• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Binding met je baby

"Je moet haar terugnemen, ik word ziek", waren niet de liefdevolle eerste woorden die Anne Danforth uit Richmond, Virginia voor ogen had over haar eerstgeborene, Emma. "Ik heb altijd gedacht dat ze me mijn baby zouden overhandigen en dat ik een onmiddellijke band zou hebben", zegt ze. In plaats daarvan:"Ik wilde de baby niet eens in de kamer", zegt Danforth, die misselijk was van de medicijnen die werden gegeven om de bevalling te vergemakkelijken, uitgeput en overweldigd. Emma's vader daarentegen was vanaf het begin een natuurtalent. "Ik herinner me dat mijn man Emma vasthield en die eerste dag in haar sprankelende groenbruine ogen staarde. Hij had een onmiddellijke band toen ik naar hen keek en dacht:wat is er met mij aan de hand? Ik voel me niet zo."

Pas na hun eerste week thuis begonnen de dingen te veranderen. "Mijn man was weer aan het werk en alle bezoekers waren weg. Toen ik eenmaal de kans kreeg om echt tijd met haar door te brengen, realiseerde ik me dat ik verliefd werd." Die band voor Danforth werd de komende weken sterker, vooral toen ze haar dochter te eten gaf en in bad deed en Emma's eerste glimlach zag. Drie-en-een-half jaar later:"Ik heb ontzag voor haar en de geweldige kleine persoon die in opkomst is", zegt Danforth.

Je gevoelens uitgelegd

Hoe vaak komt de vertraagde bindingsreactie van Danforth voor? Veel meer dan je zou denken - of moeders willen toegeven. "Een baby krijgen is een vermoeiende ervaring", zegt Ari Brown, MD, een woordvoerder van de American Academy of Pediatrics en co-auteur van Baby 411 (Windsor Piek). "Nieuwe moeders hebben te maken met slaapgebrek, fysiek trauma door de bevalling en een hormonale achtbaan." Bovendien hebben nieuwe moeders veeleisende voedingsschema's om zich aan te passen, evenals andere stress bij nieuwe moeders. "Het is geen wonder dat moeders moeite hebben om te ontspannen en te genieten van hun pasgeboren baby!" zegt Dr. Brown.

Zoals in het geval van Danforth, helpt de tijd die je besteedt aan de zorg voor je baby om chemie te creëren en je band te versterken. "De betovering waardoor ouders denken dat ze de mooiste baby ter wereld hebben, wordt sterker met elke ervaring die ze delen", zegt Dr. Brown. En maak je geen zorgen:je vertraagde bindingsreactie zal je baby niet onherstelbaar schaden. In feite is "binding ook een lang, langzaam proces voor baby's", zegt Josef Burton, MD, een kinderarts in New Milford, Connecticut. Je gehechtheid aan elkaar zal in de loop van de dagen en weken groeien met elke luierwissel, voeding en schommeling, en als je baby zich realiseert dat ze meer op jou kan rekenen dan op wie dan ook ter wereld. Overweeg in de tussentijd deze tips om u te helpen verbinding te maken.

Kangoeroezorg

5 ideeën voor hechting

1. Probeer kangoeroezorg. Een stressvolle situatie - zoals een ongeplande keizersnede of borstvoedingsproblemen - kan ertoe bijdragen dat u zich niet meer voelt bij uw baby. Kangoeroezorg -- het vasthouden van een baby die alleen in een luier is gekleed naast je blote borst -- kan moeders en baby's helpen om een ​​band te krijgen.

Jennifer Pote, uit New Preston, Connecticut, maakte al vroeg kennis met dit huid-op-huidcontact nadat haar zoon bij de geboorte met spoed naar een ander ziekenhuis was gebracht voor een ademhalingsprobleem. "Het duurde 36 uur voordat ik hem kon vasthouden", zegt Pote. "Ik voelde me niet meteen met hem verbonden." Toen ze uiteindelijk herenigd werden, stelde de neonatale intensive care voor om kangoeroezorg te proberen, wat hielp om de spanning bij Pote en haar zoon te verlichten.

"Als baby's ziek zijn, hechten ouders zich anders", zegt Krystyna Toczylowski, RN, van het Hackensack Medical Center in Hackensack, New Jersey. "Ouders voelen zich geen echte ouders omdat de medische gemeenschap voor deze baby's zorgt", zegt ze. Onderzoek wijst uit achter kangoeroezorg:een Zweeds onderzoek uit 2005 toont aan dat huid-op-huidcontact iemands succes met hechting aanzienlijk vergroot, terwijl het ook helpt bij het geven van borstvoeding en het verminderen van stress.

