• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Małe rodziny

Czy dziecko może dorastać w małej rodzinie?

Obecnie większość nowożeńców planuje mieć tylko jedno lub dwoje dzieci, w porównaniu z trojgiem lub więcej na początku lat sześćdziesiątych. Przyczyny tej zmiany to tendencja do późniejszego małżeństwa, większy nacisk na kariery dla kobiet, skuteczniejsze metody antykoncepcji oraz rosnące koszty wychowania i edukacji dzieci.

Mała rodzina ma kilka wyraźnych korzyści;

• Każde dziecko otrzymuje więcej uwagi rodziców i korzyści edukacyjne, które generalnie podnoszą jej samoocenę.
• Dzieci w małych rodzinach, zwłaszcza pierwsze i jedyne, mają zwykle wyższe poziomy osiągnięć szkolnych i osobistych niż dzieci z większych rodzin.
• Koszty finansowe utrzymania gospodarstwa domowego są niższe.
• Obojgu rodzicom łatwiej jest łączyć karierę zawodową z życiem rodzinnym.
• Ogólny poziom stresu jest niższy, ponieważ często jest mniej konfliktów i mniej rywalizacji.

Istnieją pewne kompromisy, zwłaszcza w rodzinach z jednym dzieckiem. Kiedy wszystkie oczekiwania, nadzieje i lęki skupiają się tylko na jednym dziecku, rodzice łatwo mogą stać się nadopiekuńczymi i pobłażliwymi, nawet nie zdając sobie z tego sprawy. Dziecko może mieć mniej okazji do poznawania innych dzieci lub rozwijania poczucia niezależności. Może być zmuszona do osiągania przesadnych osiągnięć i może otrzymać tak wiele uwagi, że stanie się egocentryczna i niezdyscyplinowana.

Wskazówki dla małych rodzin

• Jeśli masz tylko jedno lub dwoje dzieci, możesz stać się nadopiekuńczy i nadmiernie uważny. Może to sprawić, że Twoje dziecko będzie niechętnie rozstawane z Tobą, utrudniając rozwój nowych relacji z rówieśnikami. W rzeczywistości możesz mieć tę samą trudność. Oto wskazówki, które pomogą Ci zachować te uczucia we właściwej perspektywie, gdy Twoje dziecko dojrzeje.
• Upewnij się, że Twoje oczekiwania wobec dziecka są realistyczne w jego wieku. Poznaj inne rodziny z dziećmi w tym samym wieku i obserwuj, jak ci rodzice wychowują swoje dzieci:kiedy są opiekuńcze, a kiedy odpuszczają; jak dyscyplinują dzieci; ile odpowiedzialności od nich oczekują.
• Utrzymuj własne dorosłe życie towarzyskie jako para (lub jako jednostka, jeśli jesteś samotnym rodzicem). Kilka godzin wolnego od siebie pomoże zarówno Tobie, jak i Twojemu dziecku rozwinąć indywidualną tożsamość. Im wcześniej zaczniesz ten wzorzec osobistego czasu (przynajmniej raz w tygodniu, nawet w okresie niemowlęcym), tym łatwiej będzie wam obojgu zaakceptować coraz większą definicję osobowości, która musi się pojawić, gdy dorośnie.
• Pozwól swojemu dziecku poznać innych zaufanych dorosłych, powierzając im opiekę nad dzieckiem i włączając je w zajęcia grupowe z innymi rodzinami.
• Daj jej mnóstwo okazji do zabawy z innymi dziećmi w jej wieku poprzez grupy zabawowe, przedszkola lub inne grupy dziecięce.

Jeśli martwisz się o zdrowie lub rozwój swojego dziecka, jak najszybciej zasięgnij porady pediatry. Nie pozwól, aby Twoje niepokoje narastały i nie ograniczaj swojego dziecka niepotrzebną troską.

Korzyści z dalszej rodziny

Aż do kilku ostatnich pokoleń większość amerykańskich rodzin składała się z dwóch rodziców; w pobliżu, a może nawet w tym samym domu, mieszkali dziadkowie, ciotki, wujkowie i kuzyni. Kobiety były przede wszystkim odpowiedzialne za opiekę nad dziećmi i prowadzenie domu, podczas gdy mężczyźni pracowali poza domem. Pod wieloma względami ta formuła działała dobrze:było wielu dorosłych do opieki nad dziećmi. Był wbudowany system wsparcia, a role były jasno określone. Dzieci odniosły największe korzyści, ponieważ miały tak wiele bliskich kontaktów społecznych i otrzymywały miłość z tak wielu różnych kierunków.

Rozszerzona rodzina nie jest dziś tak powszechna w społeczeństwie amerykańskim. Ze względu na obowiązki zawodowe, możliwości i chęć pójścia w nowe miejsca, coraz mniej nowo poślubionych par decyduje się lub może mieszkać w pobliżu swoich rodziców lub bliskich krewnych.

Bez regularnego kontaktu z bliskimi rodzice i dzieci muszą tworzyć alternatywne systemy wsparcia. Bliska przyjaźń z inną rodziną, udział w programie dla dziadków zastępczych lub zastępczych lub w programie Big Brothers lub Sisters może pomóc w uzupełnieniu brakujących więzi. Dla wielu rodzin działalność zgromadzeń zakonnych jest źródłem wsparcia i bliskich przyjaźni. Wiele innych programów społecznościowych, takich jak młodzieżowe i sąsiedzkie centra aktywności, również może zaspokoić te potrzeby.

Nawet jeśli twoi bliscy są rozproszeni, spróbuj wzmocnić poczucie rodziny dziecka, utrzymując kontakt telefoniczny i listowny. Zachęć dziecko do rysowania obrazków dla bliskich i wysyłania własnych listów, gdy nauczy się pisać. Wymieniaj się zdjęciami i twórz z nich album fotograficzny, który rośnie wraz z dzieckiem. Jeśli masz magnetofon lub kamerę wideo, zrób taśmy swojej rodziny jako „listy audio/wideo”, aby zbliżyć się do siebie.

Ogólnym zamiarem jest zrównoważenie intymnych powiązań małej rodziny nuklearnej z ciągłymi znaczącymi kontaktami z bliskimi osobami spoza najbliższej rodziny. Wartości pielęgnowane i pielęgnowane w tych relacjach rodzinnych będą ważnymi wartościami, które dziecko będzie wzorować i włączać do swojego stylu życia, gdy dorośnie. Modelowanie tych wartości przez twoją rodzinę wzmacnia ich znaczenie dla dorastającego dziecka.