Wat is microcefalie?

Microcefalie is een aangeboren aandoening, wat betekent dat het bij de geboorte aanwezig is, waarbij het hoofd van een baby aanzienlijk kleiner is dan verwacht voor een baby van dezelfde leeftijd en hetzelfde geslacht.

Tijdens een typische zwangerschap groeit het hoofd van de foetus terwijl de hersenen groeien. Bij microcefalie zijn de hersenen vaak niet goed gegroeid en ontwikkeld, dus het hoofd is ook niet dienovereenkomstig gegroeid.

Microcefalie is vrij zeldzaam, met een incidentie van 2 tot 12 baby's per 10.000 levendgeborenen in de Verenigde Staten.

Symptomen

Hoewel de symptomen van microcefalie kunnen variëren, zijn er symptomen die vaker voorkomen dan andere, waaronder:

  • Zeer klein ogend hoofd
  • Hoge kreet
  • Voedingsproblemen
  • Aanvallen
  • Ontwikkelingsvertragingen
  • Verstandelijke handicap
  • Spasticiteit van de armen en benen
  • Problemen met het gezichtsvermogen
  • Bewegings- en evenwichtsproblemen
  • Gehoorverlies

Kinderen zonder microcefalie kunnen deze symptomen ook hebben, dus als u symptomen opmerkt die twijfelachtig of zorgwekkend lijken, kunt u het beste uw kinderarts bellen.

De ernst van microcefalie kan sterk variëren, evenals de resulterende symptomen. Daarom zou een arts uw kind grondig moeten onderzoeken, samen met de aanbevolen tests, om tot een diagnose te komen.

Oorzaken

Bij de meeste baby's is de oorzaak van microcefalie niet bekend. Voor sommige baby's kan de oorzaak genetisch zijn, terwijl dit voor andere baby's kan zijn door prenatale blootstelling aan een stof.

Mogelijke oorzaken van microcefalie kunnen zijn:

  • Blootstelling aan chemicaliën in de baarmoeder
  • Gebrek aan goede vitamines of voedingsstoffen in het dieet van de moeder
  • Drugs- en alcoholgebruik door de moeder tijdens de zwangerschap
  • Onbehandelde fenylketonurie
  • Onderbreking van de bloedtoevoer naar de hersenen van de foetus in de baarmoeder
  • Maternale infectie tijdens zwangerschap van rubella, toxoplasmose of cytomegalovirus

De Centers for Disease Control and Prevention (CDC) hebben ook verklaard dat infectie met het zika-virus ertoe heeft geleid dat baby's met microcefalie worden geboren.

Als u zich zorgen maakt over de risico's van microcefalie, overleg dan met uw arts over de stappen die u moet nemen om het risico dat uw baby microcefalie ontwikkelt te verkleinen.

Diagnose

Soms kan microcefalie worden gediagnosticeerd terwijl de baby nog in de baarmoeder is, door middel van echografie, aan het einde van het tweede trimester of het begin van het derde. Als de baby eenmaal is geboren, kan lichamelijk onderzoek een hoofdmeting opleveren die kleiner is dan verwacht, of er kunnen ontwikkelingsachterstanden optreden die verder onderzoek bij oudere kinderen rechtvaardigen.

Bij baby's en peuters zullen artsen bij elk bezoek de omtrek van het hoofd van uw kind meten en vergelijken met een gestandaardiseerde schaal van typische en atypische bereiken.

Diagnostische tests die kunnen worden gebruikt om microcefalie en hersenafwijkingen te diagnosticeren of te bevestigen, kunnen zijn:

  • Meting hoofdomtrek
  • Hoofd echo's
  • CT-scan – maakt gebruik van röntgenstralen en computertechnologie om gedetailleerde beelden van botten, weefsels en organen te krijgen
  • MRI – beeldvormende techniek om beelden te krijgen van organen en lichaamsstructuren
  • Bloedonderzoek
  • Urinetests

Behandeling

Microcefalie is een levenslange aandoening die niet kan worden genezen of hersteld, in die zin dat het hoofd in een typische maat of vorm kan worden gemaakt.

De behandeling is gericht op het minimaliseren en voorkomen van verdere misvormingen, rekening houdend met eventuele ontwikkelings- of cognitieve vertragingen of handicaps, en het helpen van het kind om zijn potentieel en capaciteiten te maximaliseren.

Dit gebeurt in de loop van de tijd naarmate het kind ouder wordt en de omvang van eventuele vertragingen of handicaps wordt vastgesteld. Afhankelijk van de ernst van de microcefalie en eventuele bijbehorende vertragingen, kan een passende behandeling spraak, ergotherapie of medicatie omvatten.

Nadat een kind is gediagnosticeerd met microcefalie, zullen ze regelmatig worden getest en onderzocht door verschillende soorten artsen. Hun behandelteam kan met u samenwerken om een ​​behandelplan op te stellen dat is afgestemd op de behoeften en capaciteiten van uw kind, en de doelen die u wilt bereiken.

Als de microcefalie een genetische component heeft en u overweegt meer kinderen te krijgen, kunt u het beste met een genetisch adviseur samenwerken om informatie te krijgen en uw risico te evalueren om nog een kind met de aandoening te krijgen.

Een woord van Verywell

Als bij uw baby microcefalie is vastgesteld, haal dan diep adem. Hoewel het niet te genezen is, zijn er therapieën en behandelingen die kunnen worden gedaan om de effecten van de aandoening te minimaliseren en uw kind te helpen zijn capaciteiten te maximaliseren.

Praat met uw kinderarts en het behandelteam om meer te weten te komen over de aspecten van microcefalie die specifiek zijn voor uw kind. Als u op de hoogte bent van de toestand van uw kind, kunt u deel uitmaken van het behandelteam en in hun belang handelen.


Previous:

Next: