• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Regels, lof, negeer:een filosofie voor effectief ouderschap

Pagina 1

Regels, lof, negeer:een filosofie voor effectief ouderschap U kunt een effectievere ouder zijn als u:

• Stel voorafgaand aan de situatie richtlijnen en verwachtingen vast.
• Prijs je kind als hij zich aan de regels houdt, in plaats van hem te straffen als hij dat niet doet.
• Negeer (los van) negatief gedrag dat vaak alleen maar ventileren of kreunen is.

Regels:duidelijke richtlijnen zijn van cruciaal belang
Een van de meest fundamentele sleutels tot succes om kinderen te laten stoppen en te laten doen wat u wilt, is het opstellen van duidelijke richtlijnen die gemakkelijk te begrijpen, gemakkelijk te volgen procedures vaststellen. Duidelijke richtlijnen, zoals tv is alleen toegestaan ​​nadat al het huiswerk is voltooid, elimineer argumenten en laat kinderen uw verwachtingen begrijpen.

Do's zijn beter dan niet
Kinderen hebben regels nodig. Ze hebben richtlijnen en verwachtingen nodig die vooraf aan de situatie zijn opgesteld, niet als reactie op problemen. De meeste huishoudens hebben regels, waarvan sommige (steeds opnieuw) worden vermeld, waarvan sommige impliciet zijn. Meestal beschrijven deze richtlijnen een bijna eindeloze lijst van dingen die u niet mag doen. En deze lijst wordt langer naarmate er meningsverschillen en meltdowns optreden. Steevast benadrukken ouders wat ze niet een kind willen doen. Op de vraag wat de regels zijn, reciteren de meeste kinderen een ongelooflijk lange lijst met dingen die ze niet mogen doen.

Meestal zijn de regels waarmee een kind begint de regels die het laatst zijn ingevoerd of opnieuw zijn ingevoerd. Een preteen vertelde me dat de regels in zijn huis waren:"Rennen niet in huis, laat je kleren niet op de grond liggen en gebruik de lampen niet om te bowlen." Dit was een primeur voor mij. Ik heb veel kinderen geïnterviewd en kreeg veel verschillende antwoorden op deze vraag, maar ik had deze nog nooit eerder (of daarna) gehoord. Het was duidelijk dat iemand de afgelopen vierentwintig uur een geïmproviseerde bowlingbaan had opgezet. En de ouders hadden gereageerd met een nieuwe huishoudregel. Als dit nu een van de drie belangrijkste regels was, door welke eerdere richtlijn was deze dan vervangen? Hoe belangrijk de lamp-bowling-regel op dit moment misschien ook leek, ik weet zeker dat de ouders het niet als een van de de levenslessen die ze in het hoofd van hun kinderen willen hebben.

Dit onderstreept twee belangrijke opvoedingspunten. Ten eerste zal alles wat het meest recentelijk op hoog volume is besproken, tijdelijk bovenaan de lijst met regels komen te staan, en ongetwijfeld iets anders verdringen. Ten tweede is het gedragsrepertoire van uw kind een item langer dan uw lijst met dingen die u niet mag doen. Hij zal, onvermijdelijk, komen met het enige dat je niet dacht te verbieden.

Richtlijnen (een term die ik verkies boven het woord regels , omdat het bij jongeren beter overkomt) moeten in positieve bewoordingen gesteld worden. Ze moeten specificeren wat je wilt een kind om te doen in plaats van wat je niet wilt dat hij doet. De richtlijn om "handen en voeten bij jezelf te houden" omvat ook slaan, duwen, duwen, grijpen, knijpen of gooien. Ik ken enkele families die dit hebben uitgebreid met 'handen en voeten en tanden' en een paar die 'handen en voeten en spugen' gebruiken.

Snelle tip
Frameer huishoudelijke regels in positieve bewoordingen. Als u dit doet, geeft u aan wat uw verwachtingen zijn, niet alleen wat uw kind niet zou moeten doen.

