• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

7 powodów, dla których dzieci płaczą, których nie zawsze łatwo rozpoznać

Pewnego ranka, 10 minut przed wyjściem do przedszkola, moja ówczesna pięciolatka przestraszyła się swoich legginsów. Zbyt luźny! Za czarny! Też… spodnie-y! Wielkie łzy, które spływały jej po policzkach, rozdzierały serce – ale też były frustrujące, ponieważ, daj spokój, to tylko spodnie i musieliśmy iść! Mój mąż i ja na zmianę próbowaliśmy ją uspokoić i odwrócić, ale ostatecznie po prostu wynieśliśmy ją za drzwi, wciąż zawodząc.

Bez względu na to, czy ma to dla ciebie sens, czy nie, płacz dziecka zawsze wysyła wiadomość, mówi dr Diana Divecha, adiunkt w Yale Child Study Center i Yale Center for Emotional Intelligence. Twoje dziecko to nie tylko płacz. „Treść wiadomości zmienia się w zależności od tego, gdzie się rozwijają i co się dzieje” – mówi dr Divecha. „Ale bez względu na to, co jest wyzwalaczem, łzy informują, że Twoje dziecko potrzebuje trochę pomocy, aby uregulować swoje emocje i móc iść dalej”. To są ukryte wiadomości, które może ci przekazać szloch twojego dziecka i jak możesz pomóc.

"Jestem wyczerpany."

Kiedy dziecko (lub dorosły, jeśli o to chodzi) jest przemęczone, jego organizm uwalnia dodatkową adrenalinę i kortyzol, aby zachować czujność – te same hormony uwalniane w odpowiedzi na stres. Te hormony mogą sprawić, że będziemy bardziej podatni na zepsucie i łzy, wyjaśnia dr Dawn Huebner, psycholog kliniczny i autorka Co robić, gdy za bardzo się martwisz. . Ośrodki rozumowania w dziecięcym mózgu wciąż się rozwijają, co sprawia, że ​​jest im podwójnie trudno kontrolować swoje impulsy i emocje, gdy są wyczerpane.

Jak pomóc: Kiedy już zorientujesz się, że łzy pochodzą ze zmęczenia, nie próbuj negocjować ani przekonywać dziecka, że ​​jest śpiące. „Po prostu połóż je do łóżka tak szybko, jak to możliwe” – mówi Rodzice doradca dr Eileen Kennedy-Moore, psycholog kliniczny dziecięcy i autorka książki What's My Child Thinking? „Zmęczone dzieci nie mają przepustowości, aby poradzić sobie z jakąkolwiek frustracją, a to nie jest czas, aby próbować z nimi rozmawiać”. Jeśli zdarza się to często, zastanów się, w jaki sposób twoja rodzina priorytetowo traktuje sen. „Być może musisz ograniczyć korzystanie z ekranu w nocy lub zbudować więcej czasu na odpoczynek” — sugeruje dr Huebner.

„Jestem przytłoczony”.

Badania sugerują, że od 10 do 35 procent ludzi jest bardziej wrażliwych na dźwięki, światło i ruch niż inni. Jako dzieci mogą być przytłoczeni i wybuchać płaczem w głośnych lub chaotycznych sytuacjach, takich jak przyjęcia urodzinowe. „To nie jest zaburzenie sensoryczne” – wyjaśnia dr Jadzia Jagiellowicz, psycholog zajmująca się leczeniem i badaniem bardzo wrażliwych osób. „To po prostu naturalna różnica w biologii i osobowości”. (Aby dowiedzieć się, czy Twoje dziecko może być bardzo wrażliwe, odpowiedz na kilka pytań na stronie hsperson.com/test.)

Jak pomóc: Przypomnij sobie, że płacz może być korzystny dla dzieci, zauważa dr Huebner. „Często myślimy, że naszym zadaniem jest powstrzymanie płaczu naszego dziecka, ale to błędne przekonanie” – mówi. Twoje dziecko dzieli się z Tobą swoimi wielkimi uczuciami, więc zamiast próbować stłumić łzy, pomóż mu rozpoznać, co się dzieje, mówiąc coś w stylu:„To było trudne. Naprawdę jesteś zdenerwowany. Jestem tutaj. Mogę Ci pomóc ”.

„Coś boli”.

Płacz bólu niemowląt jest zwykle głośniejszy i bardziej intensywny przy mniejszej liczbie oddechów, podczas gdy płaczliwy płacz jest niższy i bardziej nieregularny, mówi dr Ariana Anderson, profesor i statystyk z UCLA, która bada wzorce akustyczne płaczu niemowląt. W wieku 3 lub 4 lat dzieci mogą również płakać w oczekiwaniu na ból, wyjaśnia dr Kennedy-Moore. „Teraz mogą spojrzeć w przyszłość i wyobrazić sobie, że coś, na przykład usunięcie drzazgi lub oddanie strzału, będzie bolało”.

Jak pomóc: Kojący fizyczny dotyk lub przytulenie sprawią, że oksytocyna – silny naturalny środek przeciwbólowy – zacznie płynąć. Worek z lodem może również działać uspokajająco i zapobiegać obrzękom, jeśli uderzenie lub upadek spowodowały łzy.

Jeśli twoje dziecko boi się przyszłego bólu, jak strzał, „najpierw wczuj się w to, mówiąc:„Strzały są dla ciebie przerażające i boisz się, że będą boleć” lub „Strzały nie są zabawne. Nikt nie lubi strzelać”. ” mówi dr Huebner. Następnie przejdź do rozwiązywania problemów. „Jeśli czekasz w gabinecie lekarskim, możesz odwrócić ich uwagę, mówiąc:„ Udawaj, że moje palce to świeczki urodzinowe”, poruszając nimi przed swoim dzieckiem. Następnie powiedz:„Złóż najlepsze życzenie i zdmuchnij je!” „Jeśli nadal jesteś w domu, zacznij od empatii, a następnie opisz krok po kroku, co się wydarzy. Zaplanuj krótką i zabawną aktywność, którą możesz zrobić później, na przykład wycieczkę do parku lub poczęstunek gorącego kakao z piankami – nie jako nagrodę za bycie dobrym, ale jako sposób na zapewnienie im czegoś, na co mogą czekać, aby nie mieli obsesji strzał.

"Potrzebuję jedzenia, teraz!"

Podobnie jak dorośli, niektóre dzieci odczuwają głód, gdy od dłuższego czasu nie jedzą, a ich poziom cukru we krwi spada. (Należy pamiętać, że dzieci zazwyczaj muszą jeść co trzy do czterech godzin w ciągu dnia — czyli trzy posiłki i dwie przekąski, według Academy of Nutrition and Dietetics). Bez odpowiedniego paliwa procesy myślenia, uczenia się i regulacji emocji ich mózg zwalnia.

Jak pomóc: Jeśli wiesz, że masz szczególnie wrażliwe na głód dziecko, planuj i pakuj przekąski, kiedy wychodzisz. Powinieneś nawet mieć w samochodzie kilka odpornych na topienie „awaryjnych” batonów proteinowych lub skórek owocowych. „Młode dzieci nie są w stanie powstrzymać głodu i czekać na jedzenie w taki sam sposób, jak dorośli, więc znacznie częściej jęczą i roztapiają się, gdy ich rezerwy są niskie” – wyjaśnia dr Huebner. Jeśli wiesz, że Twoje dziecko zawsze głoduje, kiedy przygotowujesz obiad, zaoferuj mu „przystawkę” w postaci marchewki dla niemowląt, sałatki lub plasterków jabłka. I unikaj pytania głodnego dziecka, co chce jeść. Po prostu daj im coś, o czym wiesz, że zaakceptują. Pamiętaj, że nie mogą teraz rozumować, a oferowanie możliwości wyboru może spowodować frustrację.

„Czuję się winny”.

