Wat zijn de sociaal proces theorieën in jeugddelinquentie

?

De criminele activiteiten of gedrag is iets wat de meeste samenlevingen door de geschiedenis heen hebben geprobeerd uit te leggen . Met de vooruitgang van de moderne wetenschap , zijn er meer en meer theoretisch georiënteerde frameworks is toegepast op de studie van de criminologie in een poging om beter te begrijpen wat motiveert overtreders , zoals jeugdige delinquenten . Sociaal proces theorie is eigenlijk een verzamelnaam voor verschillende samenstellende theorieën die sociale netwerken en taal als primaire katalysatoren voor delinquentie te isoleren.
Theoretische basis

Sociale proces theorie is een aanpak die door sommige criminologen te interpreteren en uitleggen van de gedrag van delinquenten . Het is afgeleid van een sociologisch model genaamd symbolisch interactionisme . Het uitgangspunt van het model gaat ervan uit dat alle mensen , met inbegrip van criminelen of delinquenten , enig gevoel van hun sociale werkelijkheid moet maken . Daarbij zij toekennen symbolische betekenissen aspecten van die werkelijkheid die vervolgens hun reacties vorm aan. Bij het ​​waarnemen van hun eigen versie van deze realiteit , het individu kan noties van actie en gevolgen af te stemmen op die perceptie te passen. Dit concept is in het hart van de Thomas Stelling als het gaat om maatschappelijk proces theorie.
Socialisatie &Taal

Voor sociaal proces theoretici , de manieren waarop individuen socialiseren is een belangrijke deel in de ontwikkeling van delinquent gedrag . In veel gevallen zijn deze groepen gevormd in reactie op specifieke sociale conflicten die ofwel moeten worden behandeld of vermeden . Bij de beantwoording van deze conflicten , de groepen ontwikkelen van een taal of communicatie- systeem dat de gevolgen of de kwaliteit van asociaal gedrag herdefinieert - zoals strafrechtelijke - in aanvaardbaar of zelfs wenselijk degenen. Deze ideeën worden verder gedistilleerd in een van de belangrijkste theorieën gebruikt in sociale procesanalyse : . Differentiële associatie

Differential Vereniging Theorie

In de differentiële associatie theorie , asociaal of crimineel gedrag wordt gezien als een aangeleerd gedrag , niet een inherent aan de dader . Het gedrag , hun motieven , rechtvaardigingen en mechanismen , worden geteeld binnen groepen die nemen het op zich om de geldigheid van de maatschappij en haar wetten te herinterpreteren . Met andere woorden , de delinquent voelt een soort valse aanspraak op het herschikken van de regels van de maatschappij door het excuseren hun gedrag als nodig is voor het vervullen van de behoeften van de samenleving , in zijn gegeven vorm , niet in staat is te voldoen . Jeugddelinquenten dan verder aan te scherpen en te verfijnen deze ideeën door de invloed van hun collega's en de consistente opnieuw verrichten van criminele activiteiten .
Theorieën van crimineel gedrag

Naast de vereniging differentiële theorie zijn er twee andere die proberen om de prevalentie , frequentie van de criminaliteit in het sociale proces theorie uit te leggen . Sociaal leren theorie stelt dat de geschiedenis van een van beide beloning of straf , als deze is aangesloten op delinquent gedrag , heeft grote invloed op de aard voortzetting . Sociale binding theorie stelt dat het meer een minderjarige wordt betrokken bij en verbonden met maatschappelijke instellingen , hoe minder kans dat ze de maatschappij wilt weigeren en om zwanger te worden van crimineel gedrag als een levensvatbare oplossing voor sociale conflicten .

theorieën van rehablitation

Drie belangrijke sociaal proces theorieën proberen om het herstel van de delinquent te benaderen . Zelfbeheersing theorie beweert dat alle crimineel gedrag komt voort uit gebrekkige zelfbeheersing , dus het antwoord is op die waarde en gerelateerd gedrag in de individuele inboezemen . labeling theorie suggereert dat een delinquent heeft meer kans om deel te nemen in of terug te keren naar crimineel gedrag als ze geloven dat de maatschappij als ze bestempeld als een crimineel . Dit kan vermeden worden door het verwijderen van dat stigma van zelfidentificatie de voormalige overtreder. Tenslotte neutralisatie theorie richt zich op de individuele gevoelens van schuld of het vermogen te neutraliseren of blokkeren. De laatste mogelijkheid is een belangrijke component in de manier waarop criminelen te ontslaan schaamte of emotionele gevolgen van hun acties .

Previous:

Next: