• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Peuters leren alleen te slapen

Slaap is belangrijk om het leven van het hele gezin gemakkelijker te maken. Niet genoeg slaap krijgen kan leiden tot tal van andere problemen bij peuters, zoals driftbuien, meltdowns, humeurigheid en een onaangenaam gedrag. Als het gaat om het ontwikkelen van goede slaapgewoonten met je peuter, hoe eerder je begint, hoe beter.

Sommige ouders realiseren zich niet dat de gewoonten die ze toestaan ​​of zelfs aanmoedigen tot slaapproblemen kunnen leiden. Als deze gewoonten eenmaal zijn ontwikkeld, kan het moeilijk zijn om veranderingen aan te brengen. Maar het is niet onmogelijk en zeker de moeite waard. Het zal gemakkelijker zijn voor het kind en de ouders als er eerder basisregels en routines rond slaap worden vastgesteld om problemen later te voorkomen.

Slaapverenigingen voor peuters

Een slaapvereniging is alles wat een peuter of kind in verband brengt met het gaan slapen. Het kan een object zijn, zoals een fopspeen, deken of knuffeldier. Of het kan een handeling zijn, zoals wiegen, borstvoeding geven of naast een ouder slapen. Kinderen beginnen al heel vroeg in hun leven met het opzetten van slaapassociaties. Als een peuter gewend is in slaap te vallen terwijl hij borstvoeding geeft of een fles neemt, of in slaap wordt gewiegd, zal hij die associatie maken telkens als het bedtijd is.

Sommige slaapassociaties zijn gezond en essentieel voor het opzetten van een bedtijdroutine, zodat de geest en het lichaam van uw kind klaar zijn om te slapen. Ouders kunnen hun peuter een warm bad geven, tanden poetsen, samen een verhaal lezen, het licht uitdoen, liedjes zingen of iets anders doen waardoor het bedtijd nadert.

Andere slaapassociaties kunnen problemen veroorzaken. Als een peuter een fles melk nodig heeft om in slaap te vallen, lijkt dat in eerste instantie misschien prima. Maar later wordt het ongezond omdat het gaatjes bevordert of een bron van extra calorieën is die je peuter niet echt nodig heeft.

Of slapen in de kamer van je kind leek misschien de enige optie om je kind naar bed te krijgen, maar dat betekent waarschijnlijk dat je geen goede nachtrust krijgt. Overweeg of een slaapassociatie een negatief effect heeft op de slaap van uw kind, uw eigen slaap of die van een ander familielid of verzorger.

Problemen met het delen van bedden

Het delen van bedden (ook bekend als het gezinsbed) is een veelbesproken onderwerp dat zich op de grens tussen gezonde en ongezonde slaapgewoonten en associaties kan bevinden. Sommige opvoedingsexperts zeggen dat, als je het goed doet, het delen van een bed met je baby volkomen veilig en gezond is.

Maar anderen, waaronder de American Academy of Pediatrics, bevelen 'kamer delen' aan in plaats van bedden delen als een veiligere optie om dicht bij de baby te zijn, maar om het risico te voorkomen dat je per ongeluk op de baby in slaap valt, of dat de baby wordt bedekt door lakens en dekens.

Maar zelfs als u uw bed deelt in een veilige omgeving, is dit misschien niet de beste keuze voor alle betrokkenen. U of uw partner kan merken dat uw slaapgewoonten door uw kind worden verstoord, zodat u niet genoeg slaap krijgt. Het kind kan er ook onder lijden.

Door het delen van bedden wordt een kind effectief in een slaap-/waakschema voor volwassenen geplaatst. Door later naar bed te gaan en hetzelfde wakker te worden als u, zal uw kind onvermijdelijk de 13 uur slaap per nacht missen die veel peuters nodig hebben.

Peuters die 's nachts niet genoeg slapen, kunnen het verlies compenseren door in de auto, tijdens de maaltijden of waar dan ook een dutje te doen, in slaap te vallen. Hoewel het misschien handig lijkt om je peuter overdag veel te laten slapen, kan dit slaapschema andere gezinsactiviteiten verstoren.

Negatieve slaapassociaties oplossen

Het slaapprobleem van een peuter oplossen is niet eenvoudig, maar niet onmogelijk. Eenmaal opgelost, zal iedereen in het gezin beter uitgerust zijn. Voordat u begint, moet u ervoor zorgen dat alle verzorgers in huis op dezelfde lijn zitten over de slaapsituatie van uw kind.

U zult dan uw perceptie van wie de leiding heeft, moeten veranderen. Ouders van peuters lopen vaak vast in deze valkuil, vooral als een ouder plotseling "toegeeft" aan de driftbuien of aanhoudend wangedrag van een kind.

