Czytanie ze zrozumieniem SAT:podstawowe zasady

Strona 1

Czytanie ze zrozumieniem SAT:podstawowe zasady Dlaczego Twoje rozumienie poprawia mniej czytanych fragmentów
Trzy sekcje testu czytania SAT rozpoczynają się pytaniami uzupełniającymi zdania przed fragmentami czytania; jedna sekcja składa się z pytań do czytania. Aby lepiej zrozumieć układ fragmentów w teście czytania SAT, spójrzmy jeszcze raz na jego trzy sekcje:

25-minutowa sekcja:8 uzupełnień zdań i 16 pytań do czytania (2 sparowane małe fragmenty, 1 długi fragment)

25-minutowa sekcja:5 uzupełnień zdań i 19 pytań do czytania (2 małe fragmenty, 2 fragmenty od średniej do długiej)

Sekcja 20-minutowa:6 uzupełnień zdań i 13 pytań do czytania (1 para fragmentów o średniej i długiej długości)

Ponownie, mogą wystąpić pewne różnice między testami, ale możesz spodziewać się tego podstawowego układu.

Te fragmenty są głównie literaturą faktu i obejmują szeroki zakres tematów. SAT obejmowały fragmenty tak różnorodne, jak polowanie na wieloryby, kobiety w miejscu pracy, wolność religijna, a nawet zawodowe zapasy. Poza słownictwem, pytania do czytania nie wymagają szczególnej wiedzy. Wszystkie informacje potrzebne do odpowiedzi na pytania znajdują się we fragmentach.

Fragmenty zwykle wyrażają czyjś punkt widzenia w dyskusji lub wyjaśnieniu czegoś. W przeciwieństwie do beletrystyki, którą czytasz na lekcjach angielskiego, fragmenty wymagają niewielkiej lub żadnej „interpretacji”. Zamiast tego, twoim głównym zadaniem jest po prostu podążanie za argumentacją lub wyjaśnieniem autora lub cokolwiek innego i odpowiadanie na pytania dotyczące treści lub implikacji fragmentu.

Oto instrukcje do fragmentów czytania:

Po każdym fragmencie poniżej znajdują się pytania dotyczące jego treści. Odpowiedz na pytania w oparciu o to, co jest powiedziane lub sugerowane w każdym fragmencie oraz we wszelkich materiałach wprowadzających, które mogą być dostarczone.

Jak widać, te kierunki są proste. Nie zmienią się, więc nie trać czasu na ponowne czytanie tych wskazówek podczas testu.

Tak jak powiedziałem, czytanie SAT jest inne
Czytanie wydaje się umiejętnością, której nauczyłeś się dawno temu, ale czytanie SAT różni się od tego, co musisz przeczytać w szkole, czy od tego, co czytasz poza szkołą dla przyjemności. Jeśli czytasz fragment SAT tak, jak czytasz podręcznik lub powieść do pracy domowej, będziesz miał duże, duże kłopoty na teście!

Zastanówmy się, jak i co zazwyczaj czytasz. Jednym z ważnych aspektów czytania jest to, że zawsze masz podstawowe informacje na ten temat lub przynajmniej kontekst, w którym możesz je umieścić. Kiedy czytasz, jest to albo przedmiot, który studiujesz, albo dziedzina lub gatunek, który Cię interesuje. Jeśli jest na zajęcia, książka lub artykuł dotyczy tematu, który znasz, a nauczyciel prawdopodobnie omówił główne punkty. Jeśli czytasz dla własnej przyjemności, prawdopodobnie nie przeszkadza ci nawet trudny materiał.

Nie lekceważ tego, jak bardzo te wszystkie podstawowe informacje torują drogę do tego, co czytasz. A jeśli utkniesz w czymś, nie ma problemu — możesz poświęcić swój czas na ponowne przeczytanie tego tyle razy, ile to konieczne. Nie spieszysz się, więc możesz zastanowić się nad tym, co przeczytałeś, aby uzyskać dodatkowe informacje. Jeśli nadal jesteś zdezorientowany, możesz poszukać dodatkowych odniesień lub perspektyw w innych zasobach lub w Internecie. Krótko mówiąc, do normalnego czytania jest to całkiem łatwe.

Zastanówmy się teraz, jak i co będziesz czytać na SAT. Na fragmencie SAT czytasz fragment w nieznanym obszarze, całkowicie oderwany od kontekstu, który pomógłby ci go zrozumieć. Jeśli jesteś zdezorientowany, masz pecha:nie ma notatek z zajęć, do których można by się odnieść w celu wyjaśnienia, nie ma glosariusza ani indeksu, ani żadnego innego materiału źródłowego do wyjaśnienia. Jeśli nie rozumiesz słowa — ups — nie ma słownika ani internetowej encyklopedii, w której można by to sprawdzić. Oczywiście jest też czynnik presji czasu. Ledwo masz wystarczająco dużo czasu, aby raz przeczytać fragment i nadal odpowiedzieć na pytania, a tym bardziej przeczytać go po raz drugi lub nawet trzeci, jak to bywa w domu.

I to jest właśnie to, z czym musisz sobie poradzić w przypadku przejścia. Poprawne odczytanie wyborów przedstawia własny zestaw jeszcze trudniejszych wyzwań.

Jak nie czytać fragmentu SAT
OK, powiedz mi, czy któryś z poniższych brzmi znajomo z twojego doświadczenia z czytaniem fragmentu SAT.

Uważnie czytasz pierwszy akapit, ale pod koniec pierwszego akapitu zdajesz sobie sprawę, że jesteś trochę zdezorientowany. Niezrażony, idziesz dalej (Błąd #1). Przedzierasz się przez tekst sumiennie, zdanie po zdaniu, starając się przyswoić jak najwięcej faktów. Być może podkreślasz kluczowe słowa lub frazy, które wydają się ważne. Poruszasz się przez przejście zawzięcie, zdeterminowany, aby uzyskać jak najdokładniejsze zrozumienie (Błąd #2).

Spędziłeś nad tym fragmentem sporo czasu (Błąd #3), więc jesteś zaskoczony, że kiedy dotrzesz do końca fragmentu, niewiele rozumiesz z tekstu i pamiętasz jeszcze mniej. Fajnie, ale teraz masz mało czasu — nie możesz ponownie przeczytać całego fragmentu — więc pospiesz się z pytaniami (Błąd #4).