Ouders moeten kinderen betrekken bij het ontwikkelen en bespreken van richtlijnen, omdat ze zich eerder een regel zullen herinneren die ze hebben helpen ontwikkelen. Bovendien is een gesprek met uw kinderen een goede manier om erachter te komen wat zij, na al die jaren, echt de belangrijkste regels vinden om te onthouden.

Aanwijzing voor effectief ouderschap
Als je het kind een deel van de oplossing maakt, voelt hij zich minder als de oorzaak van het probleem.

Pagina 2 Prioriteit geven aan wat belangrijk is
Huishoudelijke richtlijnen moeten zo beperkt in aantal zijn dat, wanneer gevraagd wordt om ze op te sommen, beide ouders kunnen dit nauwkeurig doen. Meestal merk ik dat ouders hun eigen lijst met regels niet kunnen onthouden zonder er serieus over na te denken. Je wilt niet zijn zoals het gezin waar ik mee werkte, waar mama zei dat ze niet dacht dat er huishoudrichtlijnen waren en papa een getypte lijst met tweeënveertig regels had. Een dergelijk verschil in verwachtingen leidt onvermijdelijk tot een enorme kloof in de handhaving. Bovendien kan niemand zich tweeënveertig regels herinneren - zelfs die vader niet. Als u zich niet elke regel kunt herinneren, hoe moet uw kind ze dan onthouden, laat staan ​​ze allemaal naleven? Houd er rekening mee dat deze regels voor uw kind veel minder belangrijk zijn dan voor u.

Ouders moeten het eens zijn over huishoudelijke richtlijnen. U moet bespreken waar u zich nu op moet concentreren en wat kan wachten. Er zijn altijd dingen die verbeterd moeten worden. Maar je kunt niet aan alles tegelijk werken. Als u prioriteiten stelt, veiligheid vooropstelt en richtlijnen beperkt tot wat essentieel is voor het functioneren van uw gezin, kunt u uw verwachtingen terugbrengen tot een haalbaar aantal.

Eén standaard voor iedereen
Sharon: Eén uitgeklede reeks richtlijnen, consequent versterkt, maakt het ouderschap voor iedereen gemakkelijker. Het bestaan ​​van gezinsbeleid of -regels elimineert de noodzaak voor verschillende normen voor elk kind. Als de richtlijn belangrijk is, wil je dat al je kinderen zich eraan houden. Het hebben van slechts één set verkleint de kans dat een meer uitdagend kind het gevoel heeft dat alle regels een reactieve poging zijn om hem te repareren , het gebroken kind. Op dezelfde manier houdt één reeks huishoudrichtlijnen alle kinderen in gelijke mate verantwoordelijk voor hun gedrag. Het hebben van één standaard betekent dat alle kinderen weten wat er wordt verwacht. Dat biedt de structuur en voorspelbaarheid die alle kinderen - vooral de lastige - nodig hebben.

Principes voor effectieve richtlijnen

• Alle kinderen hebben (en willen) grenzen en limieten.
• Richtlijnen bestaan ​​in alle gezinnen, hoewel ze misschien niet worden gesproken of geschreven.
• Probeer waar mogelijk regels in positieve bewoordingen te formuleren.
• Houd de regels kort en bondig.
• Heb zo min mogelijk regels.
• Wees consequent in het gebruiken en handhaven van de regels.
• Vraag aandacht voor regels wanneer het kind ze volgt. Wacht niet tot hij ze heeft geschonden.

Pagina 3 Lof:een krachtig hulpmiddel voor verandering
Lofprijs is van cruciaal belang om uw kind te helpen zijn gedrag te veranderen. Net zoals we anderen nodig hebben om op te merken wanneer we iets goed doen, hebben kinderen diezelfde feedback nodig, vooral bij het ontwikkelen van nieuwe gedragspatronen. Wees beschrijvend wanneer u een kind complimenteert. 'Ik ben zo blij dat je me niet stoorde toen ik aan de telefoon was.' 'Je kwam de eerste keer dat ik belde.' "Ik vind het geweldig dat je je fiets zonder herinnering in de garage hebt gezet."