Od około 3 roku życia dzieci zaczynają odczuwać empatię dla innych i mogą płakać, gdy kogoś zraniły lub zrobiły coś złego. Ta reakcja jest zarówno oznaką prawdziwych wyrzutów sumienia, jak i niezbyt świadomym wysiłkiem, aby uniknąć kłopotów, mówi dr Kennedy-Moore. Strach może być kolejnym powodem tych wielkich, winnych łez, zwłaszcza u małych dzieci, dodaje dr Tovah Klein, dyrektor Barnard College Center for Toddler Development i autorka książki How Toddlers Thrive. „Twoje dziecko może pomyśleć:„Jeśli zrobię coś złego, czy już mnie nie kochasz?” "

Jak pomóc: Naucz swoje skruszone dziecko, jak zadośćuczynić, aby mogło przejść przez przykrą sytuację. Na przykład, jeśli zburzyli zamek LEGO swojej siostry, zapytaj ich:„Co możesz zrobić, aby poczuła się lepiej?” Być może zasugerują pomoc w jej odbudowie oprócz przeprosin lub możesz zachęcić ich do dojścia do takiego wniosku.

„Boję się”.

Strach to zdrowa i normalna emocja, która pomaga nam, ludziom, przetrwać. Niemowlęta i małe dzieci często płaczą, gdy coś przytłacza ich zmysły. „Rzeczy, które dzieją się nagle lub nieoczekiwanie, są przerażające, ponieważ dziecko ma problem z ich zrozumieniem” – mówi dr Huebner. Właśnie dlatego rzucający się kot lub pies lub głośno spłukująca toaleta mogą wywołać łzy u najmłodszych. W wieku około 3 lat wyobraźnia Twojego dziecka rozkwita i może zacząć bać się rzeczy, które nigdy wcześniej mu nie przeszkadzały, takich jak zwierzęta lub ciemność.

Jak pomóc: Okaż empatię, nawet jeśli ich strach wydaje się całkowicie nieuzasadniony (powiedzmy, że kochający nieznajomy patrzy na nich lub suszarka jest zbyt głośna). „Jeśli chodzi o funkcjonowanie mózgu, słyszenie naprawdę pomaga dzieciom się uspokoić” – zauważa dr Huebner. „Pomyśl o tym:jeśli jesteś zdenerwowany, a ktoś to minimalizuje lub natychmiast próbuje to „naprawić”, często sprawia to, że czujesz się gorzej”. Zacznij od powiedzenia czegoś w stylu:„To wydaje ci się takie przerażające”. Następnie zachęć dziecko, mówiąc, że wiesz, że jest wystarczająco silne, by stawić temu czoła, nawet jeśli się boi.

"Jestem szalony!!"

Och, gorące łzy sfrustrowanego dzieciaka. Kiedy maluch lub przedszkolak tupie nogami, krzyczy lub trzaska drzwiami, pamiętaj, że dzieci w tym wieku mają niewielką kontrolę emocjonalną, mówi dr Klein. Ich łzy wściekłości mogą płynąć, ponieważ coś wydaje się niesprawiedliwe, ktoś zablokował ich plany lub nie dostali tego, czego chcieli. „Obszary mózgu Twojego dziecka, które pomogą mu być bardziej elastycznym, wciąż się rozwijają. Krzyk to reakcja impulsywna, a nie wybór”. Nawet 8- czy 9-latki nie mają takiej kontroli emocjonalnej jak dorośli.

Jak pomóc: Powiedz swojemu maleństwu:„Jesteś naprawdę szalony. Chciałeś nosić sandały, mimo że na zewnątrz jest zimno”. Albo w przypadku starszego dziecka:„Człowieku, wydajesz się naprawdę sfrustrowany. Wiem, jak bardzo chciałeś odejść”. Empatia pomoże Ci otrzeć ich łzy — bez względu na to, co spowodowało ich upadek.

