De anatomie van de baarmoeder

De baarmoeder, ook wel de baarmoeder genoemd, is het holle, peervormige orgaan in het vrouwelijke bekken waarin de bevruchting van een eierstok (eicel), de implantatie van het resulterende embryo en de ontwikkeling van een baby plaatsvinden. Het is een spierorgaan dat zowel exponentieel uitrekt om een ​​groeiende foetus op te vangen als samentrekt om een ​​baby tijdens de bevalling naar buiten te duwen. Het slijmvlies van de baarmoeder, het endometrium, is de bron van het bloed en weefsel dat elke maand tijdens de menstruatie wordt vergoten.

Anatomie

De baarmoeder bestaat uit drie verschillende weefsellagen:

  • Omtrek: De buitenste laag weefsel gemaakt van epitheelcellen
  • Myometrium: De middelste laag van glad spierweefsel
  • Endometrium: De binnenvoering die zich in de loop van een maand opbouwt en wordt afgestoten als er geen zwangerschap optreedt

De baarmoeder heeft de vorm van een omgekeerde peer en zit achter de blaas en voor het rectum. Het heeft vier hoofdsecties:

  • Fonds :Het brede gebogen gebied aan de bovenkant en het breedste deel van het orgaan dat aansluit op de eileiders
  • Corpus :Het grootste deel van de baarmoeder dat direct onder het niveau van de eileiders begint en verder naar beneden gaat en steeds smaller wordt
  • Lengte :Het onderste smalle deel van de baarmoeder
  • Baarmoederhals : De onderste twee centimeter van de baarmoeder. Buisvormig van vorm, de baarmoederhals opent in de vagina en verwijdt (verwijdt) om toe te staan

De baarmoeder wordt in het bekken ondersteund door het diafragma, het perineale lichaam en een verzameling ligamenten, waaronder de ronde ligamenten.

Ronde ligamentpijn verlichten

Functie

De baarmoeder vervult meerdere belangrijke functies in de voortplantingscyclus, vruchtbaarheid en het baren van kinderen.

Tijdens een normale menstruatiecyclus doorloopt het baarmoederslijmvlies van de baarmoeder een proces dat vascularisatie wordt genoemd, waarbij kleine bloedvaten prolifereren, waardoor het slijmvlies dikker en rijker wordt aan bloed in het geval dat het ei dat tijdens die cyclus vrijkomt, wordt bevrucht. Als dit niet gebeurt, werpt de baarmoeder het slijmvlies af als menstruatie.

Als de bevruchting plaatsvindt, graaft de bevruchte eicel (het embryo) zich in in het endometrium van waaruit het moederlijke deel van de placenta, de decidua basalis, zich zal ontwikkelen.

Naarmate een zwangerschap vordert, groeit de baarmoeder en worden de spierwanden dunner, zoals een ballon die wordt opgeblazen, om plaats te bieden aan de zich ontwikkelende foetus en het beschermende vruchtwater dat eerst door de moeder en later door urine en longafscheidingen van de baby wordt geproduceerd.

Tijdens de zwangerschap begint de spierlaag van de baarmoeder af en toe samen te trekken ter voorbereiding op de bevalling. Deze 'oefen'-contracties, Braxton-Hicks-contracties, lijken op menstruatiekrampen; sommige vrouwen merken ze niet eens op. Het zijn niet de steeds krachtiger en regelmatiger weeën die sterk genoeg zijn om de baby uit de baarmoeder en in de vagina te persen.

Wat zijn Braxton-Hicks-contracties?

Nadat een baby is geboren, blijft de baarmoeder samentrekken om de placenta te verdrijven. Het zal de komende weken blijven samentrekken om de baarmoeder weer normaal te maken en de bloeding die tijdens de bevalling in de baarmoeder optreedt te stoppen.

Bijbehorende voorwaarden

De baarmoeder kan onderhevig zijn aan een aantal gezondheidsproblemen. De meest voorkomende baarmoederaandoeningen zijn:

Endometriose

Naar schatting 11% van de vrouwen wordt getroffen door endometriose, een aandoening waarbij het weefsel van het baarmoederslijmvlies buiten de baarmoeder groeit en symptomen veroorzaakt zoals pijnlijke krampen, chronische lage rugpijn en pijn tijdens of na seks. Minder vaak voorkomende symptomen van endometriose zijn spotten tussen menstruaties, spijsverteringsproblemen en onvruchtbaarheid.

Endometriose wordt meestal behandeld met hormonale anticonceptie met verlengde cyclus of een spiraaltje, hoewel sommige vrouwen reageren op complementaire en alternatieve therapieën zoals acupunctuur, chiropractische zorg of supplementen. De aandoening verdwijnt vaak na de menopauze.

Endometriose

Vleesbomen

Baarmoederfibromen zijn goedaardige tumoren die groeien in het spierweefsel van de baarmoeder. Fibromen veroorzaken vaak geen symptomen of vereisen geen behandeling.

Voor sommige vrouwen leiden baarmoederfibromen echter tot hevige menstruatie of pijn, symptomen die doorgaans worden behandeld met vrij verkrijgbare pijnstillers die ibuprofen of paracetamol bevatten, of hormonale anticonceptie.

In ernstige gevallen kan een operatie zoals endometriumablatie, myomectomie of uteriene vleesboomembolisatie nodig zijn.

Wat zijn baarmoederfibromen?

