• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Lęki i fobie

Kolejka górska waha się przez ułamek sekundy na szczycie stromego toru po długim, powolna wspinaczka. Wiesz, co się wydarzy — i nie ma teraz sposobu, aby tego uniknąć. Czas wisieć na poręczy, pocenie się dłoni, przyspieszone bicie serca, i przygotuj się na szaloną jazdę w dół.

Czym jest strach?

Strach jest jedną z najbardziej podstawowych ludzkich emocji. Jest zaprogramowany w układzie nerwowym i działa jak instynkt. Odkąd jesteśmy niemowlętami, jesteśmy wyposażeni w instynkty przetrwania niezbędne, aby reagować ze strachem, gdy wyczuwamy niebezpieczeństwo lub czujemy się niepewnie.

Strach pomaga nas chronić. Sprawia, że ​​jesteśmy czujni na niebezpieczeństwo i przygotowuje nas do radzenia sobie z nim. Uczucie strachu jest w niektórych sytuacjach bardzo naturalne i pomocne. Strach może być jak ostrzeżenie, sygnał, który ostrzega nas, abyśmy byli ostrożni.

Jak wszystkie emocje, strach może być łagodny, średni, lub intensywne, w zależności od sytuacji i osoby. Uczucie strachu może być krótkie lub może trwać dłużej.

Jak działa strach

Kiedy wyczuwamy niebezpieczeństwo, mózg reaguje błyskawicznie, wysyłanie sygnałów aktywujących układ nerwowy. Powoduje to reakcje fizyczne, takie jak szybsze bicie serca, szybkie oddychanie, i wzrost ciśnienia krwi. Przepompowuje krew do grup mięśni, aby przygotować organizm do aktywności fizycznej (takiej jak bieganie lub walka). Skóra poci się, aby ciało było chłodne. Niektórzy ludzie mogą zauważyć odczucia w żołądku, głowa, Klatka piersiowa, nogi, lub ręce. Te fizyczne odczucia strachu mogą być łagodne lub silne.

Ta reakcja jest znana jako „walcz lub uciekaj”, ponieważ dokładnie do tego przygotowuje się organizm:odeprzeć niebezpieczeństwo lub szybko uciec. Ciało pozostaje w tym stanie walki-ucieczki, dopóki mózg nie otrzyma komunikatu „wszystko jasne” i wyłączy odpowiedź.

Czasami strach wywołuje coś, co jest zaskakujące lub nieoczekiwane (np. głośny hałas), nawet jeśli nie jest to rzeczywiście niebezpieczne. Dzieje się tak, ponieważ reakcja strachu jest aktywowana natychmiast — kilka sekund szybciej niż myśląca część mózgu może przetworzyć lub ocenić, co się dzieje. Jak tylko mózg otrzyma wystarczającą ilość informacji, by zdać sobie sprawę, że nie ma niebezpieczeństwa („Och, to tylko pękający balon — uff!"), wyłącza reakcję strachu. Wszystko to może nastąpić w kilka sekund.

Strona 1

Ludzie mają obawy

Strach to słowo, którego używamy do opisania naszej emocjonalnej reakcji na coś, co wydaje się niebezpieczne. Ale słowo „strach” jest używane w inny sposób, też:nazwać coś, czego człowiek często się boi.

Ludzie boją się rzeczy lub sytuacji, które sprawiają, że czują się niepewnie lub niepewni. Na przykład, ktoś, kto nie jest dobrym pływakiem, może obawiać się głębokiej wody. W tym przypadku, strach jest pomocny, ponieważ ostrzega osobę, aby była bezpieczna. Ktoś mógłby przezwyciężyć ten strach, ucząc się bezpiecznego pływania.

Strach może być zdrowy, jeśli ostrzega osobę, aby była bezpieczna w pobliżu czegoś, co może być niebezpieczne. Ale czasami strach jest niepotrzebny i powoduje większą ostrożność, niż wymaga tego sytuacja.