5 sposobów na zachowanie swojego Fajnie podczas napadu złości

Najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, gdy Twoje dziecko wariuje, jest zachowanie spokoju — Twój własny stres może pogorszyć sytuację. Cokolwiek robisz, nie nazywaj ich płaczem, nawet w swoim umyśle. „Mówi dziecku, że jego emocje nie mają znaczenia i mogą utrudnić mu radzenie sobie z uczuciami w późniejszym życiu” – mówi dr Ariana Anderson z UCLA. Wypróbuj jedną z tych strategii, aby obniżyć temperaturę.

Przypomnij sobie:„To tylko małe dziecko”.

„Twoje dziecko potrzebuje, abyś był osobą racjonalną w momentach wysokich emocji, ponieważ nie może być” – mówi dr Tovah Klein z Barnard, która używała tej mantry, gdy jej dzieci były małe.

Pauza. To wszystko, po prostu zatrzymaj się.

Zrób sobie 30-sekundową przerwę, kiedy się denerwujesz, mówi dr Diana Divecha z Yale. „W tym momencie między aktywowaniem a wyborem odpowiedzi, pomyśl o swoim najlepszym rodzicielskim ja i o tym, jak możesz to teraz skierować”.

Wyobraź sobie, że kołyszesz się podczas burzy.

Napad złości może w tej chwili być szalony, ale minie. „Wizualizuj nadciągającą burzę. Po prostu siedzisz z boku, spokojny i nie oceniający, ale czekasz” – mówi dr Divecha. Innymi słowy, nie daj się miotać wiatrem.

Wdech przez cztery sekundy i wydech przez sześć.

Ta technika nazywa się oddychaniem przyspieszonym. Wywołuje reakcję relaksacyjną, aby pomóc Ci się uspokoić. „Nie musisz tego ukrywać przed swoim dzieckiem” – mówi dr Divecha. „Pokazujesz im w bezpieczny sposób, że ty też masz duże emocje i pokazujesz, co mogą zrobić, gdy czują to samo”.

Połóż rękę na sercu.

Każdy dotyk, nawet twój własny, uwalnia kojący hormon oksytocynę, wyjaśnia psycholog kliniczny dr Dawn Huebner.

Uspokój ich łzy:ściągawka

Najpierw słuchaj, potem napraw

Nie spiesz się z tą częścią. Posłuchaj wersji swojego dziecka i poczekaj, aż zobaczysz, jak jego twarz lub postawa zmiękczają — znak, że jest gotowe na wysłuchanie twojej rady lub wyjaśnienia. „Dorośli mają tendencję do szybkiego pomijania emocji, aby znaleźć rozwiązanie, ale dzieci nie są w stanie słuchać, dopóki nie poczują się w pełni słyszalne”, mówi psycholog kliniczny dziecięcy dr Eileen Kennedy-Moore.

Zrób trochę miejsca

Niektóre dzieci lubią być trzymane, ale inne potrzebują ich przestrzeni. „To sposób, aby Twoje dziecko nauczyło się uspokajać” – mówi dr Ariana Anderson. Nie dając dziecku odczuć, że jest wygnany za płacz, zapytaj, czy chce mieć przytulne „gniazdo” na kanapie z książkami i kocem, czy też woli spokój i ciszę w samotności w sypialni.

Chwyć paczkę lodu

Rozpryskiwanie zimnej wody lub nakładanie czegoś schłodzonego na czoło, oczy lub policzki dziecka może pomóc mu wyrwać się ze szczególnie intensywnej emocjonalnej spirali. Uczucie zimna wyzwala „odpowiedź nurkową”, która automatycznie spowalnia oddychanie, uspokaja ciało, a co za tym idzie obniża ich temperaturę emocjonalną. Tylko pamiętaj, aby najpierw zapytać swoje dziecko, zanim to zrobisz.

Szaleć

Dla dzieci, które często płaczą, łzy mogą oznaczać uwolnienie się od napięcia i nagromadzonej energii. „Śmiech jest równie skuteczny, więc w codziennej rutynie włącz brutalne życie, tańczenie lub gonienie się nawzajem po domu” – mówi dr Dawn Huebner. „To jak zwolnienie zaworu ciśnieniowego”.