Ook baby's kunnen baat hebben bij kangoeroezorg. Probeer het als uw baby moeite heeft met borstvoeding geven, slapen of prikkelbaar is. Het duurt 15 minuten voordat baby's de vruchten beginnen te plukken.

De keuze van de borst

2. Overweeg de borstkeuze. "Het verstrekken van voedsel aan een andere persoon is een fundamentele manier om liefde en genegenheid te tonen", zegt Molly Kimball, RD, voedingsdeskundige bij Ochsner Clinic's Elmwood Fitness Center, in New Orleans, Louisiana. Volgens een recent Canadees onderzoek verbetert borstvoeding de band tussen moeder en kind. Het is een kans voor jullie twee om rustig bij elkaar te zitten, elkaar 20 minuten 8 tot 12 keer per dag 20 minuten aan te raken en te knuffelen. "Ik merkte dat borstvoeding me hielp om een ​​band op te bouwen", zegt Kathryn Kelleher, uit Washingtonville, New York, moeder van Ryan, 2. "Ik had het vermogen om mijn baby te voeden en te kalmeren, en dat gaf me vertrouwen en een band met hem die geen iemand anders had."

De praktijk helpt ook bij de binding op fysiologisch niveau. "Borstvoeding stimuleert hormonen bij de moeder die die liefdesaffaire of band vergemakkelijken", zegt Dr. Brown. Oxytocine, bekend als het "bondinghormoon" of "moederhormoon", helpt samen met prolactine een gevoel van kalmte en een intense behoefte om bij de baby te zijn bij moeders die borstvoeding geven te creëren. "De aanwezigheid van deze hormonen is hoger bij moeders die uitsluitend borstvoeding geven", zegt Austin, Texas-gebaseerde lactatiekundige Linda Hill, RN. Maar als borstvoeding niet voor u werkt, wees dan gerust:"Pasgeborenen krijgen een band met volwassenen die ze kunnen vertrouwen om voor hen te zorgen", zegt dr. Brown.

Blijf bij elkaar

3. Blijf bij elkaar. Een onderzoek uit 2005 van de afdeling kindergeneeskunde van het Rainbow Babies &Children's Hospital, in Cleveland, Ohio, beveelt moeders en baby's aan om de eerste uren en dagen na de bevalling zoveel mogelijk bij elkaar te blijven - zelfs als mama geen verbinding voelt met het kindje. "Binnen in het ziekenhuis is zeker een manier om de band te versterken", zegt Dr. Brown.

Naar huis gaan vanuit het ziekenhuis markeert de kans om uw baby een deel van uw wereld te maken. Probeer daar ook te bungelen. De American Academy of Pediatrics (AAP) beveelt aan om uw baby in uw kamer in een wieg of wieg te laten slapen om u te helpen haar signalen eerder op te pikken. De AAP raadt af om de baby in uw bed te laten slapen, wat een leidende factor is bij wiegendood (SIDS).

Kneedy

4. Wees kneden. "Verbinding wordt sterker naarmate liefde wordt uitgewisseld en gecommuniceerd door aanraking", zegt Elaine Stillerman, een massagetherapeut en auteur van Prenatale Massage (Mosby, 2006). Je begint de individuele geluiden en gevoelens van je baby te begrijpen, wat ze leuk vindt en wat ongemakkelijk voelt, zegt ze. Papa en mama kunnen allebei genieten van deze vorm van binding. Probeer het hoofd, de voeten en de rug van je baby te masseren om te ontdekken wat je baby kalmeert.

Verwarm een ​​paar druppels babylotion of -olie door het tussen je handen te wrijven en gebruik dan wat zachte, ritmische bewegingen en strelingen. Zelfs een korte massagesessie - waarbij je baby naar je kijkt en wordt gekalmeerd door je aanraking - kan je helpen om je zelfverzekerder en verbonden te voelen. "Als mijn kinderen naast me op de bank zitten, masseer ik hun bovenste oorlellen lichtjes", zegt Kevin Daley uit East Hampton, Connecticut. "Het is rustgevend voor hen, en het is een moment van binding."

