• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Jak obsługiwać konferencje nauczycieli

Typowe problemy

Jak radzić sobie z konferencjami nauczycieli James dumnie kroczy z przytłumionym rytmem w pierwszej nucie, w dżinsach z niskimi nogawkami i workowatym T-shircie, okalających jego kanciastą, młodzieńczą sylwetkę. Jeśli nie pobiera muzyki na komputer, wysyła wiadomość do swojej dziewczyny o piątek w poniedziałek wieczorem. Niestety, jego świadectwa ukończenia pierwszego roku nie odzwierciedlają jego stopnia opanowania.

W przeciwieństwie do niektórych szkół podstawowych i gimnazjów, które organizują konferencje rodziców z nauczycielami po każdym okresie oceny, wiele szkół średnich organizuje tylko jedną konferencję w roku. Jednak w przypadku dzieciaków takich jak James, które stawiają imprezy przed książkami, potrzebujesz setki rocznie! Ustal datę na dzisiaj.

Zanim pójdziesz, odrób najpierw jakąś pracę domową przed konferencją. Wcześniejsze przygotowanie daje Ci szansę na przygotowanie się na najgorszy scenariusz. Daje ci również najlepszą pozycję do sugestii z woleja i podejmowania kluczowych decyzji. Im więcej wiesz i dzielisz, tym większą przewagę strategiczną będziesz miał ty i jego nauczyciele.

Typowe problemy nastolatków
Chociaż większość napięć hormonalnych w gimnazjum łagodzi, gdy James przechodzi w późną młodość, życie wciąż może być dla was obojga emocjonalnym i filozoficznym pociągnięciem. W końcu, jeśli ma tylko piętnaście lat, równie dobrze możesz mieć czterdzieści lat, co naturalnie daje wam obojgu zdecydowanie różne poglądy na to, co jest ważne.

To, co go ciągnie i jego oceny, to typowe problemy nastolatków. Przede wszystkim osoby w wieku od piętnastu do osiemnastu lat mocno wierzą, że są w pełni zdolne do samodzielnego rodzicielstwa. Jak na ironię, czują zarówno szalejące pragnienie, jak i ukryty strach przed niezależnością. Chociaż często jest to wynikiem ich wciąż rozwijającego się poczucia pewności siebie, licealiści często czynią swoje rodziny i nauczycieli małpami pośrodku.

Licealiści często mają też wielkie idee, które nie mają związku z rzeczywistością. James wie na pewno, że pewnego dnia chce być naprawdę bogaty, ale kiedy pytasz go, jak planuje to osiągnąć, nie ma nic przeciwko. Pod presją mógłby wymamrotać:„Może będę musiał pracować czy coś w tym stylu”.

Przez cały czas, gdy ciężko nad nim pracujesz, dzieciaki takie jak James pompują każdą budzenie się intelektualnej i twórczej energii w imprezy, najlepszych przyjaciół, dziewczyny, jeżdżenie samochodem, Internet lub rozmowy telefoniczne. Ponieważ te rozproszenia niewątpliwie wpłynęły na jego oceny, czas na konferencję.

Przed konferencją Praca domowa przed konferencją
Wywiad z Jamesem. Żadna ocena nie jest ważna bez wkładu osoby zaangażowanej, więc zapoznaj się z punktem widzenia licealisty na temat jego słabych ocen. Najpierw omów, jak postrzega siebie jako ucznia. Zdejmij ręce z bioder i zadawaj pytania, jakbyś przeprowadzał wywiad ze słynną gwiazdą rocka, a możesz wzbudzić jego zainteresowanie wystarczająco długo, aby uzyskać odpowiedź poza chrząknięciem. Jego opinie o sobie mogą cię zaskoczyć. Jego opinie na temat jego własnych umiejętności i wysiłków mają ogromny wpływ na jego produkcję i sposób, w jaki ty i jego nauczyciele przygotowujecie swoje plany, aby zwiększyć jego pewność siebie. Im bardziej James jest zaangażowany w proces konferencji, tym większy jest jego udział w wyniku.

