• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Korzyści z rozmowy z dzieckiem

Zrozumienie języka

Korzyści z rozmowy z dzieckiem

Twoje dziecko uczy się języka, słuchając Ciebie i innych. Chociaż twoje dziecko z pewnością nie rozumie wszystkiego, co mówisz, bez wątpienia wychwytuje przebłyski znaczenia tu i tam. Zwłaszcza jeśli dużo rozmawiasz ze swoim dzieckiem, zrozumie ono dziesiątki słów, zanim wypowie coś rozpoznawalnego.

Jednym z pierwszych słów, które Twoje dziecko prawdopodobnie zrozumie, jest słowo „nie”. Około sześciu miesięcy Twoje dziecko zacznie kojarzyć ostre „Nie!” z myślą, że musi przestać robić to, co robi. Po dziewięciu miesiącach może zrozumieć kilka prostych zwrotów, które często są do niej kierowane, takich jak „Pożegnaj się” lub „Wypij butelkę”.

Jeśli chcesz sprawdzić, czy Twoje dziecko rozumie słowa, jeszcze zanim zacznie mówić, wypróbuj te dwie gry:

• Poproś dziecko, aby znalazło ulubiony przedmiot. „Gdzie jest twój koc?” „Gdzie jest twój pluszowy miś?” Jeśli się w tym kierunku zwróci, Twoje dziecko prawdopodobnie wie, co oznacza kocyk lub pluszowy miś. Ta gra działa jeszcze lepiej z ulubionymi osobami Twojego dziecka. Jeśli masz kilku gości, z których dziecko może wybierać, poproś partnera, aby przytulił dziecko i zapytał:„Gdzie jest mama?”. lub „Gdzie jest tatuś?” Jeśli odwróci się do ciebie, jesteś złoty.
• Sprawdź, czy Twoje dziecko może zrobić to, o co prosisz, jeśli wyślesz proste prośby. Niektóre przykłady to:„Pożegnaj”, „Usiądź”, „Przytul mnie”, „Rzuć piłką”, „Wypij sok” lub „Przynieś mi kapcie”. Zobacz, ile Twoje dziecko rozumie.
  Jeśli Twoje dziecko robi to, o co je prosiłeś, daj mu znać, jak bardzo jesteś zadowolony. Jeśli nie, poproś ją o zrobienie czegoś innego lub przerwij grę na chwilę. (Oczywiście, tylko dlatego, że twoje dziecko odmawia wykonania tego, o co prosiłeś, nie musi oznaczać, że cię nie zrozumiało. Może po prostu nie lubi wykonywać poleceń jak wyszkolona pieczęć.)

Rozszerzanie dźwięków

Ukąszenia dźwięku

Wskazówka

Zwracaj uwagę na wszystkie dźwięki wydawane przez Twoje dziecko. Podobnie jak wiele niemowląt w tym wieku, Twoje dziecko może wydawać specjalny dźwięk (kaszel, pisk, radosny okrzyk), którego stale używa, aby zwrócić Twoją uwagę. To, co on próbuje powiedzieć, to:„Psst. Tutaj!” Nagrodź go za tę odrobinę sprytu entuzjastyczną reakcją.

Wskazówka

Jeśli chcesz dobrze wykorzystać talent dziecka do mimikry, zacznij uczyć je ulubionych melodii. Ponieważ piosenki dodają słowom siły rytmu i czaru melodii, często są bardziej zabawne i bardziej zapadające w pamięć niż same słowa. Zaśpiewaj więc dziecku dużo piosenek w ciągu drugiego półrocza. Tak jak twoje dziecko powtarza twoją mowę, może naśladować nie tylko słowa, ale także melodie, które śpiewasz. A kiedy po raz pierwszy dołączy do kilku nut, możesz być zaskoczony, jak dobrze Twoje dziecko potrafi nosić melodię.

W ciągu ostatnich kilku miesięcy życia Twojego dziecka ograniczało się do jednosylabowych kęsów:la, ma, ba, i tak dalej. Ale około siódmego lub ósmego miesiąca usłyszysz szeroką gamę nowych dźwięków. Nagle Twoje dziecko wykrzyczy dwusylabowe kęsy:ama, booboo, umum, poopoo, immi, i zawsze popularne,gaga. Te dwusylabowe dźwięki stają się coraz bardziej wyraźne, gdy Twoje dziecko próbuje nowych spółgłosek.

