• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Een tween opvoeden:dit is wat ouders kunnen verwachten in de leeftijd van 9-12

Heb je een kind dat je nog klein lijkt, maar zich ineens als een mini-tiener gedraagt? Je bent waarschijnlijk in de greep van het ouderschap in de "tussen" jaren. Deze leeftijdsgroep, die meestal kinderen van 9 tot 12 jaar beschrijft, is beter bekend als de tweens. Van verlegenheid tot onafhankelijkheid, van babyvet tot puberteit, dit kan een enorm opwindende en tumultueuze tijd in het leven zijn voor jou en je tween.

"Parenting-tweens kunnen een uitdaging zijn voor ouders, omdat hun 'kleine kind' dat graag knuffelde, de wereld over hen leerde kennen en over het algemeen gelukkig was, plotseling kan worden vervangen door een fysiek volwassen, impulsief, humeurig mens", zegt Dr. Dipesh Navsaria, universitair hoofddocent kindergeneeskunde aan de University of Wisconsin School of Medicine and Public Health. "Het is echter belangrijk om te onthouden dat dit meestal normaal is in de ontwikkeling."

Het is bijna gegarandeerd dat er rotsachtige plekken zullen zijn bij het opvoeden van een tween (vol met oogrollen en borderline-obsessies met vrienden), maar als je een beter idee hebt van wat er met je kind aan de hand is - mentaal en fysiek - kan het deze periode van het ouderschap gemakkelijker voor u en uw kind.

Van de verklaring voor de nieuwe obsessie van uw kind met privacy tot de motieven achter hun steeds veranderende persoonlijkheid, hier zijn vier dingen om in gedachten te houden wanneer u een tween opvoedt.

Puberteit

Over het algemeen vindt de puberteit plaats tijdens de tussenliggende jaren, maar de leeftijd varieert.

"De puberteit komt eerder voor bij meisjes dan bij jongens, tussen de 9 en 14 jaar oud", zegt Navsaria. "Voor jongens begint de puberteit rond de leeftijd van 12 tot 16 jaar. Afhankelijk van iemands genetica, evenals andere factoren, kan het nogal variëren en die variatie kan normaal zijn."

Navsaria zegt ook dat, om redenen die experts niet helemaal begrijpen, het begin van de puberteit bij meisjes in de loop van de tijd eerder lijkt te worden. Onder de mogelijke boosdoeners van vroege puberteit kunnen hormoonverstorende chemicaliën zijn, zoals bisfenol A (BPA), een synthetische chemische stof die in sommige plastic factoren wordt aangetroffen, evenals stijgende obesitascijfers, aangezien reproductievermogen kan worden geactiveerd door reserves van vetweefsels.

Tijdens de puberteit duiken meestal angsten over seks op (voor zowel ouders als kinderen), maar volgens de American Academy of Pediatrics (AAP) is een veel voorkomende misvatting voor ouders dat 'seks' alleen vertaalt naar geslachtsgemeenschap voor kinderen. De realiteit is dat het een veel breder net werpt voor kinderen van deze leeftijd. Tweens denken meer na over de vraag of ze aantrekkelijk zijn voor anderen en of ze een vriendje of vriendinnetje zullen krijgen dan over de daadwerkelijke daad van seks.

De AAP adviseert ouders om gedurende deze tijd de communicatielijnen met hun kind open te houden en te proberen hen over seks voor te lichten op een manier die zij geschikt achten (omdat het alternatief is om erover te leren van slecht geïnformeerde vrienden en internet). Houd er ook rekening mee dat praten met uw kind over seks niet betekent dat u het goedkeurt. In feite hebben kinderen die zich op hun gemak voelen om met hun ouders over seks te praten, vaak later geslachtsgemeenschap dan degenen die dat niet doen.

Een nieuwe manier van denken (letterlijk)

Volgens Navsaria zijn tweens vanuit ontwikkelingsperspectief in staat om op abstractere manieren te denken dan voorheen, en hebben ze het vermogen om beter te begrijpen dat de wereld niet eindigt met wat er op dat moment voor hun neus staat.

"Tweens kunnen meer logica, reden en deductie gebruiken dan een jonger kind", zegt Navsaria. "Het is niet zo geavanceerd als het zou zijn bij een tiener of volwassene, maar het is opmerkelijk anders dan voorheen."

Hoewel uw kind in meer conceptuele termen dan ooit tevoren zal kunnen denken, moet u niet verwachten dat het altijd de beste keuzes zal maken.

"De prefrontale cortex - het deel van de hersenen dat zorgt voor besluitvorming, beoordeling en planning - is nog relatief onvolgroeid in de hersenen van tween en tieners", zegt Navsaria. "Dit verklaart het impulsieve denken of het gebrek aan nadenken over consequenties dat vaak wordt gezien in deze leeftijdsgroep."

Bovendien suggereert onderzoek dat in 2010 in Cerebral Cortex is gepubliceerd, dat de reden waarom risicogedrag zo vaak voorkomt bij adolescenten, is dat de hersengebieden die overgevoelig zijn voor beloning (de voorste insula en het ventrale striatum) gedurende deze tijd sterk worden geactiveerd.

Grotere behoefte aan privacy

Volgens Ali Hamroff, een gediplomeerd psychotherapeut die met adolescenten werkt bij Liz Morrison Therapy in New York, is de tweenjaren vaak de tijd dat kinderen meer verlangen naar privacy. (Met andere woorden, cue de gesloten deuren.)

"Omdat tweenhood een verwarrende tijd kan zijn, is het niet ongebruikelijk dat kinderen in deze leeftijdsgroep zich niet zo op hun gemak voelen om dingen met hun ouders te delen - zelfs als ze in het verleden alles deelden", zegt Hamroff. "Hun lichaam verandert fysiek en ze kunnen gevoelens gaan ontwikkelen die ze nooit eerder hadden. Dit soort dingen kunnen beschamend zijn, waardoor ze worden afgesloten.”

Hoewel het plotselinge verlangen van je kind naar geheimhouding een beetje een klap voor het ego kan zijn, moet je proberen het niet persoonlijk op te vatten. Volgens het Child Mind Institute is dit gedrag volkomen normaal; het is normaal dat tweens hun vrienden verkiezen boven hun ouders als klankbord (en zo ongeveer al het andere).

Zelfs als je weet dat elke input van jou zal worden beantwoord met "uuuuuggggghhh, moooooom", is het belangrijk om je tween te vertellen dat je deur altijd open staat.

"Laat uw kind weten dat ze geliefd zijn en dat ze, als ze dat willen, voor alles bij je kunnen komen - zelfs slechte keuzes", zegt Hamroff. "Dit creëert een solide basis voor een betrouwbaar, onafhankelijk kind, en het helpt u en uw kind ook om dichtbij te blijven, zodat u beter begrijpt wat ze doormaken."

Elke dag een nieuwe persoonlijkheid

Als je kind op een avond naar bed gaat met liefde voor jurken en JoJo Siwa en wakker wordt met jeans en heavy metal, nee, ze worden niet gek. In feite zitten ze op het goede spoor, qua ontwikkeling.

"De preteenjaren zijn een steeds veranderende tijd", zegt Hamroff. "Dit is het moment waarop ze hun identiteit beginnen te verkennen, meer over zichzelf leren en worden blootgesteld aan nieuwe dingen, dankzij een toename van de tijd die ze doorbrengen met vrienden en leeftijdsgenoten."

Volgens Hamroff is het volkomen normaal dat tweens in deze tijd regelmatig van stijl, vriendengroep en/of interesses wisselen, omdat ze nog steeds proberen hun plaats in de wereld te bepalen.

"De tussenleeftijd kan een verwarrende tijd zijn voor zowel kinderen als ouders, die zien hoe hun onschuldige kind verandert in een mini-tiener", zegt ze. “Maar het is belangrijk dat ouders in gedachten houden dat kinderen op deze leeftijd voor het eerst enigszins zelfstandig de wereld proberen te doorgronden. Ze weten niet per se hoe ze zich moeten voelen of handelen.”

Hamroff raadt aan om een ​​open, liefdevolle en ondersteunende omgeving voor uw kind te creëren, hoe vervelend hun nieuwe eigenaardigheden en gewoonten ook zijn (zie een thema hier?) en hen tegelijkertijd te helpen hun onafhankelijkheid te ontwikkelen.

"Het is erg belangrijk voor tweens en tieners om dat gevoel van liefde van hun ouders te voelen terwijl ze nieuwe interesses of onafhankelijkheid testen", zegt Hamroff.

Het is tijdelijk

Hoewel de tussenliggende jaren soms gek kunnen zijn voor ouders, is het belangrijk om te onthouden dat je liefde en steun nog steeds noodzakelijk is voor je kind - en dat deze tijd, ten goede of ten kwade, niet eeuwig zal duren.

"Ik ga niet liegen, mijn dochter zien veranderen van een rijdend, prinsesliefhebbend, volledig onschuldig meisje in een oogrollende tween was soms ruw - en soms zelfs kwetsend", zegt moeder van ene Kristen Lee, uit Brooklyn , New York. “Maar mijn man en ik wisten altijd dat het moeilijker voor haar was, dus we hielden ons kalm en probeerden het niet persoonlijk op te vatten. We zoenden allemaal aan de andere kant, en we zijn net zo gelukkig en hecht als altijd. En ze is zo'n cool persoon geworden.'