• Co myśli o swoich nawykach związanych z nauką? Uważaj na jego pozbawione rzeczywistości postrzeganie tutaj. Jeśli myśli, że jest uczonym, a ty myślisz, że jest amatorem, poproś o dowód jego opinii. Albo rozmyślaj na głos o tym, kiedy zaczął pisać przekonujące zadanie, ponieważ wiesz, że słyszałeś go przez telefon od chwili, gdy zacząłeś przygotowywać naczynia, aż jego młodszy brat poszedł spać o 22:00. Zaopatrz się w pozornie niewinne obserwacje, wraz z ramami czasowymi i powiązanymi faktami, ilekroć James potrzebuje nieoceniającej rzeczywistości.

• Jakie są jego hobby i zainteresowania sportowe? Jaki procent czasu poświęca na ich realizację, a nie na naukę. Jeśli mija ponad trzydzieści procent każdego dnia, a jego oceny spadają, nadszedł czas, aby zaplanować cięcia. Pomóż mu wymyślić konkretne sposoby i środki oraz doradź swojemu nauczycielowi ten znak jego dobrych intencji akademickich.

• Jak radzi sobie ze stresem i problemami? Czy jest zwlekającym zmartwieniem, czy po prostu niefrasobliwym imprezującym facetem? Określ dokładnie, co może zrobić, aby wrócić na właściwe tory.

• Co się dzieje w klasie, co zakłóca jego ocenę? Porozmawiaj o dynamice w klasie, jego uczestnictwie, reakcjach i oczekiwaniach nauczyciela, jego spóźnieniach lub nieobecnościach, które mogą negatywnie wpłynąć na oceny. Co mówi lub robi nauczyciel, czego nie może zrozumieć lub z czym sobie nie radzić? Co jest najlepsze w tej klasie?

• A co z zadaniami? Czy jest ich za dużo? Zbyt skomplikowane? Czy zbyt wiele opiera się na książce, której nigdy nie rozumiał? Czy potrzebuje więcej czasu na ich ukończenie niż inne dzieci, ponieważ jego umiejętności czytania nie są tak silne?

Znajdź kreta. To, czego potrzebujesz, gdy dzieci mają problemy z pracą na kursie lub z czymkolwiek w szkole średniej, to przyjazny informator. Jeśli James został w tym samym okręgu szkolnym, może to być ten przyjaciel z gimnazjum, który powiedział ci wszystko. Jeśli jednak go nie masz, pora zasugerować, aby przyprowadził do domu znajomych na kolację. Następnie od niechcenia przeprowadź wywiad z najbardziej upartym (zawsze jest jeden). Zadaj kilka ogólnych pytań dotyczących klas, nauczycieli, harmonogramów i zajęć zarówno w szkole, jak i poza nią. Im bardziej jesteś zainteresowany opinią jego przyjaciela, tym większe prawdopodobieństwo, że je zdobędziesz. Taka komunikacja często prowadzi do zwierzeń, a kiedy osiągnąłeś ten poziom, znalazłeś swojego pieprzyka. Skorzystaj ze swojego źródła Głębokie gardło, aby uzyskać spójną opinię strony trzeciej na temat postępów Jamesa. To nie jest podstępna sugestia. Nie ma nic dobrego do zebrania z innej perspektywy na temat Jamesa i jego dynamiki w szkole średniej. Znajdź sobie dziś kreta.

Przećwicz najgorszy scenariusz. Zaplanuj najgorszą możliwą informację zwrotną od jego nauczyciela na konferencji, którą właśnie zaplanowałeś. Czy zasugeruje poradnictwo psychologiczne, rehabilitację odwykową lub szkołę letnią? Wydobądź oddech ze swojego systemu z wyprzedzeniem, ćwicząc różne włochate scenariusze i przeprowadzając burzę mózgów alternatywnych rozwiązań, które możesz zaoferować, aby poprawić jego sytuację. Chociaż to, co mówi nauczyciel, może sprawić, że biurko będzie wyglądało jak ziejąca dziura między wami, ta osoba najprawdopodobniej jest po twojej stronie, jeśli chodzi o twoje dziecko. Utrzymywanie tego najważniejszego w swoim umyśle wzmocni cię, gdy histeryczne fantazje wirują w twojej głowie.