Słyszenie tak wielu dźwięków wydobywających się z ust dziecka będzie dla Ciebie ekscytujące, ale Twoje dziecko będzie jeszcze bardziej zachwycone. Pokocha dźwięk własnego głosu (podobnie jak wielu dorosłych) i będzie mówił nieprzerwanym strumieniem, ilekroć jest szczęśliwy, niezależnie od tego, czy ktoś inny jest tam, aby słuchać lub odpowiadać.

W wieku ośmiu lub dziewięciu miesięcy Twoje dziecko uważnie słucha wszelkich dźwięków mowy, które słyszy. Jeśli przyglądasz się swojemu dziecku podczas rozmowy z kimś innym, zauważysz, że przypomina on widza na meczu tenisowym. Odwraca głowę w tę iz powrotem od osoby do osoby, gdy każdy mówi. Jego wyraz twarzy może sprawiać wrażenie, że próbuje śledzić rozmowę dwojga ludzi, którzy nie mówią tym samym językiem, co on, i to właśnie robi. Po chwili oglądania nagle wtrąca się do rozmowy z okrzykiem, jakby chciał powiedzieć:„Hej, ja też tu jestem. Mów do mnie!”

Po całym tym uważnym słuchaniu Twoje dziecko próbuje naśladować dźwięki. Chociaż wydaje się, że Twoje dziecko wypowiada swoje pierwsze słowa, tak nie jest. Ta imitacja nie jest tak naprawdę językiem; to tylko echo dźwięków. Niewiele (jeśli w ogóle) z tych imitujących dźwięków będzie miało znaczenie dla Twojego dziecka.

Około dziewiątego miesiąca budowanie języka postępuje szybko. Po pierwsze, Twoje dziecko zaczyna doceniać i naśladować ton rozmów, które słyszał. Zaczyna podkreślać pewne dźwięki wokalne i dodawać fleksję do niektórych „słów”. Teraz jego bełkot brzmi jak rozmowa dorosłych, usiana stwierdzeniami, pytaniami, żartami i łagodnymi zwierzeniami.

Twoje dziecko może również zacząć tworzyć łańcuchy dźwięków wokalnych, które stają się dłuższe niż dwie sylaby:moomoomoomoo lub lalalalalala , na przykład. Na piętach tych łańcuchów werbalnych i intonacji pojawiają się w pełni odmienione „słowa”, które mogą łączyć kilka różnych dźwięków mowy:coś w rodzaju pagoolamida , zippadeedooda lub moogoogaipan .

Wydaje się, że jest tak blisko mówienia, że ​​ty lub twój partner możecie oczekiwać, że lada dzień rozpocznie monolog Hamleta. W rzeczywistości jednak Twoje dziecko prawdopodobnie będzie ćwiczyć i doskonalić dźwięki i modulacje tych łańcuszków słownych przez kolejny miesiąc lub dwa. Jego pierwsze słowa prawdopodobnie nie nadejdą co najmniej do 10. lub 11. miesiąca, a prawdopodobnie nawet później.

Rozmowa i słuchanie dziecka

Rozmowa dziecka?

Możesz pomóc dziecku opanować niuanse trudnego języka i nauczyć się mówić bez uciekania się do skomplikowanych programów fonicznych lub powtarzania nazw przedmiotów. Musisz tylko zrobić dwie rzeczy:porozmawiać z dzieckiem i go słuchać.

Twoje dziecko nauczy się języka szybciej od Ciebie, swojego głównego opiekuna (opiekunów), niż od kogokolwiek innego. Ponieważ Twoje dziecko zna Cię najlepiej, nauczyło się rozpoznawać sposób, w jaki mówisz:Twój ton, Twoje modulacje, Twoją mimikę. Więc rozmawiaj z dzieckiem i rozmawiaj z nim. Mów naturalnie i wyraźnie (choć możesz nieco spowolnić mowę, aby słowa były bardziej charakterystyczne).

Poświęć przynajmniej trochę czasu na rozmowę z dzieckiem w cztery oczy. Twoje dziecko nauczy się znacznie więcej z bezpośredniej rozmowy, niż gdyby próbowało śledzić rozmowę, która jej nie obejmuje. Och, nadal będzie słuchać dwustronnej wymiany zdań i może wychwycić kilka wartościowych dźwięków i intonacji, ale każda dyskusja, w której biorą udział trzy lub więcej osób, prawdopodobnie zdezorientuje Twoje dziecko. Dla nowego słuchacza po prostu zbyt trudno jest rozróżnić dźwięki dochodzące ze wszystkich zakątków pokoju.

