• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Wat is normaal voor mijn pasgeboren baby?

Kleine lichamen, grote vragen

Alle nieuwe ouders verwachten bij de geboorte een cherubijn met een zijdezachte huid en delicate kenmerken. Verrassing! Veel baby's worden geboren met rimpels, een vreemd getinte huid, om nog maar te zwijgen van misvormde hoofden en gezwollen gezichten. Je zult hoe dan ook dol zijn op de jouwe, maar hier is een realistische gids van top tot teen om je voor te bereiden op wat je kunt verwachten.

Hoofd van de baby

Wat is normaal: Ontmoet je kleine kegelkop! Schrik niet als de schedel van je pasgeboren baby een langwerpige vorm heeft; het bestaat uit meerdere zachte, beweegbare, benige platen waarmee het hoofd tijdens de bevalling kan worden gevormd, zodat het soepeler door het geboortekanaal kan gaan. Zijn langwerpige hoofd zal binnen een of twee dagen weer normaal worden.

Maar het werk van de natuur is niet compleet. Uw pasgeborene heeft twee gebieden op haar hoofd, de zogenaamde zachte plekken of fontanellen, waar de botten nog niet zijn samengevoegd. Het grotere, ruitvormige gebied op de kruin houdt aan tot ongeveer 18 maanden, terwijl een veel kleinere, driehoekige zachte plek op de achterkant van het hoofd meestal tussen 2 en 6 maanden verdwijnt. De grotere fontanel moet vlak of licht ingedrukt zijn als de baby rechtop wordt gehouden. Omdat de hersenen ook worden beschermd door een dik, stevig membraan, kun je het haar over dit gebied voorzichtig wassen en kammen.

Kneuzingen en zwelling van de hoofdhuid komen vaak voor na vaginale bevallingen, vooral als een tang of vacuümextractie nodig was. (De reis van de baby uit de baarmoeder is niet altijd zonder een beetje turbulentie!) U kunt een zachte, squishy zwelling voelen over het deel van het hoofd dat het eerst naar voren kwam of kleine schaafwonden opmerken van de foetale hoofdhuidmonitor.

Hoewel het zeldzaam is, kan de druk van de bevalling ook leiden tot bloedingen net boven een van de schedelbotten. Dit zorgt ervoor dat zich na de geboorte een goed gedefinieerde knobbel vormt over de achterkant van één kant - soms beide - van het hoofd. Deze knobbel, ook wel cephalohematoma genoemd, zal verdwijnen, maar het kan weken duren.

Wat niet: Als de grote zachte plek diep verzonken is, kan uitdroging, een typisch gevolg van braken of diarree, de oorzaak zijn, terwijl een uitpuilende fontanel kan wijzen op een ernstige ziekte, zoals meningitis. Uw kinderarts zal het hoofdje van de baby meten tijdens putbezoeken om er zeker van te zijn dat het niet te groot is of te snel of langzaam groeit.

Normale ogen en huid

Ogen van de baby

Wat is normaal: U kunt kleine, rode bloedingen op het wit van de ogen zien door kleine bloedvaten die tijdens de bevalling scheuren. Deze rode vlekken verdwijnen normaal gesproken binnen enkele dagen. Bovendien kunnen de oogmedicatie die artsen bij de geboorte gebruiken om infectie te voorkomen, de ogen van de baby irriteren, wat kan leiden tot zwelling van het ooglid of afscheiding die meestal maar een dag of twee duurt.

Pasgeborenen hebben een zwak gezichtsvermogen; ze kunnen beelden alleen duidelijk zien binnen 8 tot 15 inch van hun gezicht. Omdat je goed in het zicht bent terwijl je baby voedt, kun je die tijd gebruiken om een ​​band op te bouwen door oogcontact te houden. En maak je geen zorgen als hij je soms scheel aankijkt, of als zijn ogen af ​​en toe afdwalen:pasgeborenen richten hun ogen misschien niet altijd op elkaar.

Wat niet: Neem contact op met uw kinderarts als u drainage opmerkt die de afgelopen twee dagen aanhoudt of kort na het wegvegen weer verschijnt, overmatig tranen, een troebel hoornvlies, een witachtige pupil, een ooglid dat hangt of niet volledig sluit, pupillen van ongelijke grootte of een aanhoudend oog verkeerde uitlijning.

