• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Rozmowy z nastolatkami o zagrożeniach dla ich bezpieczeństwa

Rozmowy z nastolatkami o zagrożeniach dla ich bezpieczeństwa

Scena
Dotarła do ciebie wiadomość od rodziców, że uczeń ze szkoły twojej 15-letniej córki strasznie groźby. Podczas kolacji przyglądasz się swojej córce spekulacyjnie, zastanawiając się, jak to wychować. „Słyszałem, że w szkole dzieją się przerażające rzeczy” – zaczynasz. Twoja córka przewraca oczami i mówi:„To nieprawda… Nie zamierzam nawet z tobą o tym rozmawiać, mamo. Zawsze robisz takie wielkie rzeczy”. Gwałtownie odsuwa talerz i mówi:„Muszę się uczyć”.

Rozmowa z nastolatkiem może być trudna, nie mówiąc już o czymś tak ryzykownym jak przemoc w szkole. Oprócz wahań hormonalnych i gwałtownego wzrostu, nastolatki zmagają się z przytłaczającym zadaniem rozwojowym, jakim jest ustanowienie tożsamości odrębnej od twojej.

Nieposłuszeństwo, pogarda, niedowierzanie i zwykłe „obrażanie” mogą być częścią repertuaru odpowiedzi nastolatka na twoje próby utrzymania otwartych linii komunikacyjnych. Mimo to nastolatki potrzebują aktywnego rodzicielstwa, niezależnie od tego, czy o tym wiedzą, czy nie. Oto jak sprawić, by rozmawiali.

Słowa, których potrzebujesz

Słowa :Matka Sama zadzwoniła i powiedziała, że ​​wielu rodziców rozmawia o problemach z dzieckiem w szkole.

Powód :Pomocne jest poinformowanie nastolatka o kontekście pytań. Pomocne jest również nie dokonywanie ocen wartościujących zbyt wcześnie w rozmowie. Wielu nastolatków jest niezwykle wrażliwych na osądy i może myśleć, że próbujesz im powiedzieć, co mają myśleć lub czuć, nawet jeśli tak nie jest.

Ponadto ciągła walka nastolatków o niezależność może spowodować, że będą się z tobą nie zgadzać praktycznie we wszystkim:jeśli uważasz, że coś jest przerażające, być może będą musieli uwierzyć, że tak nie jest.

Wreszcie, przypisując informacje innemu rodzicowi, informujesz swojego nastolatka, że ​​inni rodzice oprócz ciebie są zaniepokojeni i zaangażowani w życie swoich dzieci.

Słowa :Mama Sama powiedziała, że ​​słyszała, że ​​ktoś w szkole dostał groźbę, ale nie wiem, czy to prawda.

Powód :Dzielenie się tym, co wiesz, i zapraszanie dziecka do „bycia ekspertem” to sposób na zachęcenie go do dzielenia się informacjami bez narażania się na to.

Słowa :Kocham Cię i chcę, żebyś był bezpieczny.

Powód :Tak ciężka praca, aby być niezależnym, może sprawić, że niektóre nastolatki poczują się zagrożone przez jawne okazywanie uczuć rodzicielskich lub „wybuch”. Jednocześnie ważne jest, aby usłyszeli, ile dla Ciebie znaczą i dlaczego się martwisz.

Słowa :Wiem, że już ci to mówiłem – i prawdopodobnie powiem to jeszcze raz, bo to bardzo ważne:jeśli ktoś grozi, że skrzywdzi ciebie, kogoś innego lub siebie, musisz powiedzieć o tym osobie dorosłej, której ufasz - nawet jeśli opowiadanie sprawia, że ​​czujesz się, jakbyś zdradzał przyjaciela.

Powód :Dzieci muszą to słyszeć wielokrotnie, gdy dorosną. Lojalność wobec rówieśników ma ogromne znaczenie dla wielu nastolatków. Zwykle można dochować sekretów drugiej strony, ale czasami sekrety mogą być śmiertelne i trzeba je opowiedzieć.

Słowa :Jeśli czujesz, że nie możesz mi czegoś powiedzieć, pomyślmy o kilku dorosłych, którym możesz powiedzieć.

