• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Kiedy powiedzieć dziecku o adopcji?

Dla niektórych rodziców mówienie dziecku, że jest adoptowane, jest trudnym, wywołującym niepokój zadaniem, dlatego odkładają to lub unikają. Jednak w pewnym momencie adoptowanym młodym trzeba powiedzieć o swoim pochodzeniu, najlepiej jeszcze przed średnim dzieciństwem.

Wprowadzanie informacji w okresie przedszkolnym

W wieku przedszkolnym dzieci zaczynają zadawać pytania typu „Skąd się biorą dzieci?” To dobry moment, aby zacząć przedstawiać informacje o ich wyjątkowym pochodzeniu.

Co należy powiedzieć?

• Spraw, by wyjaśnienie było proste, bezpośrednie i uczciwe.
• Wyjaśnij, że nie urodził się dla ciebie.
• Powiedz mu, że urodził się z innymi rodzicami, którzy nie mogli się nim opiekować. Następnie opisz, dlaczego zdecydowałeś się adoptować dziecko.
• Porozmawiaj o tym, jak bardzo chciałeś go ze współmałżonkiem i krótko wyjaśnij proces, przez który przeszedłeś, aby go zdobyć.

Pozwól dziecku zadawać pytania

Na przykład może chcieć wiedzieć „Co się stało z moją pierwszą mamą i tatusiem? Gdzie oni są?” Możesz podzielić się z nim odrobiną tych informacji, ale nie ma potrzeby wchodzenia w szczegóły. Twoje komentarze powinny odpowiadać na jego pytania w sposób odpowiedni dla jego poziomu dojrzałości.

Pomysły na przyszłość

W momencie adopcji powinieneś otrzymać podstawowe informacje o biologicznych rodzicach Twojego dziecka – od problemów medycznych (na przykład rodzinnej choroby serca) po cechy osobiste. (Czy ojciec był wysoki i wysportowany? Czy matka była artystyczna?) Pewnego dnia będziesz chciał przekazać wszystkie te informacje swojemu dziecku. Jednym z przydatnych sposobów rozwiązywania wszelkiego rodzaju pytań dotyczących adopcji jest „książka życia”, notatnik zawierający wszystkie informacje, które posiadasz o jego przeszłości. Może to być bardzo pomocne dla dziecka ze skomplikowaną przeszłością wielu ruchów. Tę książkę można „czytać” bardziej szczegółowo dziecku w miarę dojrzewania.

Jeśli Twoje dziecko jest już w wieku szkolnym...

Jeśli Twoje dziecko jest już w wieku szkolnym i nie powiedziano mu, że jest adoptowane, musisz z nim o tym porozmawiać jak najwcześniej w tym okresie życia.

Adopcja nie powinna być tajemnicą. Każdy młodzieniec musi mieć szczere zrozumienie swojego pochodzenia. Adoptowane dzieci, którym nie powiedziano, zdają się wyczuwać, że są w jakiś sposób inne; ta dokuczliwa intuicja może wpłynąć na ich samoocenę. Im dłużej czekasz, tym trudniej będzie Ci o tym porozmawiać z dzieckiem.

Jest też skłonny dowiedzieć się od kogoś innego — na przykład podsłuchując rozmowy krewnych lub dokuczając dzieciom z sąsiedztwa, które dowiedziały się od własnych rodziców, że jest adoptowany.

Emocje Twojego dziecka

Jeśli czekałeś do połowy dzieciństwa, aby powiedzieć dziecku, że jest adoptowany, może być zdenerwowany, ale to naturalna reakcja. Pozwól mu wyrazić swoje uczucia. Porozmawiaj o tym, dlaczego jest smutny lub zły i daj mu znać, że uznajesz i rozumiesz te uczucia. Przypomnij mu, że ty i twój małżonek go kochacie, że to jest jego rodzina i zawsze taka będzie.

Twoje własne emocje

Często rodzice, którzy niechętnie mówią swojemu dziecku o adopcji, mogą mieć trudności z zaakceptowaniem, że ich syn lub córka nie jest ich biologicznym dzieckiem. Czasami mogą czuć się zawstydzeni lub nieadekwatni, ponieważ nie mogą mieć własnych dzieci i unikają wyjaśniania adopcji swojemu dziecku, aby nie musiał wracać do tej kwestii.

