• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Jakie są straszne dwójki?

Jakie są straszne dwójki?

„Straszne dwójki” odnoszą się do normalnego etapu rozwoju dziecka, w którym maluch może regularnie podskakiwać między poleganiem na dorosłym a nowo rosnącym pragnieniem niezależności. Objawy różnią się między dziećmi, ale mogą obejmować częste zmiany nastroju i napady złości.

Chociaż rodzice często spodziewają się, że straszne dwójki wystąpią około drugich urodzin dziecka, typowe dla tego etapu zachowanie często zaczyna się około 18 miesiąca życia i może trwać do 4 roku życia.

Dlaczego tak się dzieje

Dzieci przechodzą duże zmiany rozwojowe w wieku około 2 lat. Uczą się nowych umiejętności motorycznych, takich jak skakanie i wspinanie się, oraz rozwijają umiejętności motoryczne, takie jak układanie klocków i pisanie kredką lub markerem. Jednak ich umiejętności werbalne mogą pozostawać w tyle za innymi umiejętnościami. Niemożność wyrażenia swoich pragnień i potrzeb może być frustrująca dla dzieci, często prowadząc do wybuchów, które charakteryzują te okropne dwójki.

Bez emocjonalnego słownictwa, na którym można polegać, dziecko może szybko stać się sfrustrowane i poczuć, że nie ma innych środków do wyrażania swoich uczuć poza gniewem lub agresją.

Znaki

Objawy okropnej dwójki różnią się w zależności od dziecka, ale istnieją pewne wzorce zachowań, które mogą sygnalizować rodzicom, że ich dziecko może być w tym trudnym stadium rozwoju. Mogą to być:

• Walki z rodzeństwem lub towarzyszami zabaw częściej niż zwykle
• Kopanie lub gryzienie w złości
• Wahania nastroju (np. śmiech w jednej chwili i szlochanie w następnej)
• Krzyk lub wrzask
• Napady złości

Jednak nie wszystkie ekstremalne zachowania malucha można przypisać do przejściowej fazy strasznych dwójek. Kiedy wybuchy są tak długie, częste lub uciążliwe, że wpływają na zdolność dziecka do jedzenia, spania lub uczęszczania do przedszkola lub przedszkola, może nadszedł czas, aby porozmawiać z ekspertem. Pediatrzy i psychologowie dziecięcy mogą pomóc określić, czy problemy behawioralne dziecka mogą być spowodowane uleczalnymi opóźnieniami rozwojowymi, różnicami neurologicznymi lub innymi problemami.

Wskazówki dla rodziców

Jest kilka rzeczy, które możesz zrobić, aby pomóc dziecku (i sobie) w przypadku strasznych dwójek w różnych odmianach ogrodu. Pierwszym krokiem jest próba zapobiegania typowym wyzwalaczom, takim jak zmęczenie, głód i frustracja, które mogą wywoływać wybuchy:

• Utrzymuj spójny harmonogram snu . Rodzice instynktownie rozumieją, że jeśli dziecko jest przemęczone, może się zepsuć. Chociaż nie zawsze możesz być w domu, gdy dziecko jest śpiące, utrzymywanie jak najbardziej stałych godzin drzemki i pory snu pomoże utrzymać stały nastrój dziecka.
• Miej przekąski pod ręką . Podobnie staraj się unikać wycieczek, gdy dzieci są głodne lub wkrótce będą musiały jeść. Jeśli musisz wyjść z dzieckiem podczas typowego posiłku lub przekąski, spakuj jedzenie lub zaplanuj z wyprzedzeniem, aby znaleźć miejsce, w którym można zamówić przekąskę, która znajduje się niedaleko miejsca docelowego.
• Zapewnij maluchowi bezpieczne, zabezpieczone przed dziećmi środowisko . Nie będziesz musiał zabierać przysmaku lub delikatnego przedmiotu od dwulatka — ani radzić sobie z wynikającym z tego stopieniem — jeśli te przedmioty są poza zasięgiem.
• Zaoferuj dziecku ograniczony wybór . Na przykład, zamiast pytać, czego chcą na przekąskę, poproś ich, aby wybrali między jabłkiem a pomarańczą. Daje to dziecku poczucie kontroli bez przytłaczania go zbyt wieloma wyborami.
• Wypróbuj spokojne techniki oddychania, aby uniknąć własnego załamania . Kiedy Twoje dziecko doprowadza Cię do złości, poświęć chwilę na oddychanie brzuchem:usiądź i oddychaj głęboko co najmniej trzy razy z ręką na brzuchu, skupiając się na wznoszeniu się i opadaniu brzucha. Sprawdź, czy pomaga ci podejść do kłopotliwego zachowania dziecka z większą spokojem i empatią.
• Wybaczaj sobie . Jeśli stracisz spokój, skup się na tym, jak następnym razem możesz lepiej spotkać straszną dwójkę. Ten etap również jest trudny dla rodziców! Poruszanie się po nim wymaga praktyki i cierpliwości z dzieckiem i sobą.

