• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Wat te doen als je peuter niet wil slapen?

Het is 20.00 uur en je peuter weigert naar bed te gaan. Hij geeuwt misschien en wrijft in zijn ogen, maar hij rent weg als je hem in zijn jammies probeert te worstelen. Jij daarentegen bent afgeveegd - en verlangt naar het moment dat je eigen slaperige hoofd de zak raakt. Waarom verzet je peuter zich steeds tegen bedtijd?

Er zijn een miljoen redenen. Maar peuters hebben hun ogen dicht - tussen de 11 en 14 uur per dag, inclusief dutjes. Wat betekent dat deze bedtijd- en dutje-gevechten de moeite waard zijn om te vechten.

Kinderen die niet de slaap krijgen die hun groeiende lichaam en geest nodig hebben, zijn chagrijniger, sneller gefrustreerd en niet zo gezond als hun goed uitgeruste leeftijdsgenoten. Het ontwikkelen van goede slaapgewoonten (en het uitbannen van weerstand tegen bedtijd) bij uw peuter gaat misschien niet van de ene op de andere dag, maar het is een van de belangrijkste stappen die u als ouder kunt nemen.

Lees verder om erachter te komen waarom je peuter niet wil slapen - en hoe je het gevecht van je peuter om op te blijven kunt omzeilen.

Waarom slaapt mijn peuter niet?

Er is een lange lijst met redenen, variërend van typische opstandigheid van peuters tot tijdelijke problemen zoals tandjes krijgen, het snuiven of een gloednieuwe babysitter. Dus als je peuter niet wil slapen, overweeg dan het volgende:

• Zijn dutjes kunnen te lang of te kort zijn. Als je peuter overdag te veel slaapt, of gewoon wegdrijft in het autostoeltje tijdens boodschappen zonder een volledig dutje te doen, is het resultaat hetzelfde. Hij is ofwel niet slaperig genoeg als het tijd is om te gaan slapen of hij is te moe om tot rust te komen. Hoe dan ook, hij zal vechten voor de kans om overeind te blijven.

• Hij wil niets missen. Als je schatje oudere broers en zussen heeft, wil hij misschien niet eerder slapen of naar bed gaan dan zij.

• Hij heeft angsten - van het donker, alleen zijn of weg zijn van jou. De denkvaardigheden van je peuter groeien, en dat geldt ook voor zijn verbeeldingskracht. En als de kamer donker is, wordt hij bang en schreeuwt om jou. Bovendien wordt verlatingsangst rond 18 maanden weer een probleem, zoals het waarschijnlijk was toen hij jonger was. Dus als je peuter alleen in de wieg ligt, is hij bang en mist hij je.

• Hij is ziek - en die verstopte neus of koorts maakt het voor je kleintje moeilijker om naar dromenland af te drijven. Je kunt extra knuffels geven, maar denk eraan om terug te gaan naar zijn gebruikelijke bedtijdroutine als je schatje zich beter voelt.

• Hij heeft een mijlpaal bereikt of staat op het punt dat te bereiken. Het beheersen van een vaardigheid, van lopen en praten tot doen alsof, kan soms slaapregressie veroorzaken en van een goede slaper een moeilijke slaper maken, in ieder geval voor een paar weken.

• Hij wordt gestrest door veranderingen in zijn leven. Hoezeer je ook probeert de zaken in evenwicht te houden, er vindt verandering plaats. En peuters houden van routine, dus zelfs kleine veranderingen, zoals het opgeven van de borst of fles, kunnen de slaapcyclus van je peuter verstoren.

• Hij houdt niet van regels. De peutertijd is een tijd om grenzen te testen, dus het kan zijn dat je kind de grenzen verlegt om te zien of je toegeeft en hem laat opblijven, het dutje overslaat of bij je in bed kruipt.

Hoe u uw peuter kunt laten slapen

Peuters doen het het beste als ze weten wat er gaat gebeuren, en dat betekent dat ze een rustgevende routine voor het slapengaan en een dutje moeten instellen en zich daar dan zoveel mogelijk aan houden. Ja, het kan ontsporen door vakanties en ziektes, maar je wilt weer op de rails zodra je thuiskomt of je peuter beter wordt.

