• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Kłamstwo kompulsywne

P Mój dziesięcioletni syn kłamie. To się dzieje już od jakiegoś czasu. Nie rozumiem tego, ponieważ jesteśmy bardzo zżytą, kochającą rodziną i nigdy nie biliśmy naszych dzieci. Na przykład, kiedy bawił się na zewnątrz, mój mąż powiedział mu, żeby wszedł z psem do środka. Kiedy mój mąż podszedł do niego, ponieważ pies wciąż był na zewnątrz, powiedział, że wpuścił psa i nasze 90 funtów. pies musiał się prześlizgnąć obok niego. Wiedzieliśmy, że kłamał i odszedł z krzykiem i płaczem, że nigdy mu nie uwierzymy. Dopiero gdy posadziliśmy go przez godzinę w swoim pokoju, w końcu wyszedł i powiedział prawdę.

Długo rozmawialiśmy o kłamstwie, a zaledwie cztery dni później skłamał o zrobieniu opcjonalnego plakatu dla DARE w szkole. Kiedy zapytałem, czy mogę go zobaczyć, powiedział, że spadł ze ściany i nie mógł go znaleźć. Kiedy powiedziałem mu, że zapytam o to nauczyciela, powiedział, że tylko ze mnie żartuje, płakał i deptał, że nigdy mu nie wierzę. Nie ma powodu, żeby kłamać, a kiedy pytam go, dlaczego to robi, odpowiada, że ​​nie wie. Co mogę zrobić?

Uczciwość to jedna z najtrudniejszych kwestii, z jaką może sobie poradzić rodzic. Dzieci zaczynają kłamać z wielu powodów – takich jak uwaga lub unikanie kary. Nieuczciwość w końcu staje się wynagradzająca sama w sobie, ponieważ powstrzymuje rodzica przed odkryciem kłamstwa, dzięki czemu dziecko unika dalszej kary.

Spróbuj skoncentrować się na pozytywach ze swoim synem, nagradzając go swoją uwagą, gdy wiesz, że mówi prawdę, i powstrzymuj się, gdy kłamie. Kontynuuj za każdym razem, gdy nie masz całkowitej pewności, że twój syn mówi prawdę, sprawdzając ze swoim nauczycielem lub kimkolwiek, kto może wiedzieć, czy kłamie.

Trudno jednak zmienić nieuczciwe zachowanie bez profesjonalnej pomocy. Zacznij od pedagoga szkolnego. On lub ona może być w stanie poświęcić Twojemu synowi trochę indywidualnego czasu lub włączyć go do małej grupy na uczciwość. Doradca szkolny lub pediatra mogą również skierować Cię do terapeuty w Twojej społeczności w celu uzyskania dodatkowej pomocy.