Małe dzieci są często najszczęśliwsze, gdy trzymają się codziennych zajęć, w tym regularnych drzemek i posiłków. Jeśli jest szansa, że ​​nie będzie Cię w domu, kiedy zwykle jest pora na lunch lub przekąskę, zapakuj coś zdrowego dla swojego dziecka do przekąszenia. To dobry sposób na odwrócenie uwagi i zapobiegnie „głodzeniu się” w miejscach publicznych.

Strategie radzenia sobie z napadami złości

Napady złości są znakiem rozpoznawczym strasznych dwójek. Jeśli Twoje dziecko rzuci jeden, najważniejszym pierwszym krokiem jest zachowanie spokoju. W przeciwieństwie do starszych dzieci, które mogą sprawić, że scena podważy autorytet, dwulatek po prostu odgrywa zachowania, które ich zdaniem mogą uzyskać odpowiedź. Odpowiadanie na krzyki lub bicie w naturze tylko komunikuje dziecku, że agresja jest akceptowalnym środkiem komunikacji i może pogorszyć napad złości.

Zamiast tego, w przypadku napadu złości, wypróbuj niektóre z tych strategii:

• Spróbuj przekierować uwagę dziecka w inne miejsce, na przykład na przedmiot za oknem, książkę z bajkami lub zadanie, w którym może pomóc.
• Jeśli nie możesz ich odwrócić, zignoruj ​​to zachowanie. Dzieci w tym wieku nie rozpoznają tego jako strategii rodzicielskiej. Zamiast tego poinformuje, że ta forma zachowania nie uzyska oczekiwanej odpowiedzi.
• Nie nagradzaj tego zachowania, dając dziecku smakołyk lub coś, czego domaga się.
• Jeśli jesteś w miejscu publicznym, zabierz ich na bok bez dyskusji i zamieszania i poczekaj, aż się uspokoją. Jeśli zachowujesz się inaczej w miejscach publicznych niż prywatnie, Twoje dziecko to wyczuje i może to stać się bitwą woli.
• Chociaż przerwy są odpowiednim sposobem na zdyscyplinowanie małych dzieci, zawsze umieszczaj je w jednym bez gniewu. Jeśli zachowanie będzie się powtarzać, możesz odebrać przywileje lub użyć innych technik dyscypliny.
• Jeśli Twoje dziecko się uspokoi, a zachowanie się poprawi, nie staraj się opowiadać o złym zachowaniu ani szczegółowo omawiać problemu. (W końcu mają tylko 2 lata). Zamiast tego chwal dobre zachowanie — nie prezentami, ale słowami i uczuciami.

Słowo od Verywell

W obliczu okropnych dwójek zawsze powinieneś przypominać sobie, że dziecko nie jest „złe” tylko po to, by ci się przeciwstawić. (To może nastąpić później). Raczej maluch próbuje wyrazić niezależność bez w pełni rozwiniętych umiejętności komunikacyjnych.

Zrozumienie strasznych dwójek może pomóc nie tylko poradzić sobie z tą fazą rozwoju, ale także znaleźć sposoby na lepsze radzenie sobie z nią bez gniewu i agresji. Akceptując zmiany, przez które przechodzi Twoje dziecko i okazując szacunek dla jego potrzeb, jednocześnie trzymając się mocno swoich ograniczeń, możesz pomóc dziecku przejść przez ten często trudny etap i zbudować jego pewność siebie.