Baarmoederpoliepen

Poliepen zijn vingerachtige gezwellen die zich hechten aan de wand van de baarmoeder. Ze kunnen in grootte variëren van zo klein als een sesamzaadje tot groter dan een golfbal. Veel vrouwen hebben poliepen zonder het te weten. Wanneer symptomen optreden, kunnen deze onregelmatige menstruatie, hevig bloeden, doorbraakbloedingen en onvruchtbaarheid omvatten.

Baarmoederpoliepen hebben een klein risico op kanker en moeten worden verwijderd met een procedure die hysteroscopie wordt genoemd. Soms wordt een dilatatie en curettage (D en C) gedaan om endometriumpoliepen te verwijderen en te biopsie.

Een oogje houden op asymptomatische baarmoederpoliepen

Getipte baarmoeder

Sommige vrouwen hebben een omgekeerde of retroflexie baarmoeder, wat betekent dat deze zich in een gekantelde of gekantelde positie bevindt. Deze anatomische anomalie wordt meestal pas ontdekt als een vrouw zwanger wordt, en is meestal geen probleem.

Sommige vrouwen met een gekantelde baarmoeder kunnen echter een hoger risico op een miskraam hebben of een zwangerschapscomplicatie ervaren die bekend staat als baarmoederopsluiting. Als dat gebeurt, is een keizersnede noodzakelijk.

Zal het hebben van een gekantelde baarmoeder uw risico op een miskraam vergroten?

Baarmoederkanker

Er zijn twee soorten kanker die de baarmoeder kunnen aantasten:één, baarmoedersarcoom, is zeer zeldzaam. De andere, endometriumkanker, vindt zijn oorsprong in het baarmoederslijmvlies en komt vrij vaak voor. Het treedt meestal op na de menopauze.

Het primaire symptoom van endometriumkanker is abnormale vaginale bloeding, die kan beginnen als een waterige, bloederige stroom die geleidelijk meer bloed bevat. Abnormale vaginale bloedingen zijn geen normaal onderdeel van de menopauze en moeten met een gynaecoloog worden besproken.

Endometriumkanker:symptomen, oorzaken, diagnose

Tests

Tests met betrekking tot de baarmoeder worden gebruikt om te screenen op kanker, bepaalde ziekten en aandoeningen te diagnosticeren, te helpen bij vruchtbaarheidsbehandelingen en de voortgang van een zwangerschap te volgen. Ze omvatten:

  • Pap-uitstrijkje : Een test waarbij cervicale cellen worden verzameld en geanalyseerd in een laboratorium om te zoeken naar precancereuze en andere veranderingen
  • Echografie : Een beeldvormende test die intravaginaal kan worden uitgevoerd (met behulp van een slanke transducer - een staafachtig instrument dat in de vagina wordt ingebracht) of uitwendig met een transducer op de buik. Echografie maakt gebruik van geluidsgolven om beelden van de baarmoeder, eileiders, eierstokken en omringend weefsel te produceren. Tijdens de zwangerschap wordt externe echografie gebruikt om de voortgang van de baby te controleren.
  • Röntgenfoto's van het bekken : Een beeldvormende test die straling gebruikt om foto's van het bekken te maken. Röntgenfoto's kunnen worden gebruikt om de plaatsing van de baarmoeder te controleren en massa's te identificeren.
  • Hysteroscopie :Een interventionele procedure waarbij een buisje in de baarmoederhals wordt ingebracht om in de baarmoeder te kijken. Hysterectomie wordt vaak gebruikt om te helpen bij het verwijderen van vleesbomen.

Veelgestelde vragen

  • Wat is de gemiddelde grootte van een baarmoeder normaal gesproken en tijdens de zwangerschap?

    De baarmoeder heeft meestal de grootte van een appel, maar kan tijdens de zwangerschap uitrekken tot de grootte van een watermeloen. Er zijn enkele aandoeningen die een vergrote baarmoeder kunnen veroorzaken, zoals kanker, vleesbomen en polycysteus ovariumsyndroom.

  • Wat is een verzakte baarmoeder?

    Soms worden de bekkenspieren en ligamenten na verloop van tijd zwak naarmate vrouwen ouder worden. Wanneer deze weefsels zwak zijn, kan de baarmoeder in het vaginale gebied vallen en soms uit de vagina duwen. Dit is een verzakte baarmoeder.

  • Wie loopt het meeste risico op baarmoederverzakking?

    Risicofactoren voor baarmoederverzakking zijn onder meer leeftijd, bevallen via vaginale bevalling, door de menopauze gaan, blank zijn, overgewicht en roken.

Reproductieve gezondheidsproblemen
  • Dit jaar bood de geliefde kinderboekenschrijfster Jane OConnor, maker van de populaire literaire serie Fancy Nancy, Nancy - haar roze, boa-liefhebbende kleine meisjespersonage met een prachtige verbeeldingskracht - adieu. Na het schrijven van meer da
  • Moet je ingrijpen? De experts uit ons verhaal 5 tekenen dat je een hogedrukouder bent zeggen dat dit niet het moment is om een ​​allesomvattende interventie te organiseren. Het beste advies in zon lastige situatie is om erbuiten te blijven. Waarom?
  • In het begin van de 20e eeuw riep de Internationale Vrouwenconferentie 8 maart uit tot Internationale Vrouwendag om de vrouwenrechtenbeweging te vieren. In de afgelopen decennia is deze dag uitgegroeid tot een tijd om de prestaties van vrouwen over d