• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Lęk separacyjny

Lęk separacyjny

Lęk separacyjny

Wskazówka

Może to złagodzić późniejszy lęk separacyjny, jeśli przynajmniej od czasu do czasu zatrudnisz opiekunkę w ciągu pierwszych sześciu miesięcy życia dziecka. Może czuć się bardziej komfortowo z separacją, jeśli zawsze był to znany aspekt jej życia.

Jeśli Twoje dziecko cierpi z powodu lęku separacyjnego, spróbuj zignorować histerię i spraw, aby rozstanie było jak najkrótsze i najsłodsze. Pożegnaj się z uśmiechem i uściskiem i wyjdź za drzwi. Potem wróć pięć minut później. Nie wracaj do pokoju (lub domu), po prostu stań za drzwiami lub może zajrzyj przez okno. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że Twoje dziecko już się uspokoiło i przyzwyczaiło do swojej dziennej sytuacji. Jeśli w ciągu tygodnia lub dwóch nie uspokoi się w ciągu mniej więcej 10 minut od Twojego wyjazdu, zawsze możesz ponownie rozważyć swoją decyzję — czy w ogóle umieścić ją w przedszkolu, czy skorzystać z tego konkretnego przedszkola dostawca.

Bez względu na to, jak fantastyczna wydaje się Twoja opiekunka lub opiekunka, zarówno Ty, jak i Twoje dziecko możecie cierpieć z powodu lęku separacyjnego, gdy nadejdzie czas rozstania.

Zwłaszcza pod koniec pierwszego roku życia dziecka, kiedy jego pamięć zaczyna się rozwijać, lęk separacyjny może stać się prawie nie do zniesienia dla was obojga. Twoje 10-miesięczne dziecko będzie wiedziało, że jak tylko opiekunka do dziecka stanie w drzwiach lub gdy tylko wejdziesz do świetlicy, wkrótce będziesz chodzić. Twoje dziecko może prawie histerycznie płakać, gdy nadejdzie czas, abyś wyszedł. I może powtarzać ten scenariusz dzień po dniu.

Najgorsze dla twojego dziecka (a tym samym dla ciebie) jest akt separacji. Twoje dziecko może pamiętać podobne sytuacje z przeszłości i dlatego przewidywać separację. Ale skupiając się na niepokoju w tej chwili, może nie pamiętać szczęśliwego spotkania, które zawsze następowało w przeszłości. Może pomyśleć, że nigdy nie wrócisz.

Jednak po Twojej odejściu Twoje dziecko może zapomnieć, że w ogóle Cię nie ma. (Skupianie się na natychmiastowej chwili ma swoje zalety.) A może uspokaja się na tyle, by teraz pamiętać, że zawsze wracasz. Na szczęście, podobnie jak w przypadku płaczu przed snem, okresy łez u Twojego dziecka stają się coraz krótsze każdego dnia (chociaż mogą się nasilać ponownie, jeśli jest chore, zmęczone lub w inny sposób podatne na łzy).

Choć może się wydawać, że niepokój Twojego dziecka jest ogromny, Twój własny niepokój może być jeszcze gorszy. Możesz nękać się pytaniami takimi jak:

• Czy przeżyje bez ciebie?
• Czy będzie za tobą tęsknić?
• Czy jesteś zbyt samolubny?
• Czy separacja w jakiś sposób zaszkodzi Twojemu dziecku?

Staraj się być wdzięczny, że Twoje dziecko ma kogoś, kto również je kocha i chce się nim opiekować. W końcu, jeśli nawiązałeś z dzieckiem relację pełną miłości i jeśli nadal będziesz się z nią dobrze wiązać podczas wspólnego spędzania czasu, jaką szkodę wyrządzi, gdy zwiążą się z nią także inni ciepli, wrażliwi, kochający opiekunowie? Twoje dziecko doskonale potrafi nawiązać więź z więcej niż jedną lub dwiema osobami. (Jeśli mimo wszystko czujesz się zazdrosny o opiekuna swojego dziecka, możesz ponownie ocenić swoje priorytety i wziąć jeszcze trochę „wolnego czasu” przed powrotem do pracy).