Skonstruuj anegdotę. Potężniejsze niż twoje najbardziej żarliwe deklaracje i obietnice jest krótka opowieść o Jamesie, którą możesz podzielić się z nauczycielem, zwłaszcza jeśli nauczyciel buduje negatywną opinię o swoich staraniach. Który epizod z jego niedawnej przeszłości najlepiej ilustruje jego talenty, talenty, mocne strony osobowości lub umiejętności? Czy zniósł po schodach dużą paczkę dla najbardziej zwariowanej starszej pani mieszkającej w twoim bloku iz uśmiechem dostarczył ją do czekającego samochodu? Niech jego działania nakreślą obiecujący obraz dla jego nauczyciela. Dobra anegdota może być potężnym antidotum.

Umów się na spotkanie. Jeśli nie ma regularnie zaplanowanej konferencji, kiedy jej potrzebujesz, ustal ją, dzwoniąc lub wysyłając e-mail do nauczyciela lub nauczycieli z przedmiotów, w których James najbardziej potrzebuje pomocy. Konferencje trwają zazwyczaj 20-30 minut i odbywają się najczęściej przed lub po szkole. Bądź przychylny. Pamiętaj, że to ty prosisz o pomoc. Zmień odpowiednio swój harmonogram i zaznacz go w swoim kalendarzu spotkań. Zapytaj, czy ktoś inny powinien zostać uwzględniony. Doradca psychologiczny czy zastępca dyrektora? Jeśli jeszcze ich nie masz, poproś o obejrzenie dwóch przykładów pracy Jamesa na lekcjach angielskiego – jego najlepszych i najgorszych. Praca w klasie opowiada lepszą historię niż praca domowa. Te dwa artykuły pokazują zakres umiejętności. Najlepszy daje wam obojgu okazję do szczerej pochwały; najgorszy stanowi punkt skupienia.

Weź ze sobą kumpla. Podczas tej rozmowy wspomnij też, że nie będziesz sam. Zabierz swojego współmałżonka lub ulubioną ciotkę Jamesa, aby zadać wszystkie pytania, które wychodzą prosto z twojej głowy, gdy nauczyciel mówi rzeczy, o których wiedziałeś, że bałbyś się usłyszeć. Nie wahaj się poprosić nauczycieli, mentorów lub doradców edukacyjnych o udział w konferencjach dla nauczycieli. Dzieciaki z problemami akademickimi potrzebują wszystkich adwokatów, jakich można znaleźć. Dodanie głosu innego zaangażowanego członka rodziny, szczególnie takiego, którego szanuje jak ulubiona ciotka, może być pomocne, zwłaszcza jeśli ty i twój współmałżonek macie obecnie napięte relacje z Jamesem. W samochodzie w drodze na konferencję uzgodnij kluczowe obszary i ważne punkty oraz zrób notatki na ostatnią chwilę.

Sprawdź tło. Kim są ludzie uczący Jakuba? Wbrew opinii Jamesa jego nauczycielka angielskiego nie waży pięciuset funtów i brzmi jak indyk ze stanem zatok. Poproś swojego pieprzyka, lokalnego PTA, sąsiadów, przyjaciół lub byłych nauczycieli Jamesa, aby poinformowali cię o filozofii, technikach nauczania lub sporach dotyczących nauczycieli na twojej konferencji dla Jamesa. Informacje podstawowe nadają głębsze znaczenie ich rekomendacjom i pozwalają formułować prośby w oparciu o ich znane mocne strony i nawyki.

Ustaw swój plan. Pomyśl o swoich planach i celach na konferencję i zanotuj je. Nie rozmawiaj o życzeniach, nadziejach i marzeniach Harvardu; zamiast tego skup się na tym, co jest odpowiednie dla Jamesa dzisiaj. Czy potrzebuje korepetytora z matematyki? Czy do samodzielnego czytania potrzebuje zasobów internetowych lub tytułów książek? Dołącz również listę swoich specjalnych życzeń. W jaki sposób nauczyciel może wesprzeć Jamesa w zrównoważeniu zajęć z zajęciami sportowymi? Czy chciałbyś, aby skupił się na pomaganiu Jamesowi przezwyciężyć jego niepokój związany z przemawianiem przed klasą? Ograniczenie się do trzech elementów pomaga dostosować rozmowę do przydzielonego krótkiego czasu konferencji.

