Kinderopvang problemen

V Dit is de deal... onze twee kinderen van twee en drie jaar worden overdag verzorgd door mijn tante die voor al mijn nichtjes, neven, neven, nichten, enz. heeft gezorgd... Momenteel is ze heeft vier kinderen onder haar hoede -- mijn neef van vier, de dochter van mijn neef van drie, en mijn twee. Minstens twee keer per week kan ik rekenen op een verhitte discussie met mijn man over de kwaliteit van de zorg die ze krijgen. Mijn dochter, de tweejarige, komt dagelijks thuis met schrammen in haar gezicht. Mijn zoon van drie, bijna net zo vaak. De krassen zijn toegebracht door de dochter van mijn neef. Ze heeft een echt probleem en ik heb het al meerdere keren aan haar ouders verteld. Ze heeft geen lange nagels, maar weet met haar kleine stompjes de schade aan te richten. (Slim kind, hè?)

Mijn man wordt boos als hij de krassen ziet en ik ook, maar wat kunnen we doen?

We kunnen geen kinderopvang betalen. Hoewel we mijn tante wel betalen, betalen we haar lang niet zoveel als we zouden betalen in de kinderopvang. Mijn man staat erop dat mijn tante niet naar ze kijkt, en hij zegt:"Ik weet niet wat ze doet, maar ze kijkt niet naar ze." Ik vraag meestal aan mijn tante wat er is gebeurd en ze zegt dat het zo snel is gegaan dat ze ze niet kon stoppen voordat ze begonnen te vechten. Ze heeft me herhaaldelijk verteld dat ze de kamer nooit verlaat zonder tenminste een van de kinderen. Ze neemt voornamelijk de dochter van mijn nicht mee, aangezien zij de krabber is.

Ik heb het gevoel dat dit een fase is die het meisje doormaakt, maar mijn man tolereert het niet. Ik moet ook vermelden dat ik mijn kinderen in actie heb gezien en dat het geen engelen zijn. Ze vechten met elkaar, voornamelijk slaan, en ze pesten elkaar als ze zich vervelen. Als ik mijn man daaraan herinner, geeft hij het niet toe. Mijn tante heeft me verteld dat mijn zoon de scratcher raakt en ze reageert door te doen waar ze goed in is!

Persoonlijk denk ik niet dat mijn tante ze niet elke seconde kan bekijken en ik kan zien hoe deze dingen in een fractie van een seconde kunnen gebeuren, maar mijn man gelooft het niet. Ik zeg niet dat mijn tante de perfecte oppas is, maar wie wel? Ik weet dat ik dat niet ben!

Een paar weken geleden besloot mijn man ook dat het tijd was voor hem om iets tegen mijn tante te zeggen, natuurlijk, ik probeerde hem tegen te houden maar het lukte niet. Mijn tante vertelde me dat mijn zoon de volgende dag zei:"Lauren krabde me, mijn vader gaat je bellen." Het toppunt van brattiness naar mijn mening. Hij is Lauren al gelijk gaan stellen met schrammen, dus zelfs als zij niet de oorzaak is, geeft hij dat de schuld.

Hoe gaan we hiermee om? Na een dag hard werken willen we hier geen ruzie over maken.

Een laatste opmerking:mijn man las net deze e-mail en zei dat ik mijn tante te veel verdedig en dat ik te eenzijdig ben. HELP ALSTUBLIEFT. Ik zit in het midden . Ik hou van ze allebei en weet niet meer wat ik moet doen!!!

A Ik ben bezorgd dat u en uw man in een sleur zitten over dit probleem. Ik denk dat de verwachting dat iets het gedrag van je kinderen of de andere kinderen in kwestie zal veranderen, wishful thinking is. Je tante heeft het te druk met deze groep kinderen als ze regelmatig ruzie maken en elkaar pijn doen. Zou u accepteren dat uw kinderen regelmatig thuiskomen van een kinderdagverblijf met bekraste gezichten, nadat ze gevochten hebben met andere kinderen? Natuurlijk niet; je zou eisen dat het personeel van de kinderopvang meer verantwoordelijkheid neemt.

Ik realiseer me dat je tante de oppasinstelling is geweest in je uitgebreide familie. Ik weet zeker dat ze zichzelf waarschijnlijk ziet als degene die al deze kinderen heeft grootgebracht en dat dit veel voor haar heeft betekend. Maar het doel hier is niet hoe je je tante het beste gelukkig kunt maken of wat je het gemakkelijkst kunt doen op het gebied van kinderopvang. De prioriteit is om de beste opvang voor uw kinderen te krijgen.

Ik stel voor dat u en uw man alles in het werk stellen om de best mogelijke kinderopvang te vinden. Misschien moet je wat andere dingen in je gezinsbudget opofferen, maar ik denk dat je het kunt doen. Ik weet dat veel erkende thuisaanbieders en kinderdagverblijven glijdende vergoedingen hebben en gedeeltelijke beurzen aanbieden. Je kinderen krijgen niet de zorg die ze verdienen en het bewijst ze een slechte dienst en veroorzaakt een groeiende kloof tussen jou en je man. Stel je prioriteiten, behandel je tante met compassie (neem het haar niet kwalijk) en vind de zorg waar je kinderen het beste kunnen floreren.