Babyhuid

Wat is normaal: Door de onvolgroeide bloedsomloop van uw baby kan haar huid er gevlekt uitzien als ze het koud heeft, of kunnen haar handen en voeten koel aanvoelen en de eerste dag of twee blauwachtig lijken in de ochtend.

Een geelverkleuring van de huid, geelzucht genaamd, komt voor bij 60 procent van de gezonde pasgeborenen; het komt van bilirubine, een pigment gemaakt door rode bloedcellen dat de onvolgroeide lever van een pasgeborene niet effectief kan verwijderen. Geelzucht piekt meestal tussen 3 en 5 dagen na de geboorte en verdwijnt op de leeftijd van 1 week. Soms kan een behandeling nodig zijn.

Wat niet: Het gezicht en de lippen van een baby kunnen kort blauw worden tijdens krachtig huilen, maar een aanhoudende blauwheid van de huid, lippen of tong, ook wel cyanose genoemd, kan te wijten zijn aan een hartafwijking, ademhalingsprobleem of een andere ziekte die onmiddellijk medisch ingrijpen vereist.

Hoewel lichte geelzucht onschadelijk is, kunnen zeer hoge niveaus van bilirubine kernicterus veroorzaken, een soort hersenbeschadiging die kan leiden tot hersenverlamming, gehoorverlies en zelfs de dood. Risicofactoren zijn onder meer prematuur zijn, van Oost-Aziatische of mediterrane afkomst zijn, broers en zussen hebben met ernstige geelzucht, geelzucht ontwikkelen op de eerste dag van het leven, blauwe plekken bij de geboorte en niet genoeg melk krijgen tijdens het geven van borstvoeding. Baby's met een hoog risico worden nauwlettend gevolgd in het ziekenhuis en na ontslag. Behandeling kan worden gegeven om kernicterus te voorkomen.

Normale geslachtsdelen en navelstreng

Borsten en geslachtsdelen van de baby

Wat is normaal: Bij de geboorte kunnen de borsten van mannelijke en vrouwelijke baby's in grootte variëren van klein tot bijna 2,5 cm in diameter, en de mate van vergroting kan per borst verschillen. Dit komt door zwangerschapshormonen en is ongevaarlijk. De borsten krimpen tijdens de eerste levensweken.

De afnemende zwangerschapshormonen van de moeder kunnen er ook voor zorgen dat de schaamlippen van een meisje tijdelijk opzwellen, of vaginale afscheiding veroorzaken of een paar dagen bloeden na de geboorte. Terwijl de gezwollen schaamlippen van een babymeisje de neiging hebben om snel te verdwijnen, kan een onevenredig groot scrotum bij een jongen weken of maanden vergroot blijven vanwege een kleine hoeveelheid vloeistof rond de testikels. Als een babyjongen werd besneden, kan het hoofd van de penis tijdens het genezen tekenen van irritatie vertonen en op sommige plaatsen witachtig of geelachtig lijken. Zijn urinestraal moet sterk zijn.

Wat niet: Ongeveer 3 procent van de voldragen babyjongens wordt geboren met een of beide testikels die zich nog niet in het scrotum bevinden. Dat aantal loopt op tot 30 procent voor premature jongens. De meeste niet-ingedaalde testikels zullen in de eerste levensmaanden in het scrotum terechtkomen. Als ze op de leeftijd van 1 jaar nog niet zijn gedaald, kan hormonale behandeling of een operatie ze verminderen.

Navelstreng van baby

Wat is normaal: De navelstreng is wit, doorschijnend en glanzend als hij na de geboorte wordt doorgeknipt en vastgeklemd. De resterende stronk droogt op en valt er meestal af tussen 1 en 3 weken. In het ziekenhuis kunnen artsen een kleurstof aanbrengen die de stomp droogt en de groei van bacteriën remt, of ouders vertellen om de navelstreng met alcohol uit te vegen wanneer ze thuis luieren. Andere artsen kunnen een droge navelstrengverzorging aanbevelen:de navelstreng reinigen met water en zeep wanneer deze vuil is en deze aan de lucht laten drogen. Bij beide benaderingen, de baby in een spons baden totdat de stronk eraf valt.