Dus wat u ook bezighoudt, overweeg deze strategieën te starten of te verfijnen wanneer uw peuter zich verzet tegen bedtijd:

• Houd de klok in de gaten, zelfs in het weekend. Dat betekent een vaste tijd bepalen voor wakker worden, een dutje doen en naar bed gaan. Dit zorgt ervoor dat de natuurlijke lichaamsklok van uw peuter elke dag op ongeveer hetzelfde tijdstip moe wordt. Houd je dan zo goed mogelijk aan dat schema. Wachten tot je peuter oververmoeid is, is een recept voor weerstand tegen bedtijd - oververmoeide kinderen hebben vaak moeite om te settelen omdat ze allemaal opgewonden zijn.

• Houd hem overdag actief. Zorg ervoor dat je peuter voldoende tijd heeft om op de speelplaats te spelen, door de achtertuin te rennen of iets anders te doen waardoor hij overdag voldoende energie kan verbranden. Op die manier is hij klaar om te hooien als het dutje of bedtijd is.

• Maak een ontspannen bedtijdroutine. Geef je peuter iets om naar uit te kijken door een rustgevende bedtijdroutine op te zetten. Een bad, een snack, tandenpoetsen, wat stille verhalen en slaapliedjes, en veel knuffels zijn een goed recept voor Zzzs. De routine voor een dutje kan iets korter zijn, bijvoorbeeld een paar verhalen of liedjes en wat knuffels.

• Geef je peuter een stem. Als je peuter niet wil slapen, kan het misschien de machtsstrijd vergemakkelijken door hem wat controle te geven over delen van zijn routine. Hij kan kiezen tussen twee kartonboeken of een paar pyjama's. Als hij bang is in het donker, kan hij misschien het nachtlampje uitkiezen of de geliefde die hij mee naar bed neemt.

• Laat hem in slaap vallen. Zet alle apparaten (ook de tv) een uur voor het slapengaan uit. Dim in plaats daarvan de lichten en speel een paar kalmerende deuntjes, zodat de verschuiving naar licht uit niet zo dramatisch is. Zorg ervoor dat uw kind niet in beslag wordt genomen door een stimulerend of tijdrovend project te dicht bij zijn dutje of bedtijd (dit is niet het moment om de puzzel tevoorschijn te halen of een knutselwerkje te doen).

• Neem genoeg tijd voor het bedtijdritueel van je peuter. Als je, na het bad, boeken, knuffelen, kussen en nog een slokje waterspelletje, je kleintje ver na zijn bedtijd naar bed brengt - of als je merkt dat je zijn normale routine te kort komt omdat er niet genoeg tijd - het kan een teken zijn dat je wat eerder moet beginnen met afbouwen.

• Stuur hem met een vriend naar dromenland. Sommige kinderen willen hun dekentje, anderen geven de voorkeur aan teddy en sommigen houden van een beetje mama (bijvoorbeeld een T-shirt dat je die dag droeg). Als hij dat troostobject aan zijn zijde heeft, kan hij ervoor zorgen dat hij minder tegen bedtijd vecht (en dat je de kamer verlaat). Word geen liefdesmens door bij hem te blijven totdat hij in slaap valt. Dat is een moeilijke gewoonte om te doorbreken!

• Blijf uitsteltrucs een stap voor. Hij zal het moeilijker hebben om last-minute verzoeken te bedenken als je anticipeert op zijn behoeften en ze bij de hand hebt (of ervoor zorgt dat ze van tevoren zijn afgehandeld). Sluit bijvoorbeeld de kastdeur of laat zijn kopje water bij het bed staan.

• Zet het geluid zachter. De kamer hoeft niet helemaal stil te zijn, maar als je peuter te veel lawaai uit de rest van het huis hoort, zal hij het plezier niet willen missen. Probeer een witte ruismachine bij het bed te zetten als je oudere kinderen hebt die later opblijven.

