• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Wat zijn peuternachtverschrikkingen?

Wat zijn nachtelijke angsten voor peuters?

Nachtelijke paniekaanvallen, ook wel slaapangst genoemd, zijn plotselinge, gedeeltelijke ontwaken uit een diepe slaap die worden gekenmerkt door intense angst, geschreeuw en moeite om volledig wakker te worden. Deze episodes worden vaak verward met nachtmerries, waarbij het onderscheid is dat nachtmerries plaatsvinden tijdens snelle oogbewegingen (REM) of droomslaap en optreden tijdens een droom, terwijl nachtmerries optreden tijdens diepe slaap en/of de overgangsperiode tussen slaapstadia en niet geassocieerd zijn met met een nare droom.

Studies over de prevalentie van slaapverschrikkingen zijn gemengd, met resultaten van minder dan 2% tot meer dan 50% van de kinderen die ze ervaren. Onderzoekers speculeren dat de grote variantie te wijten kan zijn aan onderrapportage, onderzoeksopzet, leeftijd van deelnemers en het aanzien van een nachtmerrie voor een nachtmerrie of vice versa.

Uit onderzoek blijkt echter dat deze slaapstoornissen, die een vorm van parasomnie zijn (abnormaal gedrag van het centrale zenuwstelsel tijdens de slaap), het meest voorkomen bij jonge kinderen in de leeftijd van één tot vier jaar. Kinderen kunnen slechts één of enkele nachtmerries hebben of ze kunnen ze maandenlang nacht na nacht ervaren.

Behandelingen en preventiemaatregelen hebben een beperkte werkzaamheid, maar kinderen hebben de neiging om over dit slaapprobleem heen te groeien en voor de meeste kinderen is het een kortstondige fase.

Uit een onderzoek uit 2015 bleek zelfs dat ongeveer 33% van de 18-jarigen af ​​en toe nachtmerries heeft. Over het algemeen komt dit fenomeen het vaakst voor bij kinderen van 13 jaar en jonger, waarbij ongeveer 56% van de kinderen in die leeftijdscategorie aangeeft minstens één slaapverschrikking te hebben gehad. Dit type slaapstoornis lijkt ook in gezinnen voor te komen, dus als je nachtmerries hebt gehad, is de kans groter dat je kind ze ook ervaart.

Symptomen

Zoals hierboven vermeld, zijn slaapverschrikkingen anders dan nachtmerries doordat kinderen met een nachtelijke paniek moeilijk wakker worden. Dit komt omdat ze nog gedeeltelijk slapen. Ze zien er vaak suf uit en hebben een glazige blik. Bovendien zullen ze geen enge droom hebben om te melden omdat ze niet droomden.

Tijdens een nachtelijke terreur kan een kind:

• Wees ontroostbaar
• Reageer niet
• Wees van streek of doe bang
• Val na de aflevering weer in slaap zonder volledig wakker te worden
• Kick
• De nachtelijke terreur niet meer herinneren
• Schreeuw of maak noodgeluiden
• Kijk met wijd open ogen
• Plotseling rechtop zitten
• Overmatig zweten of zwaar ademen
• Speel rond

Een nachtelijke paniek verdwijnt meestal na enkele minuten, hoewel het soms langer kan duren. Nachtelijke paniekaanvallen laten, in tegenstelling tot nachtmerries, geen herinnering achter, want hoewel de peuter er misschien wakker uitziet, slapen ze tijdens het incident.

Oorzaken

Nachtelijke paniekaanvallen treden op tijdens niet-snelle slaap met oogbewegingen, wat de diepe slaaptoestand is wanneer iemand niet droomt. Non-REM-slaap treedt meestal op ongeveer twee of drie uur nadat kinderen in slaap zijn gevallen. Het is niet duidelijk waarom nachtangsten optreden of hoe ze te voorkomen, maar onderzoekers vermoeden dat het te maken heeft met een overmatige stimulatie van het centrale zenuwstelsel.

