• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Zrozumienie złego zachowania dziecka

Zrozumienie „złego” zachowania Twojego malucha

Ponieważ twoje dziecko nie zna jeszcze różnicy między „dobrym” a „złym”, nie jest sprawiedliwe ani rozsądne dyscyplinowanie go tak, jakby to wiedziało (to nastąpi później). Jeśli spróbujesz ukarać lub zagrozić swojemu maluchowi, jej uporczywa odmowa „robienia tego, co jej kazano” będzie wynikać nie z buntu, ale z połączenia braku zrozumienia i potrzeby zapewnienia sobie niezależności.

Kiedy Twoje dziecko nie zachowuje się tak, jak chciałbyś, żeby się zachowywało, to nie znaczy, że nie zgadza się z Twoimi zasadami. Prawie na pewno nie stara się być wyzywająca. Prawda jest taka, że ​​maluch ani nie zgadza się, ani nie zgadza z twoimi zasadami, nie rozumie ich ani nie pamięta — zwłaszcza w ferworze, kiedy widzi coś, co chce zrobić.

Roczna dziewczynka będzie „zachowywać się sama” – to znaczy będzie zachowywać się tak, jak chcesz, żeby się zachowywała – tylko wtedy, gdy tego chce. Nie oznacza to, że powinieneś pozwolić dziecku zachowywać się świadomie tak, jak mu się podoba. Nadal możesz podać wskazówki dotyczące akceptowalnego zachowania i sprytnie pokierować swoim dzieckiem, aby chciało „być dobrym”. Musisz jednak zachować elastyczność, aby umożliwić, a nawet zachęcić dziecko do walki o niezależność, nie niszcząc jej pewności siebie.

Gdzie wyznaczasz granicę między zachowaniem akceptowanym a niedopuszczalnym? Zasady, które opracujesz, aby ustalić limity dla swojego dziecka, prawdopodobnie będą miały na celu osiągnięcie jednego z następujących celów:

• Dbaj o bezpieczeństwo swojego dziecka. Na przykład, trzymaj rękę dorosłego na ulicy, bez skakania po łóżku lub zabawy w śmieciach.
• Chroń innych przed swoim dzieckiem. Na przykład bez bicia, kopania, wyrywania włosów, gryzienia lub wydłubywania oczu.
• Utrzymuj swoją nieruchomość w stanie nienaruszonym. Na przykład bez malowania bujanego fotela, jedzenia w salonie lub rzucania delikatnymi przedmiotami.

Jeśli wszystkie twoje zasady należą do jednej z tych trzech kategorii, prawdopodobnie wszystkie ustalają rozsądne i niezbędne ograniczenia.

Twój maluch jest w trudnej sytuacji:jej pragnienie, by cię zadowolić, kochać i być kochanym przez ciebie, często kłóci się z jej rodzącą się potrzebą niezależności. W tym wieku nie ma wątpliwości, że chce cię zadowolić. A jednak ma bardzo mgliste pojęcie o tym, co lubisz, żeby robiła. Jednocześnie Twoje dziecko nie jest już uległym niemowlęciem, ale maluchem z własną wolą i pragnieniami. Twój maluch rozpoznaje teraz siebie jako oddzielną istotę, a nie jako przedłużenie ciebie. I oczywiście chce wszystkiego po swojemu. Więc zajmij kąty i poczekaj na dzwonek. Zderzenie woli, które co jakiś czas będzie pojawiać się, a czasem nawet zdominować Twój związek w ciągu następnych siedemnastu (lub więcej) lat, wkrótce się rozpocznie.