• Draag niet aan dat hij meteen wegdrijft, maar zorg ervoor dat hij in bed blijft (of in ieder geval in de kamer). Hij kan naar rustgevende liedjes luisteren, boeken bekijken of geheimen delen met zijn knuffelbeesten. Als hij elke nacht een uur of langer nodig heeft om in slaap te vallen, ligt hij misschien te vroeg op bed. Geleidelijk aan, in de loop van een paar weken, schuift hij zijn bedtijd ongeveer een half uur op, maar niet te veel dat hij uiteindelijk niet genoeg slaap krijgt.

• Probeer niet toe te geven aan gejammer. Hij kan huilen als je weggaat, maar hoe hartverscheurend het ook is, probeer de drang te weerstaan ​​om weer naar binnen te rennen. Wacht ongeveer vijf tot tien minuten voordat je terugkeert, stel hem gerust met een paar lieve woorden en een schouderklopje, en dan weer vertrekken. Nog meer huilen? Herhaal het proces totdat hij in slaap valt (hij zal uiteindelijk … echt!).

• Reageer snel als hij onderweg is. Als hij steeds uit bed komt, stop hem dan meteen weer in. Beantwoord zijn vragen niet en doe niet meer dan uw regel (“Het is tijd om te slapen”). Wees zo saai als je maar kunt zijn - je wilt niet dat hij denkt dat uit bed komen leuk is of beloond zal worden.

• Als je peuter een nachtmerrie heeft, stel hem dan gerust. Kalmeer hem met een knuffel, kalmerende woorden en een zachte rugmassage. Maar neem je peuter niet mee naar bed omdat hij bang is na de nachtmerrie - of het kan een gewoonte worden.

• Geef slaapbeloningen. Als al het andere faalt, ga dan naar een beloningssysteem. Start een stickerkaart en beloon een gouden ster voor elke probleemloze dutje of bedtijd. Als hij vijf sterren verdient, geef hem dan een prijs (een uitje met jou, een klein speeltje), begin dan opnieuw en ga voor 10. Over beloningen (en straffen) gesproken:verban je peuter niet naar de slaapkamer als je tijd geeft -uit. Het laatste wat je wilt, is dat je kind alleen zijn in zijn kamer associeert met iets ergs.

Moet ik de dokter bellen als mijn peuter niet wil slapen voor het slapengaan of zich verzet tegen een dutje?

De kinderarts zal waarschijnlijk vragen naar de slaapgewoonten van uw peuter tijdens elke controle van uw kind. Zo niet, breng het onderwerp dan zelf ter sprake om inzicht te krijgen in de reden waarom uw peuter niet slaapt. Maar als deze bedtijd- of dutje-gevechten je angstig maken of je gestrest maken, is dat een ander verhaal.

Ten eerste kan je stress het verzet van je peuter nog erger maken, wat dan in een vicieuze cirkel verandert. En als deze worstelingen een nachtelijk evenement zijn, belemmeren ze waarschijnlijk je vermogen om tot rust te komen en zelf Zzzs te krijgen.

Als dat het geval is, wacht dan niet op de volgende controle, maar bel de kinderarts van uw kind. Samen kunt u de problemen bespreken of besluiten om uw kind binnen te brengen. Misschien zijn er ontwikkelingsproblemen aan de hand - uw kind is misschien klaar om helemaal geen dutjes te doen of de snack voor het slapengaan over te slaan. Maar het kan geen kwaad om de mening van de dokter te horen over hoe je je peuter in slaap kunt krijgen.

Zorg er wel voor dat u de hulp krijgt die u nodig heeft, zodat uw kind vroeg goede slaapgewoonten aanleert. Ja, het zal tijd kosten, en ja, sommige (of vele) dagen en nachten kunnen zwaar zijn. Maar zolang je consequent bent en een goede routine voor het slapengaan vaststelt waar je je aan kunt houden, zal er vooruitgang plaatsvinden.