Dlaczego klapsy to zły pomysł
Dlaczego klapsy to zły pomysł
Klapsy to łagodna forma kary cielesnej. Amerykańska Akademia Pediatrii (a także wielu, wielu ekspertów ds. rozwoju dziecka) zdecydowanie sprzeciwia się uderzaniu dziecka. To, czy rodzice wierzą w dawanie klapsów swoim dzieciom, wydaje się zależeć w pewnym stopniu od czasu i miejsca (na Środkowym Zachodzie w latach 50. dawanie lania i znacznie silniejsza przemoc fizyczna była po prostu akceptowalną częścią „wychowania dziecka”). Wiąże się to również z poziomem wykształcenia rodzica (im lepiej wykształcony, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że da mu klapsa). Wielu rodziców czasami bije swoje dzieci, gdy są przestraszone (dziecko zrobiło coś niebezpiecznego) lub z powodu czystego stresu, frustracji lub strachu przed brakiem innych opcji.
Jeśli od czasu do czasu przegrasz i daj klapsa swojemu dziecku, nie zniszczysz go ani swojego związku na zawsze. Nie jest to jednak skuteczne ani pozytywne podejście do dyscypliny. To poważniejszy problem, jeśli często dajesz dziecku klapsy lub jeśli jest to jedna z twoich dominujących metod dyscyplinarnych.
To dobry pomysł!
Jeśli dałeś dziecku klapsa, możesz czuć się winny i skruszony. Nie bój się okazywać dziecku swojej skruchy. Wykorzystaj to doświadczenie, aby nauczyć dziecko, że wszyscy popełniają błędy i jak radzić sobie ze skruchą, wyrzutami sumienia i zadośćuczynieniem. Ten współczesny błąd, a nie opowieść z przeszłości, może być potężnym narzędziem nauczania.
Trudno mi w każdej chwili usprawiedliwić lanie. Oto dlaczego:
- Uczy Twoje dziecko, że przemoc jest akceptowalnym sposobem wyrażania gniewu i radzenia sobie z konfliktami. To jest sprzeczne z resztą tego, jak próbujesz wychować swoje dziecko.
- To jest bolesne. Celowe zadawanie bólu dziecku jest okrutne (nawet jeśli uważasz, że to „dla jego własnego dobra”). Hasło „Bez bólu nie ma zysku” nie dotyczy wychowywania dzieci.
- To jest dla ciebie szkodliwe emocjonalnie. Czy kiedykolwiek czułeś się wspaniale po uderzeniu dziecka? Klapsy często prowadzą do wyrzutów sumienia, poczucia winy i wątpliwości co do jakości własnych umiejętności rodzicielskich. Unikaj agonii – opieraj się chęci klapsa. To bardzo nieprzyjemne uczucie czuć się jak tyran.
- Jest to szkodliwe emocjonalnie dla dziecka. Klapsy są traumatyczne, sprawiają, że dziecko czuje, że coś jest z nią nie tak (zamiast czegoś nie tak z jej zachowaniem), wywołuje urazę i może prowadzić do problemów z obrazem ciała i siebie.
- Klapsy mówią dziecku, że jest bezsilna. Bezsilna osoba będzie działać, co prowadzi do większej liczby problemów.
- Klapsy są lekceważeniem dla dziecka i nie pomagają uczyć szacunku wartości lub standardów.
- Zrywa zaufanie i narusza poczucie bezpieczeństwa dziecka.
- Wstrzymuje skuteczną komunikację.
- Gdzie stamtąd idziesz? Kiedy uciekniesz się do fizycznej dyscypliny, jedynymi krokami „w górę” jest większa lub silniejsza dyscyplina fizyczna. Nie zaczynaj tej ścieżki.
- To nie działa! W bardzo, bardzo krótkim okresie możesz powstrzymać niewłaściwe zachowanie. Sprzeciw nie jest wart bardzo, bardzo krótkoterminowego.
-
Nie codziennie widzisz mamę płaczącą na Facebooku nad tym, jak trudno jest zostać w domu z dziećmi. Zgodnie ze standardami społecznymi rodzice pozostający w domu nie powinni być zestresowani. Mają utrzymywać porządek w domu, planować mnóstwo zabawnyc -
Historia dla dziewcząt uczących się w domu Izabela Shaw Historia ponownie, nie zrewidowana Za każdym razem, gdy dziewczyna otwiera książkę i czyta historię bez kobiet, dowiaduje się, że jest mniej warta. —Myra i David Sadker, autorzy Failing at -
Podczas gdy rodzice od dziesięcioleci przechowują zęby swoich dzieci w skrzynkach pamięci, zapisywanie zębów dla komórek macierzystych jest stosunkowo nową praktyką. Nie tak popularne (lub poparte naukowo) jak przechowywanie krwi pępowinowej dziecka,
