• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

9 dingen die je niet moet zeggen tegen een ouder die slaaptraining geeft

Ik ben al op jonge leeftijd begonnen met slaaptraining voor mijn laatste baby. Als derde keer moeder wist ik maar al te goed hoe ellendig iedereen in onze familie is als ze slaapgebrek hebben, en daarom wilde ik goede slaapgewoonten aanleren, stat— iets wat ik bij mijn eerste twee kinderen niet consequent deed en waar ik spijt van had.

Het werkte:mijn baby sliep al vroeg door en ik was een erg gelukkige moeder. Maar slaaptraining is controversieel:hoewel veel experts aanbevelen dat baby's 4 tot 6 maanden oud zijn voordat ze ermee beginnen, is er geen vaste leeftijd of methode om te proberen. En zeker, het is niet geschikt voor elke baby of elk gezin. Gezien dat alles hoorde ik een aantal echte doozies tijdens onze slaaptrainingsreis - en mijn mede-slaaptrainingsmama's hebben ook enkele edelstenen gehoord. Onder de opmerkingen die echt niet nuttig zijn om te horen:

1. "Je moet niet om je baby geven." Oké, je hebt me daar! Dat moet de reden zijn waarom ik buiten de deur van haar kinderkamer zat, mijn ogen uit te huilen de eerste paar keer dat we slaaptraining probeerden. Maar hier is de koude, harde waarheid:ik heb mezelf toegewijd om mijn baby slaap te trainen omdat ik zoveel gaf om het algehele welzijn van ons hele gezin. Dus in werkelijkheid was het werken met mijn baby om een ​​slaapschema op te stellen een daad van liefde, niet alleen voor haar, maar ook voor haar broers en zussen, mijn man en mijzelf.

2. "Doe je je baby geen kwaad?" Eigenlijk niet. Een recente studie gepubliceerd in Kindergeneeskunde keek naar baby's in de leeftijd van 6 tot 16 maanden die 's nachts niet sliepen, en ontdekte dat geleidelijk uitsterven (of "schreeuw het uit") slaaptraining geen babystress veroorzaakte. Niet alleen dat, maar baby's die het uitschreeuwen, vallen sneller in slaap en worden 's nachts minder wakker. Dat was precies mijn ervaring.

3. "Het zal niet werken." Behalve dat het voor mij deed. Slaaptraining is natuurlijk niet voor elk gezin de juiste keuze. Maar hier is de deal:het proberen voor slechts een week dutjes zal geen resultaten opleveren. Ik heb wekenlang vastgehouden aan een zeer gedisciplineerde routine. Ik liet mijn baby geleidelijk aan elke keer een minuut of twee langer huilen, voordat ik instapte. Uiteindelijk werd die verhouding omgekeerd; minder huilen en meer slapen.

4. "Dat is gewoon gemeen." Als mijn man zijn vuile kleren op de grond laat liggen, kan ik er een beetje gemeen over doen. Maar als het om mijn baby ging? Echt niet. Het feit dat ik haar een paar minuten heb laten huilen voordat ik naar binnen ging - haar helpen leren zichzelf te kalmeren en alleen in slaap te vallen - doet niets af aan hoe we de meeste tijd doorbrachten, die gevuld was met koesterende knuffels en liefde.

5. Blik van minachting (geen woorden). Als een uitdrukking kan zeggen:"Wat voor soort ouder denkt dat het oké is om een ​​arm, weerloos kind alleen te laten om zelf een natuurlijke, biologische behoefte te bedenken", dan heb ik het zeker gezien.

6. "Wat zal dit met haar doen als ze ouder is?" Nu mijn kleintje 3 is, kan ik je vertellen dat ze de hele nacht doorslaapt. Elke nacht. En tijdens de wakkere uren is ze gelukkig en goed aangepast. Met vrienden! Alleen soms tolt haar hoofd in het rond, terwijl ze eist te weten (met een krassende, duivelse stem) waarom ik haar heb gemarteld door haar jaren geleden te slaaptrainen. Een grapje natuurlijk. En in alle ernst, een studie uit 2012 gepubliceerd in het tijdschrift Pediatrics , waarin werd gekeken naar 6-jarige kinderen die op de leeftijd van 7 maanden door hun ouders waren gerapporteerd slaapproblemen en die gedragsmatige slaapinterventies hadden gekregen (of niet hadden gekregen), ontdekte dat "gedragsslaaptechnieken geen duidelijke langdurige effecten hebben ( positief of negatief)."

7. "Slaaptraining is egoïstisch." Als doen wat het beste is voor je gezin als geheel egoïstisch is, dan is dat oké. Schuldig zoals in rekening gebracht.

8. "Ik kan er gewoon niet tegen om te luisteren naar het huilen van mijn baby." Ik begrijp dat absoluut— omdat ik hetzelfde voel. Geen enkele ouder die slaap traint, vindt het leuk om hun kind te horen huilen. We zijn geen slechte moeders die afspeellijsten maken op Pandora met de geluiden van onze baby's die janken, huilen, ophef maken, schreeuwen en anderszins ontevreden zijn. Baby's huilen, en dat huilen is moeilijk voor elke ouder. Maar het is ook moeilijk om in een eeuwige mist te leven en je humeurig en ellendig te voelen. En kijk hoe het gezicht van uw kind valt wanneer u naar haar snauwt vanwege een gebrek aan slaap en zich totaal onbeheerst voelt. Slaaptraining heeft me absoluut geholpen aanwinst controle over ons gezinsleven. Dus hoewel het niet gemakkelijk was, heb ik er geen spijt van.

9. "Ik denk dat je met kind #3 er net overheen bent." Over wat? Van mijn kind houden? Doen wat volgens mij het beste voor haar is? Um Nee. Natuurlijk, ik heb niet zo'n heldere ogen en pluizige staart als toen ik in de twintig was, toen mijn eerste werd geboren. Maar ik heb ook veel geleerd. Zoals, dat alleen omdat mijn baby even huilt, ik niet over de bank hoef te hurken om bij haar te komen. Baby's huilen. Zo communiceren ze. En soms betekent die kreet:"Ik ben moe. Laat me alsjeblieft even met rust, zodat ik kan proberen in slaap te vallen. Zonder dat je blijft hangen."