• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Je peuter leren delen

Uw peuter leren delen

De taalontwikkeling van uw peuter bevordert de vorming van empathie en eerste vriendschappen. In de tweede helft van het derde jaar wordt taal steeds meer een sociaal instrument. Speelafspraakjes geven uw kind de mogelijkheid om te communiceren met andere kinderen van haar eigen leeftijd, in plaats van constant met volwassenen te praten.

Sociale taal met andere kinderen begint met het afbakenen van het territorium. Je peuter wordt haar eigen persoon. En om haar eigen identiteit te smeden, moet ze aanspraak maken op wat (althans in haar eigen geest) rechtmatig van haar is:haar speelgoed, haar bed, haar huis en haar mama en papa.

Wanneer een andere peuter dit territorium betreedt, zal uw kind "van mij!" roepen. Het andere kind zal schreeuwen:"Ga weg!" Je kunt net zo goed wennen aan het bemiddelen bij deze territoriale gevechten ("Mijn!" "Nee, de mijne!" "Mijn!"). Ze zullen enkele maanden worden uitgespeeld - en zullen van tijd tot tijd gedurende vele jaren terugkeren. Hoewel het zeker niet zo lijkt, zijn deze schermutselingen slechts de eerste fase in een proces dat uw kind leert delen en eerlijk te zijn.

Naarmate het jaar vordert, zullen de vriendschappen van je peuter waarschijnlijk sterker worden, maar zelfs de beste van twee jaar oude vrienden hebben nog steeds constant toezicht van een volwassene nodig. Aan hun lot overgelaten, zullen uw kind en een vriend vrijwel zeker binnenkort ruzie maken over een vermeende oneerlijkheid of weigering om te delen.

Gelijk delen en delen

Q-tip

Je kind is misschien meer bereid om met een speelkameraadje te delen als je hem toestaat om verschillende speeltjes op te bergen die hij gewoon niet kan verdragen om te delen. Wetende dat zijn meest gekoesterde bezittingen veilig zijn opgeborgen, kan uw kind een grotere stimulans geven om vrijgevig te zijn met de rest van zijn speelgoed.

Peuters delen niet zonder te vragen. Het is geenszins het natuurlijke gedrag van een egoïstische, egocentrische tweejarige - en dat is de enige soort van tweejarige die er is. Dus als u wilt dat uw kind begint met delen, moet u hem leren hoe hij dat moet doen - en hem herhaaldelijk aanmoedigen om te delen. Probeer geduldig te zijn met uw kind terwijl het leert (en herhaaldelijk vergeet) en de waarde van delen opnieuw leert.

Als uw kind - en u - een speelafspraakje organiseert, probeer hem dan van tevoren voor te bereiden. Vertel je peuter dat je verwacht dat hij zijn speelgoed deelt. Maar benadruk dit punt:alleen omdat de bezoekende vriend met het speelgoed speelt, wil nog niet zeggen dat de andere peuter het mag houden. Uw kind kan zich tijdens de speelafspraak veiliger voelen als u hem eraan blijft herinneren dat zijn speelgoed nog steeds van hem zal zijn als de speelafspraak voorbij is. Het kan helpen als je (van tevoren) aanbiedt om speelgoed te vervangen dat je gast zou kunnen breken - en je dan natuurlijk aan je belofte te houden als er iets gebeurt.

Vreemd genoeg begint het helpen van uw kind en een gast om eerlijk en vreedzaam te delen met de peuters het verschil tussen bezit en eigendom te laten begrijpen. Op speelafspraakjes, ongeacht wie een bepaald stuk speelgoed bezit, is bezit negen tiende van de wet. Dit betekent niet dat uw gast het speelgoed van uw kind mee naar huis kan nemen. Maar het betekent wel dat je kind het speelgoed niet van de andere peuter mag afpakken - en vice versa natuurlijk.

Als je peuter een speeltje (of eten of iets anders) van een ander kind pakt, moet je meteen ingrijpen. Geef het speelgoed snel en vastberaden, maar zonder boosheid (indien mogelijk) terug aan het kind dat het het eerst had en zeg tegen uw kind:"Niet grijpen!" Herinner uw kind er vervolgens aan dat als hij iets wil waar iemand anders al mee speelt, hij het volgende moet doen:

• op zijn beurt wachten;
• vraag je hulp bij het opzetten van bochten;
• vraag het andere kind vriendelijk en vraag toestemming om het speelgoed te gebruiken; of
• bied het andere kind een ruil aan zodat beide kinderen iets hebben waarmee ze willen spelen.

Q-tip

Laat speelafspraakjes voor peuters niet te lang duren. Zelfs als de ouder van het andere kind blijft, is een tot twee uur waarschijnlijk in de buurt van de limiet voor twee peuters, althans in het begin.

Als het andere kind onder geen enkele omstandigheid afstand wil doen van het speelgoed dat hij heeft, of als uw kind geen seconde langer kan wachten voordat zijn beurt begint, moet u de verwarming nog lager zetten. Hoewel tweejarigen lang niet zo afleidend zijn als eenjarigen, kunt u er toch in slagen uw kind af te leiden. Probeer zijn aandacht te verleggen naar een ander speeltje of spel, en indien nodig naar een andere plaats.

Als een bepaald stuk speelgoed het enige voorwerp wordt van grootschalige oorlogsvoering:neem het stuk speelgoed weg; breng een duplicaat naar voren (als je een overeenkomst hebt die dicht genoeg is); of bel een einde aan de speeldatum.