Oto oferta. Po prostu nie masz wystarczająco dużo czasu, aby zrozumieć i zapamiętać wszystkie informacje nawet w krótkim fragmencie SAT. Jak omówiliśmy w The SAT:Jak zyskać (lub stracić) 30 punktów IQ — natychmiast!, twoja pamięć krótkotrwała ma bardzo ograniczoną pojemność. Kiedy „zapełnia się” pół tuzinem faktów lub pomysłów — prawdopodobnie stanie się to w pierwszym akapicie — twoja pamięć krótkotrwała jest przeciążona, a zdolność myślenia spada prawie do zera. Nie tylko szczegółowe zrozumienie fragmentu jest niemożliwe na testach czasowych, takich jak SAT, ale próba zrobienia tego tylko wprowadzi cię w zakłopotanie. Co więcej, będziesz potrzebować tego czasu na pytania.

Ponieważ działasz w ekstremalnie pośpiesznych warunkach, jedyne, na co możesz liczyć, to bardzo ogólne zrozumienie przejścia. Na szczęście, ponieważ test wielokrotnego wyboru dostarcza wszystkich odpowiedzi, pobieżne zrozumienie fragmentu jest wszystkim, czego potrzebujesz, aby odpowiedzieć na pytania. W końcu nie musisz wymyślać odpowiedzi na pytanie; po prostu musisz rozpoznać odpowiedź wśród wyborów.

Być może słyszałeś lub czytałeś sugestię, że nie próbujesz w ogóle czytać tego fragmentu, ale zamiast tego przechodzisz bezpośrednio do pytań. Takie podejście jest bardzo nierozważne — chyba że zabraknie Ci czasu podczas ostatnich kilku minut czytania.

Strona 2 Prawdziwym wyzwaniem sekcji czytania są pytania i wybory, a nie fragmenty
Można by pomyśleć, że trudność w sekcji czytania wynika z niezrozumienia, o czym są fragmenty. W rzeczywistości większość możliwych do uniknięcia błędów wynika z niezrozumienia dokładnie, o co chodzi w pytaniu lub jaki jest wybór.

To może wydawać się niezwykłe. W końcu, jak trudno jest zrozumieć proste pytanie lub krótkie wybory w porównaniu ze zrozumieniem trudnego, a czasem długiego fragmentu? Pomyśl o tym w ten sposób:jeśli źle odczytasz lub źle zinterpretujesz całe zdanie w 900-wyrazowym fragmencie, prawdopodobnie nie wpłynie to poważnie na twoje ogólne zrozumienie całego fragmentu. Jeśli jednak błędnie odczytasz choćby kluczowe słowo z krótkiego wyboru pytania lub odpowiedzi, najprawdopodobniej popełnisz błąd.

Jak omówiliśmy pokrótce w SAT:Jak Twój mózg może wpędzić Cię w kłopoty, i gdy masz zamiar odkryć z pierwszej ręki w poniższym ćwiczeniu, musisz nauczyć się czytać, co właściwie mówi wybór, zamiast tego, co wydaje się być. powiedzenie!

Im krótszy fragment – a niektóre fragmenty SAT mogą mieć mniej niż 100 słów – tym uważniej musisz go przeczytać.

Przeczytaj uważnie ćwiczenia
Część A: Aby zademonstrować, jak uważnie musisz czytać poszczególne wybory, przygotowałem dla Ciebie następujący jednozdaniowy fragment. Nie zgaduj tutaj; naprawdę spróbuj znaleźć odpowiedź — już nigdy nie zobaczysz tak krótkiego fragmentu! Nie spiesz się, ale nie ryzykuj:skorzystaj z procesu eliminacji, aby mieć pewność, że znalazłeś odpowiedź. Jeśli więcej niż jeden wybór wydaje się poprawny, pracuj dalej, aż znajdziesz powód, aby wyeliminować każdy wybór poza odpowiedzią.

1. Które z poniższych można wywnioskować z powyższego fragmentu?

Teleskopy zostały po raz pierwszy użyte do obserwacji ciał niebieskich.
Odkąd astronomowie zaczęli używać teleskopów, nie zaobserwowali żadnych supernowych w naszej galaktyce.
Ostatnia supernowa w naszej galaktyce miała miejsce w 1604 roku.
Supernowe można zobaczyć z Ziemi gołym okiem.
Teleskop został wynaleziony pięć lat przed pojawieniem się ostatniej widocznej supernowej.

Na następnej stronie znajdziesz omówienie tego ćwiczenia.

Strona 3 Odpowiedzi na uważnie przeczytane ćwiczenia

1. Które z poniższych można wywnioskować z powyższego fragmentu?

Teleskopy zostały po raz pierwszy użyte do obserwacji ciał niebieskich.
Odkąd astronomowie zaczęli używać teleskopów, nie zaobserwowali żadnych supernowych w naszej galaktyce.
Ostatnia supernowa w naszej galaktyce miała miejsce w 1604 roku.

Supernowe można zobaczyć z Ziemi gołym okiem.

Teleskop został wynaleziony pięć lat przed pojawieniem się ostatniej widocznej supernowej.

Dyskusja: Jeśli wybrałeś wybór A — ostrożnie — błędnie odczytałeś fragment i nie rozważyłeś wszystkich wyborów. Mówi, że teleskopy zostały po raz pierwszy użyte do obserwacji nieba w 1609 roku; nie mówi, że było to pierwsze użycie teleskopów.

Jeśli wybrałeś wybór B — ostrożnie — błędnie odczytałeś fragment i nie rozważyłeś wszystkich wyborów. Wybór mówi, że żadne supernowe nie były widoczne z Ziemi, ale astronomowie mogli zaobserwować supernowe z teleskopów satelitarnych. Gdybyś nie brała pod uwagę tej możliwości, nadal powinnaś przebrnąć przez inne opcje, ponieważ wybór D jest bezsprzecznie odpowiedzią bez potrzeby czytania między wierszami.

Jeśli wybrałeś wybór C — ostrożnie — błędnie odczytałeś fragment i nie rozważyłeś wszystkich wyborów; być może błędnie odczytałeś wybór. Wybór odnosi się do tego, kiedy pojawiły się supernowe, podczas gdy przejście odnosi się do tego, kiedy zostały zaobserwowane. Co więcej, nie moglibyśmy wiedzieć wystarczająco dużo o naszej galaktyce, aby powiedzieć, kiedy wystąpiła ostatnia supernowa.

Jeśli wybrałeś opcję D, prawidłowo wykorzystałeś proces eliminacji i znalazłeś odpowiedź. Gratulacje, to było zwodniczo trudne pytanie. Jeśli ostatnią supernową zaobserwowano pięć lat przed użyciem teleskopów do badania nocnego nieba, to supernowe były wyraźnie widoczne gołym okiem.

