Problematyczne zachowania w toalecie

Niektóre problematyczne zachowania w toalecie mają podłoże fizyczne. Inne są spowodowane niepokojem lub innymi przytłaczającymi emocjami. Wiele zachowań jest jednak dość typowymi przejawami ciągłego rozwoju poznawczego normalnego dziecka.

Zdolność młodszego malucha do rozumienia i reagowania na sygnały ciała została uznana za konieczny rozwój przed podjęciem próby korzystania z toalety. Dalsze zmiany, które pojawiają się z biegiem czasu, mogą wspierać lub sabotować nawyki łazienkowe — a w niektórych przypadkach robią jedno i drugie. Zapominanie i rozpraszanie się nadal stanowią wyzwanie dla dzieci, których pojemność pamięci jest wciąż ograniczona – zwłaszcza gdy dużo się dzieje lub coś się zmienia w ich życiu. Trudności ze skupieniem się na czasie, aby dostać się do łazienki, również prowadzą do wypadków.

Rozwój poznawczy małych dzieci i przedszkolaków pozwala im więcej przemyśleć i przetestować ograniczenia narzucane przez rodziców, co prowadzi do celowych naruszeń rutyny w łazience. Wreszcie, podczas gdy znacznie rozwinięta wyobraźnia przedszkolaków pomaga im myśleć i uczyć się korzystania z toalety poprzez zabawę, może to prowadzić do oporu, ponieważ dzieci wyobrażają sobie katastrofę nadchodzącą za każdym razem, gdy toaleta jest spłukiwana. Wzmocniona wyobraźnia jest również odpowiedzialna za takie praktyki „myślenia magicznego”, jak odkładanie stolca w dziwnych miejscach, unikanie niektórych łazienek lub naleganie na używanie tylko jednego nocnika, odmawianie spłukiwania toalety lub rytualnego spłukiwania wiele razy i tak dalej.

Dziwne, ponieważ niektóre z tych zachowań mogą wydawać się dorosłym, są one całkowicie rozsądne z punktu widzenia dziecka. Ponownie, nie ma sensu krytykować dziecka za zachowanie, któremu nie może pomóc. W niektórych przypadkach, zwłaszcza tych, które wiążą się z niejasnością dotyczącą korzystania z toalety, seria krótkich, przemyślanych rozmów może złagodzić sytuację.

W innych przypadkach, gdy naruszane są praktyki łazienkowe w celu sprawdzenia granic, ważne jest, aby przywrócić swoje zasady i mocno się za nimi trzymać. Podobnie jak w innych opisanych przypadkach, Twoja wiedza na temat konkretnego dziecka pozostaje najlepszym narzędziem w podejmowaniu decyzji, jak zareagować. Dopóki Twoje dziecko będzie wiedziało, że wspierasz jego wysiłki, ale spodziewasz się, że wkrótce powróci do prawidłowego zachowania w łazience, oboje w końcu osiągniecie swój cel.


Previous:

Next: