• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

7 Mythen en feiten over tweetalige kinderen die taal leren

​Ongeveer 20% van de kinderen in de Verenigde Staten spreekt thuis een andere taal dan Engels, met Spaans als de meest voorkomende niet-Engelse taal. Het onderzoek naar de voordelen van tweetaligheid groeit voortdurend. Tweetalig worden ondersteunt kinderen bij het onderhouden van sterke banden met hun hele familie, cultuur en gemeenschap - belangrijke onderdelen van een kind dat zijn of haar identiteit ontwikkelt. Er blijven echter enkele grote misvattingen bestaan ​​over het leren van twee talen.

Hier zijn enkele van de veelvoorkomende mythes die ouders misschien hebben gehoord - en zet alles op een rijtje:

1. Mythe :Baby's en peuters blootstellen aan meer dan één taal kan vertragingen in hun spraak- of taalontwikkeling veroorzaken.

• ​Feit: Mijlpalen van de pre-taalontwikkeling zijn in alle talen hetzelfde. Net als andere kinderen spreken de meeste tweetalige kinderen hun eerste woordjes op de leeftijd van één (d.w.z. mama, dada). Op de leeftijd van twee kunnen de meeste tweetalige kinderen zinnen van twee woorden gebruiken (d.w.z. mijn bal, geen sap). Dit zijn dezelfde ontwikkelingsmijlpalen voor kinderen die slechts één taal leren. Een tweetalige peuter kan delen van een woord uit de ene taal combineren met delen uit een andere taal. Hoewel dit het voor anderen misschien moeilijker maakt om de betekenis van het kind te begrijpen, is het geen weerspiegeling van abnormale of vertraagde ontwikkeling. Het totale aantal woorden (de som van woorden uit beide talen die het kind leert) moet vergelijkbaar zijn met het aantal dat wordt gebruikt door een kind van dezelfde leeftijd dat één taal spreekt.
  

2. Mythe: Twee talen spreken tegen een kind kan een spraak- of taalstoornis veroorzaken.

• Feit: Als een tweetalig kind een spraak- of taalprobleem heeft, komt dat in beide talen naar voren. Deze problemen worden echter niet veroorzaakt door het leren van twee talen. Tweetaligheid mag bijna nooit gebruikt worden als verklaring voor een spraak- of taalstoornis.
  

3. Mythe: Het leren van twee talen zal uw kind in verwarring brengen.
   

• ​Feit: Sommige tweetalige kinderen kunnen van tijd tot tijd grammaticaregels door elkaar halen, of ze gebruiken woorden uit beide talen in dezelfde zin (d.w.z. "quiero mas juice" [ik wil meer sap]). Dit is een normaal onderdeel van de tweetalige taalontwikkeling en betekent niet dat uw kind verward is. Meestal kunnen kinderen op 4-jarige leeftijd de verschillende talen scheiden, maar soms kunnen ze beide talen in dezelfde zin mengen of mengen. Ze zullen uiteindelijk leren beide talen correct te scheiden.
  

4. Mythe: Kinderen met spraak- of taalverwerkingsstoornissen kunnen meer moeite hebben met het leren van een tweede taal.
   

• ​Feit: Kinderen met spraak- en taalstoornissen kunnen meer moeite hebben met het leren van een tweede taal, maar uit onderzoek blijkt dat velen dit met succes kunnen doen.
  

5. Mythe: Tweetalige kinderen zullen academische problemen hebben zodra ze naar school gaan.
   

• ​Feit: Welke schoolomgeving het beste bij tweetalige kinderen past, hangt af van de leeftijd van het kind. Onderdompeling in een Engelstalig klaslokaal is de beste aanpak voor jongere kinderen, maar is minder effectief voor oudere studenten. Oudere kinderen op de middelbare school zouden er bijvoorbeeld beter aan doen les te krijgen in de taal die ze kennen terwijl ze Engels leren. Onderzoek toont veel academische voordelen aan van tweetalig zijn, waaronder superieure probleemoplossende en multitaskingvaardigheden, evenals verhoogde cognitieve flexibiliteit.
  

6. Mythe: Als een kind op zeer jonge leeftijd geen tweede taal leert, zal het nooit vloeiend spreken.
   

• ​Feit: Hoewel het ideale venster om een ​​taal te leren tijdens de eerste levensjaren is - de snelste periode van hersenontwikkeling - kunnen oudere kinderen en volwassenen nog steeds vloeiend een tweede taal spreken.
  

7. Mythe: Als een kind beide talen niet even vloeiend spreekt, is het niet echt tweetalig.
   

• ​​Feit: Veel mensen die tweetalig zijn, hebben een dominante taal, die in de loop van de tijd kan veranderen, afhankelijk van hoe vaak de taal wordt gebruikt. In de Verenigde Staten is het niet ongebruikelijk dat de dominante taal van een kind Engels wordt - schoolgaande kinderen spreken meestal liever in de meerderheidstaal in plaats van die van hun ouders. Het is niet omdat iemand beide talen niet even vloeiend spreekt, dat hij of zij niet tweetalig is. Regelmatig gebruik en oefening van verbale communicatie, samen met schrijven en lezen, zal kinderen (en volwassenen) helpen hun tweede taal op lange termijn te behouden.
  

Aanvullende informatie en bronnen:

• Latijns-Amerikaanse immigrantenfamilies:uitdagingen overwinnen in uw zoektocht naar een betere toekomst

• Twee talen leren (American Speech-Language-Hearing Association)

• Leer de tekens. Act Early (CDC.gov) - Streeft ernaar de vroege identificatie van kinderen met autisme en andere ontwikkelingsstoornissen te verbeteren, zodat kinderen en gezinnen de diensten en ondersteuning kunnen krijgen die ze nodig hebben.

• National Clearinghouse voor Engelse taalverwerving

• Nationale Vereniging voor Tweetalig Onderwijs