Jeśli wybrałeś wybór E — ostrożnie — błędnie odczytałeś fragment i wybór. Fragment nie mówi, kiedy wynaleziono teleskop, tylko kiedy po raz pierwszy został użyty do celów astronomicznych. Zobacz także omówienie wyboru C, podobny błąd. Zauważ również, że wybór dotyczy ostatniej widocznej supernowej, ale przejście odnosi się do supernowych w naszej galaktyce, co jest bardzo dużą różnicą.

Strona 4 Część B: Aby uświadomić sobie, jak ważne jest poświęcenie czasu na prawidłowe odczytanie wyborów, spróbuj odpowiedzieć na poniższe pytanie. Ten fragment to długość jednego z krótszych fragmentów rzeczywistego SAT.

2. Powyższy fragment sugeruje, które z poniższych?

Należy stworzyć dodatkowe zaplecze do przygotowania i przechowywania krwi do przyszłych transfuzji.
Bez specjalnych procedur przechowywania czerwone krwinki nie mogą długo istnieć poza ludzkim ciałem.
O potrzebie oddawania krwi należy często przypominać opinii publicznej, a nie tylko odwoływać się do niej w czasach kryzysu.
Narodowe zapasy krwi są niebezpiecznie niskie i wymagają natychmiastowego zastrzyku datków.
Narodowe zapasy krwi wyczerpują się średnio raz na sześć tygodni.

Sprawdź swoją odpowiedź na następnej stronie.

Nie zniechęcaj się, jeśli uznasz to ćwiczenie za trudne. Zaprojektowałem go, aby podkreślić, jak łatwo można dać się zwieść pozornej prostocie nawet kilku słów i pokazać, dlaczego trzeba zwolnić na pytaniach, a nie na fragmencie.

Strona 5 Zatrzymać. Nie czytaj poniższej dyskusji, dopóki nie zakończysz pytania z drugiego fragmentu.

2. Powyższy fragment sugeruje, które z poniższych?

Należy stworzyć dodatkowe zaplecze do przygotowania i przechowywania krwi do przyszłych transfuzji.
Bez specjalnych procedur przechowywania czerwone krwinki nie mogą długo istnieć poza ludzkim ciałem.

O potrzebie oddawania krwi należy często przypominać opinii publicznej, a nie tylko odwoływać się do niej w czasach kryzysu.

Narodowe zapasy krwi są niebezpiecznie niskie i wymagają natychmiastowego zastrzyku datków.
Narodowe zapasy krwi wyczerpują się średnio raz na sześć tygodni.

Jeśli wybrałeś wybór A — ostrożnie — błędnie odczytałeś fragment i nie rozważyłeś wszystkich wyborów. Nie powiedziano nic o potrzebie dodatkowych magazynów. Nowe obiekty na niewiele by się przydały, gdyby dopływ krwi nie był stale uzupełniany.

Jeśli wybrałeś wybór B — ostrożnie — błędnie odczytałeś wybór i nie rozważyłeś wszystkich wyborów. Fragment mówi, że krew nie może przetrwać długo; fragment nie mówi, że krew przestaje istnieć. Rzeczywiście, zdrowy rozsądek podpowiada nam, że krew istnieje przez długi czas (pomyśl o plamie krwi), chociaż krew nie byłaby długo zdolna do transfuzji.

Jeśli wybrałeś opcję C, prawidłowo wykorzystałeś proces eliminacji i znalazłeś odpowiedź. Gratulacje, to też było zwodniczo trudne pytanie. Jeśli krew jest zdatna do transfuzji przez ograniczony czas, społeczeństwo musi stale uzupełniać zapasy krwi.

Jeśli wybrałeś opcję D — ostrożnie — błędnie odczytałeś fragment. Pierwsze zdanie mówi, że naród potrzebuje nieustannego dopływu nowej krwi; fragment nie mówi, że obecna podaż jest niewystarczająca.

Jeśli wybrałeś wybór E — ostrożnie — błędnie odczytałeś fragment. Fragment mówi, że krew w roztworze pozostaje żywotna tylko przez sześć tygodni. Zapasy krwi wyczerpią się za sześć tygodni od dzisiaj tylko wtedy, gdy nie zostanie oddana żadna nowa krew.

Strona 6 Popraw swój wynik, oduczając się starych nawyków i zdobywając nowe
Wiesz, że aby zmienić swój wynik, musisz zmienić sposób, w jaki przystępujesz do testu. Zmiana sposobu, w jaki podchodzisz do fragmentów do czytania, będzie prawdopodobnie trudniejsza niż zmiana sposobu, w jaki podchodzisz do uzupełniania zdań. Twoje nawyki czytelnicze ukształtowały się w ciągu ostatnich dziesięciu lat lub dłużej i prawdopodobnie dobrze ci służyły w szkole. Te same nawyki są jednak źle dostosowane do wymagań testu czytania SAT. Mimo to, ćwicząc stosowanie nowych technik w tym i następnym rozdziale, możesz rozwinąć nowe nawyki czytania dla SAT.

Jeśli już osiągasz wysokie wyniki w pytaniach do czytania — powiedzmy jeden lub dwa błędy w czytaniu w całym teście, w warunkach określonych w czasie — nie zmieniaj swojego ogólnego podejścia; to wyraźnie pracuje dla ciebie. Mimo to techniki opisane w tym artykule można dodać do swojego repertuaru. Więc dopóki konsekwentnie nie osiągniesz idealnego lub prawie idealnego wyniku w pytaniach do czytania, powinieneś zastosować te nowe techniki.

Powtarzaj za mną:szybko przez przejście, powoli przez pytania
Większość uczniów spędza znacznie więcej czasu na fragmentach niż powinni, nie pozostawiając wystarczająco dużo czasu na pytania. Kluczem jest jak najszybsze zapoznanie się z pierwszym fragmentem tekstu, tak abyś miał wystarczająco dużo czasu na uważne przepracowanie pytań. Odpowiadając na pytania, będziesz musiał co jakiś czas ponownie czytać fragment, aby zweryfikować szczegóły lub wyjaśnić kwestię, ale pierwsze przeczytanie fragmentu powinno być szybkie.

Twoim celem jest szybkie przeczytanie fragmentu jednego lub dwóch kluczowych pomysłów, a następnie bardzo, bardzo powolnego przeczytania pytań i wyborów! Jeśli zostało ci osiem minut na średnio długi (500 słów) fragment, po którym następuje sześć pytań, powinieneś spróbować przejść przez fragment w ciągu dwóch minut lub mniej, aby mieć sześć minut na pytania. Zasadniczo ustalaj tempo tak, aby na każde pytanie miałeś średnio co najmniej minutę. Jeśli generalnie potrzebujesz więcej czasu, aby przeczytać fragment lub przeanalizować i odpowiedzieć na pytania, będziesz musiał zostawić kilka pustych miejsc.

