Wanneer begonnen vrouwen te gaan liggen om te bevallen?
Hoewel ze de term misschien niet kennen, elke televisiekijker kan de lithotomie positie :de voeten-in-stijgbeugels, haar-perfect-uitgeblazen houding die vrouwen aannemen voor de bevalling.
Het is geen geweldige positie om te zijn, zelfs niet op routinecontroledagen, zoals iedereen die is gevraagd om "een beetje dichterbij te komen" en dan op de een of andere manier te ontspannen, begrijpt. Maar als geboortepositie, de lithotomiepositie is nog controversiëler, zijn gekoppeld aan onnodige interventies zoals inducties en C-secties.
Dus waarom gingen vrouwen eigenlijk liggen om te bevallen?
Een van de redenen is dat ze niet konden opstaan. Interventies zoals inductie, foetale hartbewaking, en ruggenprik, alle aanbindende werkende vrouwen op hun plaats.
Hoewel medisch ingrijpen zeker een gedeeltelijk antwoord is op de vraag, het is niet de oudste of meest interessante.
Koning Lodewijk XIV
De koning was naar verluidt gefascineerd door geboorte en, als de vader van maar liefst twintig kinderen, had veel gelegenheden om posities te overwegen die de geboorte voor toeschouwers gemakkelijker zouden kunnen maken om te observeren. Omdat mensen graag koninklijke trends kopiëren, andere vrouwen begonnen op koninklijke wijze te werken, de geboorte van een trend die tegen het einde van de zeventiende eeuw in Frankrijk gebruikelijk was. Geheime pincet
De Kamerlenen, een vader-zoon duo dat van de verloskunde een bloeiend familiebedrijf maakte, ontwikkelden een pincet in het begin van de zeventiende eeuw en hielden ze decennialang een handelsgeheim.
Voor hen, de lithotomiepositie hielp hun lucratieve zakelijke voordeel te beschermen door hun gereedschap een mysterie te houden. Ze gingen zelfs zo ver dat ze de bevallende vrouwen blinddoekten. Meer "medisch"
Een andere verklaring voor de lithotomiepositie is dat het de overgang markeert van de bevallende vrouw naar een patiënt.
Toen verloskundigen de meeste bevallingen begeleidden, medische professionals werden alleen ingeschakeld voor noodgevallen. Binnen de medische wereld, deze chirurgen werden gezien als beoefenaars van de lagere klasse. Medische hulpmiddelen – zoals de tang – zijn ontwikkeld om onder meer verloskundigen uit te sluiten van geboortes (vrouwen mochten wettelijk geen chirurgische instrumenten gebruiken) en ook als een professionaliseringsinstrument.
Het vakgebied van de verloskunde vereiste niet per se lithotomie, maar het vergde wel legitimiteit. De term "lithotomie" dateert uit de eed van Hippocrates, waar het verwees naar het verwijderen van nierstenen. Het is logisch dat artsen die enige autoriteit willen claimen over de bevalling, om hun vakgebied te legitimeren, zou een techniek kunnen gebruiken die zo oud is als de praktijk van de geneeskunde. Is de lithotomiepositie minder veilig?
De Cochrane-review van 2017 van geboorte in de lithotomiepositie is veel gebruikt om te beweren dat de positie onveilig is voor geboorte, maar de recensie zelf maakt deze bewering niet. Er is nog relatief weinig wetenschappelijk bewijs dat dit het geval is. Dit betekent niet dat de lithotomiepositie beter of slechter is, alleen dat er nog geen sterke stapel gegevens is om onderzoekers tot een van beide conclusies te leiden.
De Wereldgezondheidsorganisatie beveelt aan dat vrouwen zonder epidurale analgesie, moeten worden aangemoedigd om een geboortehouding naar keuze aan te nemen – dit omvat ook rechtopstaande houdingen. Moeten we blijven liggen om te bevallen?
Of het nu gaat om moderne medische ingrepen, koninklijke nieuwsgierigheid, of gewetenloze zakelijke praktijken, het is duidelijk dat vrouwen al langer liggen om te bevallen dan we ons normaal voorstellen. Misschien is de betere vraag niet wanneer gingen zwangere vrouwen liggen om te bevallen, maar waarom en is het iets dat we nog moeten oefenen? Onze volgende aanbevelingen:ziekenhuis versus thuisbevalling
