4 kleine veranderingen die u vandaag kunt aanbrengen om een betere ouder te zijn
Als het op ouderschap aankomt, willen we allemaal het beste voor onze kinderen. Het opvoeden van vriendelijke, medelevende mensen is tenslotte (voor de meesten) een maatstaf voor succes. Het is het uiteindelijke doel. Maar het kan moeilijk zijn om daar te komen. Het ouderschapstraject is moeilijk en ieder van ons zal fouten maken. Het is onvermijdelijk, net als belastingen, leven en dood.
Het goede nieuws is dat je "slechte" opvoedingsgewoonten kunnen worden veranderd. U hoeft bijvoorbeeld het verleden niet te herhalen en uw gedrag uit het verleden bepaalt niet uw toekomst - of die van uw kind. Met wat hulp en begeleiding kun je deze gewoonten doorbreken en op weg zijn naar een nieuw en verbeterd gezinsleven. Hier zijn vier kleine veranderingen die je vandaag kunt (en zou moeten) maken.
Voorkom "freak outs" en beperk negatief gepraat
Het is gemakkelijk om met je ogen te rollen wanneer je 7-jarige zijn sneakers uit de basketbaltraining laat en zegt:"Daar ga je weer!" Het is ook gemakkelijk om je geduld te verliezen als je puppy een ongelukje heeft in de woonkamer - of (erger nog) op je bed. Emotionele reacties zijn normaal. Je bent tenslotte een mens. Maar voordat je gaat schreeuwen, schreeuwen of je spreekwoordelijke kalmte verliest, stop, pauzeer en beoordeel de situatie.
In sommige situaties is 'ballistisch' gaan of een meltdown hebben een volkomen normale reactie, Scott Haltzman, M.D., een psychiater en auteur van The Secrets of Happy Families:Eight Keys to Building a Lifetime of Connection and Contentment , zegt. Maar als je je druk maakt om alle kleine dingen - dingen die je bijvoorbeeld niet onder controle hebt en/of dingen die er niet toe doen in het grote geheel - zal je kind niet weten hoe het moet reageren op de ups, downs en downs van het leven. tussendoortjes.
"Het is moeilijk voor hen om erachter te komen wat gepast is versus wat overdreven is als je constant je stem verheft en overdrijft door uitdrukkingen te gebruiken zoals 'jij nooit' of 'jij altijd'. Je kind zegt misschien:'Je bent zo oneerlijk! Je bent de slechtste ouder!' omdat je hem geen ijsje laat eten voor het slapengaan. Het andere grote nadeel is dat wanneer er iets echt mis is, kinderen je kunnen blokkeren omdat het klinkt als je dagelijkse communicatie, "waarschuwt Dr. Haltzman. Als 'De dam breekt in Lehigh County, en we moeten evacueren' met dezelfde intensiteit uitkomt als 'Je hebt je Lego niet opgehaald', komen kinderen misschien niet meteen in actie wanneer je het echt nodig hebt.
Als er iets misgaat, geef het dan mentaal een getal op een schaal van één tot tien, waarbij één een incident is dat geen invloed heeft op de kwaliteit van je leven - je 6-jarige is bijvoorbeeld zijn sweatshirt kwijtgeraakt - en tien als een noodgeval. Je peuter is van de speelplaats gevallen en heeft mogelijk zijn arm gebroken. Als je de situatie eenmaal hebt ingeschat, kun je beter reageren. "In het begin heb je misschien het gevoel dat alles een 20 is, maar na verloop van tijd zul je gaan zien dat er verschillen zijn tussen deze gebeurtenissen", zegt Dr. Haltzman.
Laat je emoties zien
Terwijl sommige ouders hun hart (en emoties) op hun mouw hebben, doet niet iedereen dat, en dat is oké. We reageren allemaal anders op verschillende prikkels. Maar als je merkt dat je constant je gevoelens verbergt, d.w.z. als je merkt dat je lacht en je 5-jarige vertelt dat er niets aan de hand is terwijl je echt woedend bent over een spatbordbuiger waar je die ochtend was, wil je misschien de situatie opnieuw beoordelen. Eerlijk zijn over je emoties kan echt nuttig zijn, voor jou en je kind.
Je kind moet leren dat het oké is om verdrietig, boos of gefrustreerd te zijn, legt Charlotte Reznick, Ph.D., een psycholoog en auteur van The Power of Your Child's Imagination:How to Transform Stress and Anxiety Into Joy uit en Succes . Het helpt bij hun eigen ontwikkeling en emotionele regulatie. Het helpt je als ouder. Eerlijk zijn over je emoties kan stress verlichten en veel door stress veroorzaakte problemen verminderen, zoals hoge bloeddruk en slapeloosheid, en de waarheid is dat het niet uitmaakt hoeveel je denkt dat je je verbergt, kinderen zijn uitgerust met een zeer gevoelige radar.
"Kinderen pikken op wat ongezegd blijft", zegt Reznick. "Als je je emoties niet op de juiste manier deelt, leer je je kinderen liegen over hun gevoelens", zegt dr. Reznick. "Bovendien kan uw kind denken dat zij de reden zijn dat u van streek bent en uiteindelijk een slecht gevoel over zichzelf krijgen."
Plak een label op je emotie, leg de reden ervoor uit op een manier die je kind zal begrijpen en breng het in verband met iets dat het heeft meegemaakt. Je zou kunnen zeggen:"Ik krijg een nieuwe baas en ik weet niet hoe we het met elkaar zullen vinden. Weet je nog hoe zenuwachtig je was om je nieuwe leraar te ontmoeten? Nou, zo voel ik me nu." Of:"Ik voel me verdrietig omdat oma ziek is. Het is oké om verdrietig te zijn. Ouders voelen zich ook zo. Maar ik weet dat de dokters goed voor haar zorgen."