Utwórz folder. Oprócz rozmowy z Jamesem, notatek z kreta i własnego trzypunktowego planu dołącz kopie doskonałej pracy, której nauczyciel mógł nie widzieć. Czy James napisał przekonujący i udany list do kierownika twojego domu, w którym wyjaśniał, że lokatorzy potrzebują nowych okien burzowych? Dołącz kopie wyników testów edukacyjnych lub psychologicznych lub ocen byłych nauczycieli. Dołącz do folderu notatkę, długopis, wizytówkę lub osobiste informacje kontaktowe.

Zostaw bluzy w domu Jesteś tam, aby zająć się biznesem, więc ubierz się do tego. Aby zrobić jak najlepsze wrażenie, dziurawą bluzę, opadające dżinsy i buty do biegania zostaw w domu. Niech twój wygląd podkreśli wagę tego spotkania dla Ciebie i Jamesa. Przybycie na czas i przestrzeganie zaplanowanego czasu również dobrze wpływa na nauczycieli.

Podczas konferencji Zachowuj się. Uderzenie w biurko, żądanie lub grożenie to najszybszy sposób na osiągnięcie absolutnie niczego z nauczycielem. Nadawaj ton miłymi słowami na temat ostatniego zadania lub wspólnego zainteresowania, o którym dowiedziałeś się podczas sprawdzania przeszłości. Nie pozwól, aby negatywy zmusiły was do ucieczki w przeciwnych kierunkach. Z drugiej strony nie zdziw się, jeśli twoja sława sprawi, że nauczyciel będzie oszołomiony i chętny, by pójść o krok dalej dla Jamesa. A jeśli wiesz, że jego nauczycielka angielskiego jest czekoladoholikiem, weź kilka ciasteczek z kawałkami czekolady, aby razem pożreć, gdy rozmawiasz o Jamesie. Przygotuj się na wysłuchanie tego, co ma do powiedzenia nauczyciel, i nie rzucaj okruchów na podłogę.

Bądź szczery. Najpierw niech przemówi nauczyciel. Kiedy nauczyciel skończy mówić, opowiedz o Jamesie. Jeśli chcesz przezwyciężyć nadmiernie negatywną percepcję, zacznij od podzielenia się swoją ilustracyjną anegdotą o jego waleczności z tym zrzędliwym sąsiadem. Podziel się swoimi uwagami na temat jego umiejętności i metod uczenia się. Pokaż jej list do kierownika budynku. Następnie bądź szczery w kwestii nawyków, postaw i słabych obszarów umiejętności, o których wiesz, że stają mu na drodze.

Porozmawiaj o starciach. Najlepszą porą na radzenie sobie z wszelkiego rodzaju starciami uczniów z nauczycielami jest prywatna konferencja rodzic-nauczyciel. Przyznaj się również, jeśli uważasz, że może istnieć rozbieżność między stylem uczenia się Jamesa a metodami nauczania nauczyciela lub dwiema osobowościami. Porozmawiaj o alternatywach. Czy pozwoli mu nagrać swoje wykłady, zamiast polegać na jego słabych umiejętnościach robienia notatek? Otwarcie omów, co robi James, co jest dla niego szczególnie irytujące. Co on z kolei robi, co sprawia, że ​​James jest oburzony lub lekceważący? Czasami samo uczciwe rozpoznanie typowych problemów z interakcjami międzyludzkimi otworzy drzwi do kojących irytujących relacji międzyludzkich.

Zadawaj właściwe pytania. Co James powinien wiedzieć? Jak wypada jego praca w klasie i praca domowa w porównaniu z pracą jego kolegów z klasy? Jak wypada jego testowanie? Co konkretnie możesz zrobić, aby mu pomóc w rozwiązaniu tego problemu? Zadawaj pytania, które wyjaśnią twoją rolę, niedozwolone pomocne porównania i zademonstruj chęć pomocy. Słuchaj, rób notatki i upewnij się, że masz zamknięte usta, kiedy przeżuwasz ciasteczka.

