Biologische factoren die de ontwikkeling van kinderen beïnvloeden

De ontwikkeling van jonge kinderen wordt beïnvloed door een grote verscheidenheid aan biologische en omgevingsfactoren. Biologische factoren kunnen een bijzonder belangrijke rol spelen bij de vroege ontwikkeling. Deze factoren beïnvloeden een kind op zowel positieve als negatieve manieren. Ze kunnen kinderen tijdens hun hele ontwikkeling beïnvloeden, vooral tijdens kritieke tijden zoals de prenatale periode en de vroege kinderjaren.

Onderzoek aan de Rutgers University heeft aangetoond dat prenatale factoren de taalontwikkeling beïnvloeden en dat postnatale factoren bijdragen aan de cognitieve ontwikkeling van een kind. En grove motorische ontwikkeling wordt algemeen beschouwd als het resultaat van aangeboren, biologische factoren, terwijl postnatale factoren in mindere mate bijdragen.

Biologische factoren zijn onder meer genetische invloeden, hersenchemie, hormoonspiegels, voeding en geslacht. Hier is een nadere blik op voeding en geslacht en hoe deze de ontwikkeling beïnvloeden.

Voeding

Goede voeding is een essentiële factor in de algehele ontwikkeling van een kind. Voorafgaand aan de geboorte spelen het dieet en de gezondheid van een moeder een sleutelrol. Bijvoorbeeld, een dagelijkse inname van 400 microgram (mcg) foliumzuur gedurende drie maanden voorafgaand aan de conceptie en tijdens de vroege zwangerschap vermindert het risico op bepaalde geboorteafwijkingen van de hersenen van een baby (anencefalie) en de wervelkolom (spina bifida) aanzienlijk.

Deze geboorteafwijkingen treden op in de eerste weken van de zwangerschap. Daarom is het belangrijk dat vrouwen in de vruchtbare leeftijd ervoor zorgen dat ze dagelijks ten minste 400 microgram foliumzuur krijgen. Wachten tot een vrouw erachter komt dat ze zwanger is, kan te laat zijn.

Geslacht

De meeste mensen hebben 23 paar chromosomen in hun cellen (met uitzondering van speciale voortplantingscellen die gameten worden genoemd). De eerste 22 paren worden autosomen genoemd, die bij jongens en meisjes hetzelfde zijn. Daarom delen mannen en vrouwen de meeste van dezelfde set genen.

Het 23e paar chromosomen bepaalt het geslacht van een persoon. Jongens hebben meestal één X-chromosoom en één Y-chromosoom, terwijl meisjes twee X-chromosomen hebben. Vandaar dat geslachtsverschillen op biologisch niveau worden gevonden op het Y-chromosoom. Gender kan de ontwikkeling op verschillende manieren beïnvloeden. Bijvoorbeeld jongens hebben de neiging zich anders te ontwikkelen en te leren dan meisjes en zijn minder goed voorbereid op school.

Het fysieke lichaam van een kind heeft kenmerkende voortplantingsorganen en wordt verder gedifferentieerd naarmate er speciale geslachtshormonen worden geproduceerd die een rol spelen bij genderverschillen. Jongens produceren doorgaans meer androgenen (mannelijke geslachtshormonen), terwijl vrouwen oestrogenen (vrouwelijke geslachtshormonen) produceren.

Wetenschappers hebben het effect bestudeerd van grote hoeveelheden geslachtshormonen op het gedrag van een kind. Ze hebben ontdekt dat jongens met een hoger dan normaal androgeengehalte spelen en zich op dezelfde manier gedragen als hun mannelijke leeftijdsgenoten met een normaal androgeengehalte. Meisjes met hoge androgeenspiegels vertonen echter doorgaans meer genderstereotypische mannelijke eigenschappen dan meisjes met normale androgeenspiegels.

Interacties tussen biologische en omgevingsfactoren

Het is belangrijk om te onthouden dat biologische factoren niet geïsoleerd werken. Genen kunnen bijvoorbeeld interageren met andere genen en met de omgeving. Sommige genen kunnen domineren en voorkomen dat andere tot expressie worden gebracht. In andere gevallen kunnen bepaalde biologische invloeden de genetische expressie beïnvloeden.

Een voorbeeld van biologische invloed op genexpressie is dat een kind geen goede voeding krijgt. Het kind wordt misschien niet groot, ook al hebben ze genen voor lengte geërfd.

Om de ontwikkeling van kinderen te begrijpen, is het essentieel om alle factoren te overwegen die een rol kunnen spelen. Een gezonde ontwikkeling is niet het resultaat van één enkele invloed.

Een woord van Verywell

De eerste drie jaar van het leven van een kind is een periode van enorme groei en ontwikkeling. Het wordt gekenmerkt door een snelle ontwikkeling, met name van de hersenen, waar verbindingen tussen hersencellen worden gemaakt om de noodzakelijke bouwstenen voor toekomstige ontwikkeling te leveren. Om kinderen te laten leren en vindingrijk en onafhankelijk te worden, is het belangrijk aandacht te besteden aan de ontwikkeling van jonge kinderen.