Geef meer details aan 7- en 8-jarigen dan aan jongere kinderen, omdat ze meer kunnen begrijpen en de problemen van andere mensen kunnen onderscheiden van die van henzelf, zegt dr. Reznick. Laat kinderen vragen stellen, zodat u hun zorgen kunt wegnemen en ze de waarheid kunnen horen over wat er gebeurt, in plaats van te fantaseren over het ergste.
Wees direct
Heeft u uw kind ooit gevraagd om alleen op te ruimen, maar kreeg geen antwoord? Misschien heb je wel eens gezegd:"Kun je je speelgoed opbergen?" en vervolgde met:"Nu, oké?" Als dat zo is, ben je niet de enige. Veel kinderen hebben een 'selectief gehoor'. Maar wist u dat u ook een bezorgprobleem kunt hebben? Het is waar. Wanneer ze te veel opties krijgen - en een uitweg - hebben kinderen de neiging om de beste te kiezen.
"Je geeft je autoriteit op en sleept het proces om je kind te laten doen wat je nodig hebt om te doen uit", zegt Fran Walfish, Psy.D., kinderpsychotherapeut en auteur van The Self-Aware Parent:Resolving Conflict and Een betere band met uw kind opbouwen . Wanneer uw kind uw 'verzoek' negeert, herhaalt u zichzelf en verliest u uw geduld. Dan is niemand blij.
Duidelijkheid is de sleutel wanneer u onmiddellijke opvolging verwacht. En het begint met een punt aan het einde van je zin:"Kleed je aan voor het park, alsjeblieft." Of:"Zet de tv nu uit." Dat is het. "Als je kind niet meteen luistert, zeg dan het volgende maar één keer:'Laat me zien hoe je de tv uit kunt zetten, of ik zal je helpen'", adviseert dr. Walfish. 'Wacht tot twee tellen stil en pak dan de afstandsbediening.' Het geven van duidelijke aanwijzingen vereist natuurlijk nog steeds oefening en doorzettingsvermogen. Maar als je duidelijk bent, krijg je de controle terug en voorkom je dat je je geduld verliest; ondertussen leert uw kind wie de baas is en hoe het de aanwijzingen moet opvolgen.
Blijf positief
Bedoeld of onopzettelijk, het is gemakkelijk om kinderen onder de loep te nemen als ze een fout maken. Als hun rapport bijvoorbeeld vol staat met A's en B's, kun je de C aanwijzen die ze in spelling hebben gekregen en zeggen:"Wat is hier gebeurd? Wat is er misgegaan?" (Mijn moeder placht me hiervoor uit te dagen.) Het is ook gemakkelijk om tekortkomingen en 'mislukkingen' te zien, omdat fouten vaak meer in het oog springend en voor de hand liggend zijn dan successen. Als uw kritiek echter zwaarder weegt dan uw complimenten, kan uw kind u negeren of in de verdediging schieten. In beide gevallen zullen ze iets constructiefs missen dat je te zeggen hebt. Erger nog, muggenzifterij kan ook hun zelfvertrouwen aantasten tot het punt waarop ze zouden kunnen stoppen met proberen te bereiken omdat ze bang zijn dat ze zullen falen en je teleurstellen.
"Als je constant negatieve feedback geeft of je fixeert op de zwakke punten van je kind in plaats van op haar sterke punten, kunnen ze denken dat ze niet kunnen slagen", zegt Cathy Cassani Adams, een psychotherapeut voor kinderen en gezinnen en de auteur van The Self-Aware Ouder:19 lessen om met uw kinderen op te groeien .
Dus wat kan je doen? Hoe kun je afkicken van de gewoonte? Welnu, je moet je kind altijd meer lof dan minachting geven. Zowel complimenten als aanmoedigingen gaan een lange weg.
Dat betekent natuurlijk niet dat je fouten moet vermijden. U moet echter eerst de prestaties van uw kind erkennen. "Wauw, kijk eens naar alle A's en B's. Dat is geweldig!" Bied vervolgens vriendelijk hulp in het gebied waar ze tekort schoot:"Spelling is een moeilijk vak. Ik wil je graag helpen met studeren voor je volgende toets."
Je moet ook de drang weerstaan om op elke fout te wijzen, en in plaats daarvan proberen de goede dingen te noemen die je kind dagelijks doet, adviseert Adams. Je zou kunnen zeggen:"Bedankt voor het brengen van je afwas. Dat helpt me opruimen na het eten" in plaats van "Waarom heb je de ketchup op tafel laten liggen?" Nog een voordeel van meer complimenten:uw kind zal eerder geneigd zijn kritiek serieus te nemen omdat ze weet dat u ziet wat ze goed doet.
Een versie van dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd in het septembernummer van Ouders tijdschrift.
-
Een kind opvoeden kan in de beste tijden een uitdaging zijn. Het als alleenstaande ouder doen is nog veeleisender, maar er is hulp beschikbaar; wees niet bang om te vragen. Misschien ben je vrijgezel, maar je bent niet alleen. Wist u? Volgens de -
Door een grote verscheidenheid aan voedingsmiddelen aan te bieden, krijgen babys alle voedingsstoffen die ze nodig hebben, en leer over verschillende voedingsmiddelen. Op zes maanden, twee tot drie keer per dag vast voedsel aanbieden. Tegen negen -
Als je merkt dat je kinderen opvoedt als alleenstaande ouder nadat je je partner hebt verloren, is het belangrijk om voor jezelf te zorgen en tegelijkertijd je kinderen door hun eigen verdriet te loodsen. De volgende dos en donts kunnen helpen. 1 Omr