Kiedy rozmawiasz z dzieckiem, mów jak najwięcej o teraźniejszości. Pamięć Twojego dziecka nie jest jeszcze jego mocną stroną. Porozmawiaj więc o tym, co dzieje się tu i teraz („Wow! Samolot. Spójrz w niebo, Megan. To samolot.”) Twoje dziecko może wtedy tworzyć znaczące połączenia między tym, co widzi, słyszy, dotyka, smakuje lub wącha, a Co mówisz. Mówienie o tym, co wydarzyło się wcześniej, niekoniecznie wywoła skojarzenia dla Twojego dziecka, chyba że pomogłeś mu je stworzyć, rozmawiając również o nich, gdy miały miejsce.

Zrozumienie języka

Pro rzeczowniki, zaimki anty

Nieokreślone i ciągle zmieniające się znaczenie zaimków dezorientuje niemowlęta. Na przykład to jest prawdopodobnie jednym z najczęściej używanych słów w języku angielskim, ale pomyśl o tym, co musi przechodzić przez mózg Twojego dziecka, gdy usiłuje zrozumieć, co oznacza ten zaimek. To oznacza teraz piłkę, ale minutę temu to oznaczało łyżkę, a dwie minuty temu to oznaczało grzechotkę. Lub oni oznacza teraz książki, ale pomyślałem, że oni oznaczało babcię i dziadka.

Zaimki osobowe mogą być jeszcze bardziej mylące. Dla słuchacza słyszącego Ciebie oznacza mnie i słyszę ja oznacza ciebie. Ale ja oznacza również twojego partnera, który powiedział to zaledwie kilka minut temu. Ty oznacza również twojego partnera, ponieważ twoje dziecko wcześniej podsłuchało, jak mówisz do swojego partnera pod tym imieniem. (To zamieszanie stanie się bardziej widoczne w przyszłym roku, kiedy Twoje dziecko zacznie używać tych zaimków. Wiele małych dzieci odwraca te dwa terminy, mówiąc o swoich rzeczach jako twoje a Twoje rzeczy jako moje lub moje .)

Zamiast zaimków używaj rzeczowników i imion, kiedy rozmawiasz z dzieckiem. „Mama szuka łyżki Iana” będzie znaczyło dla twojego dziecka o wiele więcej niż „Gdzie to jest?” a nawet „Gdzie jest twoja łyżka?”

Liczba kontekstów

Nie podawaj papudze słów swojego dziecka. Z pewnością nie zrobisz nic złego trzymając piłkę i mówiąc:„Piłka. Widzisz piłkę? To jest piłka. Teraz powiedz piłkę, kochanie”. Rzeczywiście, Twoje dziecko, które uwielbia Cię zarówno naśladować, jak i sprawiać Ci przyjemność, może nawet powiedzieć „Ba”. Ale tylko dlatego, że wydaje dźwięk, nie oznacza, że ​​Twoje dziecko wie, że ba odnosi się do tej kolorowej, okrągłej, podskakującej rzeczy w twojej dłoni.

Twoje dziecko nauczy się znacznie więcej o języku, kojarząc dźwięki, które słyszy wielokrotnie, w różnych kontekstach, z tym, co obserwuje w tych momentach. Dlatego tak ważne jest rozmawianie z dzieckiem o teraźniejszości, o tym, co robisz lub co widzi lub słyszy. Na przykład, jeśli Twoje dziecko słyszy słowo pielucha jak to sprawdzisz, odciągnij jej górną część, aby zerknąć na to, co jest w środku, połóż ją na przewijaku, zdejmij ją, weź nową, załóż i zapnij, jej neurony będą wypalanie z wykonanymi połączeniami. Wkrótce zorientuje się, że pielucha odnosi się do rzeczy, które nosi na pośladkach.

Rozmawiaj z dzieckiem pełnymi zdaniami i ufaj, że będzie ono wciąż odbierać dźwięki, które słyszy. Jeśli słyszy je wystarczająco często, Twoje dziecko kojarzy te dźwięki ze wszystkimi wspólnymi okazjami. Pamiętaj, że Twoje dziecko uważnie Cię słucha, próbując nawiązać kontakty. Jeszcze zanim spróbuje opanować fleksję i dźwięki głosowe, które wydają się tworzyć ten atrakcyjny nowy język, Twoje dziecko spróbuje zrozumieć, co mówisz.

Ponieważ Twoje dziecko tak uważnie Cię słucha, jesteś jej to winien zrobić to samo. Podczas etapu gaworzenia skup się na dziecku, gdy będzie paplać. Następnie „odpowiedz” na bełkot dziecka językiem dorosłych. Ta wymiana umożliwia dziecku zainicjowanie „prawdziwej” rozmowy z Tobą, aby ćwiczyć interakcje społeczne.