• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Utalentowany ośmiolatek kłamie

P Mój ośmioletni uzdolniony syn zaczął kłamać nas. W połowie przypadków obwinia za to swoje lalki. Nadal jest bardzo przywiązany do swojej wygodnej lalki, którą miał od dziecka. Proszę pomóż! Jesteśmy na granicy rozumu, aby znaleźć rozwiązanie. Kłamstwo to powszechny problem w dzieciństwie. Czasami jest to poważny problem, a czasami nie. Moje pierwsze pytanie brzmiałoby:Jak często występuje to zachowanie?

Jeśli twój syn kłamie tylko od czasu do czasu, możesz porozmawiać z nim o różnicy między kłamstwem a mówieniem prawdy, przedyskutować znaczenie uczciwości i pomóc mu znaleźć alternatywę dla kłamstwa. Jeśli jest zaangażowany w rozwiązywanie problemów (np. „co jeszcze mogłeś zrobić?”), może być bardziej skłonny wypróbować inne zachowania, niż gdybyś po prostu powiedział mu, co ma robić.

Z drugiej strony, jeśli wielokrotnie kłamie, może to być poważniejszy problem. Jeśli tak jest, pierwszą rzeczą do zrobienia jest dowiedzenie się, dlaczego kłamie. Czasami dzieci kłamią, ponieważ boją się konsekwencji lub mają nadzieję, że unikną obowiązków lub odpowiedzialności. Może to być jeszcze trudniejsze dla uzdolnionego dziecka, jeśli czuje, że zostanie ukarane, jeśli zrobi coś mniej niż idealnie. Więc pierwszą rzeczą, którą możesz chcieć zrobić, to ocenić, czy w rzeczywistości lub w opinii twojego syna, oczekiwania w domu lub w szkole są dla niego zbyt wysokie.

Innym powodem, dla którego dzieci kłamią, jest zwrócenie na siebie uwagi. W społeczeństwie, w którym czas jest na wagę złota, „razem razem” łatwo jest przepaść. Jeśli zdasz sobie sprawę, że nieumyślnie go zaniedbywałeś, być może mógłbyś zaplanować specjalny czas każdego dnia, aby upewnić się, że jego potrzeba bycia z tobą jest odpowiednio zaspokojona.

Dzieci kłamią również, aby wywołać pożądaną reakcję innych ludzi. Warto spróbować przypomnieć sobie, jak wcześniej zareagowałeś w sytuacjach, w których dowiedziałeś się, że Twoje dziecko kłamie. Następnym razem, gdy sytuacja się pojawi, sprawdź, czy możesz zmienić swoją reakcję, być może usuwając się, dopóki nie będziesz miał szansy pomyśleć o alternatywnych reakcjach. Na przykład, zamiast prosić go, aby powiedział ci prawdę, możesz skonfrontować go z faktami, które prowadzą cię do przekonania, że ​​kłamie.

Najważniejszą rzeczą, jaką możesz zrobić, jest zachowanie spokoju i poinformowanie syna, jak bardzo doceniasz to, że mówi prawdę. Bądź tak konkretny, jak to tylko możliwe (np. „Wiem, jak trudno było mi powiedzieć, że wybiłeś okno”). Pamiętaj też, że przyłapanie na kłamstwie może być bardzo zawstydzające, więc zadbaj o to, aby uspokoić syna że nadal go kochasz, nawet jeśli zrobił coś, czego wolałabyś, aby tego nie zrobił.

Twój komentarz o tym, że twój syn nadal jest przywiązany do swojej wygodnej lalki, prowadzi mnie do wniosku, że martwisz się o jego ogólne samopoczucie psychiczne. Jeśli tak jest, możesz chcieć przeczytać o normalnym rozwoju dziecka (na przykład, możesz przeczytać więcej informacji na FamilyEducation.com lub odwiedzić stronę internetową New York University Child Study Center, pod adresem www.aboutourkids.org). Możesz również skontaktować się z doradcą szkolnym lub innym specjalistą ds. zdrowia psychicznego dzieci w Twojej społeczności w celu oceny – być może z kimś, kogo pediatra zna i szanuje. Czasami uzyskanie profesjonalnej opinii rozwiąże Twoje obawy lub przynajmniej dostarczy dodatkowych wskazówek. Mam nadzieję, że to pomoże.