• Bebekler
• Bir Aile Bina
• çocuklar
• Genel Ebeveynlik
• Yenidoğanlar
• Gençler
• Toddlers
• gebelik

Öğrencinin Devlet veya Özel Okuldan Evde Eğitime Geçişi Yapmasına Yardımcı Olma

Geçiş ve sosyalleşme

Öğrencinin Devlet veya Özel Okuldan Evde Eğitime Geçişi Yapmasına Yardımcı Olma Çocuğunuzun kurumsal okullardan geçişinde yaşadığı zorluk derecesi, büyük ölçüde çocuğun yaşına ve kişiliğine ve sizin ve çocuğunuz arasındaki ilişkiye bağlı olacaktır. Geçiş yaptığınızda çocuk ne kadar küçükse, o kadar az sorunla uğraşırsınız. Benzer şekilde, siz ve çocuğunuz iyi ve yakın bir ilişkiniz varsa, sizin veya çocuğunuzun sorun yaşama olasılığı daha düşüktür. Çocuğunuz, özellikle bir grupla ilişkili davranış sorunları yaşıyorsa (yanlış kalabalıkla takılmak gibi), o çocuğu evde eğitime geçirirken sorun yaşamanız daha olasıdır.

Çocuğunuzun evde eğitime geçişle ilgili yaşayabileceği olası her sorunu açıklamanın bir yolu olmamasına rağmen, bu bölümün geri kalanında daha yaygın olan bazı sorunlar açıklanmakta ve bunlarla başa çıkmak için yapabileceğiniz bazı şeyler önerilmektedir.

Sosyal Kaygı ile Başa Çıkma
Çocuğunuzun evde eğitim almasıyla ilgili olarak karşılaşacağı en yaygın sorun, benim "sosyal kaygı" olarak adlandırdığım genel bir sorundur. Bunun temel kökü, çocukların artık diğer çocuklarla hiçbir teması olmayacaklarına veya artık arkadaşlarına sahip olamayacaklarına dair korkularından gelir. (Bazı durumlarda, örneğin çocuğunuzun istemediğiniz çocuklarla ilişki kurması gibi, evde eğitim görmenizin nedenlerinden biri de budur!)

Çocuğunuz daha büyükse ve uzun süredir kurumsal okullarda bulunuyorsa, akran baskısı çocuğunuza "grup düşüncesi" içinde düşünmeyi öğretmiş olabilir. Bu düşünce tarzında, kalabalığın yaptığı her şey "içeride" ve yapmadıkları şey de yok (veya bunun için başka bir kelime kullanmak için "havalı"). Çocuğunuz bunu "Garip olmak istemiyorum" şeklinde ifade edebilir. Evde eğitim hızla büyürken, çocuğunuzun evde eğitim gören pek çok kişi tanımaması ve evde eğitim alan insanları tuhaf bulma olasılığı hala mümkündür (farklı olarak tercüme edilir, bu grup düşüncesine göre doğal olarak kötüdür!).

Sosyal kaygıyı yenmek Çocuğunuzu evde eğitime geçirmekle ilgili herhangi bir sorununuz varsa, bu tür bir sorun yaşamanız en olası sorundur. Ne yazık ki, kurumsal okulların "grup-düşün" sosyal yapısına kilitlenmiş bir çocuğu evde okulun daha iyi olacağına ikna edemezsiniz. Ancak, böyle bir çocuğa evde eğitim konusunda güven vermek için birkaç şey yapabilirsiniz:

• Çocuğunuzun arkadaşlarıyla (en azından çocuğunuz üzerinde olumsuz bir etkisi olmayanlarla) iletişim halinde kalmasına yardımcı olun.

• Çocuğunuzun arkadaş olabileceği diğer evde eğitim gören çocukları bulmak için ev okulu ağınızı kullanın. Çocuğunuzun diğer ev okulu öğrencileriyle düzenli olarak zaman geçirmesini sağlayın. O kadar zaman da evde eğitim faaliyetleri yapmak zorunda değil. Ev okulu çocukları sadece takılmaktan ve eğlenmekten de yararlanır.

• Çocuğunuzun evde eğitim gören diğer çocuklarla takılmasına izin vermenin yanı sıra, evde eğitimin artıları ve eksileri hakkında kendi bakış açılarını almak için çocuğunuzun bu çocuklardan bazılarıyla "görüşme yapmasını" sağlayın.

• Evde eğitimin kurumsal okullardan çok daha eğlenceli ve özgürleştirici olacağını vurgulayın. Okul gezileri, okulda daha az saat, daha fazla esneklik vb. şeylere odaklanın.

• İşlerini halletmek için olabildiğince hızlı nasıl hareket edebileceklerini gösterin. Ve bitirdiklerinde, - belirli bir süre için belirli yerlerde (çeviri:sınıflarda) bulunmaları gereken kurumsal okulların aksine - değerli bir şey olup olmadığına bakılmaksızın biterler. Birçok çocuk, özellikle aktif zihinleri olanlar, kurumsal okullardan sıkılır. Evde eğitim bu çocuklar için daha az sıkıcı olacak çünkü öğrenmeyi çocuğun yeteneklerine göre tasarlayacaksınız.

• Belirli bir süre, örneğin bir okul yılı için evde eğitim almaya çalıştığınızı açıklayarak bazı çocuklara yardımcı olabilirsiniz. Onlara yılın sonunda, herkes için nasıl çalıştığını görmek için ne olduğunu değerlendireceğinizi söyleyin. Bu, çocukların sonsuza kadar devam edecek bir şeye hapsolmuş hissetmelerine yardımcı olabilir. Muhtemelen, siz ve çocuk büyük başarı elde edeceksiniz, bu nedenle bu değerlendirmenin çocuğu kurumsal bir okula geri göndermeye yol açması pek olası değildir.