Porozmawiamy o pozostawieniu pustych miejsc później. Kluczowym punktem tutaj jest uznanie wagi przyspieszenia przejścia i spowolnienia w pytaniach.

Jak powiedziałem wcześniej, im krótszy fragment, tym uważniej musisz przeczytać. Rzeczywiście, paradoksalnie możesz potrzebować więcej czasu na przeczytanie fragmentu składającego się ze 150 słów, składającego się z jednego akapitu, niż na przeczytanie fragmentu składającego się z 450 słów, składającego się z trzech akapitów.

Nasze podejście do przejść w pigułce
Ponieważ Twoim głównym celem jest udzielenie odpowiedzi na pytania, będziesz chciał spędzać jak najmniej czasu na fragmencie i jak najwięcej na pytania. Oto w skrócie nasze ogólne podejście do czytania fragmentu i odpowiadania na jego pytania:

Krok 1:

Krok 2: O ile to możliwe, zmuś się do przejrzenia konkretnych faktów i szczegółów.

Krok 3: Fragment może mieć drugorzędną ideę, ale teraz twoim głównym celem jest uzyskanie ogólnego zarysu organizacji fragmentu (podstawowy sposób, w jaki każdy akapit rozwija główną ideę).

Krok 4: Dochodź do pytań tak szybko, jak to możliwe i przebijaj się przez wybory, stosując agresywny proces eliminacji. Padlinożercy często wracają do przejścia, aby zweryfikować szczegóły.

To wszystko. Będziemy musieli nieco zmodyfikować to podejście dla niektórych typów fragmentów, ale te cztery kroki stanowią podstawę potężnej metody odpowiadania na pytania dotyczące czytania tak szybko i dokładnie, jak to możliwe.

Zanim rzucę cię na głęboką wodę, dając ci pełny fragment SAT i związane z nim pytania, chciałbym omówić pierwsze dwa kroki powyżej.

Strona 7 Krok 1:Czytaj powoli, aż zidentyfikujesz główną ideę autora
Bez wątpienia nie masz wystarczająco dużo czasu na SAT, aby czytać fragmenty w spokojnym tempie. Będziesz musiał zmusić się do czytania fragmentów szybciej, niż byś chciał.

Teraz, kiedy mówię, że będziesz musiał czytać szybko, nie mam na myśli, że powinieneś prześlizgiwać się przez cały fragment w tym samym szybkim tempie. Co zaskakujące, wykwalifikowani czytelnicy faktycznie czytają wolniej niż czytelnicy niewykwalifikowani nad kilkoma ważnymi pomysłami, a wykwalifikowani czytelnicy nadrabiają stracony czas, czytając znacznie szybciej w większej masie mniej ważnych szczegółów. To trochę jak jazda samochodem wyścigowym:wiedzieć, kiedy trzeba zwolnić na niebezpiecznych zakrętach, a potem pozwolić, by samochód rozjechał się na prostych.

Skup się szczególnie na czterech kluczowych zdaniach każdego fragmentu
Niezależnie od tematu, główna idea czytanych fragmentów SAT prawie zawsze znajduje się w jednym z czterech kluczowych miejsc. Zapewne znasz pojęcie „zdań tematycznych”, a ta koncepcja jest również dla nas pomocna. Pierwsze i ostatnie zdania każdego akapitu zwykle podsumowują treść akapitu. Jednak w przypadku całego fragmentu, gdzie prawdopodobnie znajdziemy główną ideę?

Główna idea fragmentu będzie prawdopodobnie znajdować się w pierwszym lub ostatnim zdaniu pierwszego akapitu lub w pierwszym zdaniu drugiego akapitu. Główna idea tego fragmentu jest często powtarzana w ostatnim zdaniu tego fragmentu.

Innymi słowy, zanim przeczytasz pierwsze zdanie drugiego akapitu, powinieneś już znać główną ideę tego fragmentu i być przygotowanym na radykalne przyspieszenie tempa czytania.

Bądź absolutnie pewien, że odróżniasz opinię autora od tego, co myślą „inni ludzie” — od konwencjonalnej mądrości
Jednym z niebezpieczeństw w odnalezieniu głównej idei autora jest to, że w SAT fragmenty często zaczynają się nie od wiary autora, ale raczej od tego, co myślą inni ludzie, znanego również jako konwencjonalna mądrość. Wiele fragmentów na twoim SAT nie będzie fragmentami ściśle opartymi na faktach, ale raczej fragmentami „opinii”. Autor zazwyczaj przedstawia swoją opinię na dany temat, a następnie ją popiera. Zanim jednak autor przedstawi swój pogląd, zwykle przedstawia konwencjonalną mądrość, czyli „drugą stronę” problemu.

Pomyśl o tym:gdyby autor zgadzał się z tym, co myśleli inni, jaki byłby sens pisania tego fragmentu? Na SAT nigdy nie znajdziesz fragmentu, który zaczyna się od zdania takiego jak:„Większość historyków technologii uważa, że mechanizm mechanizmów różnicowych jest stosunkowo nowoczesny – i hej, myślę, że mają rację”. Niekoniecznie autor nie zgodzi się całkowicie z konwencjonalną mądrością, ale jego punkt widzenia będzie inny.

Musisz uważnie przeczytać — zwłaszcza pierwszy akapit — ponieważ łatwo jest pomylić konwencjonalną mądrość z perspektywą autora, zwłaszcza gdy autor porusza się tam iz powrotem między nimi w miarę postępu fragmentu.

Na drugą stronę autor zazwyczaj wprowadza zwięzłą wypowiedź przypisywaną dużej grupie (naukowcy, historycy, krytycy, artyści, pedagodzy, filozofowie, muzycy rockowi). Oto przykładowe zwroty, które wskazują, że autor jedynie wyraża wspólny punkt widzenia, któremu będzie się w jakiś sposób sprzeciwiać:szeroko rozumiane, powszechnie uważane, często zapewniane, wcześniej spekulowane, jedno podejście, niektórzy odczuwają.

Ponownie, nie myśl, że musisz zapamiętywać tę listę. Przy odrobinie praktyki będziesz w stanie natychmiast rozpoznać, czy autor mówi za siebie, czy za „drugą stronę”.