Wiele osób boi się wystąpień publicznych. Czy to składa raport w klasie, przemawianie na apelu, lub recytowanie wierszy w przedstawieniu szkolnym, mówienie przed innymi jest jednym z najczęstszych lęków ludzi.

Ludzie mają tendencję do unikania sytuacji lub rzeczy, których się boją. Ale to nie pomaga im przezwyciężyć strachu — w rzeczywistości może być odwrotnie. Unikanie czegoś przerażającego wzmacnia strach i utrzymuje go w mocy.

Ludzie mogą przezwyciężyć niepotrzebne lęki, dając sobie szansę na poznanie i stopniowe przyzwyczajenie się do rzeczy lub sytuacji, których się boją. Na przykład, ludzie, którzy latają pomimo strachu przed lataniem, mogą przyzwyczaić się do nieznanych wrażeń, takich jak start lub turbulencje. Uczą się, czego się spodziewać i mają okazję obserwować, co robią inni, aby się zrelaksować i cieszyć lotem. Stopniowe (i bezpieczne) stawianie czoła strachowi pomaga komuś go przezwyciężyć.

Obawy w dzieciństwie

Pewne lęki są normalne w dzieciństwie. To dlatego, że strach może być naturalną reakcją na poczucie niepewności i wrażliwości – a wiele z tego, czego doświadczają dzieci, jest nowe i nieznane.

Małe dzieci często boją się ciemności, być samemu, nieznajomi, i potwory lub inne przerażające wyimaginowane stworzenia. Dzieci w wieku szkolnym mogą się bać, gdy jest burza lub podczas pierwszego nocowania. Gdy dorastają i uczą się, przy wsparciu dorosłych, większość dzieci jest w stanie powoli przezwyciężyć te lęki i wyrosnąć z nich.

Niektóre dzieci są bardziej wrażliwe na lęki i mogą mieć trudności z ich pokonaniem. Kiedy lęki trwają dłużej niż oczekiwany wiek, może to być znak, że ktoś jest zbyt przestraszony, zmartwiony, lub niespokojny. Osoby, których lęki są zbyt intensywne lub trwają zbyt długo, mogą potrzebować pomocy i wsparcia, aby je przezwyciężyć.

Strona 2

Fobie

Fobia to intensywna reakcja strachu na konkretną rzecz lub sytuację. Z fobią strach jest nieproporcjonalny do potencjalnego niebezpieczeństwa. Ale do osoby z fobią, niebezpieczeństwo wydaje się realne, ponieważ strach jest bardzo silny.

Fobie powodują, że ludzie się martwią, strach, czuć się zdenerwowanym, i unikaj rzeczy lub sytuacji, których się boją, ponieważ fizyczne odczucia strachu mogą być tak intensywne. Tak więc posiadanie fobii może zakłócać normalne czynności. Osoba z fobią przed psami może bać się chodzić do szkoły na wypadek, gdyby po drodze zobaczyła psa. Ktoś z fobią na windę może uniknąć wycieczki w teren, jeśli wiąże się to z jazdą windą.

Dziewczyna z fobią przed burzami może bać się chodzić do szkoły, jeśli prognoza pogody przewiduje burzę. Może odczuwać straszny niepokój i strach, gdy niebo staje się zachmurzone. Facet z fobią społeczną odczuwa silny strach przed wystąpieniami publicznymi lub interakcją, i może bać się odpowiadać na pytania w klasie, zdać raport, lub porozmawiaj z kolegami z klasy w stołówce.

Silny strach związany z fobią może być męczący i denerwujący. To może być rozczarowujące, gdy tracisz okazje, ponieważ strach cię powstrzymuje. A lęk przed rzeczami, z którymi inni wydają się nie mieć problemu, może być mylący i krępujący.

Czasem, ludzie drażnią się ze swoimi lękami. Nawet jeśli osoba drażniąca nie chce być niemiła i niesprawiedliwa, dokuczanie tylko pogarsza sytuację.

Co powoduje fobie?