Wat niet: Tekenen van een infectie zijn onder meer pus die zich verzamelt aan de basis van het snoer of roodheid, hardheid of gevoeligheid van de huid rond de stomp; huilen wanneer de stronk wordt aangeraakt (anders dan wanneer koude alcohol wordt gebruikt); of een vertraging in het scheiden van het snoer. Een heldere, urine-achtige afscheiding uit de navelstreng kan wijzen op een structurele afwijking van de navelstreng. Behalve af en toe een vlekje bloed op een luier, mag de navelstreng niet actief bloeden. Nadat de stronk eraf valt, kan zich een roze klomp littekenweefsel ontwikkelen - bekend als een navelstrenggranuloom - dat een lichtgeel materiaal uitstraalt. Bel uw arts als u een infectie vermoedt of een van de bovenstaande onregelmatigheden opmerkt.

Normale voeten, gewicht en algehele gezondheid

Baby's Voeten

Wat is normaal: Baby's zijn strak gekruld in de baarmoeder, dus het is normaal dat de voeten van een pasgeborene vanaf de tenen naar binnen draaien. Dit zou zichzelf binnen een paar maanden moeten corrigeren, omdat de baby nu vrij in de buitenwereld schopt.

Wat niet: Als het voorste deel van de voet van een baby duidelijk naar binnen gebogen is en niet met lichte druk kan worden rechtgetrokken, kan verwijzing naar een kinderorthopedisch chirurg nodig zijn voor behandeling voordat ze begint te lopen.

Gewicht baby

U vraagt ​​zich misschien af ​​of uw baby de voeding krijgt die hij nodig heeft. Algemene richtlijn: Wacht niet tot hij huilt om de hint te krijgen dat hij honger heeft. Zoek in plaats daarvan naar vroege aanwijzingen van uw baby, zoals zijn handen naar zijn mond brengen, wakker worden uit de slaap, armen en benen buigen en zijn mond of tong bewegen. Hier zijn nog twee aanwijzingen dat alles goed is.

• Gewicht: Pasgeborenen verliezen in de eerste dagen na de geboorte niet meer dan 7 tot 10 procent van het gewicht. Daarna zouden ze vrij snel moeten aankomen - bijna 1 pond elke twee weken, gedurende de eerste twee tot drie maanden van hun leven. De winstsnelheid neemt dan af.
• Krukken: De eerste stoelgang, bekend als meconium, is een teerachtige zwarte of donkergroene substantie. Op de tweede of derde dag van het leven verandert meconium in groenachtig bruine tijdelijke ontlasting. En op de vierde of vijfde dag beginnen baby's die borstvoeding krijgen geelachtige, halfvaste of louche ontlasting te krijgen; De uitwerpselen van flesvoeding van zuigelingen variëren in kleur van lichtgeel tot geelbruin, geelbruin of bruingroen en hebben een pindakaasconsistentie.

Baby is ziek!

Bel onmiddellijk uw kinderarts als uw baby 2 maanden of jonger is en koorts heeft van meer dan 100,4? of een ander teken van ziekte, zoals:

• slecht eten (slapen na voedertijden of kleine hoeveelheden drinken)
• overmatige prikkelbaarheid of lusteloosheid
• slechte teint (bleek, grijs of geel)
• hoesten of snelle of moeizame ademhaling
• braken, wanneer het krachtig of aanhoudend is, of het uitgebraakte materiaal geel of groen gekleurd is
• frequente, waterige stoelgang of bloed in de ontlasting
• uitslag, vooral met blaren in elk stadium
• abnormale bewegingen, zoals trillen van het gezicht of armen

Gefeliciteerd! U hebt deze spoedcursus over het begrijpen van het lichaam van uw pasgeborene voltooid en moet er zeker van zijn om te bepalen wat wel of niet een natuurlijk onderdeel is van de lichamelijke ontwikkeling van uw baby. Dat wil niet zeggen dat je nog steeds niet af en toe vragen zult hebben, maar je zou nu in ieder geval kunnen overwegen om het nummer van je kinderarts uit het snelkiesnummer te verwijderen.

Marianne Neifert, MD, ook bekend als Dr. Mom, is een klinische professor in kindergeneeskunde aan het University of Colorado Health Sciences Center, in Denver, een auteur van vier opvoedingsboeken, een professionele spreker en een moeder van vijf kinderen.

Oorspronkelijk gepubliceerd in Amerikaans tijdschrift Baby, november 2005.

Alle inhoud hier, inclusief advies van artsen en andere gezondheidswerkers, mag alleen als mening worden beschouwd. Vraag altijd direct advies aan uw eigen arts in verband met vragen of problemen die u heeft met betrekking tot uw eigen gezondheid of die van anderen.