• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Jak radzić sobie z rozczarowaniem płciowym?

Często mówimy naszym partnerom, rodzinom i przyjaciołom (i sobie), że wszystko, czego pragniemy, to zdrowe dziecko. Ale czy chcemy to przyznać, czy nie, często wolimy mieć dziecko płci męskiej lub żeńskiej. Chociaż często używamy terminu „płeć” na określenie chłopca lub dziewczynki, dokładniejszym określeniem jest płeć.

Płeć jest przypisywana przy urodzeniu na podstawie cech biologicznych i fizjologicznych, podczas gdy płeć jest konstrukcją społeczną i najgłębszą koncepcją jaźni danej osoby. Mogą identyfikować się jako kobieta, mężczyzna, oboje lub nie. Płeć osoby może zgadzać się z płcią, którą została im przypisana przy urodzeniu, lub nie.

Dla niektórych odkrycie, że ich maluch nie jest płcią, którą przewidzieli lub na którą liczyli – co jest powszechnie określane jako rozczarowanie płcią – wpędza ich w korkociąg negatywnych emocji. Chociaż może to wydawać się tematem tabu, ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że twoje uczucia są ważne. Jeśli Ty lub ktoś z Twoich bliskich doświadczasz rozczarowania płcią, możesz podjąć kroki, aby zająć się swoimi emocjami i przetworzyć je, abyś mógł powitać swoje dziecko ze szczęściem i podekscytowaniem, na które oboje zasługujecie.

Co to jest rozczarowanie płcią?

Termin rozczarowanie płcią opisuje uczucia smutku i rozczarowania, po których zwykle następuje poczucie winy i wstydu, których rodzice mogą doświadczyć, gdy dowiadują się, że płeć ich dziecka nie jest tym, na co liczyli, mówi Danielle Forshee, PsyD, LCSW, doktor psychologii i licencjonowany kliniczny pracownik socjalny.

„Smutek i rozczarowanie często pojawiają się, ponieważ przed ujawnieniem [seksu] ty i/lub twój partner mieliście pomysły i fantazje na temat tego, jak wyglądałoby życie, gdyby twoje dziecko było [płcią], którą preferujesz” – mówi dr Forshee.

Możesz nawet nie wiedzieć, że masz preferencje, dopóki nie doświadczysz reakcji jelitowej, gdy odkryjesz płeć swojego dziecka, czy to za pomocą USG, badania amniopunkcji, czy nawet po urodzeniu dziecka.

„Zdarzyło mi się to, gdy byłam w 13 tygodniu ciąży i miałam CVS/test genetyczny i dowiedziałam się, że [dziecko] jest chłopcem” – mówi dr Louann Brizendine, neuropsychiatra i profesor psychiatrii na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Francisco. . „Do tej chwili nie zdawałem sobie sprawy, że wolę dziewczynę lub jest mi bardziej komfortowo. Poczułem się zdezorientowany [i] trochę winny za moją reakcję”.

Emocje, które możesz doświadczyć

W większości przypadków uczucia związane z rozczarowaniem ze względu na płeć mają pewien schemat:najpierw oczekiwanie, potem rozczarowanie, a następnie poczucie winy.

Na przykład przyszli rodzice często tworzą narracje o swoim przyszłym potomstwie. Mogą sobie wyobrazić, jak będzie wyglądało ich dziecko, jaka może być jego osobowość lub jakie czynności mogą sprawiać im przyjemność. Ktoś z preferencjami seksualnymi może wyobrazić sobie konkretne stroje lub nawet wymyślić potencjalne nazwy dla pożądanej płci.

„Po stworzeniu tych pomysłów i fantazji zaczyna żyć własnym życiem, ” wyjaśnia dr Forshee. „Nadzieja przekształciła się następnie w oczekiwanie i tak jak w przypadku każdego oczekiwania, które mamy w życiu – kiedy oczekiwania nie są spełnione, czujemy rozczarowanie”.

Sarah Brithinee, blogerka lifestylowa i mama jedynki z Michigan, miała nadzieję, że jej dziecko będzie dziewczynką. Kiedy odkryła, że ​​nosi małego chłopca, mówi, że wybuchnęła płaczem. „Byłem zdruzgotany” — mówi Brithinee. „Przekonałem się, że to dziewczyna, ponieważ tak bardzo jej pragnąłem”. Wkrótce potem poczuła się winna z powodu tego, jak się czuła.

„Poczucie winy pojawia się w rozczarowaniu płcią, gdy negatywne emocje stoją w bezpośredniej sprzeczności z pozytywnymi uczuciami, które odczuwałeś wcześniej, aż do ujawnienia” – wyjaśnia dr Forshee. „Te uczucia są następnie bezpośrednio sprzeczne z nadrzędnym przekonaniem i oczekiwaniem (wewnętrznymi i zewnętrznymi oczekiwaniami wobec nas samych i społeczeństwa), że wszyscy [ludzie] i partnerzy powinni być szczęśliwi i wdzięczni, że są w ciąży i mają zdrową ciążę”.

Karanie siebie pytaniem, dlaczego nie możesz po prostu cieszyć się z posiadania dziecka, jest bezużyteczne. Źródło pragnienia jednej płci nad drugą jest zwykle przesiąknięte osobistym znaczeniem i nie powinno być odrzucane.

Powody, dla których możesz być rozczarowany

Powszechnym błędnym przekonaniem o rozczarowaniu płciowym jest założenie, że powody preferowania jednej płci nad drugą są czysto powierzchowne. W rzeczywistości istnieje mnóstwo powodów, które mogą obejmować presję kulturową lub społeczną, poprzednią traumę lub poczucie, że możesz połączyć się z jedną płcią lepiej niż z inną.

