• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Moeder wil weten of het normaal is dat man nooit voor hun baby zorgt

Als je ooit een aflevering van "I Love Lucy" of "Leave It to Beaver" hebt gezien, weet je dat ouderschap er in de jaren vijftig anders uitzag. Voor het grootste deel voedden moeders de kinderen op, en vaders kwamen binnen na het werk of wanneer het kind naar buiten wilde om een ​​honkbal te gooien. Tegenwoordig begrijpen de meeste mensen dat ouderschap een taak is voor moeders en vaders, en daarom zijn veel mensen verbluft door een recente Reddit-post waarin een moeder toegeeft dat haar man niet denkt dat hij voor zijn eigen zoon zou moeten zorgen helemaal niet, en ze vindt het goed.

De moeder schrijft dat zij en haar man een 2-jarige zoon hebben en van plan zijn om binnenkort te proberen voor baby nr. 2, maar haar man "is niet super in de babyfase en geeft er de voorkeur aan om nog niet het grootste deel van het hands-on ouderschap op zich te nemen.” Als gevolg hiervan is de moeder verantwoordelijk voor het grootste deel van de kinderopvang en ziet haar man geen reden om zijn deel van de belasting te vergroten.

"Ik nam de volledige drie maanden zwangerschapsverlof, dus tegen de tijd dat ik weer fulltime aan het werk was, had ik al een geweldige routine met de baby, en mijn man wees erop dat het veel logischer voor mij om de dingen aan te pakken waar ik al goed in was”, schrijft ze. “Ik heb hem altijd zo aanmoedigend mogelijk gemaakt om meer kinderopvang op zich te nemen, maar … hij dringt erop aan dat het voor onze zoon het beste is om ‘een expert’ te hebben die dingen afhandelt in plaats van iemand die ‘nog aan het leren is en daarom duidelijk niet zal wees zo goed.'”

Omdat de moeder fulltime werkt, is ze overdag afhankelijk van haar eigen moeder en een oppas voor de kinderopvang. Als ze de stad uit moet voor een zakenreis, vraagt ​​ze haar zus om 's nachts op haar zoon te passen, zodat haar man niet voor hem hoeft te zorgen, maar haar zus heeft genoeg van deze regeling.

"Mijn zus zegt dat ik mijn zoon 'mishandel' door 'hem tijd met zijn vader te ontzeggen' omdat ik mijn man 'in staat stel' een 'abjectly sh*tty vader' te zijn'" zij schrijft. "Mijn zus blijft maar zeggen 'nou, hoe weet je dat hij over een paar jaar echt moeite zal doen?' en 'waarom zou je hem nog een baby geven om te negeren', wat echt met mijn hoofd rommelt.'

De moeder is geschokt door de kritiek van haar zus en ze wil weten wat de Reddit-gemeenschap denkt over haar 'traditionele opvoedingsdynamiek'. Tot nu toe zijn er meer dan 450 reacties opgestapeld die de moeder vertellen dat haar zus 100% gelijk heeft.

"Je kunt niet beslissen wanneer het een goed moment is om gemakkelijk een ouder te zijn als er fysiek een kind voor je staat", schrijft iemand. “Als je die beslissing had gewild, had je de baby niet moeten nemen. Kerel moet zich vermannen en vader worden.'

Sommigen wijzen erop dat een 2-jarige niet hetzelfde is als een baby, en de excuses van de vader lijken manipulatief.

Eén persoon vraagt:"Waar wacht vader op, samen kunnen golfen?"

Anderen beweren dat vrouwen niet de luxe hebben om naar kinderopvang te kijken, dus hoe is het eerlijk voor vaders om een ​​keuze te maken?

"Ik ben een vrouw die niet van baby's houdt - ik geef heel veel de voorkeur aan peuters", schrijft een gebruiker. "Raad eens hoeveel mensen de realiteit om me heen bogen en hun eigen arbeid schonken, zodat ik mijn pasgeboren baby niet hoefde op te voeden? Oh, dat klopt, GEEN omdat het MIJN baby is, en als een dame kwam het nooit bij iemand op dat ik niet alle zorg voor mijn eigen kind zou doen. "

Dat is wat dit bericht zo frustrerend maakt:het idee dat één ouder er gewoon voor kan kiezen om niet deel te nemen aan het ouderschap. Je zult waarschijnlijk moeite hebben om een ​​ouder te vinden die er echt van geniet om vijf keer per nacht wakker te worden, explosieve poepluiers te verschonen, tientallen bespuugde rompertjes te wassen en een 20-pond luiertas met benodigdheden te moeten inpakken om te gaan richten. Maar ouders doen het omdat dat is wat het betekent om een ​​kind te hebben, en iemand moet opstaan ​​en de verantwoordelijkheid nemen voor de behoeften van dat kind.

Gelukkig delen de meeste vaders de negatieve houding van deze man over het vaderschap niet. Moderne vaders werken er zelfs hard aan om opnieuw te definiëren wat het betekent om een ​​betrokken vader te zijn. Volgens een onderzoek van Pew Research waren in 2016 ongeveer 7% van de vaders thuisblijvende ouders, tegenover slechts 4% in 1989. Vaders besteedden in 2016 ook gemiddeld acht uur per week aan kinderopvang, drie keer zoveel tijd als vaders besteedden in 1965 aan de zorg voor hun kinderen.

Er zijn bepaalde aspecten van het ouderschap, zoals borstvoeding, die vaders gewoon niet kunnen doen, maar het is gewoon egoïstisch om te weigeren iets te doen. Het delen van het werk van het opvoeden van kinderen geeft kinderen de mogelijkheid om een ​​band met beide ouders op te bouwen en partnerschap in actie te zien. Elk gezin mag beslissen welke kinderopvangregeling voor hen werkt, maar het volledig overslaan van het ouderschap zou voor niemand een optie moeten zijn.