Lof houdt een kind op het goede spoor en, wanneer specifiek, verduidelijkt welk gedrag u opnieuw wilt zien. U kunt het gezicht van uw kind vaak zien oplichten als u hem prijst voor het werk dat hij heeft gedaan. Kijk hoe het lampje in zijn hoofd afgaat als je beschrijft hoeveel je het waardeert dat hij zijn humeur in bedwang houdt.

Lof voor goed gedrag draagt ​​in grote mate bij aan het verbeteren van de dynamiek van het hele gezin en helpt het zelfvertrouwen van uw kind op te bouwen. Dit is vooral belangrijk om kinderen uit te dagen die maar al te gewend zijn te horen wat ze altijd verkeerd doen.

Vergeet ten slotte nooit dat uw aandacht iets is dat uw kind nodig heeft. Zorg ervoor dat u het op de juiste manier en op het juiste moment gebruikt. Blijf uit de buurt van backhand-complimenten zoals "Ik wist dat je het kon. Het is een wonder dat je het nooit eerder hebt gedaan." Als je merkt dat Jack zijn tanden heeft gepoetst zonder dat je hem eraan herinnert, mis dan niet de kans om hem te vertellen hoe je erover denkt zodra hij uit de badkamer komt. Lofprijs is het meest effectief als je het meteen geeft.

Aanwijzing voor effectief ouderschap
Als je gedrag weer wilt zien, let daar dan op.

Beginselen van effectieve lof

• Lof houdt een kind op het goede spoor en bij zijn taak.
• Lof helpt bij het opbouwen van een positief zelfbeeld.
• Geef extra lof voor het gedrag dat u wilt opbouwen of verbeteren.
• Je aandacht is iets dat een kind nodig heeft. Gebruik het op de juiste manier op het juiste moment.
• Wees beschrijvend als je een kind complimenteert. Zeg precies welk gedrag je aanprijst.
• Betrap je kind als het braaf is!

Negeer - of neem afstand van - slecht gedrag
Sharon: Het is moeilijker dan het klinkt om slecht gedrag te negeren. Veel ouders vertellen hun kinderen dat ze vervelend gedrag van andere kinderen 'gewoon moeten negeren', maar als je kind zelfs maar binnensmonds mompelt, reageer je overdreven. Het is gemakkelijker als je het beschouwt als "loskoppelen" van het gejammer, gekreun, voetstampen of dichtslaande deuren. "Ontkoppelen" klinkt zo veel klinischer dan negeren. "Ontkoppelen" geeft je het gevoel alsof je iets aan het doen bent. 'Negeren' voelt waarschijnlijk alsof je iets niet doet. Effectieve disengagement betekent echter geen feedback. Praat niet, raak niet aan en kijk niet - loop desnoods weg. Als uw kind uitbarst of ruzie begint te maken, trap er dan niet in. Uitschakelen.

Richtlijnen voor effectief negeren
Echt negeren betekent:

• Geen verbaal contact
• Geen fysiek contact
• Geen oogcontact
• Als je niet kunt negeren/ontkoppelen, verlaat dan de kamer.
• Als je negeert, wees dan consequent. Negeer het gedrag elke keer dat het zich voordoet.
• Lof het tegenovergestelde, positieve gedrag ten zeerste. Laat uw kind weten wanneer hij het goed heeft.
• Als je gedrag voor het eerst negeert, wees er dan op voorbereid dat het vaker voorkomt (in een poging om je aandacht te trekken).

Sharon: Wees erop voorbereid dat het gedrag van uw kind erger wordt wanneer u het voor het eerst begint te negeren. Ze heeft immers uit eerdere ervaringen geleerd dat als ze huilt of hij door het huis stampt of binnensmonds mompelt, je zult reageren. Nu ineens niet meer. Uw kind besluit:'Misschien heeft mama me niet gehoord. Misschien heeft papa gewoon niet gezien hoe overstuur ik ben. Ik zal het harder moeten doen om er zeker van te zijn dat ze het horen.' Dus wees voorbereid. In plaats daarvan, "betrap je erop dat je kind braaf is" en prijs hem dienovereenkomstig. Dit gaat een lange weg om het gedrag dat u wilt aanmoedigen te versterken. Tot slot, als je een bepaald gedrag negeert, doe dat dan consequent.