Ktoś, kto przeżył wcześniejszą stratę, mógł rywalizować o konkretną płeć, aby oddzielić tę ciążę od wcześniejszego doświadczenia lub stworzyć głębszy związek z utraconym dzieckiem. Presja kulturowa lub społeczna może sprawić, że będziesz się skłaniać w taki czy inny sposób. W skrócie:Twoje powody są osobiste i są ważne.

Dr Brizendine przyznaje, że początkowo martwiła się, że nie będzie w stanie odnieść się do chłopca. „W końcu byłam dziewczynką i wychowywałam się jak jedność i wiedziałabym, co robić, ale chłopcem? Nie tak bardzo – wspomina. „Moje doświadczenie z synem okazało się wspaniałe, ale wymagające, a ja wciąż rozwijam się ze wszystkich lekcji, które mi przynosi”.

Jak sobie radzić

Smutek, który niektórzy oczekujący rodzice odczuwają z powodu płci swojego dziecka, znika, gdy spojrzą na dziecko. Jednak jedno badanie wykazało związek między rozczarowaniem płciowym a depresją poporodową, dlatego ważne jest, aby zająć się swoimi uczuciami i uznać je. Najlepszym sposobem, aby to zrobić, jest werbalizowanie tego, co czujesz wobec ukochanej osoby, internetowej grupy wsparcia lub terapeuty.

Porozmawiaj z kimś, komu ufasz

Twoja pokusa może polegać na próbie zignorowania i pogrzebania swoich uczuć, ale może to prowadzić do poczucia winy i wstydu, ostrzega dr Forshee.

„Wstyd i poczucie winy są dość ciężkimi negatywnymi emocjami, które często skutkują emocjonalnym pobiciem siebie i zachowaniem tajemnic” – wyjaśnia. „Jeśli ktoś doświadcza tych uczuć, pierwszą rzeczą do zrobienia jest podzielenie się swoim sekretem z kimś, komu ufasz i na którego możesz liczyć, że będzie aktywnym i nie oceniającym słuchaczem”.

Pomocne może być otwarcie się na partnera, bliskiego przyjaciela lub inną zaufaną osobę. Ponadto, internetowe grupy wsparcia są użyteczną, pozbawioną osądów przestrzenią do dzielenia się swoimi uczuciami. Prawdopodobnie poczujesz się komfortowo, wiedząc, że nie jesteś jedyną osobą doświadczającą rozczarowania płcią.

„Jeśli wkrótce po porodzie nadal zmagasz się z rozczarowaniem związanym z płcią lub masz trudności z przywiązaniem do dziecka lub uczuciem miłości do dziecka, zalecamy skorzystanie z profesjonalnej pomocy” – mówi dr Forshee.

Określ, dlaczego czujesz się jak się czujesz

Prawdopodobnie istnieje głęboko zakorzeniony powód, dla którego preferowałeś jedną płeć nad drugą. Jeśli nie jest to od razu jasne, pomocna może być rozmowa z terapeutą. Rozmawiaj o swoich myślach, uczuciach, oczekiwaniach, o tym, o czym fantazjowałeś i jakie znaczenie miało seks, który miałeś na myśli, radzi dr Forshee. Odkrycie, dlaczego masz preferencję, jest kluczem do pokonania rozczarowania płcią.

Przeformułuj swoje uczucia

Kiedy już otworzysz się na to, jak się czujesz, następnym krokiem w przezwyciężaniu rozczarowania związanego z płcią jest przeformułowanie swoich uczuć i aktywna zmiana wzorców myślowych dotyczących płci Twojego dziecka. Jeśli wyobrażałeś sobie, że robisz coś ze swoim dzieckiem, na przykład spędzanie dni w spa, wyjazdy na kemping lub kibicowanie mu podczas meczów hokeja na lodzie, przypomnij sobie, że nadal możesz spełnić te marzenia z dzieckiem, którego oczekujesz, niezależnie od płci.

„Tak jak fantazjowałeś o tych wszystkich pozytywnych rzeczach dotyczących preferowanej [seksu], zrób dokładnie to samo z [seksem], którego nie preferowałeś” — radzi dr Forshee. „Na przykład fantazjuj o tym, jak mogą wyglądać [i] jaka może być ich osobowość. Zmiana sposobu, w jaki myślisz o tym, z czasem pomoże Ci przez to przejść. Miej na uwadze [fakt, że] prawdopodobnie nadal będziesz odczuwać rozczarowanie podczas pracy nad tym krokiem i to jest w porządku”.

Dla Brithinee wyobrażenie sobie, jaką mamą chciałaby być dla swojego syna, i wyobrażenie sobie, jakie hobby mogliby wspólnie cieszyć, było ważnym krokiem w pokonaniu jej rozczarowania, podobnie jak nazwanie go. „Natychmiast zaczęliśmy testować imiona i nazywać go niektórymi z nich”, mówi. „Kiedy mieliśmy jego imię, cały czas go tak nazywałem, aby go uczłowieczyć”.

Słowo od Verywell

Niezależnie od tego, jak się teraz czujesz, ważne jest, aby przypomnieć sobie, że twoje uczucia są ważne i tymczasowe. Porozmawiaj z kimś, komu ufasz, i spróbuj najpierw dowiedzieć się, dlaczego miałeś preferencje seksualne. I pamiętaj, że wszystko, o czym marzyłeś z jednym dzieckiem, możesz zrobić z każdym dzieckiem.