Trudne jest to, że autor może artykułować konwencjonalną mądrość bez wyraźnego wskazania, że to robi. Przeczytaj uważnie poniższy fragment i zobacz, czy możesz określić, w jakich zdaniach autor omawia swój pogląd, a w których zdania drugiej strony:

Jak na ironię jednak, postrzeganie tego
„zabezpieczenia” skłania banki do udzielania dużo bardziej ryzykownych
pożyczek niż w przeciwnym razie,
tym samym
zwiększając prawdopodobieństwo katastrofalnych
upadłości banków. W ostatecznym rozrachunku ubezpieczenie lokat bankowych
może raczej podkopywać niż wzmacniać
zaufanie publiczne do naszych instytucji finansowych.

1. Które z poniższych jest główną ideą tego fragmentu?

Ubezpieczenie depozytów bankowych przez rząd może mieć niezamierzone konsekwencje.
Paniki finansowe i paniki bankowe prawdopodobnie nie wystąpią w przyszłości, ponieważ depozyty bankowe są ubezpieczone.
Gdyby rząd podjął odpowiednie kroki, można było zapobiec Wielkiemu Kryzysowi.
Rząd powinien podjąć większe kroki w celu ubezpieczenia depozytów klientów.
Banki nie powinny narażać depozytów klientów na ryzyko, udzielając pożyczek, które mogą nie zostać spłacone.

Dyskusja: Sformułowanie, które powszechnie przyjmuje się w pierwszym zdaniu, daje nam do zrozumienia, że autor omawia konwencjonalną mądrość. Zdania drugie i trzecie są rozwinięciami powszechnego poglądu, a nie wypowiedzią stanowiska autora. W pierwszych trzech zdaniach autor mówi tak:

Zakłada się
, że

Zakłada się, że

Dodałem wyrażenia (kursywą), aby wyjaśnić, że autor wyraża to, co myślą inni ludzie. Dopiero w czwartym zdaniu — wskazówką jest słowo jednak — że autor mówi nam, co myśli. Odpowiedź brzmi:wybór A.

Więc znowu:czytaj powoli i uważnie, aż przyjmiesz punkt widzenia autora. Jeśli nie wiesz, po której stronie — autora czy drugiej — masz do czynienia podczas czytania akapitu, stracisz ciąg argumentacji autora.

Jeśli fragment zaczyna się od konwencjonalnej mądrości, główna idea autora najprawdopodobniej będzie zlokalizowana albo w ostatnim zdaniu pierwszego akapitu, albo w pierwszym zdaniu drugiego akapitu. The sentence will usually contain a direction reversal word like but , although , or however .

Page 8 The First Paragraph Will Open in One of Three Ways
You'd think SAT passages could have hundreds of possible openings. Amazingly, however, you can count on one of three variations for the first sentence of any SAT passage. In order of likelihood, here are the three possibilities for the first sentence of every SAT passage:

Opening Variation #1: The first sentence will set out the conventional wisdom. You already know that if this is the case, the main idea will almost certainly appear in the last sentence of the first paragraph or the first sentence of the second paragraph.

Opening Variation #2: The first sentence will be an introductory statement providing background for the topic. The main idea will occur anywhere in the first paragraph, probably in the last sentence. If a question is asked in the first paragraph, the main idea will be the answer to that question.

Opening Variation #3: The first sentence will articulate the author's main idea. The rest of the first paragraph will go on to elaborate on that idea. Sometimes the author then contrasts his main idea with the conventional wisdom before returning to develop his idea with details and examples.

Once you've "gotten a fix" on the opening paragraph and the author's main idea, you'll have a much easier time following the rest of the passage as it unfolds.

If You're Confused by the End of the First ParagraphStop!
Sometimes you'll come across a passage so difficultor poorly writtenthat you're confused way before you even reach the second paragraph. You may think that if you continue reading, sooner or later the passage will begin to make sense. Unfortunately, what usually happens is that you become even more confused.

It's absolutely crucial that you come to grips with the main idea of the passage. Until you do, the details won't make much, if any, sense. Since the author frequently sums up his or her point in the last sentence or two of the passage, go directly to the last paragraph. By reading the last few lines carefully, you should get a much better grasp of the author's main idea.

If you don't understand the first paragraph, immediately skip down to the final paragraph and read the last sentence carefully. Once you've gotten a handle on the main idea, return to the first paragraph and proceed with the rest of the passage. Now the text should make a lot more sense.

Step 2:Once You've Identified the Main Idea, Speed Up and Force Yourself to Ignore the Details
No question about it, skimming a passage under time pressure is uncomfortable and sometimes quite scary. (Like many other things about taking the SAT, the best way is often the scariest if it weren't scary, many more students would be achieving outstanding scores, as we discussed in Knowing What to Do on the SATand Being Able to Do It).

So you have to train yourself not to pay attention to the details, because your natural inclination will be to try to absorb as much as possible, and probably underline the material you can't absorb.

Big mistake. As we've discussed at length, your short-term memory can handle only so much before it gets overwhelmed and short-circuits your ability to think. What's more, a typical passage on the SAT contains dozens if not hundreds of factsand yet the number of factual questions on a passage will be at most eight. In other words, most of the facts in an SAT passage are completely unrelated to any questions you have to answer. Remember, too, that when you get to the questions, you can always look back to the passage to find any fact or detail you need to verify.

A helpful mindset to adopt is to think of reading an SAT passage in the same way you would listen to a long-winded friend who blathers on and on until you want to scream out in exasperation, "Could you please get to the point?!"

Important facts and secondary ideas are often found in sentences that contain direction reversal words. By far the most common such word on the SAT is but . Other words include although, despite, except, however, though, and yet . Whenever you see one of these words in a passage, circle the wordthe sentence may come in handy when you reach the questions.

Underline as You Read Sparingly Only, If at All
You know you're getting lost in the details if you find yourself underlining every other phrase or sentence. These are precisely the things that clog up your short-term memory and clog your brain. If underlining helps you focus while you read, finebut try to keep it to a minimum. And whatever you do, don't waste time wondering whether you should underline something or not. The clock's ticking. Underline it or not, but keep moving.

Take a Long Breath NowI'm Throwing You into the Deep End
We'll examine our basic approach in more detail shortly. Before we do, I want you to complete the next drill. The following passage is typical of the subject matter and of the kinds of questions you can expect on the SAT. You'll have 12 minutes to read the passage and answer the questions. The passage is long, and of medium-to-hard difficulty. Longer passages on the SAT contain more details than do the shorter passages, but they rarely contain more ideas.

The longer SAT passages may be preceded by a brief italicized introduction. This two- or three-sentence preface contains background information about the author or the passage to place the excerpt in a context for you.

You may be tempted to skip a passage's introduction "to save time." Nie. No questions will be asked about the introduction, but you can scan it in a few seconds and the background it provides may offer you a useful insight.