Hoewel het soms onmogelijk lijkt om peuters onder controle te houden, is het de taak van de ouder om grenzen te stellen en te handhaven rond slaaproutines en -schema's. Ouders bewijzen kinderen een slechte dienst als ze hen toestaan ​​te doen wat ze willen, alleen maar omdat ze luider zijn, huilen of koppig zijn. Om negatieve slaapassociaties op te lossen:

• Laat je peuter een boek, een pyjama en een knuffeldier kiezen als onderdeel van de routine.
• Houd de lichten laag en de stemmen zacht als je naar bed gaat.
• Maak een plan en voer het consequent uit.
• Stel een bedtijdroutine in die uiteindelijk een gewoonte zal worden.
  

Door kinderen keuzes te laten maken voor het slapengaan, inclusief wat ze moeten dragen en welke rituelen ze moeten volgen, krijgen ze het gevoel dat ze meer controle hebben over de situatie.

Een kind alleen laten slapen

Als een peuter moeite heeft om alleen te slapen, vertel hem dan dat hij in bed moet blijven en slapen. Wees vastberaden. Als je eenmaal de verwachting hebt ingesteld, is het tijd om welterusten te zeggen en de kamer te verlaten. Er zijn enkele tips die kunnen helpen.

Effectief communiceren

Als een peuter onzeker lijkt of huilt terwijl je weggaat, stel hem dan mondeling gerust dat je verderop in de gang bent, maar dat hij in bed moet blijven. Als je peuter uit bed komt, moet je hem pakken en fysiek weer in bed leggen. Doe dit zonder te praten, ruzie te maken of er een grote productie van te maken.

Je peuter zal je toon horen in plaats van je woorden, dus vermijd het verhogen van de toonhoogte van je stem of sneller spreken. Houd de toon geruststellend en probeer spanning in je gezicht of houding te vermijden.

Je kunt ze misschien weer in bed stoppen en de kamer verlaten en ze zullen begrijpen dat het tijd is om te slapen en dat je het meent. Een peuter zal je echter waarschijnlijk testen. Blijf ze terugnemen, keer op keer, totdat ze blijven.

Blijf kalm maar volhardend

Als je peuter je onmiddellijk de kamer uit volgt in plaats van te wachten tot je uit bed bent, probeer dan op de grond te gaan zitten of in een stoel in de kamer te zitten. Wees dicht bij het bed om ze fysiek gerust te stellen van je aanwezigheid en zodat je ze gemakkelijk terug kunt plaatsen zonder jezelf uit te putten.

Maar ga niet in bed liggen en laat uw kind niet op schoot zitten of uit bed komen. Vertel ze maar één keer dat je daar gaat zitten en dat ze in bed moeten blijven.

Praat niet meer - wacht ze gewoon af. Ga niet op de grond naast het bed slapen of ga niet in bed liggen, hoe verleidelijk het ook is. Als je peuter slaapt, verlaat je de kamer.

Als je kinderen leert om alleen te slapen, is de eerste week het moeilijkst. Maar als het consequent wordt gedaan, duurt het niet meer dan twee tot drie weken voordat de nieuwe slaapgewoonte is ingeburgerd.

Omgaan met huilen

Het peuterstadium zit vol emotie. Sommige dagen zijn een achtbaanrit met alle extreme emotionele reacties die een peuter kan hebben. Veel van deze reacties zijn niet redelijk of gerechtvaardigd, maar ze zijn heel reëel voor een peuter. Als ouder is het van cruciaal belang om uw kind te leren omgaan met moeilijke emotionele situaties en er beter voor uit te komen.

Wanneer u probeert een ongezonde slaapassociatie te doorbreken, kan uw kind huilen, maar het kan geen kwaad zolang u aanwezig, actief en responsief bent. Het voelt misschien niet goed, maar voor een peuter spreken je acties meer dan woorden. Je aanwezigheid in de buurt terwijl ze slapen, reageert.

Versterk dit door je peuter elke avond te vertellen dat je in de gang bent. Het zal worden versterkt, zelfs als je een paar weken bij hen moet blijven totdat ze begrijpen dat je meent wat je zegt. Je kind is veilig op zijn kamer en dat weet je diep van binnen. Als ze huilen, verandert dat feit niet. Je peuter is nog steeds veilig en jij bent nog steeds in de buurt.

Een woord van Verywell

U helpt uw ​​kind om te gaan met de zware taak om zelfstandiger te worden en zelfstandig te leren slapen. Zorg ervoor dat u overdag momenten vrijmaakt om er met hen over te praten.

Bied je kind veel knuffels en liefde overdag. Vertel ze hoe trots je op ze bent elke keer dat ze een stap zetten om alleen te slapen. Maak opmerkingen over hun vorderingen en neem de tijd om te luisteren als ze trots op zichzelf zijn. Sommige peuters zijn verrast als ze dingen bereiken waarvan ze in het begin dachten dat ze te moeilijk waren.