• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Aktywne życie czterolatka

Aktywne życie czterolatka

Zabezpieczenie przed dziećmi

Nie zaczynaj swojego czterolatka na rolkach — jeszcze. Kup swojemu dziecku parę „startowych łyżew”. Większość ma trzy ustawienia:zablokowane (koła w ogóle się nie obracają), do przodu (koła toczą się tylko do przodu) i pełne (koła toczą się do woli). Zacznij od najłatwiejszego ustawienia i przejdź do następnego poziomu dopiero wtedy, gdy Twoje dziecko opanuje i poczuje się komfortowo z poprzednim.

Twój czterolatek jest bez wątpienia aktywny i energiczny. Prawdopodobnie lubi gry i zajęcia ruchowe, które wymagają szybkiego i szalonego tempa. Biega szybko, skacze, skacze i wspina się na wstrząsające nerwami wyżyny bez opamiętania (niszczy nerwy dla ciebie, nie dla niej). Twoje dziecko rozwinęło do tej pory dużą koordynację. Potrafi chodzić w linii prostej po „równowadze” (którą my dorośli nazywamy krawężnikiem przydrożnym). Potrafi zbiec po schodach, lądując jedną nogą na krok, zamiast prowadzić jedną nogą, a następnie podążać drugą. Potrafi zmieniać nogi w skakance. Potrafi nosić otwartą filiżankę wody lub soku bez rozlewania jej (w każdym razie przez większość czasu). Może nawet będzie w stanie opanować trudną sztukę skakania – lub przejść z trójkołowca na rower (oczywiście z kółkami treningowymi).

Możesz pomóc wykorzystać tę nową koordynację w coraz bardziej wyrafinowanym zastosowaniu. Jeśli Twoje dziecko nie nauczyło się jeszcze pływać, jego nowa koordynacja sprawia, że ​​cztery lata to świetny początek. Możesz też nauczyć ją skakania na linie. Kolejną trudną aktywnością fizyczną, którą możesz wprowadzić w tym roku, jest jazda na rolkach.

Zajęcia taneczne to także świetna zabawa w wieku czterech lat – zarówno dla chłopców, jak i dziewczynek. Zajęcia taneczne dają Twojemu dziecku szansę na ćwiczenie i doskonalenie różnych umiejętności fizycznych (równowagi, ruchu, rytmu i koordynacji), a także zapewniają wspaniałą okazję do spotkań towarzyskich. Inne zajęcia lub zajęcia, które zachęcają zarówno do rozwoju fizycznego, jak i społecznego, obejmują:

• Gimnastyka
• Sztuki walki
• Piłka nożna
• Jazda konna

Jeśli Twoje dziecko wydaje się mniej skoordynowane niż inne dzieci w jego wieku, zaoferuj kilka wskazówek. Pokaż jej, jak bezpiecznie wspinać się po drabinie lub jak ustawić nogi do lądowania na dole zjeżdżalni. Naucz ją, jak kopać piłkę nożną lub rzucać piłką baseballową lub piłką nożną. Rozważ zapisanie jej na jedną z wcześniej sugerowanych klas. (Wydział rekreacji w Twoim mieście lub mieście może sponsorować programy przedszkolne po niskich kosztach.) Zajęcia takie jak te pomogą jej uruchomić różne mięśnie, wzmocnić mięśnie i pozwolą jej ćwiczyć koordynację ruchów mięśni.

Oprócz poprawy koordynacji i równowagi, a także większej siły, szybkości i ogólnej zwinności, zauważysz również znaczne udoskonalenie umiejętności motorycznych Twojego dziecka. Czyny, które ją oszołomiły niecały rok temu, będą wydawać się łatwe dla twojego czterolatka — zwłaszcza jeśli zachęcisz ją do ćwiczenia tych umiejętności. W wieku czterech lat Twoje dziecko prawdopodobnie może zapiąć własne koszulki i zarządzać zamkami błyskawicznymi (chociaż może potrzebować pomocy w rozpoczęciu pracy). Może nalewać płatki, mleko, sok i syrop, jeśli pojemniki nie są zbyt ciężkie. Potrafi umiejętnie i precyzyjnie ciąć nożyczkami i sznurkami, bez względu na to, jak małe są.

Ile aktywności to za dużo?

Prawie wszystkie czterolatki biegają jak szalone. Wskakują na łóżka i kanapy, rzucają się jak szmaciane lalki i dosłownie odbijają się od ścian. Mają najwyraźniej nieskończony zapas energii i entuzjazmu. I są bardzo, bardzo głośne!

Więc tylko dlatego, że Twoje dziecko nie może usiedzieć spokojnie dłużej niż minutę bez podskakiwania i uciekania gdzieś (niewiele czterolatków może), nie wyciągaj pochopnych wniosków, że musi być nadpobudliwe. Najprawdopodobniej zachowuje się zupełnie normalnie jak na swój wiek. Chociaż zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) jest rzadko diagnozowany przed szkołą podstawową, jest obecnie jedną z najszybciej rozwijających się diagnoz w amerykańskiej pediatrii. Ale w pośpiechu, by oznaczyć i leczyć prawdziwe przypadki ADHD wśród amerykańskich dzieci, zaburzenie to jest obecnie prawdopodobnie naddiagnozowane.

Oczywiście, jeśli masz autentyczne obawy dotyczące „nadpobudliwości” i krótkiego okresu uwagi Twojego dziecka, powinieneś skonsultować się z pediatrą. Ale jeśli Twoje dziecko nie będzie w stanie wykonać żadnego zadania, nawet takiego, które jest dla niego interesujące, prawie na pewno nie ma ADHD. Zanim więc udasz się do lekarza, aby sprawdzić, czy Twój przedszkolak ma ADHD, najpierw postaraj się zapewnić mu mnóstwo okazji do aktywnej zabawy (najlepiej na świeżym powietrzu):biegania, skakania, wspinania się, gonitwy, jazdy na trójkołowcu lub aucie na pedały, gry w kółko, berka, podążaj za liderem i ogólną głupotą fizyczną.

Spróbuj także zaaranżować działania, które obejmują krzyki, krzyki i ogólną głośność. Twój przedszkolak może wydawać się niezwykle niespokojny tylko dlatego, że nie dano mu ujścia całej swojej energii. Regularne okazje do fizycznego uwolnienia się – wytrząsanie swoich głupstw – może również ułatwić Twojemu dziecku cieszenie się spokojnymi chwilami. Kto wie? Możesz nawet znaleźć trochę spokoju.