Page 9 Sample Passage Drill:12 Minutes
To get the most out of this, it's important that you appreciate the difficulties of reading on the SAT. To experience these difficulties, you'll have to set aside some time and complete the following drill at a desk as you would on the actual exam. And no, it's not the same thing to do this drill reading comfortably on your bed while listening to some MP3 tunes you've downloaded.

This passage is slightly more difficult than average, though some of the questions are quite difficult. Do the best you can; you're just getting warmed up to the reading techniques.

Time yourself using OmniProctor.

The following excerpt is from a book by Umberto Eco, an internationally renowned scholar and prolific Italian author (nonfiction as well as bestselling fiction).

(5) I frequently feel irritated when I read essays on
the theory of translation that, even though brilliant
and perceptive, do not provide enough examples. I
think translation scholars should have had at least
one of the following experiences during their life:
(10) translating, checking and editing translations, or
being translated and working in close cooperation
with their translators. As an editor, I worked for
twenty years in a publishing house. As a translator,
I made only two translations of others works,
(15) which took me many years of reflection and hard
work. As an author, I have almost always
collaborated with my translators, an experience
that started with my early essays and became more
and more intense with my four novels. Irrespective
(20) of the fact that some philosophers or linguists
claim there are no rules for deciding whether one
translation is better than another, everyday activity
in a publishing house tells us that it is easy to
establish that a translation is wrong and deserves
(25) severe editing; maybe it is only a question of
common sense, but common sense must be respected.

Let us suppose that in a novel a character says,
"You're just pulling my leg." To render such an

(30) idiom in Italian by stai solo tirandomi la gamba or
tu stai menandomi per la gamba would be literally
correct, but misleading. In Italian, one should say
mi stai prendendo per il naso, thus substituting an
English leg with an Italian nose. If literally
(35) translated, the English expression, absolutely
unusual in Italian, would make the reader suppose
that the character (as well as the author) was
inventing a provocative rhetorical figure; which is
completely misleading, as in English the expression
(40) is simply an idiom. By choosing "nose" instead of
"leg," a translator puts the Italian reader in the
same situation as the original English one. Thus,
only by being literally unfaithful can a translator
succeed in being truly faithful to the source text.
(45) Which is like echoing Saint Jerome,* patron saint
of translators, that in translating one should not
translate verbum e verbo sed sensum exprimere de
sensu (sense for sense, and not word for word),
even though the notion of the right sense of a text
(50) can imply some ambiguities.

In the course of my experiences as a translated
author, I have always been torn between the need
to have a translation that respected my intentions
and the exciting discovery that my text could elicit

(55) unexpected interpretations and be in some way
improved when it was re-embodied in another
language. What I want to emphasize is that many
concepts circulating in translation studies (such as
adequacy, equivalence, faithfulness) can also be
(60) considered from the point of view of negotiation.
Negotiation is a process by virtue of which, in
order to get something, each party renounces
something else, and at the end everybody feels
satisfied since one cannot have everything.
(65) Between the purely theoretical argument that,
since languages are differently structured,
translation is impossible, and the commonsensical
acknowledgement that people, after all, do translate
and understand each other, it seems to me that the
(70) idea of translation as a process of negotiation
between author and text, between author and
readers, as well as between the structure of two
languages and the encyclopedias of two cultures is
the only one that matches our experience.

* A Catholic monk and scholar (342-420) who translated the Old Testament from the ancient Hebrew to the then-contemporary Latin

In lines 3–8 ("I think translation . . . translators."), the author expresses the opinion that translation scholars

should have practical experience in their field
should have open minds about the opinions of others
are brilliant and perceptive, if somewhat academic
should be less concerned with theories of translation
should have more than one degree, and ideally in different fields

In lines 8–15 ("As an editor . . . novels."), the author

displays the scope of his erudition on multiple topics
reveals conflicting attitudes about the work of translators
elaborates on the source of his irritation with theories of translation
summarizes the breadth of his background and perspectives on the subject
confesses that he lacks the academic qualifications of typical translation scholars

In lines 25–28 ("To render such . . . misleading."), the author says that it would be misleading to so translate the English statement because

in Italian there are two equally valid ways of translating the words
the word-for-word translation would not have the same sense
an English character would not speak in Italian
in Italian there is no equivalent idiom
the Italian translations use far more words than does the original version

In line 34, "figure" most nearly means

body
thought
picture
character
expression

In lines 38–40 ("Thus, only by . . . text."), the author

raises a question
employs an idiom
poses a paradox
proves a theory
introduces a metaphor

In referring to the "ambiguities" (line 46), the author

admits that two translators might very well differ regarding their determination of the sense of a text
points out that words can often have more than one meaning
criticizes translators who offer only one version of a work
rejects the commonsensical notion that literal translations are ineffective
anticipates the possible objection that translations cannot be as clear as the original work

What is the author's view of the concepts mentioned in lines 53–56?

These concepts are not useful in understanding the translation process
These concepts are theoretical, and refer to things that do not actually exist
These concepts do not adequately reflect the tradeoffs translators must weigh in practice
These concepts are outdated, and should be replaced by new ones
These concepts unnecessarily distort the meaning of translations

It can be inferred that the author mentions "encyclopedias" (line 69) rather than dictionaries because unlike dictionaries, encyclopedias

are revised frequently, making them more up-to-date
are compilations of contributions from individual experts in many fields
do not contain literal definitions of words, making them more reliable
contain cross-referenced indexes, affording translators easy comparisons
contain the cultural contexts and connotations of the original and the new language

Based on the passage as a whole, the author's approach towards translation, as contrasted with that of theoretical translation scholars, can best be characterized as

mercenary
untenable
literal
pragmatic
rhetorical

You'll find the answers to these questions on the next page.

Page 10 Answers to the Sample Passage Drill

In lines 3–8 ("I think translation . . . translators.") the author expresses the opinion that translation scholars

should have practical experience in their field

should have open minds about the opinions of others
are brilliant and perceptive, if somewhat academic
should be less concerned with theories of translation
should have more than one degree, and ideally in different fields

Discussion: This was an easy question. Some students select choice B. Of course everyone should have an open mind about the opinion of others; unfortunately, this is beside the point the author is making in these lines.

In lines 8–15 ("As an editor . . . novels."), the author

displays the scope of his erudition on multiple topics
reveals conflicting attitudes about the work of translators
elaborates on the source of his irritation with theories of translation

summarizes the breadth of his background and perspectives on the subject

confesses that he lacks the academic qualifications of typical translation scholars

Discussion: This was a relatively easy question. Some students select choice B, but the author does not say and does not imply that he has conflicting attitudes about translation. Consider why the author is mentioning his background. He begins the passage by teasing translation scholars for not having any practical experience in translating (the subject of question 1). He cites his own background, then, to demonstrate that he has plenty of experience translating.