Uzgodnij plan pomocy Jamesowi. Jest to ostatni, krytyczny krok w każdej dobrej konferencji rodzic-nauczyciel. I nigdy nie ważniejsze niż wtedy, gdy ty i jego nauczyciel nie zgadzacie się co do tego, jak poradzić sobie z sytuacją. Odłóż na bok swoje indywidualne różnice i skup się na Jamesie razem. Ustal kroki działania, zadania i ramy czasowe, w których James musi osiągnąć wyznaczone cele. Uwzględnij cele pośrednie, które działają jako etapy prowadzące do ogólnej poprawy i jako wczesny sygnał ostrzegawczy, jeśli przegapi znacznik postępu. Rób notatki na temat planu działania, gdy nauczyciel mówi, a następnie szybko przejrzyj, aby upewnić się, że wszystko dobrze usłyszałeś i uwzględniłeś. Ustaw datę raportu z postępów przez e-mail, telefon lub inne spotkanie twarzą w twarz.

Po konferencji Przejrzyj spotkanie z Jamesem. W taki sam sposób, w jaki przygotowywałeś się do konferencji nauczycieli, zorganizuj konferencję Jamesa. Zrób to tego samego dnia, kiedy twoje wrażenia są świeże, a James wzbudza zainteresowanie. Jeśli jego ciotka towarzyszyła ci w wizycie z nauczycielem, koniecznie włącz ją do tej konferencji. Podaj uczciwe tłumaczenie, używając swoich notatek jako odniesienia. Jeśli to możliwe, poproś ciotkę o opisanie spotkania z jej punktu obserwacyjnego. Zawarłeś umowę z nauczycielem w imieniu Jamesa, więc przejrzyj plan działania i role, które ty, James i nauczyciel macie w tym planie. Zapytaj Jamesa, czy w planie działania jest coś, co zostało przeoczone lub źle zrozumiane z jego punktu widzenia. Czy problemy, które poruszył w twoim pierwszym wywiadzie z nim, zostały rozwiązane? Przejrzyj kamienie milowe i cele pośrednie w planie, aby miał jasność co do całego planu.

Pokaż miłe maniery, których nauczyła cię twoja matka. Nie zapomnij podziękować nauczycielowi za poświęcony czas i wysiłek listownie, e-mailem lub telefonicznie. Potwierdź swoje wspólne działania i obiecaj, że będziesz go publikować.

Wprowadź plan w życie i postępuj zgodnie z nim. Razem z Jamesem zaznaczcie kamienie milowe i cele pośrednie w osobistym kalendarzu Jamesa, który jest umieszczony w kuchni. A jeśli jest techno-gościem, może rejestrować daty na swoim przenośnym komputerze. Jeśli ma telefon komórkowy, może wprowadzić daty i ustawić je na sygnał dźwiękowy za pomocą funkcji programowania kalendarza. Zrób to, aby upewnić się, że uczestniczy we własnym „równaniu zmiany”. Następnie skonsultuj się telefonicznie, e-mailem lub listownie z zaleceniami przedstawionymi podczas konferencji. Czy skontaktowałeś się z tym nauczycielem kreatywnego pisania? Czy pomagasz Jamesowi uczyć się do quizów z wiedzy o społeczeństwie, wdrażając pomysł nauczyciela, aby skonstruować wizualną oś czasu? Zademonstruj, że cenisz sugestie nauczyciela, działając zgodnie z nimi.

Być może najbardziej szokującym sposobem odwrócenia myśli Jamesa od muzyki, samochodów i dziewcząt i powrotu do zajęć szkolnych byłoby umieszczenie tego rozdziału o konferencjach nauczycielskich w jego rękach i zmuszenie go, by zrobił to sam. Nauczyciele są znani z tego, że zmieniają oceny, gdy uczeń przejmuje inicjatywę, wprowadza zmiany i ciężko pracuje, aby pokazać, że ma wolę i chęć, aby to urzeczywistnić. Takie podejście dałoby Jamesowi samokontrolę i niezależność, do których tęskni piętnastolatek, w ramach bezpiecznych parametrów, z którymi może żyć czterdziestoletni dorosły. Wtedy, gdy jego średnia ocen przekroczy jego procent opanowania, oboje będziecie mieć coś do zabawy.