Hoewel de exacte oorzaken onbekend zijn, kunnen sommige factoren ervoor zorgen dat er meer kans is op slaapverschrikkingen, waaronder de volgende:

• Oververmoeid zijn of slaapgebrek hebben
• Verstoringen van routines of schema's, zoals tijdens het reizen of een verandering in de dagelijkse routine
• Familiegeschiedenis van slaapverschrikkingen
• Ziekte of koorts
• Slaapgerelateerde ademhalingsproblemen zoals apneu
• Stress

Nachtelijke paniekaanvallen kunnen ook voorkomen bij kinderen die een nieuw medicijn beginnen te nemen, in een nieuwe omgeving slapen of door te veel cafeïne binnen te krijgen. Zoals hierboven vermeld, kan er ook een erfelijke component zijn. Peuters met familieleden die nachtmerries hebben gehad (of een gerelateerde slaapstoornis zoals slaapwandelen) hebben meer kans op deze slaapstoornis dan iemand die geen familiegeschiedenis heeft.

Hoe te helpen

Tijdens een nachtelijke terreur is het het beste om niet te proberen je peuter wakker te maken, omdat ze uiteindelijk meer van streek en gedesoriënteerd kunnen raken. Het is meestal vrij moeilijk om iemand wakker te maken uit een nachtelijke paniek en hem wakker te dwingen kan het nog erger maken door het moeilijker voor hem te maken om weer in slaap te vallen. Het belangrijkste is om ervoor te zorgen dat ze veilig zijn tijdens het evenement.

Stel uw kind tijdens een nachtelijke paniek gerust met een geruststellende stem dat het veilig is, en als het uw kind lijkt te kalmeren, houd hem dan vast totdat het voorbij is.

Omdat ze zich niet bewust zijn van hun omgeving, kun je het beste ervoor zorgen dat ze nergens tegenaan kunnen vallen of stoten. Anders wacht u gewoon de nachtelijke paniek af totdat uw kind weer in slaap valt.

Huismiddeltjes

Er zijn geen alles genezende behandelingen of bewezen preventiemaatregelen voor nachtmerries. Sommige families vinden echter dat de volgende interventies het risico op optreden en de ernst van de episodes verminderen:

• Aangezien nachtmerries vaker kunnen voorkomen in onbekende omgevingen, zoals logeerpartijen, moet u andere zorgverleners (zoals grootouders of babysitters) op de hoogte stellen van de aandoening en wat u moet doen als het gebeurt.
• Volg een eenvoudige, rustgevende routine voor het slapengaan voor uw kind.
• Ga regelmatig naar bed en laat ze niet te laat opblijven.
• Laat het kind bij u slapen, ofwel in hetzelfde bed (volgens alle richtlijnen voor slaapveiligheid) of in dezelfde kamer.
• Als het kind de neiging heeft om elke nacht op hetzelfde tijdstip een nachtmerrie te krijgen, maak hem dan preventief ongeveer 15 minuten van tevoren wakker om de nachtmerrie te omzeilen. Leg ze dan weer in bed.
• Verminder eventuele stress die uw peuter kan ervaren.
• Probeer ze niet oververmoeid te laten raken.
• Probeer tijdens het reizen zo goed mogelijk vast te houden aan hun normale bedtijdroutine.

Wanneer een arts raadplegen

Als de nachtelijke paniekaanvallen frequent of zo opdringerig worden dat ze de rust van uw peuter verstoren, meer dan 30 minuten per keer aanhouden of een aanzienlijke impact hebben op hun leven, raadpleeg dan hun kinderarts.

Het kan handig zijn om een ​​slaapdagboek bij te houden om eventuele gedragspatronen of nachtelijk ontwaken te noteren om uw arts meer informatie te geven over wat er aan de hand is. Dit geeft hen ook informatie die u misschien bent vergeten, en geeft hen een groter klinisch beeld van het probleem.

De arts zal uw kind meestal onderzoeken om een ​​lichamelijke oorzaak van de nachtelijke paniekaanvallen of een onderliggende medische aandoening uit te sluiten. Soms kan een slaaponderzoek worden aanbevolen, of kan uw arts uw kind doorverwijzen naar een slaapspecialist als ze zich bijzonder zorgen maken of denken dat een second opinion nuttig kan zijn.

Meestal zijn er geen problemen die behandeling behoeven. Nachtelijke paniekaanvallen zijn over het algemeen voor de adolescentie ontgroeid, maar als de nachtmerries erger worden, is het belangrijk om uw kinderarts hiervan op de hoogte te stellen.

Een woord van Verywell

Het is vaak eng, stressvol en verontrustend om te zien hoe uw kind slaapangst heeft - en moeilijk te geloven dat ze niet in gevaar of ernstig leed zijn. Houd er echter rekening mee dat dit slaapprobleem veel voorkomt bij peuters, niet schadelijk is voor uw kind en waarschijnlijk met de tijd overgaat.