In lines 25–28 ("To render such . . . misleading.") the author says that it would be misleading to so translate the English statement because

in Italian there are two equally valid ways of translating the words

the word-for-word translation would not have the same sense

an English character would not speak in Italian
in Italian there is no equivalent idiom
the Italian translations use far more words than does the original version

Discussion: This was a relatively easy question. Some students select choice A which is a true statement, but which does not answer the question!

In line 34, "figure" most nearly means

body
thought
picture
character

expression

Discussion: This was a medium question, although many students get snookered by choice C. If we convert the question into a sentence completion, with the word "figure" as the blank, the answer becomes fairly obvious. If we refer back to the passagewhich you should do as often as necessary, especially on this type of questionwe see that the author mentions "inventing . . . a figure." There's only one choice that can be invented:an expression.

In lines 38–40 ("Thus, only by . . . text."), the author

raises a question
employs an idiom

poses a paradox

proves a theory
introduces a metaphor

Discussion: This was an extremely difficult question. Some students select choice A, but the author does not raise any questions with this statement (though of course anything anyone says can raise a question in somebody's mind). Many students select choice D, but this choice is far too extreme. The author of any passage can make a case for his or her point of view, but he or she can't prove it. Even though the answer contains a moderately difficult wordparadoxstudents who use process of elimination rigorously are able to identify the answer even without knowing the meaning of the answer. (A paradox is a seemingly contradictory statement that may in fact be true; a self-contradictory yet possibly true statement.)

In referring to the "ambiguities" (line 46), the author

admits that two translators might very well differ regarding their determination of the sense of a text

points out that words can often have more than one meaning
criticizes translators who offer only one version of a work
rejects the commonsensical notion that literal translations are ineffective
anticipates the possible objection that translations cannot be as clear as the original work

Discussion: This was a difficult question. Some students select choice E but the author is not discussing whether or not translations can be as clear as the original works on which they are based. Many students select choice B, which does seem to answer the question. While ambiguous words do have more than one meaning, that is not why the author refers to ambiguities. If we refer back to the passagewhich again we should do frequentlywe see that the author first claims that translators should focus on the sense of the work's words rather than their literal meaning. The author then says that these senses might involve some ambiguities, not the words meanings.

What is the author's view of the concepts mentioned in lines 53–56?

These concepts are not useful in understanding the translation process
These concepts are theoretical, and refer to things that do not actually exist

These concepts do not adequately reflect the tradeoffs translators must weigh in practice

These concepts are outdated, and should be replaced by new ones
These concepts unnecessarily distort the meaning of translations

Discussion: This was a very difficult question. Many students were attracted to choices A and B. Choice A is too extreme. The author does not say that these choices are not useful; if he did, he would say that they should be scrapped altogether. Choice B is incorrect because although the concepts themselves are theoretical, they refer to aspects of the translation process that do exist.

It can be inferred that the author mentions "encyclopedias" (line 69) rather than dictionaries because unlike dictionaries, encyclopedias

are revised frequently, making them more up-to-date
are compilations of contributions from individual experts in many fields
do not contain literal definitions of words, making them more reliable
contain cross-referenced indexes, affording translators easy comparisons

contain the cultural contexts and connotations of the original and the new language

Discussion: This was a fairly difficult question. Some students select choice B, but while this choice is true, it does not answer the question! Many students choose choice Cperhaps because they are attracted to the word "literal" in this choicebut C is wrong on at least two counts. First, encyclopedias do contain literal definitions of words. Second, this choice misses the point of the passage, which is that translators need to consider numerous aspects of the original and new languages. Encyclopedias are more likely to contain different perspectives than are dictionaries, which are primarily confined to definitions.

Based on the passage as a whole, the author's approach towards translation, as contrasted with that of theoretical translation scholars, can best be characterized as

mercenary
untenable
literal

pragmatic

rhetorical

Discussion: The difficult vocabulary words in the choices made this a fairly difficult question. Choice C was probably the easiest of the choices to eliminate because the author was arguing against literal translations. If you weren't sure of the definitions of the other choices, you should still have guessed among them. Remember that every blank you leave lowers your potential maximum score by 10 points. The answer, pragmatic, is an important SAT word, and means practical. Mercenary means motivated by money (which, if you knew what it meant, you should have eliminated). Untenable means unjustified or hard to maintain (which, if you knew what it meant, you should have eliminated). Rhetorical means relating to the use of language, especially persuasive language (which, if you knew what it meant, you should have eliminated).

Summary: As I mentioned, this passage was slightly harder than average but some of the questions were extremely difficult. As a rough performance measure for this passage only use the following formula:

Reading Score =800 – 60 (blanks) – 70 (errors)

So someone who left two questions blank and got two wrong would lose 120 points for the blanks and 140 points for the errors, for a roughvery roughscore of 540.

Page 11 Step 3:Once You've Identified the Main Idea, Focus on How Each Subsequent Paragraph Develops That Main Idea
In the first step you identified the main idea of the passage. This should have occurred by the end of the first paragraph, or by first sentence of the second paragraph at the absolute latest.

In the second step you then picked up the pace, forcing yourself to ignore the details as much as possible. The passage might have a second major idea, but on the SAT such passages are rare. You're underlining very little if at all, but you re circling words like but, although, and however if you encounter them; sentences that contain those words often come in handy later.

Now, in the third step, your goal is to see what the main idea of each paragraph is; its function in the overall passage. Each paragraph will develop the author's main idea in some way, and the only thing you care about nowbefore you get to the questionsis how each paragraph as a whole fits in to the passage as a whole.

An SAT Passage Can Unfold in Only So Many Ways
Under the previous step we discussed the role of the opening paragraph of an SAT passage as either presenting the main idea itself or setting up the main idea, in which case the main idea would occur in the first sentence of the second paragraph.

After the passage states the main idea, the main idea will be elaborated or supported. The author can elaborate or support the main idea in various ways, including the following:

defining a key term
providing details
offering examples
comparing a related idea
quoting an expert

As you're reading the passage, you shouldn't care about the specifics of an example, but rather simply that an example is being offered. As soon as you recognize that an example is being offered, you should race ahead in the passageslowing down only when you get to the next example or the next definition or whatever other way the author is using to develop the main idea.

After the author supports the main idea, be alert for any opposing ideas orespeciallyqualifications. An idea is qualified when its scope is limited, such as when exceptions to the idea are pointed out. Qualifications to the main idea will almost always be introduced with the direction reversal words we discussed earlier, "but" being the most common, followed by words like although, despite, except, however, though, and yet . Qualifications are also sometimes introduced with words and expressions like of course, admittedly, not the only, and so forth.