Czasami rodzice niechętnie rozmawiają o adopcji, ponieważ starają się chronić uczucia swojego dziecka, wyczuwając, że może być zraniony, gdy dowie się, że został adoptowany. Mogą również obawiać się odrzucenia przez adoptowanego nastolatka. Mogą pomyśleć:„A co, jeśli mój syn powie:»Nie chcę już z tobą mieszkać; Chcę mieszkać z moją prawdziwą mamusią«?” Jest to jednak rzadka reakcja i nie taka, którą dzieci naprawdę poważnie podchodzą do realizacji.

Należy pamiętać, że ważne jest, aby dziecko wiedziało o swojej adopcji przed wejściem do szkoły. Twoja szczera komunikacja na temat tej ważnej kwestii na wczesnym etapie może wzmocnić relacje, które z nim masz, budując silną więź zaufania. Więc jeśli masz jakiekolwiek obawy przed powiedzeniem dziecku, spróbuj wyjść poza nie.

Więcej pytań

Po tym, jak powiesz swojemu dziecku, będzie miało więcej pytań na ten temat w nadchodzących dniach, tygodniach i latach. Jego pytania są normalne i nie odzwierciedlają braku uczucia do ciebie. Im więcej twoje dziecko z tobą o tym rozmawia, tym bardziej będzie mu się to podobało i tym silniejsza stanie się jego relacja z tobą.

Twoje odpowiedzi na te pytania powinny być bezpośrednie, ale nadal wrażliwe na poziom dojrzałości emocjonalnej Twojego dziecka oraz to, czego już się nauczył i rozumie na temat adopcji. Nie odrzucaj tych pytań i obaw, ale też nie reaguj na nie przesadnie. Uznaj fakt, że jego sytuacja rodzinna różni się od sytuacji wielu lub większości jego przyjaciół. Jednocześnie nie wyolbrzymiaj znaczenia jego szczególnych okoliczności ani nie rozwodzij się nad nimi. Podstawowe potrzeby Twojego dziecka są takie same, niezależnie od tego, czy mieszka z rodzicami biologicznymi, czy adopcyjnymi, a większość aspektów jego życia będzie taka sama jak jego rówieśników.

Przechodzą adoptowane dzieci w normalnych stadiach

Istnieje kilka normalnych etapów, przez które może przejść Twoje adoptowane dziecko:

• W wieku od pięciu do siedmiu lat na przykład może rozumieć, że ma „dwie matki” i „dwóch ojców”, ale zwyczaje społeczne i pełny sens adopcji są prawdopodobnie nadal nieco niejasne. Prawdopodobnie będzie zadawał pytania, dlaczego jego biologiczna matka go nie trzymała. I może mieć myśli wywołujące niepokój, takie jak „Odkąd moja pierwsza matka mnie opuściła, może moja druga też może”.
• Kiedy adoptowane dziecko jest trochę starsze — w wieku od siedmiu do dziewięciu lat — rozwinie lepsze zrozumienie bycia adoptowanym. Możesz spodziewać się konkretnych pytań dotyczących jego biologicznych rodziców. W pewnym sensie będzie próbował stworzyć dokładniejszą „pamięć” o swojej pierwotnej rodzinie, co oczywiście jest tylko fantazją o jego pierwszej matce i ojcu oraz o tym, jak został adoptowany.
• Później w średnim wieku — w wieku od dziewięciu do dwunastu lat —wszystkie dzieci, w tym adoptowane, coraz bardziej przejmują się swoim wyglądem i dopasowaniem. Twoje adoptowane dziecko może stać się bardziej zaciekawione i wrażliwe na różnice we własnym kolorze włosów lub oczu, jeśli różni się on od Twojego. Będzie też jeszcze bardziej zainteresowany swoimi biologicznymi rodzicami i tym, jakie mogło być jego oryginalne pochodzenie kulturowe. Spodziewaj się wielu innych pytań dotyczących zarówno jego biologicznych, jak i adopcyjnych krewnych oraz jego drzewa genealogicznego.