Niektóre fobie rozwijają się, gdy ktoś ma przerażające doświadczenie z określoną rzeczą lub sytuacją. Maleńka struktura mózgu zwana migdał (wymawiane:uh-MIG-duh-luh) śledzi doświadczenia, które wywołują silne emocje. Gdy dana rzecz lub sytuacja wywoła silną reakcję strachu, ciało migdałowate ostrzega osobę, wywołując reakcję strachu za każdym razem, gdy napotyka (lub nawet myśli o) tę rzecz lub sytuację.

Ktoś może rozwinąć fobię pszczół po ukąszeniu w szczególnie przerażającej sytuacji. Dla tej osoby patrząc na fotografię pszczoły, widzenie pszczoły z daleka, lub nawet chodzić w pobliżu kwiatów, gdzie są mógł być pszczołą może wywołać fobię.

Czasem, pomimo, nie może być pojedynczego zdarzenia, które powoduje konkretną fobię. Niektórzy ludzie mogą być bardziej wrażliwi na lęki z powodu cech osobowości, z którymi się rodzą, pewne geny, które odziedziczyli, lub sytuacji, których doświadczyli. Ludzie, którzy mieli silne lęki lub lęki w dzieciństwie, mogą być bardziej podatni na jedną lub więcej fobii.

Posiadanie fobii nie jest oznaką słabości ani niedojrzałości. To odpowiedź, której mózg nauczył się, próbując chronić człowieka. To tak, jakby mózgowy system alarmowy uruchamiał fałszywy alarm, generowanie intensywnego strachu, który jest nieproporcjonalny do sytuacji. Ponieważ sygnał strachu jest tak intensywny, osoba jest przekonana, że ​​niebezpieczeństwo jest większe niż w rzeczywistości.

strona 3

Pokonywanie fobii

Ludzie mogą nauczyć się przezwyciężać fobie, stopniowo stawiając czoła swoim lękom. Na początku nie jest to łatwe. Wymaga chęci i odwagi. Czasami ludzie potrzebują pomocy terapeuty, który poprowadzi ich przez ten proces.

Przezwyciężanie fobii zwykle zaczyna się od sporządzenia długiej listy lęków danej osoby w kolejności od najmniejszego do najgorszego. Na przykład, z fobią psa, lista może zaczynać się od rzeczy, których dana osoba najmniej się boi, takie jak oglądanie zdjęcia psa. Wtedy będzie działać aż do najgorszych obaw, takie jak stanie obok kogoś, kto głaszcze psa, głaskanie psa na smyczy, i wyprowadza psa.

Stopniowo, i przy wsparciu, osoba próbuje każdej sytuacji strachu na liście — pojedynczo, zaczynając od najmniejszego strachu. Osoba nie jest zmuszana do niczego i pracuje nad każdym strachem, dopóki nie poczuje się komfortowo, biorąc tak długo, jak to konieczne.

Terapeuta może też pokazać komuś z fobią psa, jak się podejść, zwierzak domowy, i wyprowadzać psa, i pomóż osobie spróbować, także. Osoba może spodziewać się strasznych rzeczy w pobliżu psa. Rozmowa o tym może pomóc, także. Kiedy ludzie odkrywają, że to, czego się boją, nie okazuje się prawdą, to może być wielką ulgą.

Terapeuta może również uczyć praktyk relaksacyjnych, takich jak określone sposoby oddychania, trening rozluźniający mięśnie, lub kojące mówienie do siebie. Mogą one pomóc ludziom poczuć się komfortowo i wystarczająco odważnie, aby stawić czoła lękom z ich listy.

Gdy ktoś przyzwyczai się do budzącego lęk obiektu lub sytuacji, mózg dostosowuje swoją reakcję i fobia zostaje przezwyciężona.

Często, najtrudniejsza część przezwyciężenia fobii zaczyna się. Gdy dana osoba zdecyduje się na to – i otrzyma odpowiedni coaching i wsparcie – może być zaskakujące, jak szybko strach może się roztopić.