The passage will not always qualify the main idea of the passage, but it often does. So, after the passage states the main idea and supports it, and then possibly qualifies it, how else can the main idea be developed; where else can it go?

The final way the main idea may be developed is by extending or applying the idea into another area, to show the idea's significance or wider relevance. The main idea is applied when the author answers the further question, So what?

The basic format of all SAT passages, then, is simple:introduce the main idea (possibly with the conventional wisdom); elaborate and support the main idea with details and examples; and then possibly qualify the main idea or apply it.

Following the Development of a Passage:An Illustration
The next passage illustrates a wide range of development techniques. Before reading the discussion below the passage, try to determine how each sentence moves the passage forward.

But the conquering side often had invisible
allies, too. Europeans took over the North
American continent from the native population as
much by introducing not always unwittingly
microbes and viruses into a populace that had no
immunity to them, as by their muskets and other
technologically advanced weapons. A growing
acknowledgement among historians of the role of
this phenomenon will undoubtedly lead to a radical
reinterpretation of many historical events.

Discussion: The first sentence is a rhetorical question that is answered in the second sentence by the introductory statement. The third sentence supports the introductory statement with two examples (metal weapons and gunpowder). The fourth sentence contradicts the introductory statement with opposing idea (invisible allies). The fifth sentence qualifies the opposing idea by saying that both factors (technological superiority and invisible microbes) can answer the initial rhetorical question, and that many historians were not completely mistaken. The sixth and final sentence applies the main idea to the larger scope of history in general.

If You Can, Anticipate the Passage's Likely Development
One way to stay actively engaged in the passage is to anticipate how it is likely to develop. For example, if a question is asked in the passage, we would expect an answer to follow. A problem stated in one paragraph should be followed by a solution in the next paragraph. A general statement should be followed by an example.

You won't always anticipate the development correctly, but that doesn't matter. What's important is that you think as you read. Apart from thinking being a good idea on its own, thinking as you read prevents you from overloading your short-term memory with details because your brain is already occupied.

Page 12 Writing IM (Instant Message) Summaries to Yourself Can Be Helpful
You know you shouldn't underline details on the SAT as you read, but if you're used to writing margin notes in the books you read for schoolan outstanding practice that I highly recommendthis next technique may appeal to you.

When you read the newspaper, most articles start off with a main headline that summarizes the entire article. Every few paragraphs you will often see a sub headline that summarizes the next few paragraphs. If you were to read only those headlines, you'd understand the gist of the entire article without getting swamped by all the details.

Unfortunately, SAT passages don't come with helpful titles or subtitles, but you can write them yourself. I call these IM Summaries to emphasize that you should keep them super-short, as if you were writing a text message to a friend.

Keep it brief. Your IM summaries don't need to be grammatically correct, and of course you should abbreviate as much as possible. Your IM summaries are for your benefit; it's not like anyone else will read them.

Creating these IM summaries is an active process that forces you to come to grips with the main idea of each paragraph. Many students find that this process helps them focus and helps them ignore the details (which won't help you write a summary).

If you have trouble summarizing a paragraph, you're reading the text too closely and getting lost in the details. In other words, read only enough of a paragraph to summarize its contents. As soon as you've read enough of a paragraph to write an IM summary, jump to the next paragraph and continue the process. Get to the questions; get to the questions.

IM Summary Drill
In the sample passage you just read, create IM summaries for each of the three paragraphs. Try to create your summaries without rereading the entire passage, which would defeat the point. You'll find my summaries on the last page of this article.

The Fourth and Final Step:Answering the Questions
The first three steps of our approach to the reading passages and questions are designed to let you extract the gist of the passage as quickly as possible so that you'll be prepared to spend most of your time on the questions.

After we finish discussing our process of elimination techniques, we'll discuss the minor modifications we need to make to our general method for special situations. Finally, we'll consider how to manage your time to maximize the number of questions you're able to answer correctly.

Take a Break from the Reading Section for Now
We've covered a lot of ground in this article so you've earned a breather. If you'd like to do more work today, I'd recommend switching to a different SAT subjectmath, vocabulary, whateverbut give the basic reading concepts you've just learned a day or so to gel before you move on to the advanced reading concepts.

The reading method you've learned in this article can be applied to your everyday school reading as well. Try using this approach when you have lengthy nonfiction reading assignmentsnot fictionand you'll be amazed at how much time you['ll save. The more you use these techniques, the more comfortable you'll be using them under pressure on the actual SAT.

Page 13 Answers to the IM Summary Drill
Here are my IM summaries for the three paragraphs from the sample passage. Keep in mind that yours may be quite different from mine; the important thing is to get the gist right.

Paragraph #1: translators need common sense Paragraph #2: Italian example, sense more important than words Paragraph #3: translation equals negotiation

On the actual exam I would have used abbreviations, so actually my test booklet would have had margin notes more like the following:

Paragraph #1: trans. need com. s. Paragraph #2: Ital. ex, sense> words Paragraph #3: trans. =neg.

Previous:Fotografowanie zabawy

Next:Kartka prasowanego kwiatka

Rozmawianie z dziećmi o rasie i rasizmie z dr Beverly Danielem Tatum

W ciągu ostatnich kilku tygodni wszyscy obserwowaliśmy i czytaliśmy ze smutkiem i gniewem, jak czarnoskórzy mężczyźni i kobiety są bezsensownie zabijani w Ameryce. Obserwowaliśmy również, jak miliony Amerykanów wyszły na ulice, by zaprotestować przec
Rodzice stoją w obliczu opłat za zorganizowanie uroczystości urodzinowych bez masek w autobusie imprezowym

Para rodziców z Ohio została oskarżona o zignorowanie lokalnych wytycznych dotyczących zdrowia publicznego i godziny policyjne, aby urządzić przyjęcie urodzinowe dla ich 14-letniego dziecka. Funkcjonariusze z Departamentu Policji Mount Healthy twierd
Moje mleko z piersi pachnie obrzydliwie:lipaza a utlenianie chemiczne

Problem. Twoje rozmrożone mleko śmierdzi obrzydliwie. Bierzesz łyk, i wypluć do zlewu. Czy Twoje mleko zepsuło się podczas zamrażania? Włożyłeś tyle pracy w zbudowanie swojej skrytki! Czy będziesz musiał wyrzucić całe mleko z zamrażarki? Odpowied

Czytanie ze zrozumieniem SAT:podstawowe zasady

Szkoła zaczynając

Rodzicielstwo