Nabrać otuchy. Rozdzielenie zwykle staje się łatwiejsze po kilku pierwszych razach. Dowiesz się, że Twoje dziecko przeżyło i przeżyje. Poznasz, że wygląda na stosunkowo nietkniętą. I poczujesz ulgę, widząc, że wydaje się tak samo szczęśliwa widząc cię jak zawsze.

Ułatwianie rozdzielania

Po co się spieszysz?

Wskazówka

Jeśli Twoje dziecko ma koc ochronny, specjalne pluszowe zwierzątko lub inny przedmiot, który sprawia, że ​​czuje się bezpiecznie, za wszelką cenę pozwól mu przywieźć go do przedszkola lub mieć go pod ręką, gdy opiekunka przyjedzie (i kiedy wyjdziesz). Nigdy nie drażnij się z nim ani nie zniechęcaj do jego używania. To, że Twoje dziecko potrzebuje czegoś innego, aby czuć się bezpiecznie, zwłaszcza gdy nie ma Cię w pobliżu, nie oznacza, że ​​nie zrobiłaś swojej części, by pielęgnować jego poczucie bezpieczeństwa. Wręcz przeciwnie, Twoje dziecko nie byłoby w stanie skorzystać z takiego substytutu, gdybyś nie dała mu poczucia bezpieczeństwa.

W przypadku każdej nowej opiekunki lub sytuacji w przedszkolu daj dziecku czas na przyzwyczajenie się do tego pomysłu, zanim ucieknie i „porzuci” go. Najlepiej, jeśli zostawisz go z kimś, kogo zna. Zorganizuj, aby opiekunka przybyła co najmniej 15 minut wcześniej (oczywiście płatna), a jeszcze lepiej, niech przyjdą na jedną lub dwie wizyty, gdy oboje tam będziecie, zanim zostawicie ją samą z dzieckiem.

W przypadku opieki dziennej zaplanuj pobyt przez co najmniej pół godziny w ciągu pierwszych kilku dni, a może nawet przez cały pierwszy dzień. Ponownie spróbuj zorganizować dla siebie i dziecka dłuższe wizyty na stronie, zanim będzie musiał iść sam. Następnie, w pierwszych dniach, daj dziecku możliwość i zachętę do zaangażowania się w jakąś aktywność przed wyjazdem.

Zarówno dla dobra dziecka, jak i własnego, zacznij od małych rzeczy. Pomóż dziecku w dłuższych rozłąkach, najpierw wybierając się na krótkie wyjścia:być może w odstępie półgodzinnym lub godzinnym (lub nawet w ciągu 15 minut). Ten proces pozwala zarówno Tobie, jak i Twojemu dziecku, na małych etapach budować zaufanie do jego opiekuna. Następnie stopniowo wydłużaj swój czas, aż osiągniesz ilość czasu, której będziesz regularnie potrzebować.

Kiedy przychodzi czas, aby wyjść, nie próbuj wymykać się z domu (lub przedszkola). Jeśli to zrobisz, Twoje dziecko nigdy nie będzie wiedziało, kiedy wyjeżdżasz, i może stać się bardziej czepiające się niż kiedykolwiek – nawet w sytuacjach, gdy nigdzie się nie wybierasz.

Pożegnaj się krótko, słodko i przewidywalnie. Staraj się stworzyć rytuał pożegnalny podobny do rytuału przed snem. Nie nalegaj, żeby przestał płakać przed wyjazdem. (Pomyśl, jaką moc mu to daje.) Uśmiechnij się, zaoferuj uspokajające słowa, przytul go i pocałuj, daj mu znać, że za nim tęsknisz, a potem już idź. Twoje dziecko polega na Tobie, aby ustalić, czy wszystko jest bezpieczne, więc musi upewnić się, że masz pewność, że wszystko będzie dobrze. Dlatego ciepło i uśmiech na rozstaniu są tak ważne.