zeven tot 13 dagen later is er geen embryo met een hartslag
• Afwezigheid van een embryo zes of meer weken na de laatste menstruatie
• Onevenredig kleine draagzak in verhouding tot het embryo (minder dan vijf millimeter verschil tussen de gemiddelde zakdiameter en de lengte van kruin tot staart)
• Lege amnion (het membraan dat bedoeld is om het embryo te omringen)
• Vergrote dooierzak van meer dan zeven millimeter
• Geen embryo en een gemiddelde diameter van de zwangerschapszak van 16 tot 24 millimeter
• Geen hartslag en een lengte van kroon tot staart van minder dan zeven millimeter

In de overgrote meerderheid van deze gevallen zullen deze zwangerschappen uiteindelijk niet-levensvatbaar worden verklaard.

Behandeling

Wanneer zwangerschap niet levensvatbaar is, zal het ofwel vanzelf mislukken of een chirurgische ingreep, zoals dilatatie en curettage (D&C) of medicatie kan nodig zijn om achtergebleven foetaal weefsel te verwijderen.

Het is belangrijk op te merken dat er geen behandelingen beschikbaar zijn of manieren om een ​​niet-levensvatbare zwangerschap te redden.

In veel gevallen zal het hebben van een niet-levensvatbare zwangerschap geen nadelige invloed hebben op de toekomstige vruchtbaarheid. Vaak komen niet-levensvatbare zwangerschappen voor als gevolg van chromosomale of andere afwijkingen die niet wijzen op een blijvend vruchtbaarheidsprobleem. Een mogelijk risico doet zich voor bij een buitenbaarmoederlijke zwangerschap die niet wordt gediagnosticeerd voordat mogelijke complicaties optreden, wat kan leiden tot een breuk van de eileider.

Raadpleeg uw arts over uw specifieke omstandigheden om nauwkeurig te kunnen lezen hoe uw niet-levensvatbare zwangerschap uw kansen op een gezonde zwangerschap in de toekomst wel of niet kan beïnvloeden.

Omgaan met

Naast het verzorgen van lichamelijk herstel dat nodig is na een niet-levensvatbare zwangerschap, moet u ook aandacht besteden aan uw emotionele genezing. Omgaan met zwangerschapsverlies kan een grote tol eisen en kan aandacht en zorg voor uw geestelijke gezondheid vereisen. Geef jezelf de tijd om te rouwen. Het kan helpen om een ​​medelevend persoon te vinden om mee te praten, zoals een partner, familielid, vriend of therapeut.

Een woord van Verywell

Richtlijnen over niet-levensvatbaarheid voorkomen de verkeerde diagnose van een levensvatbare zwangerschap. Het is echter belangrijk om te onthouden dat "levensvatbaar" niet noodzakelijk betekent in perfecte gezondheid. In sommige gevallen kan een baby buiten de baarmoeder overleven, maar zal er levenslang intensief medisch ingrijpen nodig zijn.

Dit is zeldzaam, maar de mogelijkheid benadrukt het belang van het volledige begrip en de inbreng van de ouders op momenten dat de levensvatbaarheid niet zeker is. Uw arts kan u adviseren, maar alleen u als ouders kunt beslissen wat de meest geschikte en liefdevolle keuze is voor uw baby.