Çocuğunuz okuldaki "sosyal ortama" aşırı derecede bağlıysa ve grup düşüncesi bağımlılığından muzdaripse, açıklamalarınız pek yardımcı olmayabilir. Durum buysa, geçişle mücadele ederken çocuğunuza katlanmak zorunda kalabilirsiniz. Eğer kursa devam ederseniz, çocuğunuzun sonunda evde eğitim almayı kabul edecek ve hatta buna değer verecek şekilde büyüyeceğine inanıyorum. Ancak, en kötü durumlarda, bu kabul biraz zaman alabilir, bu nedenle sabırlı olmanız gerekir. Bir çocuğun grup düşünceli yaşam biçiminden kurtulması biraz zaman alabilir.

Bu bazen acı verici geçişten sonra, çocuğunuz daha bağımsız düşünmeye başlayacak ve zamanla kendi düşüncelerini veya eylemlerini yönlendirmek için başka insanları aramamaya başlayacak (ve bunu yaptıklarında, doğal olarak başkaları yerine size bakacaklardır). çocuklar).

Artan esneklik veya yapı eksikliğiyle başa çıkmak (kişinin bakış açısına bağlı olarak) Hayatının büyük bir bölümünü geleneksel okul gibi bir kurumda geçiren biri, kendisine ne yapacağını ve ne zaman yapacağını söyleyen birini içeren katı bir yapıya sahip olmaya alışır (bundan hoşlanmasalar bile). parçası çok). Bir çocuk anaokuluna geçtiğinde, bu katılık büyük ölçüde ortadan kalkar. Bazı çocuklar bu katılık eksikliğini gerçekten çok iyi anlayacaktır; ancak diğerlerinde biraz endişeye neden olabilir.

Her iki durumda da, ev okulunuzu istediğiniz kadar ciddiye aldığınızdan emin olarak, geçişin bu yönü ile çocuğunuza yardımcı olabilirsiniz. Bunu aşağıdakiler de dahil olmak üzere çeşitli şekillerde iletebilirsiniz:

• Evde eğitim için ayrılmış bir oda tutun.

• Tutmalarını beklediğinizi bildikleri bir programa sahip olduklarından emin olun - onu tuttuklarından emin olmak size kalmış.

• İlk bir veya iki ay için okul saatlerini olabildiğince düzenli tutun; Çocuğunuza buna alışması için bir şans vermek için kademeli olarak esnekliği tanıtın.

• Okul oturumdayken bir öğretmen/koç gibi davranın. Öğretmenlik yaparken bir ebeveyn yerine öğretmen veya koç gibi davrandığınızdan emin olun. Bu, çocuğunuzun bu role alışmasına yardımcı olacaktır.

• Uygun ev okulu ortamını oluşturduğunuzda, çocuğunuz kabul etmeye ve daha bağımsız bir şekilde çalışmayı öğrenmeye başladığında, yavaş yavaş "hükümranları bırakabilirsiniz".

Ayırmalar Sizden Ayrılma İhtiyacıyla Başa Çıkmak
Çocuğunuzun yaşına ve kişiliğine bağlı olarak, diğerlerinden daha fazla bağımsızlığa ihtiyaçları olabilir. Tahmin edebileceğiniz gibi, bu durum daha büyük çocuklarda daha olasıdır, ancak aşırı bağımsız çocuklar için bile geçerli olabilir. Çocuklar, evde eğitimin nasıl çalıştığını anlayana kadar, ebeveynleriyle (o sizsiniz) çok fazla zaman geçirmek zorunda kalma konusunda biraz endişe duyabilirler.

Bu konu, evde eğitimin bağımsız yönleri vurgulanarak kolaylıkla halledilebilir. Örneğin, özellikle daha büyük çocuklar için, çoğunlukla bağımsız çalışma zamanlarına izin verebilirsiniz. Ayrıca, örneğin bir yatak odasında, anaokulu odasının dışında bir çalışma alanı oluşturmayı da düşünmelisiniz. Bu, çocuğun gerektiğinde kendini ayırmasına izin verecektir.

Kardeşlerden Ayrılma İhtiyacıyla Başa Çıkma
Evde eğitimle ilgili en güzel şeylerden biri de evde eğitim gören kardeşler arasında çok yakın ilişkiler geliştirmesidir. Bu iyi bir şey olsa da, özellikle kardeşler arasında büyük bir yaş farkı varsa, bazı çocuklar bunu kötü bir şey olarak görebilir. ("Bütün günü onunla aynı odada geçirmek zorundayım!")

Zamanla, çocuklarınız birlikte vakit geçirmekten zevk almaya başlayacaklar, bu yüzden bu, gerçeklikten çok algıyla ilgili başka bir konudur. Yine de, evde eğitime geçişin getirebileceği kaygıyla uğraşan bir çocuk için ciddi bir endişe kaynağı olabilir.

Tüm çocuklarınıza aynı anda öğretme olasılığınız olduğundan, onları ayrı tutmak pratik değildir ve gerçekten denememelisiniz. Ancak, kardeşler ihtiyaç duyduklarını belirtiyorlarsa, kardeşler arasında bir dereceye kadar ayrılık sağlamalısınız. Bunu yapmanın en iyi yolu, evinizde çocukların zaman zaman kendi başlarına çalışabilecekleri bağımsız çalışma alanları oluşturmaktır.