Powód :Nastolatki mogą czasami czuć, że nie jest bezpiecznie zwierzać się swoim rodzicom. Potwierdź, że może to mieć miejsce od czasu do czasu i pomóż im przypomnieć sobie, kim są ich inne dorosłe osoby wspierające. Mogą to być nauczyciele, sąsiedzi, krewni, liderzy grup młodzieżowych lub dorosły przyjaciel rodziny, który szczególnie interesuje się twoimi dziećmi.

Słowa :Oto, co chcę zrobić z tym, co mi powiedziałeś.

Powód :Jeśli zamierzasz podjąć działania na podstawie informacji przekazanych przez Twoje dziecko, podziel się z nią swoim planem. Jeśli protestuje, zastanów się dokładnie nad potencjalnymi konsekwencjami niepodjęcia działań, zanim zgodzisz się z jej obawami. Jeśli uważasz, że podjęcie działań jest słuszne, uznaj słuszność jej uczuć, ale daj jej znać, że jej bezpieczeństwo i bezpieczeństwo innych dzieci musi być najważniejsze.

Słowa :To jest skomplikowane. Mówmy o tym dalej.

Powód :Twój nastolatek może przewrócić oczami i jęczeć, ale ważne jest, aby usłyszał, jak przyznajesz, że życie może być czasami złożone i że niektórych problemów nie da się rozwiązać w jednej rozmowie.

Poza konwersacją
Informuj swoje dziecko o wynikach wszelkich podjętych działań. Przypominaj jej często, że ją kochasz i troszczysz się o nią. Pamiętaj, że bycie rodzicem nastolatka może być samotne – porozmawiaj z innymi rodzicami o tym, jak omawiają trudne problemy z nastolatkami.

Jeśli Twoje dziecko przyjdzie do Ciebie z obawy przed szkołą, będziesz musiała porozmawiać z nią o tym, jak zamierzasz się z nimi zmierzyć. Będziesz także musiał informować ją o wyniku. Możesz porozmawiać z innymi rodzicami i personelem szkoły, na przykład nauczycielem, dyrektorem lub doradcą zawodowym. Jeśli groźby lub pogróżki trwają nawet po pracy w szkole, być może będziesz musiał nawet udać się na policję.

Pięć rzeczy, które możesz zrobić, aby dalej rozmawiać
Korzenie dobrej komunikacji między Tobą a nastolatkiem zaczynają rosnąć we wczesnym dzieciństwie. O wiele trudniej jest otwarcie i szczerze rozmawiać z nastolatkami, jeśli nie masz historii pogłębionych rozmów. Oto, jak możesz pomóc swojemu nastolatkowi czuć się komfortowo, dzieląc się obawami i zmartwieniami:

1. Słuchaj uważnie. Każdy, zwłaszcza nastolatki, lubi być wysłuchany. Kiedy nastolatki wyrażają swoje opinie i poglądy na świat, poświęć czas na słuchanie z szacunkiem tego, co mówią.

2. Nie wyciągaj pochopnych wniosków. Czasami dzieciom – zwłaszcza nastolatkom – dotarcie do sedna historii może zająć dużo czasu. Staraj się nie odpowiadać, dopóki nie usłyszysz końca historii.

3. Chwal dzieci, gdy proszą o pomoc. „Bardzo się cieszę, że mi to powiedziałeś” to dobry sposób na zachęcenie nastolatków do ponownego przyjścia do Ciebie ze swoimi obawami i zmartwieniami.

4. Szanuj ich zmartwienia i obawy, nawet jeśli różnią się od Twoich. Wielokrotne drażnienie się z córką o jej lękach to pewny sposób na powstrzymanie jej przed opowiadaniem ci o łobuzie, którego boi się w szkole.

5. Od czasu do czasu przypominaj nastolatkom, że powinny przyjść do Ciebie, jeśli ktoś im grozi lub zastrasza w szkole lub gdziekolwiek indziej.

   Większość dzieci uczęszczających do szkoły w tym kraju nie znajdzie się w sytuacjach zagrażających życiu i dzieci muszą być zapewnione, że najprawdopodobniej będą bezpieczne w klasie. Jednak przydatne jest ustalenie pewnych podstawowych zasad komunikowania się o kwestiach bezpieczeństwa, zanim pojawią się problemy.