Opbrengst links

5. Opbrengst over. Of mama en papa nu rechts of links zijn, studies geven aan dat ze een universele voorkeur hebben om baby's aan hun linkerkant te wiegen - boven het hart. Uit een recent onderzoek van de Universiteit van de Provence, Frankrijk, bleek zelfs dat maar liefst 66 procent van de zorgverleners deze trend volgde. Onderzoek suggereert dat de hartslag van de ouders een baby aan de linkerkant helpt kalmeren, terwijl de rechterkant de baby opwindt, opwindt en de aandacht van de baby trekt. Of je nu links of rechts van je bent, het kleine bundeltje in je armen zal binnenkort de vervoering op je gezicht kunnen lezen. Wacht maar af.

Geboorte van een vader

Drie is een menigte, en veel nieuwe vaders voelen zich misschien als een derde wiel nadat de baby thuiskomt uit het ziekenhuis. 'Papa kan zich terzijde voelen', zegt Josef Burton, MD, die in New Milford, Connecticut, oefent. En tenzij hij als tiener jongere broers en zussen had of op pasgeboren baby's moest passen, heeft een vader die voor het eerst komt, er meestal geen vertrouwen in dat hij meteen de leiding heeft over een baby.

Hoewel het voor elke vader anders is, volgt een eerste gevoel van verwondering, trots en bescherming na de geboorte van de baby. En wanneer een baby groter begint te worden, sterker wordt en meer controle over zijn hoofd krijgt, kan een vader beginnen te communiceren op een manier die voor hem het meest comfortabel is. "Papa's aanpak is anders:groter, ruwer, harder. Ze laten baby's meer ervaren en zijn niet zo warm en knuffelig", zegt dr. Burton. En dat is maar goed ook:baby's profiteren van de stijlen van zowel mama als papa.

Als een vader zich meer een lid van het team wil voelen, moet je hem de teugels geven. Neem een ​​paar uur vrij om te gaan winkelen of een vriend te bezoeken. "Vertel hem:'Jij hebt de leiding.' Laat hem en de baby het maar uitzoeken zonder dat iemand over zijn schouder meekijkt', zegt dr. Burton. En je zult wat broodnodige "me-time" scoren terwijl ze hun groove krijgen.

Maar één ding is zeker:zodra de baby papa ziet als Mr. Fun, wees dan niet verbaasd als hij de eerste glimlachjes en buiklachjes scoort. Papa zal zich enorm speciaal voelen.

Singing the Blues

Je hebt alles in de wereld om dankbaar voor te zijn, maar je hebt zin om onder de dekens te kruipen. Hoe weet je of het gewoon vermoeidheid van de nieuwe moeder is -- of een teken van postpartumdepressie?

"Depressie kan ervoor zorgen dat mensen emotioneel 'afsluiten', dus het is erg moeilijk om je sterk verbonden te voelen met je baby", zegt Margaret Howard, PhD, directeur van Postpartum Disorders Day Hospital, Women &Infants Hospital van Rhode Island, in Providence. Aan de andere kant:"het is heel gewoon dat nieuwe moeders de 'babyblues' ervaren, die wordt gekenmerkt door stemmingswisselingen, tranen, emotionele gevoeligheid, prikkelbaarheid en zich nerveus en overweldigd voelen", zegt Howard.

Wanneer moet u uw arts bellen?

Als de blues langer dan twee weken aanhoudt, kan dit duiden op het begin van een postpartumdepressie. Enkele andere aanwijzingen dat u mogelijk medische hulp nodig heeft:een verlies van plezier van ooit geliefde activiteiten, gevoelens van waardeloosheid en hopeloosheid, en lage energie en motivatie. Bovendien kunt u last krijgen van slaapproblemen, schuldgevoelens en eetluststoornissen.

Indien onbehandeld, kan postpartumdepressie leiden tot gedachten om uzelf of uw baby pijn te doen. Als u zich depressief voelt, neem dan contact op met uw verloskundige of een zorgverlener die gespecialiseerd is in postpartumdepressie.

Alle inhoud op deze website, inclusief medische adviezen en andere gezondheidsgerelateerde informatie, is alleen voor informatieve doeleinden en mag niet worden beschouwd als een specifieke diagnose of behandelplan voor een individuele situatie. Door het gebruik van deze site en de hierin opgenomen informatie ontstaat er geen arts-patiëntrelatie. Vraag altijd direct advies aan uw eigen arts in verband met vragen of problemen die u heeft met betrekking tot uw eigen gezondheid of die van anderen.